Ο Θεός μας «πλένει» και μας καθαρίζει
από τις αμαρτίες μας στο βάπτισμα, όταν επικαλούμαστε το όνομά Του.
«…αλλά απελούσθητε, αλλά ηγιάσθητε,
αλλ' εδικαιώθητε διά τού ονόματος τού Κυρίου
Ιησού καί διά τού Πνεύματος τού Θεού ημών» (Α΄Κορ.ς:11).
Πολλοί σχολιαστές βλέπουν αυτό το εδάφιο σαν άλλη μία αναφορά της συγχώρησης των αμαρτιών που συμβαίνει όταν κάποιος βαπτίζεται στο όνομα του Κυρίου Ιησού.
Μέρος της σωτηρίας.
Ο Πέτρος κάποτε είπε ότι στις μέρες του
Νώε «οκτώ, ψυχαί διεσώθησαν δι' ύδατος» (Α΄Πέτρ.γ:29). Και συνέχισε: «Τού
οποίου αντίτυπον όν τό βάπτισμα, σώζει καί ημάς τήν σήμερον, ουχί αποβολή τής
ακαθαρσίας τής σαρκός, αλλά μαρτυρία τής αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν,[αλλά συνειδήσεως
αγαθής επερώτημα εις θεόν] διά τής αναστάσεως τού Ιησού Χριστού» (εδ.21).
Θα μπορούσαμε με απλά λόγια να το
αποδώσουμε κάπως έτσι: Μόνο οχτώ σώθηκαν μέσα από το νερό. Αυτό το νερό
συμβολίζει το βάπτισμα που σώζει κι εμάς ….. μας σώζει με την ανάσταση του
Ιησού Χριστού.
Τα νερά του κατακλυσμού που έπνιξαν
τους ανθρώπους τον καιρό του Νώε, λειτούργησαν σαν μέσο σωτηρίας για τις οχτώ
ψυχές που βρισκόταν μέσα στην κιβωτό, γιατί αυτή έπλεε πάνω στα νερά.
Σώθηκαν «δι' ύδατος» το οποίο συμβολίζει το βάπτισμα σήμερα. Το βάπτισμα έχει γίνει ένα μέσο σωτηρίας για μας σήμερα, όχι επειδή μας καθαρίζει από τη βρωμιά του φυσικού μας σώματος, αλλά γιατί μας εφοδιάζει με μια αγαθή συνείδηση μπροστά στον Θεό. Επειδή ο Θεός μας καθαρίζει από τις αμαρτίες μας στο βάπτισμα, μετά περιμένουμε να μας δώσει συνείδηση που δεν θα μας κατακρίνει.
Δεν θα πρέπει βέβαια να φανταζόμαστε ότι
το νερό στην βάπτιση έχει κάποια ιδιαίτερη σωτηριακή δύναμη. Το νερό από μόνο
του δεν σώζει κανένα, όπως τα νερά του κατακλυσμού από μόνα τους δεν έσωσαν
τους οχτώ.
Η σωτηρία βρισκόταν στην κιβωτό και μόνο όσοι υπάκουσαν στο σχέδιο του Θεού να μπουν μέσα στην κιβωτό σώθηκαν. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν υπακούμε τον Θεό και βαπτιζόμαστε τοποθετούμαστε σε ασφαλές μέρος. Με άλλα λόγια, το βάπτισμα είναι το νερό δια του οποίου σωζόμαστε, αλλά ο Ιησούς είναι η κιβωτός της σωτηρίας μας.
Συνετάφημεν μετά του Χριστού.
Ο Παύλος δίδαξε ότι το βάπτισμα είναι
ταφή μαζί με το Χριστό (Ρωμ.ς:3-4, Κολ.β:12). Ο παλαιός άνθρωπος είναι αυτός που
θάβεται στο βάπτισμα. Ο παλαιός άνθρωπος είναι ο παλιός τρόπος ζωής, οι
αμαρτίες του παρελθόντος και η εξουσία της αμαρτίας στην ζωή μας. Μετά το βάπτισμα,
δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε ξανά με τις αμαρτίες που διαπράξαμε στο
παρελθόν.
Βαπτιζόμαστε «εις Χριστόν».
Ο Παύλος δίδαξε ακόμα ότι βαπτιζόμαστε
«εις Χριστόν». «επειδή όσοι εβαπτίσθητε εις Χριστόν, Χριστόν ενεδύθητε»
(Γαλάτ.γ:27). Καταλαβαίνουμε ότι εννοεί το βάπτισμα στο νερό και το Πνεύμα που
μας τοποθετεί στο σώμα του Χριστού. Το βάπτισμα στο νερό είναι απαραίτητο γιατί
μας ταυτίζει με τον Χριστό και μας τοποθετεί μέσα στην πνευματική Του
οικογένεια.
