Ο καθένας πρέπει να χρησιμοποιήσει τον Βιβλικό τρόπο για πολλούς λόγους:
1) Το βάπτισμα είναι μια Βιβλική εντολή,
που σημαίνει ότι πρέπει ν’ ακολουθήσουμε τον Βιβλικό τρόπο. Καταλαβαίνοντας την
σπουδαιότητα που δίνει η Βίβλος στο βάπτισμα στο νερό, πρέπει να το κάνουμε ακριβώς
όπως το περιγράφει.
2)
Ο Ιησούς βαπτίστηκε με καταβύθιση, σαν
παράδειγμα που κι εμείς πρέπει ν΄ ακολουθήσουμε. Αν Αυτός, που δεν χρειαζόταν
να βαπτιστεί, υπάκουσε σ’ αυτό τον τρόπο πόσο μάλλον πρέπει εμείς να
υπακούσουμε. Αν πρέπει να βαπτιστούμε, γιατί να μην το κάνουμε όπως ο Ιησούς
και οι απόστολοι!
3) Οποιοσδήποτε άλλος τρόπος βαπτίσματος, έχει προέλθει από εξωβιβλικές παραδόσεις και η παράδοση είναι φτωχό υποκατάστατο της Βιβλικής διδασκαλίας. Ο Ιησούς κατέκρινε δριμύτατα την παράδοση, όταν αυτή έγινε αιτία παρέκκλισης από τον λόγο του Θεού. Είπε στους Φαρισαίους:
«Αφήσαντες
τήν εντολήν τού Θεού, κρατείτε τήν παράδοσιν τών ανθρώπων, πλύματα ξεστών καί
ποτηρίων, καί άλλα παρόμοια τοιαύτα πολλά κάμνετε» (Μάρκ.ζ:8).
«καί
ηκυρώσατε τήν εντολήν τού Θεού διά τήν παράδοσίν σας» (Ματθ.ιε:6).
4)
Το μόνο πλεονέκτημα που έχει ο
ραντισμός είναι η ευκολία, που βέβαια είναι μια φτωχή δικαιολογία ώστε να μην ακολουθούμε
τον λόγο του Θεού. Με ποιο δικαίωμα επιμένουμε σε μια πιο βολική μέθοδο απ’ αυτήν
που χρησιμοποίησε ο Ιησούς και όλη η πρώτη εκκλησία; Σίγουρα θα ήταν πιο εύκολο
για τον Ιωάννη να ράντιζε τα πλήθη, για τους αποστόλους να είχαν ραντίσει τις
3.000 ψυχές τη μέρα της Πεντηκοστής, για το Φίλιππο να είχε ραντίσει τον
ευνούχο, για τον Παύλο να ραντίσει το δεσμοφύλακα τα μεσάνυχτα, αλλά όλοι αυτοί
διάλεξαν να βαπτίσουν σωστά τους ανθρώπους. Γιατί εμείς να παρεκκλίνουμε απ’
αυτό το μοντέλο με μοναδικό σκοπό την ευκολία μας.
5)
Η καταβύθιση φανερώνει υπακοή στον Θεό
και σεβασμό στον λόγο Του. Γιατί να επινοήσουμε ένα αυθαίρετο τρόπο και να
προσπαθούμε να τον δικαιολογήσουμε; Γιατί να συζητάμε αν και κατά πόσο οι
ανθρώπινες εναλλακτικές λύσεις είναι αποδεκτές; Όταν σεβόμαστε τον Θεό και τον
λόγο Του, θα είμαστε ικανοποιημένοι με τον τρόπο που η Βίβλος μας διδάσκει να
γίνεται το καθετί.
6)
Μόνο με την καταβύθιση κρατάμε τη
σημασία που έχει το βάπτισμα, δηλαδή την ταφή με τον Χριστό.
Άφεση αμαρτιών στο βάπτισμα.
Ο Ιωάννης κήρυξε: «βάπτισμα
μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών» (Μάρκ.α:4, Λουκ.γ:3) δείχνοντας τον καιρό
που ο Θεός θα συγχωρούσε τις αμαρτίες στο χριστιανικό βάπτισμα στο νερό.
Λίγο πριν το πρώτο χριστιανικό
βάπτισμα, ο Πέτρος είπε: «Μετανοήσατε, καί άς βαπτισθή έκαστος υμών εις τό
όνομα τού Ιησού Χριστού εις άφεσιν
αμαρτιών…» (Πράξ.β:38).
Άφεση σημαίνει αποδέσμευση, εξάλειψη,
ακύρωση, αθώωση. Στο βάπτισμα ο Θεός αποδεσμεύει, εξαλείφει, ακυρώνει και αθωώνει
τις αμαρτίες μας.
Κάποιοι διαφωνούν μ’ αυτή την άποψη,
υποστηρίζοντας ότι το βάπτισμα γίνεται επειδή κάποιος ήδη έχει λάβει άφεση
αμαρτιών. Όμως δεν είναι αυτή η έννοια της πρόθεσης «εις» στο Πράξ.β:38.
Η πρόθεση αυτή σημαίνει: κίνηση προς κι όχι από. Επί σκοπού ή πρόθεσης: λέγω
εις αγαθόν = μιλάω για το καλό, εις πόλεμον θωρήξομαι = θα εξοπλιστώ
για πόλεμο.
Το ίδιο το κείμενο μας οδηγεί σ’ αυτή
την έννοια: Αμαρτωλοί ρωτάνε τι να κάνουν (Πράξ.β:37), κι ο Πέτρος τους απαντά,
εξηγώντας τους τι χρειαζόταν να κάνουν προκειμένου να λάβουν άφεση αμαρτιών. Μ’
αυτά που τους είπε δεν εννοούσε: Μετανοήστε και βαπτιστείτε γιατί εσείς ήδη
έχετε λάβει άφεση αμαρτιών.
«διότι τούτο είναι τό αίμά μου τό τής
καινής διαθήκης, τό υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών» (Ματθ.κς:28).
Εδώ έχουμε ακριβώς την ίδια φρασεολογία
από το στόμα του Ιησού. Ο Κύριος έχυσε το αίμα Του για να λάβουμε άφεση
αμαρτιών κι όχι επειδή ήδη την είχαμε. Η φράση αναφέρεται στη μελλοντική άφεση
των αμαρτιών (όπως τη χρησιμοποίησαν ο Ιωάννης και ο Ιησούς), αλλά σε καμία
περίπτωση δεν αναφέρεται σε προγενέστερη άφεση αμαρτιών. Πολλά άλλα εδάφια της
Γραφής επισημαίνουν τον ρόλο του βαπτίσματος στην άφεση των αμαρτιών.
