ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο ευλογήσας ημάς εν πάση ευλογία πνευματική εις τα επουράνια διά Χριστού, καθώς εξέλεξεν ημάς δι' αυτού προ καταβολής κόσμου, διά να ήμεθα άγιοι και άμωμοι ενώπιον αυτού διά της αγάπης, προορίσας ημάς εις υιοθεσίαν διά Ιησού Χριστού εις εαυτόν, κατά την ευδοκίαν του θελήματος αυτού, εις έπαινον της δόξης της χάριτος αυτού, με την οποίαν εχαρίτωσεν ημάς διά του ηγαπημένου αυτού» (Εφες.α:3-6).

Πριν γίνει ο κόσμος, ο Θεός σχεδίασε να έχει ένα δικό Του ΛΑΟ. Η αρχή της εκκλησίας είναι στην πρόθεση και την ευδοκία του Θεού.

Στην αρχή, ο Θεός είχε κοινωνία με τον Αδάμ και την Εύα μέσα στον κήπο της Εδέμ. Αργότερα, μας λέει ότι ο Αβραάμ ήταν φίλος Του (Ιάκ.β:23)! Το έθνος που προήλθε από το φίλο Του τον Αβραάμ, ο Θεός το ονόμασε λαό Του.

ΣΗΜΕΡΑ, ο Θεός εργάζεται και έχει σχέση προσωπικά με τον ΚΑΘΕΝΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ!

Και σήμερα ο Θεός θέλει να έχει ένα λαό ξεχωρισμένο από την αμαρτία και την ειδωλολατρία και γι’ αυτό πλήρωσε το ύστατο τίμημα για να εξαγοράσει τον λαό Του, την εκκλησία Του.

Η αναγκαιότητα της Εκκλησίας

Α' Κορινθίους ιβ:12-26

•   Αυτό δε σε αφορά. Εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου. Η υπόθεση αυτή είναι μεταξύ εμένα και του Κυρίου.

Είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, κάποια στιγμή έχουμε ακούσει, έχουμε σκεφτεί εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας, ή το έχουμε πει. Γιατί; Πιθανώς γιατί δεν μας αρέσει ο έλεγχος. Μας ενοχλεί όταν μας δείχνουν το λάθος μας. Ή μπορεί να το είπαμε γιατί ντρεπόμαστε για τη συμπεριφορά μας ειλικρινά και δεν θέλουμε να το συζητήσουμε με κανένα. Ή ακόμη επειδή φοβόμαστε να ανοιχτούμε σε οποιονδήποτε, ακόμη και σε ανθρώπους στη διακονία, γιατί στο παρελθόν πληγωθήκαμε, επειδή είπαμε κάτι και βγήκε παραέξω, ή επειδή μας παρεξήγησαν, είτε ακόμη επειδή δεν ακούσαμε αυτά που θα θέλαμε να ακούσουμε.

Εκκλησία = Σώμα

Α’ Κορ.ιβ:12-27

ιβ:19 Εάν όμως πάντα ήσαν εν μέλος, που το σώμα;

Αν συμβαίνει αυτό, τότε υπάρχει πρόβλημα. Δεν είναι φυσιολογικό, είναι ανωμαλία λειτουργίας.

Σαν μέλη της εκκλησίας πρέπει να υπηρετούμε και όχι να υπηρετούμαστε.

Κήρυγμα – διδασκαλία – οικονομικά – οργανωτικά – μουσική – ιστοσελίδα – ευαγγελισμός ….

ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΗΧΗ ΨΗΛΑ

«διά να ήναι πάντες εν, καθώς συ, Πάτερ, είσαι εν εμοί και εγώ εν σοι» (Ιωάν.ιζ:20-22)

Έχουμε ακούσει, έχουμε γράψει ή διαβάσει πολλά γύρω από το κεφαλαιώδες αυτό θέμα. Να είμαστε ΕΝΑ! Το ζήτησε ο Ιησούς Χριστός στην προσευχή Του στον Πατέρα για εμάς. «Πάτερ άγιε, φύλαξον αυτούς εν τω ονόματί σου, τους οποίους μοι έδωκας, διά να ήναι εν καθώς ημείς» (Ιωάν.ιζ:11).

Έχουμε προσπαθήσει να το αναλύσουμε και γράφουμε κείμενα, κάνουμε ομιλίες, φέρνουμε παραδείγματα. Συχνά μπλέκουμε το ΕΝΑ με την ενότητα – ενώ είναι διαφορετικές έννοιες –, μιλάμε για την αγάπη, την ανοχή, την υποχωρητικότητα, την καλοσύνη.

Σεβαστές προσπάθειες όλες αυτές να πλησιάσουμε και να καταλάβουμε αυτό το τόσο μεγάλο και βαθύ θέμα. Επιστρατεύουμε εδάφια που μιλούν για το πώς πρέπει να φέρεται ο ένας στον άλλο, πώς πρέπει να τον αντιμετωπίζει ώστε να βγαίνει προς τα έξω η αγάπη.

Μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου …

«διότι ο τρώγων και πίνων αναξίως τρώγει και πίνει κατάκρισιν εις εαυτόν, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου» (Α’ Κορ.ια:29).

Τα ανησυχητικά αυτά λόγια γράφτηκαν από τον απόστολο Παύλο, αφού προηγουμένως είχε υπενθυμίσει τους παραλήπτες της επιστολής την παράδοση σχετικά με την καθιέρωση του Δείπνου του Κυρίου και την ερμηνεία που ο ίδιος ο Ιησούς έδωσε, καθώς έκοβε τον άρτο και μοίραζε το ποτήρι τη νύχτα πριν από τη Σταύρωση Του (ια:23-26). 

Τα εδάφια αυτά διαβάζονται συνήθως πριν από την τέλεση του Κυριακού Δείπνου στις εκκλησίες. Τα συναισθήματα που προκαλούν κάθε φορά δεν είναι μόνο δέος και σοβαρότητα,  αλλά και φόβος, υπερβολικός φόβος μάλιστα. «Μήπως δεν διακρίνω, όπως θα έπρεπε,  «το σώμα του Κυρίου;» Πώς είμαι σίγουρος ότι, τρώγοντας από τον άρτο και πίνοντας από το ποτήρι, δεν θα είμαι ένοχος του σώματος και αίματος του Κυρίου»; (Η προειδοποίηση αυτή γίνεται ακριβώς πριν από το εδάφιο που εξετάζουμε, ενώ στη συνέχεια δίνεται η προτροπή «Ας δοκιμάζη δε εαυτόν ο άνθρωπος, και ούτως ας τρώγη εκ του άρτου και ας πίνη εκ του ποτηρίου».

Το σώμα του Χριστού

Πριν γίνει ο κόσμος, ο Θεός σχεδίασε να έχει ένα δικό Του ΛΑΟ.

Η αρχή της εκκλησίας είναι στην πρόθεση και την ευδοκία του Θεού.

«Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο ευλογήσας ημάς εν πάση ευλογία πνευματική εις τα επουράνια διά Χριστού, καθώς εξέλεξεν ημάς δι' αυτού προ καταβολής κόσμου, διά να ήμεθα άγιοι και άμωμοι ενώπιον αυτού διά της αγάπης, προορίσας ημάς εις υιοθεσίαν διά Ιησού Χριστού εις εαυτόν, κατά την ευδοκίαν του θελήματος αυτού, εις έπαινον της δόξης της χάριτος αυτού, με την οποίαν εχαρίτωσεν ημάς διά του ηγαπημένου αυτού» (Εφες.α:3-6).

Η αναγκαιότητα της εκκλησίας

Α΄Κορ.ιβ:12-26 

Αυτό δε σε αφορά. Εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου. Η υπόθεση αυτή είναι μεταξύ εμένα και του Κυρίου.

Είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, κάποια στιγμή έχουμε ακούσει, έχουμε σκεφτεί εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας, ή το έχουμε πει. Γιατί; Πιθανώς γιατί δεν μας αρέσει ο έλεγχος. Μας ενοχλεί όταν μας δείχνουν το λάθος μας. Ή μπορεί να το είπαμε γιατί ντρεπόμαστε για τη συμπεριφορά μας ειλικρινά και δεν θέλουμε να το συζητήσουμε με κανένα. Ή ακόμη επειδή φοβόμαστε να ανοιχτούμε σε οποιονδήποτε, ακόμη και σε ανθρώπους στη διακονία, γιατί στο παρελθόν πληγωθήκαμε, επειδή είπαμε κάτι και βγήκε παραέξω, ή επειδή μας παρεξήγησαν, είτε ακόμη επειδή δεν ακούσαμε αυτά που θα θέλαμε να ακούσουμε.