Πριν γίνει ο κόσμος, ο Θεός σχεδίασε να έχει ένα δικό Του ΛΑΟ.
Η αρχή της εκκλησίας είναι στην πρόθεση και την ευδοκία του Θεού.
«Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο ευλογήσας ημάς εν πάση ευλογία πνευματική εις τα επουράνια διά Χριστού, καθώς εξέλεξεν ημάς δι' αυτού προ καταβολής κόσμου, διά να ήμεθα άγιοι και άμωμοι ενώπιον αυτού διά της αγάπης, προορίσας ημάς εις υιοθεσίαν διά Ιησού Χριστού εις εαυτόν, κατά την ευδοκίαν του θελήματος αυτού, εις έπαινον της δόξης της χάριτος αυτού, με την οποίαν εχαρίτωσεν ημάς διά του ηγαπημένου αυτού» (Εφες.α:3-6).
Στην αρχή, ο Θεός είχε κοινωνία με τον Αδάμ και την Εύα μέσα στον κήπο της Εδέμ.
Αργότερα, μας λέει ότι ο Αβραάμ ήταν φίλος Του!
Το έθνος που προήλθε από το φίλο Του τον Αβραάμ, ο Θεός το ονόμασε λαό Του.
ΣΗΜΕΡΑ, ο Θεός εργάζεται και έχει σχέση προσωπικά με τον ΚΑΘΕΝΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ!
Και σήμερα ο Θεός θέλει να έχει ένα λαό ξεχωρισμένο από την αμαρτία και την ειδωλολατρία και γι' αυτό πλήρωσε το ύστατο τίμημα για να εξαγοράσει το λαό Του, την εκκλησία Του.
Ο Ιησούς αγάπησε την εκκλησία και παρέδωσε τον εαυτό Του γι' αυτήν:
«και περιπατείτε εν αγάπη, καθώς και ο Χριστός ηγάπησεν ημάς και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ ημών προσφοράν και θυσίαν εις τον Θεόν εις οσμήν ευωδίας» Εφες.ε:2
Ο λόγος του Θεού μας λέει ότι η εκκλησία είναι το σπίτι του Θεού, ο τόπος που κατοικεί ο Θεός:
«αλλ' εάν βραδύνω, διά να εξεύρης πως πρέπει να πολιτεύησαι εν τω οίκω του Θεού, όστις είναι η εκκλησία του Θεού του ζώντος, ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας» (Α΄Τιμ.γ:15).
«Και σεις είσθε σώμα Χριστού και μέλη κατά μέρος» (Α΄Κορ.ιβ:27).
Είμαστε σώμα Χριστού, μπαίνουμε σε σχέση αίματος, αποκτάμε αδελφούς (Ματθ.κγ:8).
Στην εκκλησία δεν έρχομαι ΕΓΩ και το πρόβλημά μου, ΕΓΩ και η οικογένειά μου, ΕΓΩ και οι δικοί μου! Έρχομαι γιατί θέλω να δω τους αδελφούς μου, χαίρομαι που θα βρεθώ μαζί τους, θα προσευχηθούμε, θα λατρεύσουμε όλοι μαζί τον Κύριο Ιησού, θα κουβεντιάσουμε.
'Ανθρωποι που ίσως δεν είχαμε κανένα λόγο να γνωριζόμαστε, τώρα είμαστε κοντά για μια αιτία: το αίμα του Ιησού Χριστού.
«Τώρα όμως διά του Ιησού Χριστού σεις οι ποτέ όντες μακράν εγείνετε πλησίον διά του αίματος του Χριστού» (Εφες.β:13).
Είμαστε υποχρεωμένοι να προασπίζουμε και να προάγουμε αυτή τη σχέση.
«Πάντας τιμήσατε, την αδελφότητα αγαπάτε, τον Θεόν φοβείσθε, τον βασιλέα τιμάτε» (Α΄Πέτρ.β:17).
Αυτή την αδελφότητα καλούμαστε να την αγαπήσουμε και να ξέρουμε ότι αδελφοί υπάρχουν σ' όλο τον κόσμο (Α' Πέτρ.ε:9).
Ποτέ ο Χριστιανισμός δεν ήταν της μόδας. Το ίδιο και σήμερα, δεν θα υποβαθμίσουμε τις αρχές μας για να κερδίσουμε κόσμο ή την εκτίμηση του κόσμου.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλο, ν' αναγνωρίσουμε ο ένας τον άλλο, να υπηρετήσουμε ο ένας τον άλλο, να διαφυλάξουμε ο ένας τον άλλο.
«Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί. Είναι ως το πολύτιμον μύρον επί την κεφαλήν, το καταβαίνον επί τον πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών· το καταβαίνον επί το στόμιον του ενδύματος αυτού· ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος» (Ψαλμός ρλγ)
«Και ότε ήλθεν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν εν τω αυτώ τόπω. Και εξαίφνης έγεινεν ήχος εκ του ουρανού ως ανέμου βιαίως φερομένου, και εγέμισεν όλον τον οίκον όπου ήσαν καθήμενοι· και εφάνησαν εις αυτούς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ως πυρός, και εκάθησεν επί ένα έκαστον αυτών, και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» (Πράξ.β:1-4).
