Tι μπορεί να κάνει τον σπόρο του Λόγου του Θεού άκαρπο και πώς να το αποφύγουμε.
1. Η κατάσταση μας σ' αυτόν τον κόσμο και που το πραγματικό μας σπίτι είναι
Βρίσκουμε την έκφραση «ξένοι και παρεπίδημοι» στην Πέτρου Α 2:11 όπου και διαβάζουμε: Πέτρου Α 2:11
«Αγαπητοί, [σας] παρακαλώ, ως ξένους και παρεπίδημους, να απέχετε από τις σαρκικές επιθυμίες, οι οποίες αντιμάχονται ενάντια στην ψυχή·»
Στο αρχαίο κείμενο η έκφραση είναι «πάροικοι και παρεπίδημοι». Και οι δυο λέξεις σημαίνουν βασικά το ίδιο πράγμα: ξένοι, μη ανήκοντες στο μέρος στο οποίο ζούμε, στον κόσμο αυτό. Αυτό λοιπόν που ο Λόγος του Θεού μας λέει είναι ότι είμαστε ξένοι σ' αυτόν τον κόσμο.
Δεν είναι αυτός ο κόσμος το σπίτι μας. Δεν ανήκουμε εδώ. Για να το καταλάβουμε καλύτερα ας πάρουμε το παράδειγμα του μετανάστη που βρίσκεται σε μια ξένη χώρα της οποίας την γλώσσα δεν μιλά. Σ' αυτή την χώρα είναι εντελώς ξένος. Ούτε την γλώσσα του τόπου καταλαβαίνει, ούτε τα νέα τους μπορεί να διαβάσει ή να δει στην τηλεόραση, ούτε να συμμετάσχει σε όσα γίνονται σ' αυτή την χώρα. Είναι εντελώς ξένος. Αν όμως τώρα το άτομο αυτό του παραδείγματος μας αρχίσει να μιλά την γλώσσα των ανθρώπων, να ακούει τα νέα τους να βλέπει τα προγράμματα στην τηλεόραση τους, να μιλάει και να ενδιαφέρεται για ότι οι κάτοικοι αυτής της ξένης χώρας μιλούν ή ενδιαφέρονται και να κάνει ότι αυτοί κάνουν, τότε δεν είναι πλέον ξένος αλλά έχει γίνει μέρος αυτής της χώρας. Είναι το ίδιο και για μας τους Χριστιανούς. Ο Λόγος του Θεού μας λέει ότι είμαστε ξένοι σ' αυτόν τον κόσμο. Δηλαδή δεν είμαστε μέρος αυτού του κόσμου ούτε θα πρέπει να συμμορφωνόμαστε μ' αυτόν τον κόσμο (προς Ρωμαίους 12:2), να παίρνουμε δηλαδή μορφή μαζί με τον κόσμο (αυτό σημαίνει «συ-μορφώνομαι»), να μοιραζόμαστε τα ενδιαφέροντα του, ή να κάνουμε ότι οι άνθρωποι του κόσμου κάνουν. Εμείς ερχόμαστε από έναν άλλο κόσμο, από ένα άλλο σπίτι. Που είναι αυτό το σπίτι μας; Να μερικά αποσπάσματα που απαντούν σ' αυτήν την ερώτηση:
Προς Φιλιππησίους 3:21
«Επειδή, το πολίτευμά μας είναι στους ουρανούς, απ' όπου και προσμένουμε Σωτήρα, τον Κύριο Ιησού Χριστό·»
Και προς Κολοσσαείς 1:12-13
«ευχαριστώντας τον Πατέρα, που μας έκανε άξιους της μερίδας τού κλήρου των αγίων μέσα στο φως· ο οποίος μας ελευθέρωσε από την εξουσία τού σκότους, και μας μετέφερε στη βασιλεία τού αγαπητού Υιού του·»
Σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού το πολίτευμα μας είναι στους ουρανούς. Είμαστε δηλαδή πολίτες ουρανών. Εκεί, και όχι σ' αυτόν τον κόσμο, είναι το σπίτι μας. Κάποτε ήμασταν όντως πολίτες του βασιλείου αυτού του κόσμου, του βασιλείου του σκοταδιού. Αλλά αυτό δεν ισχύει πλέον. Ελευθερωθήκαμε από το βασίλειο αυτό και τώρα είμαστε πολίτες του βασιλείου του Γιου του Θεού και κατά συνέπεια ξένοι και παρεπίδημοι σ' αυτό τον κόσμο.
