«Όστις πιστεύση καί βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή» (Μάρκ.ις:16).
«Καί ο Πέτρος είπε πρός αυτούς·
Μετανοήσατε, καί άς βαπτισθή έκαστος υμών εις τό όνομα τού Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, καί θέλετε
λάβει τήν δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος» (Πράξ.β:38).
Ορισμός του βαπτίσματος στο νερό.
Το χριστιανικό βάπτισμα στο νερό είναι
μια τελετή κατά την οποία κάποιος που έχει μετανοήσει για τις αμαρτίες του
βυθίζεται σε νερό στο όνομα του Ιησού Χριστού για την άφεση αυτών των αμαρτιών.
Είναι μια πράξη πίστης στον Ιησού Χριστό.
Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα μελετήσουμε διάφορους βαπτισμούς που βλέπουμε στην Βίβλο, θα εδραιώσουμε το γεγονός ότι ο Θεός θέλει όλοι οι ακόλουθοι του Χριστού να βαπτίζονται και θα αναλύσουμε κάθε μέρος χωριστά του ορισμού που δώσαμε παραπάνω.
Το βάπτισμα του Ιωάννη.
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, τον οποίο ο Θεός
έστειλε για να προετοιμάσει την οδό του Κυρίου, κήρυξε και διενέργησε το
βάπτισμα της μετάνοιας εις άφεσιν αμαρτιών (Μάρκ.α:2-4, Λουκ.γ:3-4).
Ήρθε βαπτίζοντας, προκειμένου να φανερώσει
τον Χριστό στον Ισραήλ (Ιωάν.α:31).
Το βάπτισμα που έκανε ήταν πρόσκαιρο
και είχε σαν σκοπό να προετοιμάσει τον Εβραϊκό λαό για το μήνυμα του Χριστού
και το χριστιανικό βάπτισμα.
Ο Ιωάννης δεν προσπάθησε να ακυρώσει τον
Μωσαϊκό νόμο, αλλά τον συμπλήρωσε, προσδοκώντας οι ακόλουθοί του να ζήσουν μια
μετανοημένη ηθική ζωή όπως όριζε ο Νόμος, περιμένοντας Αυτόν που θα τους
βάπτιζε με Πνεύμα Άγιο. Το βάπτισμα του Ιωάννη ήταν προ-χριστιανικό, αφού η
εκκλησία της Καινής διαθήκης δεν είχε ακόμα ιδρυθεί. Στην
πραγματικότητα, οι μαθητές του Ιωάννη βαπτιζόταν ξανά στο όνομα του Ιησού, μετά
την ημέρα της Πεντηκοστής (Πράξ.ιθ:1-5).
Το βάπτισμα του Ιωάννη ήταν κατ’ εξοχήν
βάπτισμα μετάνοιας. Προφανώς δεν χρησιμοποιούσε κάποιο τυπικό βαπτίσματος, αλλά
έλεγε στους ανθρώπους: «Εγώ μέν σάς βαπτίζω εν ύδατι εις μετάνοιαν»
(Ματθ.γ:11). Το βάπτισμά του παρακινούσε και φανέρωνε μετάνοια, όσοι δε τον
ακολουθούσαν, μετανοούσαν και ομολογούσαν τις αμαρτίες τους κατά το βάπτισμα
(Ματθ.γ:6 Μάρκ.α:5).
Εφόσον το βάπτισμα του Ιωάννη ήταν εις
άφεσιν αμαρτιών, συχωριόταν πραγματικά οι αμαρτίες; Δεν μπορούσε να
προσφέρει απόλυτη άφεση των αμαρτιών, ούτε μπορούσε να αποκαταστήσει
μελλοντικές αμαρτίες, επειδή πριν τον εξιλεωτικό θάνατο του Χριστού, η
συγχώρεση κάθε αμαρτίας προϋπόθετε και ήταν εξαρτημένη απ’ αυτό το θάνατο.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι το βάπτισμα
του Ιωάννη χορηγούσε συγχώρεση υπό όρους, αλλά τέτοιου είδους εξαρτώμενη
συγχώρεση ήταν ήδη διαθέσιμη δια μέσου των διάφορων θυσιών, κάτι που δεν
προσπάθησε ο Ιωάννης να ανατρέψει. Φαίνεται ότι το βάπτισμά του στόχευε στη
μελλοντική άφεση που θα ερχόταν από τον Χριστό και το χριστιανικό βάπτισμα.
