Η κοινή λογική του κόσμου μας υπαγορεύει να μην είμαστε απόλυτοι με τα πιστεύω μας και το πώς ερμηνεύουμε τον λόγο του Θεού.
Μας λένε να μην είμαστε δογματικοί. Κάποιοι δεν έχουν
πρόβλημα να επιλέγουν ποια εδάφια θα πιστεύουν ή να αλλάζουν το νόημά τους και
το κύρος τους!
Άλλοι συνηθίζουν να χρησιμοποιούν μόνο τα μέρη του λόγου του
Θεού που είναι δημοφιλή και με τα οποία συμφωνεί το ακροατήριο. Αυτό είναι πέρα
για πέρα λάθος!
Αυτή είναι μια φιλελεύθερη άποψη που υπονοεί ότι, «ποτέ δε μπορείς να είσαι
σίγουρος», και ακόμη χειρότερα ότι, «εάν κάτι δε σου αρέσει στον λόγο του Θεού,
μπορείς να το αλλάξεις».
Ποια είναι η αξία του λόγου του Θεού, εάν ο καθένας μπορεί να τον αλλάξει; Ποια η αξία της πίστης στην αλήθεια, εάν η αλήθεια μεταβάλλεται;
Ο λόγος του Θεού υπάρχει για να βεβαιώνει την καρδιά μας για
τον Θεό, αλλά και για το μέλλον μας. Εάν δεχόμαστε άκριτα κάθε άποψη σχετικά με
τον λόγο του Θεού, παραμερίζουμε τις όμορφες υποσχέσεις του Χριστού και τελικά,
δεν έχουμε καμία απόλαυση σε όλα αυτά που Εκείνος υπόσχεται.
Ο αληθινοί Χριστιανοί δεν είναι ανοιχτοί σε κάθε ερμηνεία
του λόγου του Θεού. Το να αποδέχεσαι διπλωματικά κάθε άποψη σχετικά με τον Θεό
και τον λόγο Του, είναι απλά μια δικαιολογία για αμαρτία και απιστία.
Οι Χριστιανοί αγκαλιάζουν ολόκληρο τον λόγο του Θεού!
Αγκαλιάζουμε τις όμορφες ευλογίες του Χριστού. Το μυαλό μας είναι στερεωμένο,
όχι μετακινούμενο!
Κάποιοι άνθρωποι συμπεριφέρονται λες και το να μη πιστεύεις
τίποτε είναι αρετή!
Σίγουρα, όμως, δεν το θεωρούμε αρετή για έναν πιλότο
αεροπλάνου! Πόσοι θα ανέβαιναν σ’ ένα αεροπλάνο, εάν ο πιλότος αποφάσιζε να
δεχτεί διάφορες απόψεις σχετικά με το πώς να πετάξει, ποιος είναι ο προορισμός
και πώς να φτάσει εκεί; Κάθε λογικός επιβάτης θέλει έναν πολύ δογματικό πιλότο!
Θέλουμε κάποιον που είναι απόλυτα βέβαιος ότι δεν θα σκοτωθούμε!
Το να είσαι ανοιχτός σε πολλές απόψεις σχετικά με το ταξίδι
της ζωής, είναι εξίσου επικίνδυνο. Ποιος είναι ο προορισμός μας; Πρέπει να
ξέρουμε με σιγουριά!
Η Βίβλος δεν ενθαρρύνει κανέναν να είναι δογματικός, οι
λέξεις που χρησιμοποιεί, όμως, είναι πάντα λέξεις σιγουριάς και βέβαιης
ελπίδας.
Το «γνωρίζω» είναι μια χαρακτηριστική λέξη της Καινής
Διαθήκης. Το ότι είσαι σίγουρος δε σημαίνει ότι είσαι θρασύς και αλαζόνας. Το
ότι είσαι σίγουρος ότι ο ήλιος θα ανατείλει αύριο, δε σε κάνει ούτε δογματικό,
ούτε άτομο με υπερβολική αυτοπεποίθηση.
Αυτή η απλή βεβαιότητα είναι η σωστή στάση των Χριστιανών,
οι οποίοι έχουν πεποίθηση στον Θεό, ό,τι κι αν ξημερώσει αύριο. Αυτά που έχει
ήδη κάνει ο Θεός, θα συνεχίσει να τα κάνει, και Αυτός που είναι, θα είναι για
πάντα!
Πόσο δυνατή η Χριστιανική ομολογία του αποστόλου Παύλου:
«εξεύρω εις τίνα επίστευσα, και είμαι πεπεισμένος ότι
είναι δυνατός να φυλάξη την παρακαταθήκην μου μέχρις εκείνης της ημέρας» (Β’
Τιμ.α:12), δηλαδή την ημέρα του ερχομού του Χριστού.
Αυτή η βεβαιότητα είναι ακριβώς αυτό που περιμένουμε από
έναν Θεό που αξίζει να ονομάζεται Θεός! Το μυαλό που είναι ανοιχτό σε πολλές
απόψεις, είναι ένα μυαλό ευάλωτο στις επιθέσεις του εχθρού. Είναι μια ανοιχτή
πόρτα στην αμφιβολία, στον φόβο και στην απιστία.
Πλαστήκαμε για να έχουμε ένα δυνατό μυαλό! «διότι δεν
έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού»
(Β’ Τιμ.α:7).
Η πίστη μας στον Χριστό είναι το σίγουρο θεμέλιό μας! Ο
Ιησούς είναι ο βράχος πάνω στον οποίο στεκόμαστε! Αυτός είναι η ειρήνη για κάθε
μυαλό που αποφάσισε να στηριχτεί πάνω Του.
Είναι η άγκυρα της ελπίδας για κάθε ψυχή που έχει
εξαγοραστεί με το αίμα Του! Αυτός είναι ο αιώνιος βράχος για εκείνους που Τον
φοβούνται!
Και όσοι βάλουν την πίστη τους σ’ Αυτόν δε θα κλονιστούν!
Ψαλμ.ιη:2 «Ο Κύριος είναι πέτρα μου και φρούριόν
μου και ελευθερωτής μου· Θεός μου, βράχος μου· επ' αυτόν θέλω ελπίζει· η ασπίς
μου και το κέρας της σωτηρίας μου· υψηλός πύργος μου».
Δεν υπάρχει τίποτα ρευστό και σχετικό στον Χριστό και στον λόγο
Του. Πρέπει να εμπιστευθούμε τον Κύριο με όλη μας την καρδιά χωρίς καμία
αμφιβολία!
«Εάν δε τις από σας ήναι ελλιπής σοφίας, ας ζητή παρά του
Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος, και θέλει δοθή εις
αυτόν. Ας ζητή όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζη παντελώς· διότι ο διστάζων
ομοιάζει με κύμα θαλάσσης κινούμενον υπό ανέμων και συνταραττόμενον. Διότι ας
μη νομίζη ο άνθρωπος εκείνος ότι θέλει λάβει τι παρά του Κυρίου. Άνθρωπος
δίγνωμος είναι ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού» (Ιάκ.α:5-8).
Μπορούμε να αποφασίσουμε ότι θα έχουμε ένα σταθερό μυαλό!
Μπορούμε να επιλέξουμε να αιχμαλωτίζουμε κάθε σκέψη στην υπακοή του Χριστού!
(Β’ Κορ.ι:5). Μπορούμε να σταθούμε αμετακίνητοι πάνω στον λόγο του Θεού, γιατί
ο Ίδιος ο Θεός τον υποστηρίζει!