2. Το πρόβλημα
«Για τον λόγο ότι, το φρόνημα της σάρκας [είναι] θάνατος· ενώ, το φρόνημα του Πνεύματος, ζωή και ειρήνη.»
Το να ακολουθεί κανείς τον Χριστό είναι ζωή και ειρήνη. Αν είσαι Χριστιανός όμως δεν έχεις την ζωή και την ειρήνη που συνοδεύουν εκείνους που ακολουθούν τον Κύριο, αν αισθάνεσαι άδειος και εξαντλημένος, είναι γιατί η προσοχή σου δεν είναι στο σωστό μέρος. Πιστεύεις ότι ακολουθείς τον Χριστό όμως στην καλύτερη περίπτωση το κάνεις όχι όμως σαν την κορυφαία σου προτεραιότητα. 'Αλλα πράγματα έχουν μπει στον δρόμο σου που εμφανώς ή αφανώς έχουν για σένα την ίδια ή και μεγαλύτερη προτεραιότητα. Και πάλι μην με παρεξηγείς. Δεν σε κρίνω. Απλά εκθέτω αυτά που πιστεύω ότι είναι τα γεγονότα για πολλούς Χριστιανούς. Πρέπει να γνωρίζουμε το πρόβλημα και την αιτία του έτσι ώστε να μπορέσουμε αν εφαρμόσουμε και την αντίστοιχη λύση. Αγνοώντας το πρόβλημα και σκεφτόμενοι ότι «όλα είναι εντάξει αφού κάνουμε ότι και οι άλλοι κάνουν» δεν θα κάνει το πρόβλημα να εξαφανιστεί. Επίσης επιτρέψτε μου να κάνω ξεκάθαρο ότι ο Θεός αγαπάει όλα του τα παιδιά ανεξαρτήτως της «απόδοσης» τους. Ο Θεός σε αγαπά όσο αγαπά τον Γιο του τον Ιησού Χριστό και αυτό δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την «απόδοση» σου. Το λέω αυτό γιατί πολλοί Χριστιανοί που αισθάνονται άδειοι και κουρασμένοι νομίζουν ότι ο Θεός είναι έξω φρενών μαζί τους επειδή δεν «αποδίδουν» όπως θα έπρεπε. Όμως η αγάπη του Θεού για σένα αδελφέ και αδελφή δεν εξαρτιέται από την «απόδοση» σου. Ο Θεός σε αγαπά ανεξαρτήτως απόδοσης και αυτό δε πρόκειται να αλλάξει ΠΟΤΕ. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να γίνουμε αρκετά καλοί ώστε να κερδίσουμε την εύνοια του Θεού. Το μόνο το οποίο μπορούμε να παρουσιάσουμε ενώπιων του Θεού είναι το αίμα του Γιου Του το οποίο χύθηκε για μας και μας έκανε δίκαιους ενώπιων Του. Σωθήκαμε δια της πίστεως και είναι με πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό και στην ανάσταση Του που γίναμε παιδιά του Θεού. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Από την άλλη τώρα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Σημαίνει όμως ότι ο λόγος που διορθώνουμε το πρόβλημα δεν είναι για να κερδίσουμε την αγάπη του Θεού. Αυτή είναι δεδομένη και ασάλευτη. Αντίθετα διορθώνουμε το πρόβλημα ώστε να γίνουμε και πάλι πλήρεις ζωής, δύναμης και καρπών, όπως και ο Θεός επιθυμεί για μας.
3. Οι λόγοι του προβλήματος
Πηγαίνοντας πίσω στον Λόγο του Θεού, αυτός περιγράφει πολύ καθαρά κάποια συγκεκριμένα πράγματα που κάνουν την καρδιά βαριά και κουρασμένη και τον σπόρο του Λόγου ξερό και άκαρπο. Αυτό σημαίνει ότι αν και ο σπόρος του Λόγου είναι εκεί, δεν δίνει τον καρπό που πρέπει κανονικά να δώσει. Στην πραγματικότητα δεν δίνει καθόλου καρπό. Έχει δηλαδή γίνει άκαρπος. Να τι ο Κύριος Ιησούς είπε στο κατά Λουκά 21:34
«Προσέχετε, μάλιστα, στον εαυτό σας, μήπως και βαρύνουν οι καρδιές σας μέσα σε κραιπάλη και μεθύσι και βιοτικές μέριμνες, και έρθει επάνω σας ξαφνικά εκείνη η ημέρα·»
Υπάρχουν κάποια πράγματα που κάνουν την καρδιά μας βαριά και κουρασμένη, αδιάφορη, σκληρή και κρύα. Και αν και πολλοί από μας πιθανόν δεν έχουν πρόβλημα με «την κραιπάλη και το μεθύσι» (σε κάθε περίπτωση αυτά κατακρίνονται σαν προφανείς αμαρτίες από την πλειονότητα των Χριστιανών), τι θα λέγαμε για τις «βιοτικές μέριμνες»; Αυτό που ο Κύριος μας λέει εδώ είναι ότι οι βιοτικές μέριμνες, οι μέριμνες της καθημερινότητας, οι μέριμνες της «επιβίωσης» σ' αυτή την ζωή μπορεί να κάνουν την καρδιά μας βαριά και σκληρή, αν αυτές γίνουν η προτεραιότητα μας, η κύρια μας φροντίδα. Αν δηλαδή όλες μας οι προσπάθειες είναι στο πως θα τα καταφέρουμε σ' αυτή την ζωή. Αν είμαστε υπεραπασχολημένοι μ' αυτή την ζωή και τις μέριμνες της.
