Α΄ Κορινθίους (6)

 

Α. Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

 

Α’ Κορ. ιγ

Αυτό το κεφάλαιο είναι ένα στολίδι λογοτεχνίας. Ονομάστηκε «η εγκυκλοπαίδεια της αγάπης». Αγάπη σημαίνει ν’ αγαπάς χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα κι αυτή η αγάπη πηγάζει μόνο από τον Θεό (Α’ Ιωαν.δ:8). Μ’ αυτή την έννοια, δεν βρίσκεται πουθενά στους Έλληνες κλασικούς.

Υπάρχουν δύο λέξεις που εκφράζουν την έννοια της αγάπης στην Καινή Διαθήκη. Η μία είναι η λέξη «αγάπη», ο υπέρτατος τύπος αγάπης. Αυτό είναι το είδος της αγάπης που ο Θεός έχει για τον κόσμο.

Α΄ Κορινθίους (5)

Γ. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ

 

Α’ Κορ.ιβ

1. Η ενότητα του σώματος

Το πρόβλημα της εκκλησίας της Κορίνθου ήταν τρίπτυχο:

1.   Σχίσματα και σαρκικότητα

2.   Ανηθικότητα και αμαρτία

3.   Διοικητικά προβλήματα στην εκκλησία και γενικά στην καθημερινή ζωή.

Α΄ Κορινθίους (4)

 

Α. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ

 

Α’ Κορ.ια:6-16 & ιδ:34,35

Στο κεφ.ια ο Παύλος ασχολήθηκε με την σωστή συμπεριφορά την ώρα της λατρείας στην εκκλησία. Η συμπεριφορά της γυναίκας έπρεπε να βασίζεται στην αρχή της υποταγής στον άντρα. Το επίμαχο θέμα του Παύλου είχε να κάνει με την εξουσία. Η γυναίκα κάλυπτε το κεφάλι της σαν σημείο αναγνώρισης της εξουσίας του άντρα της και ο άντρας άφηνε το κεφάλι του ακάλυπτο για να φανερώσει την εξουσία του Χριστού.

Α΄ Κορινθίους (3)

 

Γ. ΓΑΜΟΣ

Α’ Κορ.ζ

1. Ο χριστιανικός γάμος

Μερικοί φαίνεται να νομίζουν, ότι ο Παύλος ύψωσε την αγαμία πάνω απ’ το γάμο. Όμως, αυτό δεν είναι αλήθεια. Πρέπει να εξετάσουμε όλες τις οδηγίες που έδωσε πάνω σ’ αυτό το θέμα.

Στο κεφ.ζ άρχισε ν’ απαντά σε μερικές απ’ τις ερωτήσεις που του είχαν κάνει και η πρώτη ερώτηση ήταν για τον γάμο. Ο Παύλος πίστευε αμετακίνητα, ότι οι άγιοι του Θεού δεν έπρεπε να υπερεντρυφούν σε σεξουαλικές σχέσεις. Προσωπικά εξύψωνε την αγνότητα. Ποτέ δεν θα υποστήριζε ελεύθερες σεξουαλικές σχέσεις πριν από τον γάμο ή εξωσυζυγικές. Πίστευε στην ιδανική οικογένεια, που τον πατέρα και την μητέρα υπακούν και τιμούν καλοανεθρεμένα και απρόκλητα παιδιά.

Α΄ Κορινθίους (2)

 

Α. ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ

 

Α’ Κορ.γ - δ

1. Η σαρκικότητα των σχισμάτων

Οι Κορίνθιοι πίστευαν, ότι ο Παύλος τους δίδασκε σ’ ένα κατώτερο πνευματικό επίπεδο από το δικό τους, όμως ο Παύλος τους υπηρετούσε σύμφωνα με τις επιτακτικές ανάγκες τους.

Δεν μπορούσε να τους δώσει πνευματικό κρέας γιατί ήταν ακόμα νήπια εν Χριστώ. Η σαρκικότητα των σχισμάτων ανάμεσά τους ήταν ενδεικτική της νηπιακής τους κατάστασης. Πρέπει να θυμόμαστε, ότι τα σχίσματα στην εκκλησία είναι πάντα ενδεικτικά νηπιότητας και σαρκικότητας.

Α΄ Κορινθίους (1)

 

Α. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Αυτή η επιστολή γράφτηκε από τον απόστολο Παύλο όπως διαβάζουμε στο α:1 «Παύλος, προσκεκλημένος απόστολος Ιησού Χριστού δια θελήματος Θεού.....». Ακόμα στο ις:21 διαβάζουμε: «Ο δε ασπασμός εγράφη με την χείρα εμού του Παύλου».

Ο Παύλος έγραψε αυτή την επιστολή πιθανόν την Άνοιξη του 57 μ.Χ. από την Έφεσο. Ξέρουμε δε ότι ήταν στην Έφεσο απ’ το ις:8 «θέλω δε μείνει εν Εφέσω έως της Πεντηκοστής».