«Εν τω πλήθει των αμηχανιών της καρδίας μου αι παρηγορίαι σου
εύφραναν την ψυχήν μου» (Ψαλμός 94:19)
Καθώς ο Δαβίδ γράφει τούτα τα λόγια, αναρωτιόμαστε αν ήταν
δυνατόν, αυτός ο σπουδαίος άνδρας, ο μεγάλος στρατηλάτης, ο βασιλιάς του
Ισραήλ, να νοιώθει αμηχανία στην καρδιά του, να 'χει αδιέξοδα, απορίες, κι όμως
φαίνεται πως είχε, και μάλιστα πολλές, πλήθος αμηχανιών.