Χρειάζεται πραγματικά να πάω στην εκκλησία;

Εγκατάλειψη της Συνάθροισης

Όλο και περισσότεροι πιστοί εγκαταλείπουν την εκκλησία και ρωτούν, γιατί πρέπει να πάω στην εκκλησία;

Το γεγονός είναι ότι αυτές τις μέρες χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον όλο και περισσότερο.

Ο Ιησούς είπε, αναφερόμενος στην εντολή της Καινής Διαθήκης για το δείπνο του Κυρίου ότι:

Α΄ Κορινθίους (4)

 

Α. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ

 

Α’ Κορ.ια:6-16 & ιδ:34,35

Στο κεφ.ια ο Παύλος ασχολήθηκε με την σωστή συμπεριφορά την ώρα της λατρείας στην εκκλησία. Η συμπεριφορά της γυναίκας έπρεπε να βασίζεται στην αρχή της υποταγής στον άντρα. Το επίμαχο θέμα του Παύλου είχε να κάνει με την εξουσία. Η γυναίκα κάλυπτε το κεφάλι της σαν σημείο αναγνώρισης της εξουσίας του άντρα της και ο άντρας άφηνε το κεφάλι του ακάλυπτο για να φανερώσει την εξουσία του Χριστού.

Το δείπνο του Κυρίου

Το Δείπνο του Κυρίου είναι μια καθαρά αναμνηστική πράξη. Αναφέρεται σαν ανάμνηση τόσο όταν παίρνουμε το ψωμί, όσο και όταν παίρνουμε το κρασί (Α΄ Κορ.ια:23-25).

Γίνεται σωστά, όταν φέρνει στη μνήμη το Σωτήρα και δημιουργήσει μια βαθιά και ζωντανή αίσθηση της αξίας του θανάτου Του.

Ένας λόγος, λοιπόν, για τον οποίο τελούμε το Δείπνο είναι επειδή ο ίδιος ο Ιησούς όρισε να είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο θα θυμόμαστε τι έκανε για μας.

Ο Χριστός είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο σε όλο το σύμπαν.

Ο θάνατός Του, ήταν ο πιο σημαντικός αλλά και ο πιο άδικος στην ανθρώπινη ιστορία.

Ο δίκαιος να πεθαίνει για τους άδικους. Ο αναμάρτητος για τους αμαρτωλούς.

Το Δείπνο του Κυρίου:

 

Γιατί το κάνουμε; Μέχρι πότε;

Λουκάς κβ:14-20, Α' Κορινθίους ια:23-34

 

Είναι καλό να ξέρουμε, αυτά που πιστεύουμε γιατί τα πιστεύουμε. Είναι καλό να θυμόμαστε τι πιστεύουμε, γιατί το πιστεύουμε και να μπορούμε να το εξηγήσουμε και σε άλλους. Η υποχρέωσή μας όμως, δεν σταματάει όταν εμείς καταλάβουμε την αλήθεια του ευαγγελίου. Χρειάζεται να την ξέρουμε τόσο καλά, ώστε σαν γενιά, να είμαστε σε θέση να τα μεταδώσουμε, να τα διδάξουμε στην επόμενη γενιά.

«και όσα ήκουσας παρ' εμού διά πολλών μαρτύρων, ταύτα παράδος εις πιστούς ανθρώπους, οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι» (Β’ Τιμβ:2).

Χρειάζεται λοιπόν να ξέρουμε τόσο καλά το λόγο του Θεού, ώστε να μπορούμε να τον διδάξουμε και σε άλλους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τον Ιησού, αλλά και μέσα στην εκκλησία, στην επόμενη γενιά.

Η Εξέταση

 «Ας δοκιμάζη εαυτόν ο άνθρωπος...» (Α΄ Κορ.ια:28)

 

Η συμμετοχή μας στο Δείπνο του Χριστού δεν είναι μονάχα ένα πνευματικό προνόμιο, είναι και ένας σταθμός στην πνευματική μας πορεία. Γι' αυτό και χρειάζεται από μέρους μας η κατάλληλη προετοιμασία.

Μέσα σ' αυτή την προετοιμασία περιλαμβάνεται μια δοκιμασία, μια εξέταση της πνευματικής μας ζωής. Πού βρισκόμαστε. Πού σκοντάφτουμε.

 

1. Η ανάγκη της εξέτασης.	3. Πώς γίνεται η εξέταση.
2. Ποιος κάνει την εξέταση.	4. Ποιο είναι το αποτέλεσμα.