Επίσης ο Κύριος είπε στην παραβολή του σπορέα σχετικά με την τρίτη κατηγορία εκείνων που ακούν τον Λόγο του Θεού:
Κατά Μάρκο 4:18-19
«Και εκείνοι που σπέρνονται στα αγκάθια, είναι αυτοί, που ακούν τον λόγο· αλλά, οι μέριμνες αυτού τού αιώνα, και η απάτη τού πλούτου, και οι επιθυμίες των άλλων πραγμάτων, αφού μπουν μέσα [τους], συμπνίγουν τον λόγο, και γίνεται άκαρπος.»
Όπως ο Κύριος κάνει καθαρό: η υπεραπασχόληση με τις μέριμνες αυτού του κόσμου συν την απάτη του πλούτου και τις επιθυμίες των άλλων πραγμάτων είναι εχθροί του σπόρου του Λόγου του Θεού, τόσο μάλιστα που αν πάρουν θέση στην καρδιά μας θα πνίξουν τον σπόρο του Λόγου και θα τον κάνουν άκαρπο, ξερό. Μ' άλλα λόγια οι φροντίδες αυτού του κόσμου, τα πλούτη και οι επιθυμίες των άλλων πραγμάτων ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να συνυπάρχουν στην καρδιά μας με τον Λόγο του Θεού. Ένα από τα δυο θα πρέπει να φύγει. Είναι ή το ένα ή το άλλο. Δεν μπορούν και τα δυο να μένουν μαζί. Αυτό επιβεβαιώνεται περισσότερο με τα όσα ο Κύριος είπε σχετικά με τα χρήματα:
Κατά Ματθαίο 6:24
«Κανένας δεν μπορεί να υπηρετεί δύο κυρίους· επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει· ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να υπηρετείτε τον Θεό και τον Μαμμωνά [τα χρήματα].»
Δεν μπορούμε αδέλφια να υπηρετούμε δυο κυρίους την ίδια στιγμή. Αν θέλεις να ακολουθήσεις τον Κύριο, αν θέλεις ζωή και ειρήνη, αν θέλεις ο σπόρος του Λόγου να αναπτυχθεί και να δώσει καρπό θα πρέπει να παραιτηθείς από την υπεραπασχόληση σου με τις μέριμνες αυτής της ζωής, με τα χρήματα και τις επιθυμίες άλλων πραγμάτων καθώς ο Λόγος δεν μπορεί να αναπτυχθεί παράλληλα μ' αυτά τα πράγματα. Δεν μπορείς να είσαι ξένος και παρεπίδημος σ' αυτόν τον κόσμο και την ίδια στιγμή ο κόσμος και τα ενδιαφέροντα του να έχουν εξουσία στην καρδιά σου. Στην πραγματικότητα νομίζω ότι πηγαίνει αντίστροφα: καθώς κάνεις χώρο στην ζωή σου για τον Θεό θα αρχίσεις να χάνεις το ενδιαφέρον σου για χρήματα, κοσμικές επιθυμίες, φιλοδοξίες και κοσμικές φροντίδες. Αυτό το ενδιαφέρον θα αρχίσει να σβήνει στον ορίζοντα καθώς συγκεντρώνεσαι στον Θεό σαν την πρώτη και κύρια προτεραιότητα σου. Τώρα μπορεί να μου πεις: «Αδελφέ δεν καταλαβαίνεις την κατάσταση μου. Έχω τόσα πολλά στην πλάτη μου». Τη καταλαβαίνω! Έχω και γω δουλειά και οικογένεια με τρία μικρά παιδιά. Έχω και γω πολλά στην πλάτη μου. Και αυτά που γράφω τα γράφω από εμπειρία. Δεν μου είναι απλά εγκεφαλική γνώση. Δεν μπορώ να δουλεύω κάθε μέρα 12 ώρες και να προσδοκώ να αναπτυχτώ στην πίστη διαβάζοντας κάτι από τον Λόγο για 5-10 λεπτά το πρωί ή ακούγοντας ένα κήρυγμα την Κυριακή. Απλά νομίζω ότι είναι αδύνατο να έχει κάνεις ανάπτυξη με τέτοιο τρόπο. Δεν χρειαζόμαστε μόνο ποιοτικό χρόνο με τον Κύριο (και για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους δεν μπορείς να έχεις 10 λεπτά «ποιοτικό» χρόνο με τον Κύριο όταν τις υπόλοιπες 16 με 18 ώρες που είσαι ξύπνιος το μυαλό σου είναι συνεχώς απασχολημένο με άλλα πράγματα). Χρειαζόμαστε επίσης ποσοτικό χρόνο. Χρειαζόμαστε διδασκαλίες του Λόγου για να τραφούμε και μάλιστα σε μεγάλη ποσότητα. Τότε ανάπτυξη θα έρθει όπως ανάπτυξη έρχεται στα νεογέννητα όταν πίνουν το γάλα τους. Όπως ο Λόγος λέει:
Πέτρου Α 2:2
«επιποθήστε, ως νεογέννητα βρέφη, το λογικό άδολο γάλα, για να αυξηθείτε διαμέσου αυτού·»
Το «λογικό άδολο γάλα» είναι το άδολο γάλα του Λόγου, του Λόγου του Θεού. Αυτό σημαίνει «λογικό» και έτσι έχει μεταφραστεί στις ξένες μεταφράσεις που έχω δει αν και στα Ελληνικά οι μεταφραστές το έχουν αφήσει αμετάφραστο. Αν δεν πίνει κανείς από το άδολο γάλα του Λόγου του Θεού αλλά αντ' αυτού τρέφεται με τα σκουπίδια του κόσμου δεν θα πρέπει να απορεί γιατί δεν αυξάνεται αλλά αντίθετα αισθάνεται ασθενής πνευματικά και κουρασμένος. Μόνο ο Λόγος του Θεού μπορεί να φέρει αύξηση.
4. Η λύση
Τώρα τα καλά νέα είναι ότι όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν και μπορείς να αρχίσεις και πάλι να αναπτύσσεσαι και να δίνεις καρπό. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνεις χώρο για τον Θεό και τον Λόγο Του, να αφήσεις τον Λόγο του Θεού να κατοικήσει πλούσια στην καρδιά σου. Τότε το ενδιαφέρον σου για τα κοσμικά (κοσμικές επιθυμίες, χρήματα, φιλοδοξίες, βιοτικές φροντίδες) θα αρχίσει να εξαφανίζεται και αντ' αυτού ζωή και ειρήνη θα αρχίζει να γεμίζει την ζωή σου και πάλι. Χρειάζεται να εντρυφήσεις λοιπόν πλούσια στον Λόγο του Θεού και σε διδασκαλίες του Λόγου. Χρειάζεται «να επιποθήσεις το άδολο γάλα του Λόγου» αντί τις «επιθυμίες των άλλων πραγμάτων». Τώρα, για να καταφέρεις να κάνεις αυτό μπορεί να χρειάζεται να κάνεις κάποιες προσαρμογές. Για παράδειγμα μπορεί να χρειάζεται να αλλάξεις τον ρυθμό στην δουλειά σου, μειώνοντας τις ώρες εργασίες σου σε λογικά επίπεδα και θέτοντας όρια. Προσοχή εδώ: δεν λέω ότι η δουλειά είναι κακό. Αντίθετα όπως ο Λόγος λέει: «αν κάποιος δεν θέλει να εργάζεται, [δεν πρέπει] ούτε και να τρώει·» (προς Θεσσαλονικείς Β 3:10). Η δουλειά λοιπόν σαν μέσο να βγάλει κάνεις το ψωμί του δεν είναι το πρόβλημα. Αυτό όμως που πιστεύω ότι είναι το πρόβλημα είναι η υπερβολική ενασχόληση με την δουλειά (ή τα άλλα βιοτικά) πέρα και πάνω από μέσο του να βγάλει κάνεις το ψωμί του και σε σημείο που δεν υπάρχει πέρα από την δουλειά χώρος για οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι που πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξει. Προχωρώντας παραπέρα, μπορεί επίσης να χρειάζεται να διαχειριστείς τον χρόνο σου καλύτερα, εξαλείφοντας χρόνο που ξοδεύεται μπροστά στην τηλεόραση ή σε κοσμικές σελίδες του Ιντερνέτ ή ακόμα και σε υπεραπασχόληση με χόμπι. Αν ταξιδεύεις για την δουλειά σου χρειάζεται να βρεις καλές διδασκαλίες του Λόγου (και όχι θρησκευτικές διδασκαλίες που παρά το ότι παρουσιάζονται σαν Χριστιανικές δεν είναι παρά θρησκευτικές διδασκαλίες χωρίς ζωή) και να τις ακούς (εδώ είναι και μια ιστοσελίδα που με έχει οικοδομήσει παρά πολύ με δεκάδες δωρεάν MP3s και που το κυριότερο: κηρύττει τον Λόγο του Θεού: http://www.awmi.net/). Χρειάζεται να αλλάξεις. Και πάλι πρέπει να πω ότι αυτά που λέω τα πέρασα και εγώ. Δεν μου είναι απλά θεωρία. Τα τελευταία 2 χρόνια ήμουν τόσο απασχολημένος που όλος ο χρόνος μου με τον Κύριο ήταν ένα πρωινό πεντάλεπτο - δεκάλεπτο και αυτό κάτω από πίεση. Όταν κάποιος με ρωτούσε τι κάνεις του έλεγα ότι είμαι πολύ απασχολημένος. Συνήθως και η άλλη πλευρά απαντούσε το ίδιο. Αυτό όμως δεν είναι καλό αδέλφια. Το να είναι κανείς υπερφορτωμένος με μέριμνες και βιοτικά δεν είναι καλό. Καμιά έκπληξη λοιπόν που όταν τελείωσε το συμβόλαιο μου ένιωθα τόσο κουρασμένος και χωρίς δύναμη πνευματικά, ασθενής. Αποφάσισα τότε να αφήσω ένα δίμηνο να περάσει πριν να αρχίσω να ψάχνω για άλλη δουλειά. Κατά την διάρκεια αυτών των μηνών ανακάλυψα την ιστοσελίδα του Andrew Wommack που έδωσα πιο πάνω και πραγματικά χάρηκα με το ότι περιείχε υπέροχες διδασκαλίες από τον Λόγο του Θεού και ήταν (όπως και θα πρέπει να είναι για Χριστιανικό site) δωρεάν. Πολλά από τα πράγματα που διδάσκονταν σ' αυτές τις διδασκαλίες τα ήξερα και εγώ από παλιά. Λόγω όμως της υπεραπασχόλησης μου με την δουλειά και τις φροντίδες είχαν αρχίσει να φθίνουν στην μνήμη μου. 'Αρχισα λοιπόν να εντρυφώ στον Λόγο. Αυτό πραγματικά άλλαξε την ζωή μου. Η ξηρότητα έφυγε και αντ' αυτής ζωή, ειρήνη και δύναμη ήρθε και πάλι. Στο εντωμεταξύ, ο Θεός υπερφυσικά κανόνισε για μένα καινούργια δουλειά που είναι περίπου 100 χιλιόμετρα από το μέρος στο οποίο μένω (η προηγούμενη ήταν μόνο 2 χιλιόμετρα μακριά και πήγαινα με τα πόδια!). Πήρα την δουλειά απλά επί την βάση της πίστης, γιατί ο Θεός μου είχε κάνει καθαρό ότι αυτή η δουλειά ήταν για μένα. Αναρωτιόμουν όμως για την απόσταση καθώς χρειάζομαι 4 ώρες κάθε μέρα στα τρένα για να πάω και να γυρίζω. Αλλά αυτό που με προβλημάτιζε αποδείχθηκε το μεγαλύτερο πλεονέκτημα: το ποιο ωραίο μέρος της ημέρας είναι ο χρόνος αυτός στο τρένο. Ανεβαίνω μισοάδεια τρένα, βάζω πάνω στο τραπέζι τον υπολογιστή μου και δουλεύω σε άρθρα όπως αυτό, η με την ιστοσελίδα μου, πίνοντας πάντα από το γάλα του Λόγου: είτε διαβάζοντας τον Λόγο είτε ακούγοντας διδασκαλίες από τον Λόγο. Με την εντρύφηση στον Λόγο κάθε επιθυμία για αλλά πράγματα που πριν έτρωγε τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που είχα, εξαφανίστηκε. Είμαι πραγματικά διαφορετικός άνθρωπος σε σχέση με ένα χρόνο πριν και αυτό είναι μόνο λόγω του Θεού και του Λόγου Του. Τέτοια αλλαγή θέλω να δω και σε όσα από τα αδέλφια βρίσκονται στην ίδια κατάσταση που και εγώ βρισκόμουν. Γι' αυτό και γράφω αυτό το άρθρο.
