Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 15 Απριλίου 2024

Ο κίνδυνος να βάζουμε τις εμπειρίες μας, πάνω από τις γραφές



Θα δούμε πόσο κινδυνεύουν πολλοί Χριστιανοί βάζοντας ακούσια την προσωπική τους εμπειρία πάνω από αυτά που λέει η Αγία Γραφή.

 

Η Εμπειρία απέναντι στην αλήθεια

Μία από τις πιο συνηθισμένες φράσεις που ακούω να λένε οι πιστοί είναι «ο Θεός μου μίλησε» ή «ο Θεός μου είπε να κάνω το τάδε ή το δείνα».

Άλλοι το θέτουν έτσι: «Από την εμπειρία μου, πιστεύω ότι ο Θεός θέλει να κάνω αυτό ή εκείνο», αλλά το «ο Θεός μου μίλησε» απέχει απείρως από το «Τάδε λέγει ο Κύριος».

Πιστεύω ότι ο Θεός μας μιλάει. Μερικές φορές χρησιμοποιεί άλλους για να μας μιλήσει, και μερικές φορές είναι μια μικρή, εσωτερική φωνή όπου το Άγιο Πνεύμα του Θεού μας ελέγχει για κάτι ή μας αναγκάζει να κάνουμε ή να πούμε κάτι, και μπορεί ακόμη και όταν διαβάζουμε κάτι από τη Βίβλο, επειδή ο λόγος μας κόβει μέχρι το κόκκαλο:

Εβρ.δ:12,13 Διότι ο λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας· και δεν είναι ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού, αλλά πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον.

Αλλά πολύ συχνά, δίνεται προτεραιότητα στη ζωή ενός ατόμου στο «ο Θεός μου μίλησε» σε σχέση με αυτά που πραγματικά λέει η Αγία Γραφή.

Αυτό που είναι ενοχλητικό είναι ότι το «ο Θεός μου είπε» δεν μπορεί να συγκριθεί με το «καθώς λέγει η Γραφή». Μην με παρεξηγείτε.

Ο Θεός μας μιλάει με τρόπους που μερικές φορές δεν μπορούμε να εξηγήσουμε, αλλά όταν η προσωπική μας εμπειρία έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τον λόγο του Θεού, μπορεί να πέσουμε σε κάποιο σοβαρό λάθος.

Η εμπειρία μας είναι υποκειμενική. Ο λόγος του Θεού είναι η αντικειμενική αλήθεια. Η ανθρώπινη γνώμη είναι υποκειμενική αλήθεια, γι’ αυτό υπόκειται σε σφάλματα.

Η αντικειμενική αλήθεια, από την άλλη πλευρά, είναι πάντα αληθινή και δεν μπορεί να αλλάξει.

Αν οι άνθρωποι επιμένουν ότι έχουν ακούσει από τον Θεό, μπορεί να έχουν... αλλά θα μπορούσαν επίσης να έχουν ακούσει από έναν άλλο θεό, και όχι από τον Θεό του ουρανού:

Β’ Κορ.δ:3,4 Εάν δε και ήναι το ευαγγέλιον ημών κεκαλυμμένον, εις τους απολλυμένους είναι κεκαλυμμένον, των οποίων απίστων όντων ο Θεός του κόσμου τούτου ετύφλωσε τον νούν, διά να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού.

 

Υποκειμενική αλήθεια

Ενώ μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχουν αντικειμενικές αλήθειες, άλλοι πιστεύουν ότι η αλήθεια είναι σχετική, αλλά εξαρτάται η αλήθεια από τις περιστάσεις;

Μπορεί η αλήθεια να είναι αλήθεια αν είναι σχετική; Αλλάζει η αλήθεια με τους καιρούς; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο ήλιος ανέτειλε σήμερα το πρωί και ήταν όμορφα. Ναι, ίσως ήταν όμορφα, αλλά ανέτειλε πραγματικά ο ήλιος; Όχι, είναι απλά η γλώσσα που χρησιμοποιούμε για να το περιγράψουμε.

Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε (εκτός από αυτούς που πιστεύουν ότι η γη είναι επίπεδη) ότι η γη κινείται γύρω από τον ήλιο και στη συνέχεια αυτός ο ίδιος ο γαλαξίας κινείται με πολύ μεγάλη ταχύτητα μέσα στο σύμπαν, οπότε χρησιμοποιούμε γλώσσα που μερικές φορές δεν είναι απόλυτα ακριβής, έτσι ώστε όταν λέμε ότι ο ήλιος ανέτειλε, αυτό να είναι υποκειμενικά αλήθεια, αλλά όχι αντικειμενική.

Αλλά όταν αρχίζουμε να κάνουμε την αλήθεια υποκειμενική, τότε μπορεί να μείνουμε χωρίς καμία αλήθεια.

Χρειαζόμαστε την αλήθεια. Θέλετε η ένδειξη της στάθμης του υγρού φρένων να είναι σωστή, έτσι δεν είναι;

Λένε ότι η αλήθεια πονάει, αλλά το ψέμα πονάει πολύ χειρότερα γιατί πληγώνει όλους γύρω από τον ψεύτη.

Αν παραλείψετε κάτι από την ιστορία σας, αυτό που είπατε μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά αν παραλείψουμε ζωτικές πληροφορίες, μπορεί να μείνουμε με μισή αλήθεια, αλλά η μισή αλήθεια είναι ένα ολόκληρο ψέμα. Ευτυχώς, υπάρχει αλήθεια και βρίσκεται στο λόγο του Θεού.

Ιωάν.ιδ:6 «Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια….»

 

Αντικειμενική αλήθεια

Είναι δυνατόν να υπάρχουν αντικειμενικές αλήθειες; Μόλις διαβάσαμε ότι ο Ιησούς είπε «Εγώ είμαι η αλήθεια».

Ο Ιησούς σαν ο Θεός δεν μπορεί να πει ψέματα:

Αριθ.κγ:19 ο Θεός δεν είναι άνθρωπος να ψευσθή, ούτε υιός ανθρώπου να μεταμεληθή· αυτός είπε και δεν θέλει εκτελέσει; ή ελάλησε και δεν θέλει εμμείνει;

Τίτ.α:2 επ' ελπίδι ζωής αιωνίου, την οποίαν υπεσχέθη ο αψευδής Θεός προ χρόνων αιωνίων,

Όταν λέει ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να μπούμε στη Βασιλεία και να λάβουμε αιώνια ζωή παρά μόνο μέσω Αυτού, είναι η αλήθεια, η αντικειμενική αλήθεια. Είναι πάντα αλήθεια και δεν θα υπάρξει ποτέ μια στιγμή που δεν θα είναι αλήθεια.

Σαν ο Καλός Ποιμένας, ο Ιησούς λέει ότι μόνο Αυτός είναι η θύρα:

Ιωάν.ι:9 Εγώ είμαι η θύρα· δι' εμού εάν τις εισέλθη, θέλει σωθή και θέλει εισέλθει και εξέλθει και θέλει ευρεί βοσκήν.

Ρωμ.ε:2 διά του οποίου ελάβομεν και την είσοδον διά της πίστεως εις την χάριν ταύτην, εις την οποίαν ιστάμεθα και καυχώμεθα εις την ελπίδα της δόξης του Θεού.

Είναι μόνο μέσω του Ιησού Χριστού. Είναι η πόρτα από την οποία μπαίνουμε στη Βασιλεία. Είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή, όχι ένας δρόμος, μια αλήθεια ή μια ζωή.

Ιωάν.ιδ:6 …. ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι' εμού.

Κανείς δεν μπορεί, δεν σημαίνει, ούτε καν ένας.

Κάποιος μου είπε ότι δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, αλλά μετά τον ρώτησα: «Αν λες ότι δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, πώς μπορώ να πιστέψω ότι αυτό που μόλις είπες είναι αλήθεια;»

Είτε το συνειδητοποίησε είτε όχι, προσπαθούσε να πει μια αντικειμενική αλήθεια ότι δεν υπάρχουν αντικειμενικές αλήθειες, κάτι που είναι μια παράλογη δήλωση.

 

Συμπέρασμα

Πριν από αρκετά χρόνια, ένας άνδρας είπε στον ποιμένα του ότι ο Θεός του μίλησε και είπε ότι υποτίθεται ότι πρέπει να χωρίσει τη σύζυγό του και να γίνει ιεραπόστολος σε μια χώρα της Νότιας Αμερικής.

Ο ποιμένας προσπάθησε να λογικέψει τον άνθρωπο, ότι ο Θεός δεν θα του έλεγε να κάνει κάτι που ήταν αντίθετο με το λόγο Του.

Δεν είναι Θεός ακαταστασίας, αλλά τάξης (Α ́ Κορ.ιδ:33).

Ο ποιμένας είπε στον άνδρα ότι δεν είχε βιβλικούς λόγους για διαζύγιο και έτσι θα ήταν αμαρτία γι' αυτόν να το κάνει, αλλά ο άνθρωπος πίστευε, από τη δική του προσωπική εμπειρία, ότι ο Θεός του είχε πει να κάνει ό, τι έκανε.

Δυστυχώς, ο άνδρας πέθανε ένα χρόνο αργότερα, χωρίς ποτέ να φτάσει στη Νότια Αμερική. Χώρισε τη σύζυγό του, αλλά στη συνέχεια απομακρύνθηκε από την εκκλησία και το μόνο πράγμα που άκουσαν ξανά γι' αυτόν ήταν μια νεκρολογία στην τοπική εφημερίδα.

Πόσα άλλα σπαρακτικά περιστατικά όπως αυτό έχουν συμβεί χρόνο με το χρόνο;

Γνωρίζω αρκετούς, και αυτό που ανακάλυψα από εκείνους που επέμεναν συνεχώς, «Ο Θεός μου μίλησε», ήταν ότι σταμάτησαν να διαβάζουν τις Γραφές τους.

Έδιναν μεγαλύτερη προσοχή στις σκέψεις τους. Οι εμπειρίες και οι πεποιθήσεις τους άρχισαν να υπερτερούν των Γραφών, και αυτό πάντα τελειώνει άσχημα.

Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου πει, «Ο Θεός μου μίλησε», πες του, «Ο Θεός μιλάει και σε μένα, κάθε μέρα, και είναι ξεκάθαρο, οπότε δεν έχω καμία αμφιβολία για το τι μου λέει – [τότε, δείχνοντας] – πες ότι είναι ακριβώς εκεί... στη Βίβλο!»