 

Το Δείπνο του Κυρίου

Είναι μια περιοχή που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, γιατί κρύβει πολλούς κινδύνους. Πρόκειται για όλα αυτά, που γνωρίζουμε ή πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε και τα θεωρούμε γνωστά. Ησυχάζουμε και γυρίζουμε σελίδα, ασχολούμαστε με άλλα. Χρειάζεται προσοχή, γιατί ο κίνδυνος να έχουμε λάθος αντίληψη της αλήθειας του Θεού είναι μεγάλος.

Συσσωρεύουμε λάθη σε βάρος μας, αλλά μεταδίδουμε και λάθη στους γύρω που μας συμβουλεύονται. Αγρύπνια και ανοιχτή καρδιά στις υποδείξεις του Αγίου Πνεύματος είναι η πιο ασφαλής τοποθέτηση, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για θέματα που βρίσκονται στα θεμέλια της πίστης μας.

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Α. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ματθ.κδ:14 “Και θέλει κηρυχθεί τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος.”

Η σπουδαιότητα αυτής της αποστολής δεν έχει ανάγκη να υπερτονιστεί. Ο Ιησούς είπε ότι το ευαγγέλιο της Βασιλείας θα κηρυχθεί σ’ όλο τον κόσμο για μαρτυρία σ’ όλα τα έθνη. Η αποστολή, “Υπάγετε εις όλον τον κόσμο, και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσην” (Μάρκ.ις:15) είναι διαταγή κι εξουσιοδότηση. Η Εκκλησία δεν έχει άλλη εκλογή απ’ το να υπακούσει.

Ο Κύριος έχει αναθέσει στην Εκκλησία να κάνει ένα συγκεκριμένο έργο. Αυτή η αποστολή έχει μεγάλη ευθύνη κι απαιτεί την ανάλογη εξουσία. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η ευθύνη κι η εξουσία συνδέονται στενά μεταξύ τους και δεν είναι δυνατόν να ξεχωριστούν.

Η ευθύνη της Εκκλησίας είναι:

Η Εκκλησιαστική «Πράξη» (5)

Το «Γιατί;» της Κοινωνίας

«Ένας για Όλους & Όλοι για έναν!»

«Το σκεύος εκείνο μέσω του οποίου ο Κύριος Ιησούς μπορεί - και θέλει - να αποκαλύψει τον εαυτό Του στη γενιά μας, δεν είναι η μονάδα/ ο μεμονωμένος πιστός, αλλά το Σώμα Του...Μεμονωμένοι πιστοί δεν είναι το Σώμα» (οι πιστοί ατομικά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη λειτουργία και τη μαρτυρία του Σώματος συνολικά).

Τι θέλει να πει αυτό; Εάν επιθυμούμε ο Θεός να φανερώσει τη Δόξα και τη Σωτηρία Του με μοναδικό τρόπο στις ημέρες μας, έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Εμείς, μόνοι μας, σαν άτομα, σαν τοπικές εκκλησίες και σαν εκκλησιαστικές ομολογίες δεν τα ξέρουμε όλα, και δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα.

2 εντυπωσιακές αλήθειες για το δείπνο του Κυρίου

Οι περισσότεροι είμαστε εξοικειωμένοι με τα λόγια του Ιησού στο τελευταίο δείπνο - ή τουλάχιστον με ορισμένα από αυτά τα λόγια. Όταν μαζευόμαστε για το δείπνο, ακούμε συχνά «Τούτο είναι το σώμα μου το υπέρ υμών διδόμενον· τούτο κάμνετε εις την ιδικήν μου ανάμνησιν. Ωσαύτως και το ποτήριον, αφού εδείπνησαν, λέγων· Τούτο το ποτήριον είναι η καινή διαθήκη εν τω αίματί μου, το υπέρ υμών εκχυνόμενον». 

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΕΙΠΝΟ

Ματθ.κs:17-30,  Μάρκ.ιδ:12-26,  Λουκ.κβ:7-30,  Ιωάν.ιγ:1-30

Α. ΤΟ ΑΝΩΓΕΙΟ.

