Π Α Ρ Ε Τ Α Ο Π Λ Α Σ Ο Υ !

Πού είναι τα όπλα μας; Ο απόστολος Παύλος γράφει, «σε υπενθυμίζω να αναζωπυρής το χάρισμα του Θεού, το οποίον είναι εν σοι» (Β’ Τιμ.α:6). Οι οδηγίες του ήταν «να αναζωπυρώνεις». Αυτή η λέξη έχει να κάνει με την φωτιά – σημαίνει δυναμώνω μια φωτιά για να κατακαύσει τα καύσιμα. Άρα σημαίνει «ανάβω», «δυναμώνω τις φλόγες». Μη ρίξεις τη θερμοκρασία σου! Αναζωπύρωσε τη φωτιά! Φύσα πάνω στα μισοσβησμένα κάρβουνα. Ο λόγος του Θεού και τα χαρίσματα του Πνεύματος είναι τα όπλα μας ενάντια στις επιθέσεις του εχθρού.

Η Εκκλησιαστική «Πράξη» (4)

Το «Πού;» & «Πότε;» της Κοινωνίας

Στα πρώτα βήματα της Εκκλησίας, το «πού;» καθοριζόταν από το πού μαζευόταν η Εκκλησία για να λατρεύσει το Θεό (στο ιερό & σε αδελφικά σπίτια Πραξ.β:46, ε:42). Όπως και στη διδασκαλία, το «που;» εξαρτάται από τη παρουσία των πιστών, που είναι η ζωντανή Εκκλησία του Χριστού, οι ζωντανές «πέτρες», που συνοικοδομούνται από το Άγιο Πνεύμα σε πνευματικό κατοικητήριο και ναό του Θεού (Εφεσ.β:21-22, Α΄Τιμ.γ:15, Α΄Πετρ.β:5). Όσο αφορά στο «πότε;», όπως και τότε, δεν υπήρχε χρόνος, αλλά πάντοτε («ήσαν δε προσκαρτερούντες...τη κοινωνία»).

Άγιοι με συστάσεις.

Δυο λογιών περιγραφές που προσπερνιούνται όταν διαβάζουμε το λόγο του Θεού, είναι οι γενεαλογίες και οι χαιρετισμοί (ιδιαίτερα στις επιστολές του Παύλου).

Ρωμ.ις:1-27 – Κολ.δ:7-23 – Φιλιπ.β:24

Άνθρωποι που δεν ήταν καθόλου σπουδαίοι στη διακονία, αλλά τα ονόματά τους είναι γραμμένα μέσα στην Αγία Γραφή.

Βέβαια, υπάρχουν κάποιοι τους οποίους έχει καλέσει και έχει χρίσει ο Κύριος για την υπηρεσία του ευαγγελίου, που αφιερώνουν όλη την ζωή τους και τον χρόνο τους στην διακονία.

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ - Ο ποιμένας επιμένει να κηρύττει!

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Διάβασα την απάντησή σας στον άνθρωπο που ταξιδεύει συχνά και είναι πεινασμένος για να ακούσει το λόγο του Θεού να κηρύττεται ή να διδάσκεται. Το πρόβλημά μου είναι διαφορετικό. Ο ποιμένας μου επιμένει στο κήρυγμα, ακόμα κι αν το Πνεύμα κινείται και οι πιστοί αισθάνονται να λατρεύσουν. Κατά τη γνώμη μου, πεθαίνουμε διότι αποθαρρύνονται τα χαρίσματα του Πνεύματος. Ο ποιμένας δεν περιμένει για να λειτουργήσουν, αλλά σηκώνεται και κηρύττει.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

ΑΓΑΠΗ, ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ

Διάβασα προ ημερών μια θέση στο διαδίκτυο και συγκεκριμένα σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης, την οποία παραθέτω αυτούσια, με κάποιες παρατηρήσεις που θα ήθελα να κάνω.

(Οι παρατηρήσεις μου με κόκκινο χρώμα)

Θέλω να ξεκινήσω με το αξίωμα, ότι δεν μπορείς να κρίνεις το λόγο του Θεού, ούτε να τον διδάσκεις με βάση προσωπικά σου βιώματα, εμπειρίες ή κακοπαθήματα που μπορεί να είναι αποτέλεσμα προσωπικών επιλογών, λάθος ανθρώπινων συμπεριφορών ή λάθος διδασκαλίας. 

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Μήπως είμαι εργάτης δεύτερης κατηγορίας;

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Είμαι ένας νεαρός, στα πρώτα μου βήματα σαν ποιμένας. Η εκκλησία είναι πολύ μικρή. Ένας από τους αδελφούς σχεδιάζει να μετακινηθεί σε μια μεγαλύτερη εκκλησία, γιατί, λέει, έχουν τα χαρίσματα του πνεύματος που εμείς δεν έχουμε. Είναι αλήθεια ότι τους επισκέπτονται κήρυκες που φαίνεται να έχουν ιδιαίτερα χαρίσματα, αλλά εμείς δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Λαχταρώ να χρησιμοποιηθώ όπως αυτοί οι άνδρες και έχω προσευχηθεί πολύ γι’ αυτό, αλλά ο Θεός δεν με έχει προικίσει όπως αυτούς. Έτσι τι μπορώ να κάνω; Πρέπει οι αδελφοί πάντα να πηγαίνουν αλλού για να βιώσουν τα χαρίσματα του Πνεύματος εν ενεργεία; Πρέπει να έχω πάντα μια διακονία δεύτερης κατηγορίας;

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (33)

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Εκτός από το χάρισμα πίστης και τις ενέργειες θαυμάτων, τα χαρίσματα δύναμης περιλαμβάνουν τα «χαρίσματα ιαμάτων» (Α’ Κορ.ιβ:9).

Θεραπεύω σημαίνει «αποκαθιστώ την υγεία ή την καλή κατάσταση, περιποιούμαι, νοσηλεύω, παρέχω ιατρική περίθαλψη, διορθώνω, φροντίζω».

Υπό την ευρύτερη έννοια, η θεραπεία μπορεί να αναφέρεται στη σωματική, στην ψυχική και στην πνευματική αποκατάσταση. 

Όταν πρωτοπιστεύουμε, όλοι οι Χριστιανοί λαμβάνουμε πνευματική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της συγχώρεσης των αμαρτιών, της συμφιλίωσης με το Θεό, και της νέας πνευματικής ζωής. Καθώς αυξανόμαστε στη χάρη, αρχίζουμε να αναπτύσσουμε θετικά, συναισθηματικά και πνευματικά χαρακτηριστικά όπως αγάπη, ειρήνη, χαρά, αυτοέλεγχο, τα οποία η Αγία Γραφή ονομάζει καρπό του Πνεύματος (Γαλ.ε:22-23).

Πως μπορείς να κρίνεις ένα προφητικό λόγο

Αν ένα άτομο υποστηρίζει ότι έχει λάβει λόγο Κυρίου για σένα, το πρώτο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να «γνωρίζης τους όσοι κοπιάζουσι μεταξύ σας και είναι προεστώτές σας εν Κυρίω και σας νουθετούσι» (Α’ Θεσ.ε:12).

Είναι το άτομο αυτό σεβαστό στην εκκλησία και στο σώμα του Χριστού, ή είναι αυτός/η ένας επαναστάτης, ένας χαλαρός αυτόκλητος προφήτης που άφησε μια εκκλησία με άσχημο τρόπο, επειδή ο «ποιμένας δεν ήταν αρκετά πνευματικός»;

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ - 9. Μιλώντας σε γλώσσες (2)

Οι γλώσσες δεν είναι σημείο ότι το Πνεύμα κατοικεί μόνιμα σε κάποιον!

Η γλωσσολαλιά είναι το αρχικό σημείο ότι κάποιος έχει λάβει το 'Αγιο Πνεύμα, αλλά από μόνη της δεν αποδεικνύει τη μόνιμη κατοίκηση του Πνεύματος. Υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά σημεία γι' αυτό το θέμα, όπως για παράδειγμα ο καρπός του Πνεύματος (Γαλ.ε:22-23).

Ιδιαίτερα, η αγάπη είναι η απόλυτη δοκιμασία της αληθινής μαθητείας (Ιωάν.ιγ:34-35). Το πραγματικό παιδί του Θεού αγαπάει το Θεό, υπακούει στις εντολές Του, περπατά κατά το Πνεύμα και οδηγείται από το Πνεύμα (Α΄Ιωάν.β:3-6, Ρωμ.η:4,14). Αν απουσιάζουν αυτά τα χαρακτηριστικά, η ομιλία σε γλώσσες δεν είναι εγγύηση ότι το Πνεύμα κατοικεί σε κάποιο και ελέγχει τη ζωή του. 

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ - 9. Μιλώντας σε γλώσσες (1)

«και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» (Πράξ.β:4)

Ορισμός της έννοιας

Η ομιλία σε (ή με) γλώσσες είναι το υπερφυσικό δώρο να μιλάς άλλες γλώσσες εκτός από τη μητρική σου, χωρίς να τις έχεις διδαχτεί. Σήμερα, χρησιμοποιείται και ο όρος γλωσσολαλιά, που σηματοδοτεί ακριβώς αυτό το γεγονός. 

Αλήθειες μέσα από την Αγία Γραφή

1. Η ΒΙΒΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η χριστιανική διδασκαλία, η πίστη, η ελπίδα κι ό,τι αφορά τη σχέση του Θεού με τον άνθρωπο, μπορεί να βρεθεί μόνο σ’ ένα βιβλίο, την Αγία Γραφή.

Πιστεύουμε ότι η Βίβλος είναι θεόπνευστη, ο αλάνθαστος λόγος του Θεού.

“Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, πρός έλεγχον, προς επανόρθωσιν, πρός εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης” (Β’ Τιμοθ.γ:16) .

Η Βίβλος έχει επιζήσει από επιθέσεις δαιμόνων και απίστων και θα επιζήσει ότι κι αν συμβεί στο μέλλον. Θα μείνει όταν ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν. 

“Ο ουρανός και η γη θέλουσι παρέλθει, οι δε λόγοι μου δεν θέλουσι παρέλθει” (Ματθ.κδ:35) .

Η Βίβλος είναι η μόνη δοσμένη απ’ το Θεό εξουσία που έχει ο άνθρωπος. Επομένως όλη η διδασκαλία, η πίστη, η ελπίδα κι  η οδηγία για την εκκλησία πρέπει να βασίζεται και να εναρμονίζεται  μ’ αυτή. Πρέπει να διαβάζεται και να μελετάται από όλους τους ανθρώπους σ’ όλο τον κόσμο, μπορεί όμως να κατανοηθεί καλύτερα από εκείνους που είναι χρισμένοι από το Άγιο Πνεύμα.

ΤΥΧΗ Ή ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ; - Καταπληκτικά χαρίσματα

Όσον αφορά στην άρση βαρών, ο άνθρωπος δυσκολεύεται να σηκώσει φορτίο ίσο με το βάρος του σώματός του. Οι εντομολόγοι όμως μας πληροφορούν ότι η μέλισσα σηκώνει με μεγάλη ευκολία βάρος 25 φορές μεγαλύτερο από το δικό της! Άλλα καταπληκτικά έντομα σηκώνουν βάρος 200 φορές ανώτερο από το βάρος του σώματός τους και στη συνέχεια πετούν με αυτό το φορτίο.  

ΛΟΓΟΣ ΣΟΦΙΑΣ

Αυτό το χάρισμα, αν το μεταφράσουμε σύμφωνα με τη χρήση του στην Καινή Διαθήκη είναι: επιδεξιότητα στη διοίκηση (Πραξ.ς:3), σύνεση και φρόνηση στη συμπεριφορά με τους έξω (Κολ.δ:5), διακριτικότητα και σωστή τοποθέτηση εδαφίων (Ματθ.ιγ:54) και γνώση των απαιτήσεων για μια άγια και θεοσεβή ζωή (Ιακ.α:5 γ:13).

Ο λόγος σοφίας σημαίνει υπερφυσική ικανότητα χρησιμοποίησης της σοφίας στα παραπάνω ή σε σχετικά γεγονότα.

Τάξη στα χαρίσματα

Πολλοί είναι αντίθετοι με την ελεύθερη λειτουργία των χαρισμάτων μέσα στην εκκλησία, εξαιτίας αυτών που γράφει ο Παύλος στην εκκλησία της Κορίνθου. Όμως αυτές οι αυστηρές παρατηρήσεις του Παύλου δεν έγιναν για να εναντιωθεί στη λειτουργία των χαρισμάτων ή στη σπουδαιότητά τους, αλλά για να βοηθήσει να ενεργηθούν με σοφία για το καλό του σώματος του Χριστού.

Τα χαρίσματα μέσα στην εκκλησία της Κορίνθου είχαν ολοφάνερα κακομεταχειριστεί μέχρι το σημείο να τα καταχραστούν. Αν καταλάβουμε σωστά τα γραφόμενα του Παύλου, θα μας βοηθήσουν να δούμε τη μεγάλη ανάγκη επιτήρησης και ρύθμισης πάνω στο θέμα. Κάθε τι θείο στα χέρια του ανθρώπου είναι αντικείμενο λάθους και κακομεταχείρισης.