Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 21 Απριλίου 2024

Γιατί ο κόσμος δεν φοβάται πλέον τον Θεό;


Καλός φόβος

Ο φόβος του Θεού είναι η αρχή της σοφίας, γιατί λοιπόν ο φόβος του Θεού εξαφανίζεται σε όλο τον κόσμο;

Μπορεί να φαίνεται περίεργο, ότι ο φόβος μπορεί να είναι κάτι καλό, αλλά είναι.

Για παράδειγμα, μας εμποδίζει να πάρουμε περιττά ρίσκα ή να αποφύγουμε δραστηριότητες που μπορεί να είναι επικίνδυνες.

Αυτό είναι απλά αυτοσυντήρηση, και είναι καλό. Ακόμα και τα ζώα έχουν αυτό το ένστικτο επιβίωσης.

Αυτός ο φόβος με εμποδίζει να ανέβω μια σκάλα που δεν φαίνεται εντάξει ή να σταθώ πολύ κοντά στην άκρη της ταράτσας και ούτω καθεξής.

Αυτό το είδος φόβου μας κρατά ζωντανούς και όσο δεν μας ακινητοποιεί, δεν αποτελεί πρόβλημα. Έτσι, δεν είναι όλοι οι φόβοι κακοί.

Ένας μικρός φόβος είναι καλός, επειδή μας κάνει προσεκτικούς όταν χρησιμοποιούμε ηλεκτρικά εργαλεία ή οδηγούμε αυτοκίνητο.

Υπάρχουν φόβοι που μπορεί να ξεφύγουν δυσανάλογα και έτσι οδηγούν σε κλειστοφοβία, υψοφοβία, πυροφοβία, αρρωστοφοβία, μικροβιοφοβία, τροφοφοβία, φόβο για το νερό κτλ., αλλά δεν αναφέρομαι σε αυτό.

Μας κάνει να προσέχουμε ένα αναμμένο μάτι κουζίνας, μας κάνει να προσέχουμε όταν δούμε φώτα φρένων μπροστά μας και μπορεί να μας κάνει να τρέξουμε αν ένας σκύλος αρχίσει να μας κυνηγάει.

Ο φόβος της πληρωμής προστίμου για υπερβολική ταχύτητα κάνει τους ανθρώπους να επιβραδύνουν (τουλάχιστον μερικοί!).

Ο φόβος της επιβολής του νόμου εμποδίζει τις ανεξέλεγκτες ληστείες.

Φοβόμαστε να αφήσουμε το αυτοκίνητό μας ξεκλείδωτο, επειδή κάποιος μπορεί να το κλέψει.

Κλειδώνουμε τις πόρτες μας τη νύχτα για να κρατήσουμε τους κλέφτες μακριά από τα υπάρχοντά μας, οπότε ο φόβος είναι παραγωγικός και προστατευτικός.

Όταν φοβόμαστε, ξαφνικά έχουμε περισσότερη αδρεναλίνη και μερικές φορές μπορούμε να δράσουμε γρήγορα, οπότε ο φόβος είναι ανθρώπινος και είναι ένα φυσικό ένστικτο που ο Θεός έχει βάλει μέσα μας, ευτυχώς.

Όταν είμαστε νεότεροι, φαίνεται να μην φοβόμαστε τα ύψη, αλλά όταν μεγαλώνουμε, φοβόμαστε περισσότερο επειδή ένας ηλικιωμένος μπορεί να τραυματιστεί και ποτέ να μην αναρρώσει. Πολλοί τέτοιοι καταλήγουν σε γηροκομεία.

 

Παρ.α:7 Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου· οι άφρονες καταφρονούσι την σοφίαν και την διδασκαλίαν.

Στην πραγματικότητα, είναι καλό να φοβόμαστε τον Κύριο και ένας υγιής φόβος Θεού είναι ευχάριστος στα μάτια Του.

Δεν υπάρχει σοφία χωρίς φόβο Θεού. Αυτός ο φόβος είναι ένας άγιος, ευλαβικός φόβος και σεβασμός για τον Θεό και τον λόγο Του.

Ο φόβος του Θεού και του λόγου Του είναι η αρχή της αληθινής σοφίας όχι της επίγειας που προσφέρει η ανθρωπότητα, αλλά η σοφία που έρχεται άνωθεν (Ιακ.γ:17).

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτός ο κόσμος είναι τόσο χαμένος.

·        Τώρα, τι γίνεται με τον φόβο του Θεού;

·        Γιατί πρέπει να φοβόμαστε τον Θεό;

·        Τι σημαίνει να φοβόμαστε τον Θεό;

·        Για τι είδους φόβο μιλάει;

 

Ο απόστολος Παύλος λέει ότι είναι πολύ σοβαρή αμαρτία να απορρίπτουμε τον μόνο τρόπο σωτηρίας, που είναι ο Ιησούς Χριστός.

