Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2024

Το άλας



Λευ.β:13 Και παν δώρον της εξ αλφίτων προσφοράς σου θέλεις αλατίζει με άλας· και δεν θέλεις αφήσει να λείψη από της εξ αλφίτων προσφοράς σου το άλας της διαθήκης του Θεού σου· επί παντός δώρου σου θέλεις προσφέρει άλας.

Όπως το αλάτι θεωρείται απαραίτητο συστατικό στην καθημερινή διατροφή και σε όλες τις θυσίες που προσφερόταν στον Γιάχβε, έγινε σύμβολο της δημιουργίας μιας στέρεης, παντοτινής διαθήκης.

Είναι γνωστή η έκφραση «εμείς φάγαμε μαζί ψωμί κι αλάτι», που σημαίνει ένα πολύ ισχυρό δεσμό φιλίας. Δεδομένου ότι το αλάτι είναι ένα συντηρητικό, εύκολα γίνεται σύμβολο μιας διαρκούς Διαθήκης.

Ο Δαβίδ έλαβε «την βασιλείαν επί τον Ισραήλ διαπαντός» από τον Γιάχβε «με συνθήκην άλατος»:

Β’ Χρον.ιγ:4,5 Και σηκωθείς ο Αβιά επί το όρος Σεμαραΐμ, το εν τω όρει Εφραΐμ, είπεν, Ακούσατέ μου, Ιεροβοάμ και πας ο Ισραήλ· δεν πρέπει να γνωρίσητε, ότι Κύριος ο Θεός του Ισραήλ έδωκε την βασιλείαν επί τον Ισραήλ διαπαντός εις τον Δαβίδ, εις αυτόν και εις τους υιούς αυτού, με συνθήκην άλατος;

Στον αρχαίο κόσμο, το να φας αλάτι, ήταν ένας τρόπος να κάνεις μια συμφωνία που να είναι νομικά δεσμευτική. Εάν δύο μέρη κατέληγαν σε μια συμφωνία, έπρεπε να φάνε αλάτι μαζί παρουσία μαρτύρων και αυτή η πράξη θα ήταν δεσμευτική της συμφωνίας τους.

Εδώ, ο Αβιά αναφέρεται στην ισχυρή, νομικά δεσμευτική υπόσχεση του Θεού να δώσει το Ισραήλ στον Δαβίδ και τους γιους του, για πάντα.

Στο φως αυτών των εδαφίων, τα λόγια του Ιησού γίνονται πολύ σημαντικά:

Μάρκ.θ:50 Καλόν το άλας· αλλ' εάν το άλας γείνη ανάλατον, με τι θέλετε αρτύσει αυτό; έχετε άλας εν εαυτοίς και ειρηνεύετε εν αλλήλοις.

Αριθ.ιη:19 Πάσας τας υψουμένας προσφοράς των αγίων πραγμάτων, τας οποίας οι υιοί Ισραήλ προσφέρωσιν εις τον Κύριον, έδωκα εις σε και εις τους υιούς σου και εις τας θυγατέρας σου μετά σου εις νόμιμον αιώνιον. Αύτη είναι διαθήκη άλατος παντοτεινή ενώπιον του Κυρίου εις σε και εις το σπέρμα σου μετά σου.

το άλας της διαθήκης: παντοτινός χαρακτήρας, ισχυρός δεσμός!

Η ιδέα της διαθήκης άλατος έχει μεγάλη σημασία λόγω της αξίας του αλατιού. Σήμερα, μπορούμε εύκολα να έχουμε αλάτι όποτε το χρειαστούμε, αν και δεν το χρειαζόμαστε απαραίτητα σαν συντηρητικό λόγω των ψυγείων. Αλλά για τους ανθρώπους των ημερών του Ιησού, το αλάτι ήταν ένα σημαντικό και πολύτιμο αγαθό.

Έτσι, όταν ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του «Σεις είσθε το άλας της γής», εννοούσε ότι πιστοί έχουν αξία σ’ αυτόν τον κόσμο, διατηρώντας και προφυλάσσοντας κάποια πράγματα:

Ματθ.ε:13 Σεις είσθε το άλας της γής· εάν δε το άλας διαφθαρή, με τι θέλει αλατισθή; εις ουδέν πλέον χρησιμεύει ειμή να ριφθή έξω και να καταπατήται υπό των ανθρώπων.

Η διαθήκη άλατος δεν ορίζεται πουθενά, ακριβώς, μέσα στην Αγία Γραφή, αλλά μπορούμε να συμπεράνουμε από την κατανόηση της αξίας του αλατιού και τα εδάφια στα οποία αναφέρεται η διαθήκη άλατος, ότι έχει να κάνει πάρα πολύ με την τήρηση των υποσχέσεων και με την καλή θέληση του Θεού προς τον άνθρωπο.

Κολ.δ:6 Ο λόγος σας ας ήναι πάντοτε με χάριν, ηρτυμένος με άλας, διά να εξεύρητε πως πρέπει να αποκρίνησθε προς ένα έκαστον.

Όχι μόνο λόγια χάρης, αλλά και διαπεραστικά, λόγια ικανά να προφυλάξουν με θείο τρόπο από κάθε μόλυνση και φθοροποιό επίδραση.

Λουκ.δ:16-30: Και πάντες εμαρτύρουν εις αυτόν και εθαύμαζον διά τους λόγους της χάριτος τους εξερχομένους εκ του στόματος αυτού ……. Και επλήσθησαν πάντες θυμού εν τη συναγωγή, ακούοντες ταύτα

Λουκ.ιδ: …..Καλόν το άλας· αλλ' εάν το άλας διαφθαρή, με τι θέλει αρτυθή;

Η χάρις είναι ελκυστική, δημοφιλής, αναζητείται, αλλά το άλας είναι καλό, αν και έχει την ιδιότητα να αραιώνουν τα πλήθη.

Ψαλμ.ριθ:71 Καλόν έγεινεν εις εμέ ότι εταλαιπωρήθην, διά να μάθω τα διατάγματά σου.

Μάρκ.θ:49 Διότι πας τις με πυρ θέλει αλατισθή, και πάσα θυσία με άλας θέλει αλατισθή.

Εφεσ.δ:29 Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας, αλλ' όστις είναι καλός προς οικοδομήν της χρείας, διά να δώση χάριν εις τους ακούοντας.

Όταν είσαι στο λάκκο, είναι καλύτερα να σου ρίξω το σχοινί και να σε τραβήξω, παρά να πέσω κι εγώ μέσα και να κλαίμε μαζί.

Σε ανάλογες περιπτώσεις, προσχεδιάζουμε τι θα θέλαμε να ακούσουμε.

Παρ.ιβ:1 Όστις αγαπά παιδείαν, αγαπά γνώσιν· αλλ' όστις μισεί έλεγχον, είναι άφρων.