ΕΞΟΔΟΣ Κεφ. ια - ιβ

 

ΤΟ ΠΑΣΧΑ

Ι. Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΠΛΗΓΗΣ.

Η τελευταία πληγή που είχε να κάνει με το θάνατο των πρωτοτόκων μας φέρνει στο Πάσχα.

Ο Θεός είχε υποσχεθεί ότι μετά απ’ αυτή την πληγή, οι Ισραηλίτες θα αφηνόταν ελεύθεροι (Έξοδ.ια:1).

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Α. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ματθ.κδ:14 “Και θέλει κηρυχθεί τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος.”

Η σπουδαιότητα αυτής της αποστολής δεν έχει ανάγκη να υπερτονιστεί. Ο Ιησούς είπε ότι το ευαγγέλιο της Βασιλείας θα κηρυχθεί σ’ όλο τον κόσμο για μαρτυρία σ’ όλα τα έθνη. Η αποστολή, “Υπάγετε εις όλον τον κόσμο, και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσην” (Μάρκ.ις:15) είναι διαταγή κι εξουσιοδότηση. Η Εκκλησία δεν έχει άλλη εκλογή απ’ το να υπακούσει.

Ο Κύριος έχει αναθέσει στην Εκκλησία να κάνει ένα συγκεκριμένο έργο. Αυτή η αποστολή έχει μεγάλη ευθύνη κι απαιτεί την ανάλογη εξουσία. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η ευθύνη και η εξουσία συνδέονται στενά μεταξύ τους και δεν είναι δυνατόν να ξεχωριστούν.

Το Δείπνο του Κυρίου

Είναι μια περιοχή που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, γιατί κρύβει πολλούς κινδύνους. Πρόκειται για όλα αυτά, που γνωρίζουμε ή πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε και τα θεωρούμε γνωστά. Ησυχάζουμε και γυρίζουμε σελίδα, ασχολούμαστε με άλλα. Χρειάζεται προσοχή, γιατί ο κίνδυνος να έχουμε λάθος αντίληψη της αλήθειας του Θεού είναι μεγάλος.

Συσσωρεύουμε λάθη σε βάρος μας, αλλά μεταδίδουμε και λάθη στους γύρω που μας συμβουλεύονται. Αγρύπνια και ανοιχτή καρδιά στις υποδείξεις του Αγίου Πνεύματος είναι η πιο ασφαλής τοποθέτηση, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για θέματα που βρίσκονται στα θεμέλια της πίστης μας.

Αναζητώντας την αλήθεια - 033

Α.  Η ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΟΣ. Ιωαν.ιβ:12-19

Όλη η χώρα ήταν σε μια κίνηση μετά, αφότου ο Ιησούς ανάστησε τον Λάζαρο από τους νεκρούς. Ήταν αυτό το θαύμα που έκανε τους ανθρώπους να λένε ότι ο Ιησούς ήταν αληθινά ο Μεσσίας.

Υπήρξαν τότε τόσοι πολλοί μάρτυρες που είχαν δει τον Λάζαρο νεκρό και θαμμένο, και μετά στο πρόσταγμα του Ιησού να επανέρχεται υγιής και αρτιμελής. Ο Αρχιερέας ήταν εξαγριωμένος. Ήταν αποφασισμένος να κάνει κάτι. Αυτός ο Ιησούς έπρεπε να εμποδιστεί, έπρεπε να θανατωθεί.

Αλήθειες μέσα από την Αγία Γραφή

1. Η ΒΙΒΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η χριστιανική διδασκαλία, η πίστη, η ελπίδα κι ό,τι αφορά τη σχέση του Θεού με τον άνθρωπο, μπορεί να βρεθεί μόνο σ’ ένα βιβλίο, την Αγία Γραφή.

Πιστεύουμε ότι η Βίβλος είναι θεόπνευστη, ο αλάνθαστος λόγος του Θεού.

“Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, πρός έλεγχον, προς επανόρθωσιν, πρός εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης” (Β’ Τιμοθ.γ:16) .

Η Βίβλος έχει επιζήσει από επιθέσεις δαιμόνων και απίστων και θα επιζήσει ότι κι αν συμβεί στο μέλλον. Θα μείνει όταν ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν. 

“Ο ουρανός και η γη θέλουσι παρέλθει, οι δε λόγοι μου δεν θέλουσι παρέλθει” (Ματθ.κδ:35) .

Η Βίβλος είναι η μόνη δοσμένη απ’ το Θεό εξουσία που έχει ο άνθρωπος. Επομένως όλη η διδασκαλία, η πίστη, η ελπίδα κι  η οδηγία για την εκκλησία πρέπει να βασίζεται και να εναρμονίζεται  μ’ αυτή. Πρέπει να διαβάζεται και να μελετάται από όλους τους ανθρώπους σ’ όλο τον κόσμο, μπορεί όμως να κατανοηθεί καλύτερα από εκείνους που είναι χρισμένοι από το Άγιο Πνεύμα.

Μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου …

«διότι ο τρώγων και πίνων αναξίως τρώγει και πίνει κατάκρισιν εις εαυτόν, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου» (Α’ Κορ.ια:29).

Τα ανησυχητικά αυτά λόγια γράφτηκαν από τον απόστολο Παύλο, αφού προηγουμένως είχε υπενθυμίσει τους παραλήπτες της επιστολής την παράδοση σχετικά με την καθιέρωση του Δείπνου του Κυρίου και την ερμηνεία που ο ίδιος ο Ιησούς έδωσε, καθώς έκοβε τον άρτο και μοίραζε το ποτήρι τη νύχτα πριν από τη Σταύρωση Του (ια:23-26). 

Τα εδάφια αυτά διαβάζονται συνήθως πριν από την τέλεση του Κυριακού Δείπνου στις εκκλησίες. Τα συναισθήματα που προκαλούν κάθε φορά δεν είναι μόνο δέος και σοβαρότητα,  αλλά και φόβος, υπερβολικός φόβος μάλιστα. «Μήπως δεν διακρίνω, όπως θα έπρεπε,  «το σώμα του Κυρίου;» Πώς είμαι σίγουρος ότι, τρώγοντας από τον άρτο και πίνοντας από το ποτήρι, δεν θα είμαι ένοχος του σώματος και αίματος του Κυρίου»; (Η προειδοποίηση αυτή γίνεται ακριβώς πριν από το εδάφιο που εξετάζουμε, ενώ στη συνέχεια δίνεται η προτροπή «Ας δοκιμάζη δε εαυτόν ο άνθρωπος, και ούτως ας τρώγη εκ του άρτου και ας πίνη εκ του ποτηρίου».