Όταν οι μαθητές ρώτησαν τον Ιησού, “Που θέλεις να σοι ετοιμάσωμεν διά να φάγης το πάσχα;” Αυτός, με ηρεμία, έδωσε στον Πέτρο και τον Ιωάννη λεπτομερείς οδηγίες. Ο Ιούδας είχε ήδη σχεδιάσει να Τον προδώσει κι ο Ιησούς το ήξερε.  Γι’ αυτό το μέρος όπου θα συγκεντρώνονταν να γιορτάσουν το Πάσχα έπρεπε να μείνει κρυφό. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του ότι θα συναντήσουν έναν άνθρωπο που θα κρατάει μια στάμνα με νερό. Αυτό ήταν πολύ ασυνήθιστο για ένα άντρα,  γιατί συνήθως γινόταν απ’ τις γυναίκες. Τους είπε ν’ ακολουθήσουν αυτό τον άνθρωπο κι όταν φτάσουν στο σπίτι όπου πήγαινε να ρωτήσουν τον οικοδεσπότη, “Ο διδάσκαλος σοι λέγει, Πού είναι το κατάλυμα, όπου θέλω φάγει το πάσχα μετά των μαθητών μου;” κι αυτός θα τους οδηγήσει σ’ ένα μεγάλο ανώγειο μ’ όλα τα αναγκαία, δηλαδή στρωμένο τραπέζι, καρέκλες κ.λ.π. Ο Πέτρος κι ο Ιωάννης ακολούθησαν αυτές τις οδηγίες κι ετοίμασαν το δείπνο του Πάσχα. Το ανώγειο, χωρίς αμφιβολία, βρισκόταν στο σπίτι κάποιου πλούσιου, ή του πατέρα του Ιωάννη Μάρκου ή του Ιωσήφ απ’ την Αριμαθαία.

ΖΩΗ ΕΝ ΕΑΥΤΟΙΣ

Τι εννοούσε ο Χριστός όταν είπε, «αν δεν φάτε την σάρκα του Υιού του Ανθρώπου και δεν πιείτε το αίμα Του, δεν έχετε ζωή εν εαυτοίς;» (Ιωάν.ς:52-54)

Το εδάφιο που θα μελετήσουμε σχετίζεται με την τελετή του Δείπνου του Κυρίου και συγκεκριμένα με τον τρόπο που ο Ιησούς Χριστός είναι παρών σ' αυτό. Βρίσκεται άραγε με ένα συμβολικό τρόπο, με έναν πνευματικό ή με έναν κυριολεκτικό, φυσικό τρόπο; Τι εννοεί ο Ιησούς με τα ρήματα «τρώγω» και «πίνω» που χρησιμοποιεί σε σχέση με τη «σάρκα» Του.

Για να καταλάβουμε αυτά τα λόγια του Ιησού πρέπει να πάρουμε υπόψη μας το πλαίσιο μέσα στο οποίο βρίσκονται. Με τη λέξη πλαίσιο εννοούμε πρώτα, τη δομή του βιβλίου και μετά, το περιστατικό μέσα στο οποίο διατυπώνονται τα λόγια.

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Α. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ματθ.κδ:14 “Και θέλει κηρυχθεί τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος.”

Η σπουδαιότητα αυτής της αποστολής δεν έχει ανάγκη να υπερτονιστεί. Ο Ιησούς είπε ότι το ευαγγέλιο της Βασιλείας θα κηρυχθεί σ’ όλο τον κόσμο για μαρτυρία σ’ όλα τα έθνη. Η αποστολή, “Υπάγετε εις όλον τον κόσμο, και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσην” (Μάρκ.ις:15) είναι διαταγή κι εξουσιοδότηση. Η Εκκλησία δεν έχει άλλη εκλογή απ’ το να υπακούσει.

Ο Κύριος έχει αναθέσει στην Εκκλησία να κάνει ένα συγκεκριμένο έργο. Αυτή η αποστολή έχει μεγάλη ευθύνη κι απαιτεί την ανάλογη εξουσία. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η ευθύνη κι η εξουσία συνδέονται στενά μεταξύ τους και δεν είναι δυνατόν να ξεχωριστούν.

Η ευθύνη της Εκκλησίας είναι:

Δείπνο του Κυρίου = Ενότητα

Το να φας μαζί με κάποιον ήταν πολύ σημαντικό. Σήμερα, το να φάμε μαζί δεν σημαίνει τίποτα. Πάμε σε ένα εστιατόριο και τρώμε μαζί με ένα σωρό ανθρώπους που δεν τους ξέρουμε ούτε τους είδαμε, και μπορεί και να μην τους ξαναδούμε ποτέ. Στο βιβλικό κόσμο όμως έτρωγες μόνο μαζί με την οικογένεια σου. 

Υπενθύμιση

Το Δείπνο του Κυρίου είναι μια καθαρά αναμνηστική πράξη. Αναφέρεται σαν ανάμνηση τόσο όταν παίρνουμε το ψωμί, όσο και όταν παίρνουμε το κρασί. (Α΄ Κορ.ια:23-25).

 

Γίνεται σωστά, όταν φέρνει στη μνήμη το Σωτήρα και δημιουργήσει μια βαθιά και ζωντανή αίσθηση της αξίας του θανάτου Του.