Γυρίζοντας στο θέμα μας, το να είναι ο σπόρος του Λόγου ξερός, το να είναι ο Χριστιανός άκαρπος είναι ακριβώς το αντίθετο από την δεδηλωμένη επιθυμία του Κυρίου. Αυτός είπε:
Κατά Ιωάννη 15:16
«εγώ διάλεξα εσάς, και σας διέταξα, για να πάτε εσείς και να κάνετε καρπό, και ο καρπός σας να μένει·»
Ο Κύριος μας διάλεξε για να φέρουμε καρπό. Όμως όπως είδαμε αυτό δεν θα συμβεί αν επιτρέψουμε τον σπόρο του Λόγου να πνιγεί από τα αγκάθια του πλούτου, των επιθυμιών των άλλων πραγμάτων και των βιοτικών φροντίδων. Ο Κύριος αναφέρθηκε στο ζήτημα των βιοτικών φροντίδων και του πλούτου σε περισσότερα αποσπάσματα απ' αυτά που έχουμε δει μέχρι τώρα. Να ένα ακόμα αποκαλυπτικό απόσπασμα:
Κατά Λουκά 12:15-31
«Γι' αυτό, σας λέω: Μη μεριμνάτε για τη ζωή σας, τι να φάτε· ούτε για το σώμα, τι να ντυθείτε. Η ζωή είναι πολυτιμότερη από την τροφή, και το σώμα από το ένδυμα. Παρατηρήστε τά κοράκια, ότι δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν· τα οποία δεν έχουν ταμείο ούτε αποθήκη, και ο Θεός τα τρέφει· πόσο περισσότερο διαφέρετε εσείς από τα πουλιά; Και ποιος από σας μεριμνώντας μπορεί να προσθέσει έναν πήχη στο ανάστημά του; Αν, λοιπόν, εσείς δεν μπορείτε ούτε το ελάχιστο, για τα υπόλοιπα γιατί μεριμνάτε; Παρατηρήστε τα κρίνα, πώς μεγαλώνουν· δεν κοπιάζουν ούτε κλώθουν· σας λέω, όμως, ούτε ο Σολομώντας, μέσα σε όλη του τη δόξα, δεν ντύθηκε σαν ένα απ' αυτά. Αλλά, αν το χορτάρι, που σήμερα είναι στο χωράφι, και αύριο ρίχνεται σε καμίνι, ο Θεός το ντύνει με έναν τέτοιο τρόπο, πόσο περισσότερο εσάς, ολιγόπιστοι; Κι εσείς μη ζητάτε τι να φάτε ή τι να πιείτε· και μη είστε μετέωροι. Επειδή, όλα αυτά τα ζητούν τα έθνη τού κόσμου· ενώ ο Πατέρας σας ξέρει ότι έχετε ανάγκη απ' αυτά. Πλην, ζητάτε τη βασιλεία τού Θεού, και όλα αυτά θα σας προστεθούν.»
Μην μεριμνάς για την ζωή σου, τι να φας, ή για το σώμα σου τι να ντυθείς. Ο Θεός θα σε φροντίσει και θα σου προμηθεύσει τα αναγκαία αδελφέ και αδελφή. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς, να μεριμνάς και να απασχολείς το μυαλό σου με τέτοια πράγματα, ούτε χρειάζεται να μεριμνάς για πλούτη και επιθυμίες άλλων πραγμάτων. Οι άνθρωποι του κόσμου μεριμνούν γι' αυτά και όλη τους η ζωή στρέφεται γύρω από αυτά. Η προσοχή τους είναι πώς να επιβιώσουν σήμερα και μόλις αυτό το πετύχουν πώς να γίνουν πλούσιοι και να αποκτήσουν περισσότερα πράγματα. Εμείς όμως δεν είμαστε το ίδιο. Ανήκουμε σε ένα άλλο βασίλειο, στο βασίλειο του Χριστού. Εμείς έχουμε τον υπέροχο Πατέρα και Θεός μας που φροντίζει για μας. Για μας η πρώτη και κύρια προτεραιότητα δεν είναι πώς να τα καταφέρουμε σ' αυτό τον κόσμο, πως θα επιβιώσουμε ή πως θα γίνουμε πλούσιοι και πως θα αποκτήσουμε πιο πολυτελή σπίτια ή το τελευταίο μοντέλο του τάδε αυτοκίνητου. Όχι. Η κύρια και πρώτη μας προτεραιότητα είναι και θα πρέπει να είναι ο Θεός και το δικό Του και δικό μας Βασίλειο. Ζητάτε την βασίλεια του Θεού και όλα αυτά θα σας προστεθούν λέει ο Λόγος του Θεού. Αν όμως αντί να είναι ο Λόγος η προτεραιότητα σου, έχεις ως προτεραιότητα το κόσμο, τις φροντίδες του, τα πλούτη και τις επιθυμίες των άλλων πραγμάτων, ρίχνοντας κάτι ψίχουλα στον Θεού (ένα πεντάλεπτο με την Βίβλο κάθε μέρα και ένα κήρυγμα τις Κυριακές το πρωί, άντε και μερικά ευρώ στο παγκάρι ή τον λογαριασμό της εκκλησίας για να ηρεμήσεις την συνείδηση σου) τότε ο σπόρος του Λόγου που κάποτε σπάρθηκε στην καρδιά σου θα ξεραθεί και μαζί και συ θα γίνεις άδειος και κουρασμένος σαν μην είχες γνωρίσει τον Κύριο. Και αυτό ΔΕΝ πρέπει να συμβεί.
Το ίδιο αποτέλεσμα με τις μέριμνες αυτού του κόσμου έχουν, όπως έχουμε ήδη πει, η απάτη του πλούτου και η επιθυμία των άλλων πραγμάτων. Δεν μπορώ αλήθεια να καταλάβω γιατί τόσοι πολλοί ζητούν πλούτη, ονομάζοντας το «ευημερία», όταν ο Λόγος λέει:
Προς Τιμόθεο Α 6:7-10
«Επειδή, δεν φέραμε τίποτε μέσα στον κόσμο· [είναι] φανερό ότι ούτε [και] μπορούμε να μεταφέρουμε έξω [απ' αυτόν] κάτι μαζί [μας]. Έχοντας, μάλιστα, διατροφές και σκεπάσματα, ας αρκούμαστε σ' αυτά. Όσοι, βέβαια, θέλουν να πλουτίζουν, πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα, και σε πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, που βυθίζουν τους ανθρώπους σε όλεθρο και απώλεια. Επειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες.»
Αδελφέ και αδελφή έχεις τροφές και σκεπάσματα, στέγη πάνω από το κεφάλι σου; Αν ναι, σου είναι αρκετά. Δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο! Αν όμως επιθυμείς να γίνεις πλούσιος τότε κατευθύνεσαι σε παγίδα. Δεν χρειάζεται να γίνεις πλούσιος. Δεν ανήκεις σ' αυτόν τον κόσμο ούτε πρόκειται να πάρεις τίποτα μαζί σου. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι την κάλυψη των αναγκών σου και γι΄ αυτό δεν χρειάζεται να ανησυχείς καθόλου. Ο Θεός σου έχει δώσει μια υπόσχεση: ζήτα πρώτα την βασίλεια του Θεού και την δικαιοσύνη Του και όλα όσα χρειάζεσαι θα σου προστεθούν.
5. Συμπέρασμα
Για να συνοψίσουμε λοιπόν: είμαστε ξένοι και παρεπίδημοι σ' αυτόν τον κόσμο. Αυτός ο κόσμος δεν είναι το σπίτι μας. Είμαστε πολίτες ουρανών, καλεσμένοι από τον Θεό να πάμε και να κάνουμε καρπό. Όμως ο σπόρος του Λόγου του Θεού που έχει σπαρθεί στην καρδιά μας έχει ένα θανατερό και ύπουλο εχθρό που μπορεί να τον ξεράνει και να τον κάνει άκαρπο. Αυτός ο εχθρός λέγεται «μέριμνες αυτού τού κόσμου, απάτη τού πλούτου, και επιθυμίες των άλλων πραγμάτων». Πολλοί από μας είμαστε απασχολημένοι μ' αυτά τα πράγματα και παρά την ξηρότητα και την ασθενικότητα που βλέπουμε σαν αποτέλεσμα δεν αποδίδουμε πραγματικά το πρόβλημα στην ενασχόληση μας με τα λάθος πράγματα. Επίσης η εκκλησία δεν φαίνεται να αποκηρύσσει ανοικτά και καθαρά αυτά τα πράγματα (ειδικά το υπερφόρτωμα με βιοτικές μέριμνες). Έτσι πολλοί από τους Χριστιανούς που γεμίζουν τις εκκλησίες τις Κυριακές είναι στην πραγματικότητα χωρίς δύναμη, ασθενείς και πλήρεις ξηρότητας αντί πλήρεις ζωής, καθώς το πρόβλημα δεν αποκαλύπτεται και η λύση σ' αυτό δεν δίνεται. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα πράγματα θα πρέπει να μείνουν έτσι. Χριστιανική ζωή σημαίνει ζωή και ειρήνη. Θυμήσου αλήθεια την χαρά, την ζωή και την ειρήνη που είχες όταν πρωτοπίστεψες στον Κύριο. Αυτή η ζωή και η χαρά είχε έρθει για να μείνει μαζί σου για πάντα. Και αν δεν είναι τώρα εκεί μπορεί να έρθει κα πάλι. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να αλλάξεις προτεραιότητες και να κάνεις τον Θεό την κύρια προτεραιότητα σου. Ο Θεός και η χαρά Του δεν έχουν αλλάξει αδελφέ. Εσύ άλλαξες και γι' αυτό η χαρά εξαφανίστηκε. Ο Θεός δεν είναι η μεταβλητή. Εμείς είμαστε η μεταβλητή. Θα πρέπει να τραφείς λοιπόν και πάλι με τον Λόγο, καθημερινά, σε μεγάλες δόσεις, εντρυφώντας σ αυτόν αντί να «εντρυφάς» σε μέριμνες, πλούτη και επιθυμίες άλλων πραγμάτων. Τότε η αλλαγή θα έρθει και μάλιστα ραγδαία.
Κλείνοντας τώρα αυτό το άρθρο ας πάμε στην προς Εβραίους 11:13. Εκεί αφού ο Λόγος μας μιλά για κάποιους αγίους της Παλαιάς Διαθήκης που περπάτησαν με πίστη, μας λέει:
Προς Εβραίους 11:13-16
«Με πίστη πέθαναν όλοι αυτοί, χωρίς να πάρουν τις υποσχέσεις, αλλά αφού τις είδαν από μακριά, και πείστηκαν, και τις εγκολπώθηκαν, και ομολόγησαν ότι είναι ξένοι και παρεπίδημοι επάνω στη γη. Δεδομένου ότι, αυτοί που λένε αυτού τού είδους [τα πράγματα], δείχνουν ότι ζητούν πατρίδα. Και αν θυμόνταν εκείνη από την οποία βγήκαν, θα έβρισκαν καιρό να επιστρέψουν. Τώρα, όμως, επιθυμούν μια καλύτερη, δηλαδή, επουράνια· γι' αυτό, ο Θεός δεν ντρέπεται γι' αυτούς, να λέγεται Θεός τους· επειδή, ετοίμασε γι' αυτούς πόλη.»
'Όπως αυτοί έτσι και μείς είμαστε ξένοι και παρεπίδημοι πάνω στην Γη. Για μας όπως και γι' αυτούς υπάρχει πατρίδα διαφορετική από την πατρίδα του διαβατηρίου μας. Υπάρχει σπίτι για μας χτισμένο στους ουρανούς. Ας κάνουμε λοιπόν την ζωή μας πλήρη καρπών για τον Θεό γιατί ο χρόνος είναι λίγος (η ζωή μας, είτε είναι 70, είτε 80 είτε 90 χρόνια περνά πολύ γρήγορα. Αν είσαι πάνω από 40 όπως εγώ ίσως καταλαβαίνεις καλύτερα τι εννοώ). Ας μας βρει το τέλος της ζωής μας σαν τον Παύλο που είπε:
Προς Τιμόθεο Β 4:7-8
«τον αγώνα τον καλό αγωνίστηκα, τον δρόμο τελείωσα, την πίστη διατήρησα· τώρα, πλέον, μου απομένει το στεφάνι τής δικαιοσύνης, το οποίο ο Κύριος θα μου αποδώσει κατά την ημέρα εκείνη, ο δίκαιος κριτής· και όχι μονάχα σε μένα, αλλά και σε όλους όσους επιποθούν την επιφάνειά του.»
Και κατά Ιωάννη 14:2-3
«Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Και αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε κι εσείς, όπου είμαι εγώ.»
Τάσος Κιουλάχογλου (ΒΙΒΛΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ)