Πράξ.δ:12 Και δεν υπάρχει δι' ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν.

Ιωάν.γ:16 Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.

Είναι φοβερό να πέσεις στα χέρια ενός ανθρώπου που θέλει να σε σκοτώσει, αλλά είναι ακόμη πιο φοβερό πράγμα να πέσεις στα χέρια του ζωντανού Θεού:

Εβρ.ι:31 Φοβερόν είναι το να πέση τις εις χείρας Θεού ζώντος.

Αυτό ισχύει επειδή κανείς δεν μπορεί να σε ελευθερώσει από το χέρι Του!

Όταν ο Ιησούς μιλούσε στους μαθητές Του για τους διωγμούς που θα αντιμετώπιζαν, τους είπε:

Ματθ.ι:28 Και μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων να αποκτείνωσι· φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα να απολέση εν τη γεέννη.

 

Σώμα και Ψυχή

Λουκ.ιβ:5 Θέλω δε σας δείξει ποίον να φοβηθήτε· Φοβήθητε εκείνον, όστις αφού αποκτείνη, έχει εξουσίαν να ρίψη εις την γέενναν· ναι, σας λέγω, τούτον φοβήθητε.

Αυτός είναι στην πραγματικότητα ένας υγιής φόβος... ο φόβος της κρίσης του Θεού σε μια αιώνια, αμετάβλητη κατάσταση και θέση για εκείνους που απορρίπτουν τον Γιο Του, Ιησού Χριστό.

Όλοι όσοι απορρίπτουν τον Χριστό μέχρι την Αρπαγή ή το θάνατό τους σφραγίζουν τη μοίρα τους για πάντα:

Εβρ.θ:27 Και καθώς είναι αποφασισμένον εις τους ανθρώπους άπαξ να αποθάνωσι, μετά δε τούτο είναι κρίσις,

Αποκ.κ:12-15 Και είδον τους νεκρούς, μικρούς και μεγάλους, ισταμένους ενώπιον του Θεού, και τα βιβλία ηνοίχθησαν· και βιβλίον άλλο ηνοίχθη, το οποίον είναι της ζωής· και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών. Και έδωκεν η θάλασσα τους εν αυτή νεκρούς, και ο θάνατος και ο άδης έδωκαν τους εν αυτοίς νεκρούς, και εκρίθησαν έκαστος κατά τα έργα αυτών. Και ο θάνατος και ο άδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος. Και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω βιβλίω της ζωής, ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός.

Η γνώση της κρίσης του Θεού ανάγκασε τον απόστολο Παύλο να κηρύττει το ευαγγέλιο  και να αναζητά τους χαμένους:

Β’ Κορ.ε:11 Εξεύροντες λοιπόν τον φόβον του Κυρίου, τους μεν ανθρώπους καταπείθομεν, εις τον Θεόν δε είμεθα φανεροί….

Γι' αυτό μας δίνεται η Μεγάλη Αποστολή:

Ματθ.κη:18-20 Και προσελθών ο Ιησούς, ελάλησε προς αυτούς, λέγων· Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν.

Πρέπει να τους προειδοποιήσουμε για την οργή που έρχεται, ακριβώς όπως ο Ιωάννης ο Βαπτιστής έκανε στη «θρησκευτική ομάδα» που εμπιστευόταν τη δική τους δικαιοσύνη, δικαιώνοντας τους εαυτούς τους ενώπιον του Θεού (Λουκ.ιη:9).

Ματθ.γ:7 Ιδών δε πολλούς εκ των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων ερχομένους εις το βάπτισμα αυτού, είπε προς αυτούς· Γεννήματα εχιδνών, τις έδειξεν εις εσάς να φύγητε από της μελλούσης οργής;

Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να το κάνουν αυτό σήμερα απορρίπτοντας το ευαγγέλιο.

 

Φόβος Θεού

Φιλ.β:12 Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπηκούσατε, ουχί ως εν τη παρουσία μου μόνον, αλλά τώρα πολύ περισσότερον εν τη απουσία μου, μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν·

Η Γραφή προειδοποιεί:

Α’ Κορ.ι:12 Ώστε ο νομίζων ότι ίσταται ας βλέπη μη πέση.

Το σοφότερο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει ο κάθε άνθρωπος, είναι να εμπιστευτεί τον Ιησού Χριστό.

Φοβάμαι τον Θεό σημαίνει υπακούω στο ευαγγέλιο:

Μάρκ.α:15 και λέγων ότι επληρώθη ο καιρός και επλησίασεν η βασιλεία του Θεού· μετανοείτε και πιστεύετε εις το ευαγγέλιον.