Ένας λόγος, λοιπόν, για τον οποίο τελούμε το Δείπνο είναι επειδή ο ίδιος ο Ιησούς όρισε να είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο θα θυμόμαστε τι έκανε για μας. Ο Χριστός είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο σε όλο το σύμπαν. Ο θάνατός Του, ήταν ο πιο σημαντικός αλλά και ο πιο άδικος στην ανθρώπινη ιστορία. Ο δίκαιος να πεθαίνει για τους άδικους. Ο αναμάρτητος για τους αμαρτωλούς. «διότι τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν, διά να γείνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού δι' αυτού» (Β΄Κορ.ε:21).

 

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Το τελευταίο δείπνο

Ματθ.κs:17-30,  Μάρκ.ιδ:12-26,  Λουκ.κβ:7-30,  Ιωάν.ιγ:1-30

Α. ΤΟ ΑΝΩΓΕΙΟ.

Όταν οι μαθητές ρώτησαν τον Ιησού, “Που θέλεις να σοι ετοιμάσωμεν διά να φάγης το πάσχα;” Αυτός, με ηρεμία, έδωσε στον Πέτρο και τον Ιωάννη λεπτομερείς οδηγίες. Ο Ιούδας είχε ήδη σχεδιάσει να Τον προδώσει κι ο Ιησούς το ήξερε.  Γι’ αυτό το μέρος όπου θα συγκεντρώνονταν να γιορτάσουν το Πάσχα έπρεπε να μείνει κρυφό. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του ότι θα συναντήσουν έναν άνθρωπο που θα κρατάει μια στάμνα με νερό. Αυτό ήταν πολύ ασυνήθιστο για ένα άντρα,  γιατί συνήθως γινόταν απ’ τις γυναίκες. Τους είπε ν’ ακολουθήσουν αυτό τον άνθρωπο κι όταν φτάσουν στο σπίτι όπου πήγαινε να ρωτήσουν τον οικοδεσπότη, “Ο διδάσκαλος σοι λέγει, Πού είναι το κατάλυμα, όπου θέλω φάγει το πάσχα μετά των μαθητών μου;” κι αυτός θα τους οδηγήσει σ’ ένα μεγάλο ανώγειο μ’ όλα τα αναγκαία, δηλαδή στρωμένο τραπέζι, καρέκλες κ.λ.π. Ο Πέτρος κι ο Ιωάννης ακολούθησαν αυτές τις οδηγίες κι ετοίμασαν το δείπνο του Πάσχα. Το ανώγειο, χωρίς αμφιβολία, βρισκόταν στο σπίτι κάποιου πλούσιου, ή του πατέρα του Ιωάννη Μάρκου ή του Ιωσήφ απ’ την Αριμαθαία.

ΚΥΡΙΑΚΟ ΔΕΙΠΝΟ - Η ειδωλολατρία, το Δείπνο του Κυρίου και το Σώμα του Χριστού

Α' Κορινθίους ι:1-22

Κάθε φορά που έχουμε το Δείπνο του Κυρίου, είναι σημαντικό, καθώς θα συμμετάσχουμε στο τραπέζι αυτό, να το κάνουμε σωστά. Δεν έχω πρόθεση να σταθούμε σε πράγματα για τα οποία είμαστε σίγουροι. Δηλαδή ξέρουμε πολύ καλά πως τα στοιχεία του Δείπνου, ο άρτος και ο οίνος συμβολίζουν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας.

Στο Ιωάν.ς:53-56 ο Χριστός είπε: Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Εάν δεν φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου και πίητε το αίμα αυτού, δεν έχετε ζωήν εν εαυτοίς. Όστις τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου, έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ θέλω αναστήσει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα.  Διότι η σαρξ μου αληθώς είναι τροφή, και το αίμα μου αληθώς είναι πόσις. Όστις τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου εν εμοί μένει, και εγώ εν αυτώ.

 

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Α' Κορινθίους (3)

Α. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ

Α’ Κορ.ια:6-16 & ιδ:34,35

Στο κεφ.ια ο Παύλος ασχολήθηκε με τη σωστή συμπεριφορά την ώρα της λατρείας στην εκκλησία. Η συμπεριφορά της γυναίκας έπρεπε να βασίζεται  στην αρχή της υποταγής στον άντρα. Το επίμαχο θέμα του Παύλου είχε να κάνει με την εξουσία. Η γυναίκα κάλυπτε το κεφάλι της σαν σημείο αναγνώρισης της εξουσίας του άντρα της και ο άντρας άφηνε το κεφάλι του ακάλυπτο για να φανερώσει την εξουσία του Χριστού.