«Του δε πλήθους των πιστευσάντων η καρδία και η ψυχή ήτο μία, και ουδέ εις έλεγεν ότι είναι εαυτού τι εκ των υπαρχόντων αυτού αλλ' είχον τα πάντα κοινά» (Πράξ.δ:32).
«Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να λέγητε πάντες το αυτό, και να μη ήναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να ήσθε εντελώς ηνωμένοι έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην» (Α΄Κορ.α:10).
«σπουδάζοντες να διατηρήτε την ενότητα του Πνεύματος διά του συνδέσμου της ειρήνης» (Εφες.δ:3).
Ο Ιησούς είπε να πάμε σ' όλο τον κόσμο και να κηρύξουμε το ευαγγέλιο, αλλά δεν μας είπε πως. Τουλάχιστον ας κάνουμε αυτό που μας λέει το παρακάτω εδάφιο:
«Μόνον πολιτεύεσθε αξίως του ευαγγελίου του Χριστού, διά να ακούσω, είτε όταν έλθω και σας ίδω είτε ενώ είμαι απών, την κατάστασίν σας, ότι στέκεσθε εις εν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μιά ψυχή διά την πίστιν του ευαγγελίου» (Φιλιπ.α:27).
Ένας θρύλος λέει, ότι όταν έφτασε ο Ιησούς στον ουρανό, όλοι οι άγγελοι χάρηκαν που Τον είδαν και Τον ρώτησαν για το σχέδιο της σωτηρίας. Τους απάντησε ότι είχε μιλήσει στους φίλους Του γι' αυτό. Οι άγγελοι ρώτησαν ποιοι είναι οι φίλοι Του κι ο Ιησούς τους είπε: Να, είναι κάτι ψαράδες, ένας τελώνης κτλ. Οι άγγελοι ρώτησαν ξανά: Κι αν δεν τα καταφέρουν να δώσουν το μήνυμα σ' όλο τον κόσμο, τι θα γίνει; Ο Ιησούς απάντησε: Δεν έχω άλλο σχέδιο εκτός απ' αυτό.
Αυτή η ευθύνη σήμερα είναι σε μένα και σε σένα. Αυτοί έκαναν καλά τη δουλειά τους. Τι γίνεται όμως μ' εμάς; Μπορεί ο Κύριος να στηριχτεί ότι θα κάνουμε αυτό που μας ανέθεσε;
Το μήνυμα πρέπει να γίνει πολύ συγκεκριμένο, σε όσο το δυνατόν περισσότερους, γιατί ο χρόνος πιέζει.
Στο λόγο του Θεού δεν υπάρχει εντολή προς τους αμαρτωλούς να πάνε στην εκκλησία. Αντίθετα, υπάρχουν εντολές προς την εκκλησία να πάει στους αμαρτωλούς.
Αν θέλουμε σαν εκκλησία να είμαστε ενωμένοι, να ξέρουμε ότι τα πάντα θα δοκιμαστούν στις σχέσεις μας.
Καθαριστείτε, αγιαστείτε, μην αφήνετε αμαρτίες γιατί χάνετε δύναμη έτσι.
Στο όρος της μεταμόρφωσης, άρεσε στον Πέτρο, αλλά ο Ιησούς είχε διαφορετική γνώμη: «ό,τι σας λέγω εν τω σκότει, είπατε εν τω φωτί, και ό,τι ακούετε εις το ωτίον, κηρύξατε επί των δωμάτων» (Ματθ.ι:27).
Θέλουμε να δουλέψουμε σαν ομάδα; Σαν εκκλησία;
Α΄Κορ.ιβ:14 «Διότι το σώμα δεν είναι εν μέλος, αλλά πολλά».
Ανήκω στην εκκλησία σημαίνει εργάζομαι σαν μέρος ομάδας.
Όπου υπάρχει ενότητα, υπάρχει χρίσμα (Ψαλμ.ρλγ).
Ο κόσμος χρειάζεται βράχο να πιαστεί, όχι μελό ιστορίες.
Στη Γραφή, το όνομα του Ιησού είναι χωρίς επιθετικό προσδιορισμό: γλυκός, αγαπητός, κτλ. Δεν γίνεται πολύ οικείος, είναι ο Θεός.
Είμαστε τα κομμάτια ενός πάζλ. Πρέπει να βρει ο καθένας τη θέση του για να φανεί η εικόνα.
Καθημερινά μπορούμε να γινόμαστε σκεύη από τα οποία θα ξεχειλίζει ελπίδα σ' ένα πεινασμένο κόσμο. Όλοι οι τύποι των ανθρώπων περιμένουν την ομολογία μας. Μην προσπερνάς κανένα.
Μαγδαληνή: 7 δαιμόνια
Ζακχαίος: διεφθαρμένος φοροεισπράκτορας
Ο δαιμονισμένος των Γαδάρων
Λουκάς ο γιατρός
Σαούλ ο διώκτης
