Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνουμε ότι πουθενά η Γραφή δεν διδάσκει κάτι τέτοιο, γιατί το νερό και η τελετουργία δεν έχουν από δικού τους καμία σώζουσα δύναμη. Το βάπτισμα στο νερό δεν είναι μια μαγική πράξη. Δεν έχει καμία πνευματική αξία, εκτός αν συνοδεύεται από συνειδητή πίστη και μετάνοια.
Το βάπτισμα είναι σημαντικό, μόνο
επειδή ο Θεός το όρισε έτσι. Ο Θεός θα μπορούσε να είχε διαλέξει να συγχωρεί
τις αμαρτίες χωρίς το βάπτισμα, αλλά στην εκκλησία της Καινής Διαθήκης διάλεξε
να το κάνει κατά την ώρα του βαπτίσματος.
Οι ενέργειές μας κατά το βάπτισμα δεν προμηθεύουν ούτε κερδίζουν την σωτηρία. Ο Θεός από μόνος Του μας απαλλάσσει από τις αμαρτίες, ακριβώς επειδή ο Χριστός με τον θάνατό Του πλήρωσε γι’ αυτές. Όταν εμείς υπακούμε και βαπτιζόμαστε στο νερό σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού, ο Θεός τιμά την υπακοή της πίστης μας και συγχωρεί τις αμαρτίες μας.
Το βάπτισμα είναι μέρος της αναγέννησης.
Ο Ιησούς είπε ότι πρέπει να γεννηθούμε
από το νερό και το Πνεύμα, αν θέλουμε να μπούμε στην Βασιλεία του Θεού:
Ιωάν.γ:5 Απεκρίθη ο Ιησούς· Αληθώς,
αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να
εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού.
Σωθήκαμε «διά λουτρού παλιγγενεσίας
καί ανακαινίσεως τού Αγίου Πνεύματος»
(Τίτ.γ:5).
Έχουμε δει ότι και
τα δύο αυτά εδάφια αναφέρονται στο βάπτισμα στο νερό. Το τοποθετούν σαν μέρος
της διαδικασίας της αναγέννησης, αλλά δεν διδάσκουν ότι με το βάπτισμα στο νερό
αναγεννάται κάποιος. Ο Ιησούς μίλησε για μία νέα γέννηση που περιλαμβάνει το
νερό και το Πνεύμα.
Πίστη και βάπτισμα φέρνουν την σωτηρία.
Ο Ιησούς είπε: «Όστις πιστεύση καί
βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή» (Μάρκ.ις:16).
Συνέδεσε την πίστη και το βάπτισμα με
την υπόσχεση της σωτηρίας, για να δείξει ότι και τα δύο είναι απαραίτητα. Αν
λέμε ότι το βάπτισμα δεν είναι αναγκαίο, είναι σαν ν’ αλλάζουμε τα λόγια του
Κυρίου ώστε να σημαίνουν «Όστις πιστεύση καί [δεν] βαπτισθή θέλει
σωθή».
Ο Ιησούς με τα παραπάνω λόγια δεν αναφέρθηκε
στην περίπτωση κάποιου που «πίστεψε» αλλά αρνιόταν να βαπτιστεί, γιατί αυτό
αντιφάσκει με την ορολογία.
Ήξερε ότι αν κάποιος δεν πιστεύει δεν
μπορεί να βαπτιστεί, ή αν βαπτιστεί, το βάπτισμά του χωρίς πίστη δεν θα είχε
καμία αξία. Ήξερε ότι ο αληθινός πιστός θα ζητήσει να βαπτιστεί. Με τα λόγια: «όστις
όμως απιστήση θέλει κατακριθή», ο Ιησούς αυτονόητα αναφέρθηκε στην περίπτωση
κάποιου που θα αρνιόταν το βάπτισμα.