Πριν ο Παύλος διορθώσει τις γυναίκες, τις επαίνεσε για τις παραδόσεις που είχαν φυλάξει. Επιθυμία του ήταν ν’ ακολουθήσουν το Χριστό τόσο πολύ, όσο κι εκείνος. Ο Χριστός ατιμαζόταν, αν κάποιος άντρας προσευχόταν με σκεπασμένο το κεφάλι. Ήταν όνειδος για τη γυναίκα να έχει το κεφάλι της κουρεμένο η ξυρισμένο, γιατί αυτό έδειχνε ότι δεν υποτασσόταν στον άντρα. Ο άντρας είναι η δόξα και εικόνα του Χριστού και η γυναίκα είναι η δόξα του άντρα.

1Κορ. 11:23-26

Διότι εγώ παρέλαβον από του Κυρίου εκείνο, το οποίον και παρέδωκα εις εσάς, ότι ο Κύριος Ιησούς εν τη νυκτί καθ' ην παρεδίδετο έλαβεν άρτον,και ευχαριστήσας έκοψε και είπε· Λάβετε, φάγετε· τούτο είναι το σώμα μου το υπέρ υμών κλώμενον· τούτο κάμνετε εις την ανάμνησίν μου.

Ομοίως και το ποτήριον, αφού εδείπνησε, λέγων· Τούτο το ποτήριον είναι η καινή διαθήκη εν τω αίματί μου· τούτο κάμνετε, οσάκις πίνητε, εις την ανάμνησίν μου.

Διότι οσάκις αν τρώγητε τον άρτον τούτον και πίνητε το ποτήριον τούτο, τον θάνατον του Κυρίου καταγγέλλετε, μέχρι της ελεύσεως αυτού.

Μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου …

«διότι ο τρώγων και πίνων αναξίως τρώγει και πίνει κατάκρισιν εις εαυτόν, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου» (Α’ Κορ.ια:29).

Τα ανησυχητικά αυτά λόγια γράφτηκαν από τον απόστολο Παύλο, αφού προηγουμένως είχε υπενθυμίσει τους παραλήπτες της επιστολής την παράδοση σχετικά με την καθιέρωση του Δείπνου του Κυρίου και την ερμηνεία που ο ίδιος ο Ιησούς έδωσε, καθώς έκοβε τον άρτο και μοίραζε το ποτήρι τη νύχτα πριν από τη Σταύρωση Του (ια:23-26). 

Τα εδάφια αυτά διαβάζονται συνήθως πριν από την τέλεση του Κυριακού Δείπνου στις εκκλησίες. Τα συναισθήματα που προκαλούν κάθε φορά δεν είναι μόνο δέος και σοβαρότητα,  αλλά και φόβος, υπερβολικός φόβος μάλιστα. «Μήπως δεν διακρίνω, όπως θα έπρεπε,  «το σώμα του Κυρίου;» Πώς είμαι σίγουρος ότι, τρώγοντας από τον άρτο και πίνοντας από το ποτήρι, δεν θα είμαι ένοχος του σώματος και αίματος του Κυρίου»; (Η προειδοποίηση αυτή γίνεται ακριβώς πριν από το εδάφιο που εξετάζουμε, ενώ στη συνέχεια δίνεται η προτροπή «Ας δοκιμάζη δε εαυτόν ο άνθρωπος, και ούτως ας τρώγη εκ του άρτου και ας πίνη εκ του ποτηρίου».

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ 35 - Η εξουσία της εκκλησίας

Α. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ματθ.κδ:14 “Και θέλει κηρυχθεί τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος.”

Η σπουδαιότητα αυτής της αποστολής δεν έχει ανάγκη να υπερτονιστεί. Ο Ιησούς είπε ότι το ευαγγέλιο της Βασιλείας θα κηρυχθεί σ’ όλο τον κόσμο για μαρτυρία σ’ όλα τα έθνη. Η αποστολή, “Υπάγετε εις όλον τον κόσμο, και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσην” (Μάρκ.ις:15) είναι διαταγή κι εξουσιοδότηση. Η Εκκλησία δεν έχει άλλη εκλογή απ’ το να υπακούσει.

Ο Κύριος έχει αναθέσει στην Εκκλησία να κάνει ένα συγκεκριμένο έργο. Αυτή η αποστολή έχει μεγάλη ευθύνη κι απαιτεί την ανάλογη εξουσία. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η ευθύνη κι η εξουσία συνδέονται στενά μεταξύ τους και δεν είναι δυνατόν να ξεχωριστούν.

Η ευθύνη της Εκκλησίας είναι: