- Γένεση: η αρχή του χριστιανικού βαδίσματος
- Έξοδος:
εγκατάλειψη του κόσμου
- Λευιτικό:
βαθύτερος αγιασμός, αφιέρωση για να διατηρήσουμε τη νέα ζωή
- Αριθμοί:
Οδοιπόροι και ξένοι σε ξένη γη. Θλίψεις, δοκιμασίες – τελειοποίηση.
Το στρατόπεδο στην έρημο, τόπος που δεν υπάρχει τίποτα, αλλά ο Θεός κατοικούσε ανάμεσά τους!
Δεν μπορούσε να είναι στην Αίγυπτο, στην Ασσυρία ή στη
Βαβυλώνα. Μπορεί να μαρτυρούσε τον Εαυτό Του αλλά δεν κατοικούσε ανάμεσά τους.
Μπορεί να είχαν τόσα άλλα πράγματα, αλλά δεν είχε αποκαλυφθεί ο Θεός σ’ αυτούς.
Δεν ήξεραν το όνομά του.
Μπορεί να τους έδινε βροχές, αλλά δεν μπορούσαν να πουν:
Έξ.ιε:2 Ο Κύριος είναι η δύναμίς μου και το άσμά μου, και εστάθη η σωτηρία μου·
αυτός είναι Θεός μου και θέλω δοξάσει αυτόν· Θεός του πατρός μου, και θέλω
υψώσει αυτόν.
Ο Γιάχβε κατοικούσε ανάμεσα στον εξαγορασμένο λαό του
(απολύτρωση).
Περίπου 3.000.000 άνθρωποι, χωρίς να υπάρχει χορτάρι, νερό,
κάποιο μέσο διατροφής!
|
· · Πως θα υπήρχε τάξη; · Πως θα εύρισκαν το δρόμο; |
|
Ο Θεός ήταν εκεί! |
Η παρουσία Του εγγυάται τα πάντα.
Δευτ.β:7 διότι
Κύριος ο Θεός σου σε ευλόγησεν εις πάντα τα έργα των χειρών σου· γνωρίζει την
οδοιπορίαν σου διά της μεγάλης ταύτης ερήμου· τα τεσσαράκοντα ταύτα έτη Κύριος
ο Θεό
Δευτ. 8:4 Τα ιμάτιά σου δεν επαλαιώθησαν επάνω σου ουδέ ο πους σου επρήσθη τα
τεσσαράκοντα ταύτα έτη.ς σου ήτο μετά σού· δεν εστερήθης ουδενός.
Όλα αυτά είναι τύπος της εκκλησίας μέσα στην έρημο του κόσμου
Α’ Κορ.ι:11 Ταύτα
δε πάντα εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών,
εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν.
Ø Τελείως ξεχωριστό έθνος
Ø Παντελής έλλειψη βοήθειας – Τέλεια
εξάρτηση από το Θεό
Ø Αποτελείται από πολεμιστές, εργάτες,
λατρευτές
Ø Δεν είχαν τίποτα
Ø Δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα
Ø Δεν γνώριζαν τίποτα
Ø Δεν υπήρχαν μαγαζιά, αποθήκες, κάτι
που να μπορούν να υπολογίζουν
Η πίστη δεν αναγνωρίζει τίποτα το πραγματικό, τίποτα το
σταθερό, τίποτα το αληθινό. Μόνο το ζωντανό Θεό! Βέβαια, η σάρκα μπορούσε να
επιβλέψει εις τα οπίσω, στις αποθήκες της Αιγύπτου.
Ιωάν.ιζ:16 Εκ
του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.
Η εκκλησία που δεν στηρίζεται σε κοσμικά συστήματα είναι
ανυπεράσπιστη, αφημένη εξολοκλήρου στα χέρια του ζωντανού Θεού.
Ποιοι ήξεραν αυτή την Εβραϊκή συναγωγή μέσα στην έρημο; Αυτό
όμως δεν επηρέαζε το γεγονός της ύπαρξής της. ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΑΘΟΣ
Όταν γεννιέται ένα μωρό μέσα σε μια οικογένεια, αμέσως
σχηματίζεται μια σχέση που δεν έχουμε παρά να την αναγνωρίσουμε.
Από τη στιγμή που αναγεννιέται ο άνθρωπος είναι μέλος της
εκκλησίας, δεν είναι ιδιώτης, δεν μπορεί να ανήκει και σε άλλο σώμα.
Α’ Κορ.ιβ:13 διότι
ημείς πάντες διά του ενός Πνεύματος εβαπτίσθημεν εις εν σώμα, είτε Ιουδαίοι
είτε Έλληνες, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, και πάντες εις εν Πνεύμα εποτίσθημεν.
Εφεσ.δ:15 αλλά
αληθεύοντες εις την αγάπην να αυξήσωμεν εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η
κεφαλή, ο Χριστός,
Όπως δεν μπορείς να πιστεύει αόριστα στο Θεό, έτσι δεν
μπορείς να ανήκεις αόριστα στο παγκόσμιο σώμα του Χριστού.
Πρέπει να ξέρεις που ανήκεις, σε ποια εκκλησία, και μόνο τότε
θα ανήκεις και στο παγκόσμιο σώμα. Οι απόστολοι ποτέ δεν έγραψαν κάποια
επιστολή γενικά προς χριστιανούς, αλλά έγραψαν Προς Κορινθίους, προς Ρωμαίους,
προς Εφεσίους, προς Εβραίους, προς Φιλιππησίους, προς Κολοσαείς κτλ.
Άνθρωπο που δεν ανήκει σε κάποια εκκλησία και δεν έχει κάποιο ποιμένα δεν πρέπει να τον εμπιστεύεσαι γιατί δεν υπακούει στον τρόπο που ο Ιησούς όρισε να λειτουργεί και να αυξάνεται το σώμα Του.
Είναι νήπιος, κυματιζόμενος και περιφερόμενος με
πάντα άνεμον της διδασκαλίας, διά της δολιότητος των ανθρώπων, διά της
πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην.
Εφεσ.δ:11-15 Και
αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς,
άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το
έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού, εωσού
καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του
Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, διά να
μη ήμεθα πλέον νήπιοι, κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της
διδασκαλίας, διά της δολιότητος των ανθρώπων, διά της πανουργίας εις το
μεθοδεύεσθαι την πλάνην, αλλά αληθεύοντες εις την αγάπην να αυξήσωμεν εις αυτόν
κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός.