 

Ποιος είναι λοιπόν ο καλός και θεοσεβής φόβος;

Συχνά στις Γραφές, διαβάζουμε:

Παρ.α:7 Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου· οι άφρονες καταφρονούσι την σοφίαν και την διδασκαλίαν.

Τι ακριβώς σημαίνει να φοβόμαστε τον Θεό;

Ο άνθρωπος που σέβεται, έχει μεγάλη εκτίμηση για τον Θεό και το λόγο Του, φέρει ανάλογους καρπούς:

Γαλ.ε:22,23 Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια· κατά των τοιούτων δεν υπάρχει νόμος.

Αυτός είναι ο φόβος του Θεού και αυτή είναι η αληθινή σοφία.

Ποτέ δεν θα είμαστε αναμάρτητοι σ' αυτή τη ζωή, αλλά θα πρέπει να αμαρτάνουμε λιγότερο με την πάροδο του χρόνου, εξαιτίας «του φόβου του Κυρίου».

Παρ.ις:6 …. διά του φόβου του Κυρίου εκκλίνουσιν οι άνθρωποι από του κακού.

Δεν μπορεί να υπάρξει θεϊκή σοφία, μέχρι να έχεις ένα υγιή φόβο ή σεβασμό για τον Θεό και τον λόγο Του.

 

Ποιος είναι ο θείος φόβος;

Φόβος Θεού είναι το να περπατάς σωστά ενώπιον του Θεού, πράγμα που σημαίνει να τηρείς τον λόγο Του, να υπακούς στις εντολές Του και να ζεις μια ζωή που Τον ευαρεστεί και Τον δοξάζει.

Ο φόβος του Θεού είναι υπακοή, όχι φόβος ότι ο Θεός θα χτυπήσει κάποιον νεκρό επειδή δεν υπάκουσε. Αυτός δεν είναι ο φόβος του Κυρίου που μας διδάσκει η Αγία Γραφή.

Φοβάμαι τον Θεό σημαίνει υπακούω στον Θεό, ζω για τον Θεό και ομολογώ τον Θεό.

Όταν υπακούς στον Θεό και στον λόγο Του, είσαι ήδη σοφός, δεν αρχίζεις να είσαι. Σοφία είναι η υπακοή στο λόγο του Θεού και στο Νόμο Του.

Το να περπατάμε στα καλά έργα που ο Θεός έχει ετοιμάσει για μας, είναι επίσης φόβος Θεού (Εφεσ.β:10).

 

 


Παρ.ις:6 ….διά του φόβου του Κυρίου εκκλίνουσιν οι άνθρωποι από του κακού.

Είναι προφανές ότι επειδή ο κόσμος γενικά δεν φοβάται τον Θεό, δεν απομακρύνεται από το κακό.

Στην πραγματικότητα, επιλέγουν το κακό αντί το καλό, οπότε όταν ο κόσμος δεν υπακούει στον Θεό, δεν μπορεί να αποκτήσει θεϊκή σοφία.

Το αποτέλεσμα (ή η συνέπεια); Υπάρχει λίγη ή καθόλου θεϊκή σοφία. Αυτό πονάει!

 

Αποκτώντας σοφία

Ιακ.α:5 Εάν δε τις από σας ήναι ελλιπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος, και θέλει δοθή εις αυτόν.

Έτσι, πρώτα απ’ όλα ζητάμε από τον Θεό.

Αλλά, αν δεν υπάρχει υπακοή στη ζωή του ατόμου, αυτό δείχνει ότι δεν φοβάται πραγματικά τον Θεό, και όταν δεν φοβάται τον Θεό, δεν μπορεί να έχει τη σοφία του Θεού επειδή

Ιακ.γ:17 Η άνωθεν όμως σοφία πρώτον μεν είναι καθαρά, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης ελέους και καλών καρπών, αμερόληπτος και ανυπόκριτος.

Η δική τους εκδοχή της σοφίας, είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που περιγράφει ο Ιάκωβος:

·        Δεν είναι καθαρή αλλά μολυσμένη.

·        Δεν είναι ειρηνική αλλά βίαιη.

·        Δεν είναι επιεικής, αλλά τραχιά.

·        Δεν πείθεται με απλότητα, αλλά είναι στενόμυαλη.

·        Δεν έχει έλεος, είναι ανελέητη.

·        Δεν έχει καλούς καρπούς, αλλά πλαστικούς.

·        Δεν είναι αμερόληπτη, αλλά προκατειλημμένη και ανειλικρινής.

 

Για όποια σοφία κι αν μιλάμε, αν δεν είναι από τον Θεό, είναι από τον διάβολο.

Η συμβουλή του Σολομώντα προς εμάς είναι:

Παρ.κδ:21 Υιέ μου, φοβού τον Κύριον και τον βασιλέα· και μη έχε συγκοινωνίαν μετά στασιαστών·

Παρ.κθ:25 Ο φόβος του ανθρώπου στήνει παγίδα· ο δε πεποιθώς επί Κύριον θέλει είσθαι εν ασφαλεία.

 

 

Κανένας φόβος Θεού

Ρωμ.γ:18 Δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν των οφθαλμών αυτών.

Όταν ένα άτομο ή ένα έθνος δεν φοβάται πλέον τον Θεό, ο Θεός αποσύρει τις ευλογίες Του από αυτούς.

Ο αρχαίος Ισραήλ είναι ένα τέλειο παράδειγμα του τι συμβαίνει όταν ένα έθνος αποτυγχάνει να φοβηθεί τον Θεό τιμώντας και σεβόμενο Αυτόν και τον λόγο Του.

Ο αρχαίος Ισραήλ αιχμαλωτίστηκε και το Βασίλειο χωρίστηκε (Νότιο Βασίλειο, το Ισραήλ και Βόρειο Βασίλειο ο Ιούδας).

Σήμερα, όπως και στις ημέρες του Παύλου, «Δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν των οφθαλμών αυτών».

Το αποτέλεσμα, ο Θεός αποσύρει τις ευλογίες Του σε ανθρώπους και έθνη, και όταν συμβεί αυτό, αναμένονται δύσκολες μέρες.

Καταρχάς, το να μη φοβούνται τον Θεό σημαίνει ότι δεν υπάρχει σοφία στο πώς να ζουν τη ζωή τους ή να διοικούν τα έθνη τους.

Η σοφία του Θεού είναι απαραίτητη για όλη τη ζωή, αλλά έχουν απορρίψει τον Θεό και δεν Τον φοβούνται πλέον, παρά την αλήθεια ότι

Παρ.ι:27 Ο φόβος του Κυρίου προσθέτει ημέρας· τα δε έτη των ασεβών θέλουσιν ελαττωθή.

Παρ.ιδ:2 Ο περιπατών εν τη ευθύτητι αυτού φοβείται τον Κύριον· ο δε σκολιός τας οδούς αυτού καταφρονεί αυτόν.

Παρ.ιδ:26 Εν τω φόβω του Κυρίου είναι ελπίς ισχυρά· και εις τα τέκνα αυτού θέλει υπάρχει καταφύγιον.

Ο φόβος του Θεού μπορεί να παρατείνει τη ζωή σας, να ευλογήσει τη ζωή σας και να σας παράσχει προστασία, οπότε δεν είναι περίεργο που «ο φόβος του Κυρίου είναι πηγή ζωής» (Παρ.ιδ:27α).

 

Συμπέρασμα

Όταν ο Θεός μας δίνει φως, και περπατάμε σε αυτό το φως (υπακούμε), ο Θεός θα μας δώσει περισσότερο φως.

Λέγοντας φως, εννοούμε θεϊκή σοφία ή σαφήνεια για κάτι στη Βίβλο.

Ίσως είναι κάτι που ακούσαμε ή διαβάσαμε και δεν το είχαμε δει μέχρι τότε, αλλά πιστεύω ότι αν δεν περπατήσουμε σε αυτό το φως που ο Θεός μας δίνει, τότε δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε περισσότερο φως:

Α’ Ιωάν.α:7 εάν όμως περιπατώμεν εν τω φωτί, καθώς αυτός είναι εν τω φωτί, έχομεν κοινωνίαν μετ' αλλήλων, και το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας.

Είναι πολύ πιο εύκολο να φοβάσαι τον Θεό όταν περπατάς στο φως παρά στο σκοτάδι.

Προσεύχομαι όλοι να έχουμε εναποθέσει την εμπιστοσύνη μας στον Κύριο και Σωτήρα μας, Ιησού Χριστό.

Αν αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα, κινδυνεύεις πραγματικά από τη φωτιά της κόλασης. Και εννοώ, άμεσο κίνδυνο.

Είσαι μια ανάσα, ένας χτύπος της καρδιάς... Ένα ατύχημα, μακριά από την αιωνιότητα, όταν θα είναι πολύ αργά για να μετανοήσουμε.

Σήμερα είναι η καλύτερη μέρα για να πιστέψει κανείς (Β ́ Κορ.ς:2), αφού το αύριο δεν αποτελεί εγγύηση.

Γι' αυτό σας παρακαλώ καθώς διαβάζετε αυτό, μετανοήστε σήμερα... και εννοώ τώρα. Εμπιστευτείτε τον Ιησού.