ΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΩΣΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ;

«Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών^. η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν^. και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν» (Ησαΐας νγ:5).

 

Σήμερα υπάρχει στον κόσμο μια περίεργη συνωμοσία σιωπής-ακόμα και στους θρησκευτικούς κύκλους- σχετικά με την ευθύνη του ανθρώπου για την αμαρτία, την πραγματικότητα της κρίσης για την αμαρτία, την ύπαρξη ενός οργισμένου Θεού και την ανάγκη για ένα σταυρωμένο Σωτήρα.

Από την άλλη πλευρά υπάρχει ένα ευρύ και δυνατό κίνημα που κυκλοφορεί στον κόσμο με σκοπό να δώσει στον άνθρωπο ειρήνη και να τον ανακουφίσει από την ιστορική ευθύνη για τη σταύρωση και το θάνατο του Ιησού Χριστού.

Μήνυμα σωτηρίας (3)

Επίγνωση

Θέλω τώρα να σε ρωτήσω, αγαπητέ μου φίλε, να μου πεις ειλικρινά: Έχεις καταλάβει ότι η αμαρτία σου είναι η αιτία της αθλιότητάς σου, του κενού σου, της σκλαβιάς σου;

Έχεις καταλάβει ότι η αμαρτία, η οποία σε κυβερνάει σε κάνει να περιφρονείς το Θεό, να μη θέλεις τον Θεό; Αν δεν το έχεις καταλάβει ακόμα, τότε πάρε στο χέρι σου τον πνευματικό καθρέπτη του Θεού, που είναι ο λόγος Του, η Καινή Διαθήκη, και θα δεις τον εαυτό σου όπως είναι. Για να νοιώσεις την ανάγκη της σωτηρίας σου, πρέπει να κάνεις σωστή διάγνωση στον εαυτό σου. Αν δεν καταλάβεις ότι η αμαρτία σου, που είναι μια κατάσταση μέσα σου, σε έχει κάνει δυστυχή και θα σε στείλει στην αιώνια απώλεια, δε θα μπορέσεις να σωθείς.

ΤΑ ΕΠΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Τα λόγια που είπε ο Ιησούς πάνω στο σταυρό ήταν πολύ σημαντικά κι είχαν βαθύ νόημα. Γι’ αυτό το λόγο, θα αναφερθούμε σ’ αυτό το μάθημα και θα μελετήσουμε προσεκτικά αυτά τα τελευταία λόγια του Κυρίου μας, ενώ γευόταν την αγωνία του θανάτου.

Α. “ΠΑΤΕΡ, ΣΥΓΧΩΡΗΣΟΝ ΑΥΤΟΥΣ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΞΕΥΡΟΥΣΙ ΤΙ ΠΡΑΤΤΟΥΣΙ” (Λουκ.κγ:34).

Τη στιγμή της μεγαλύτερης αγωνίας Του, ο Ιησούς προσπάθησε να δικαιολογήσει τη στάση των εχθρών και των βασανιστών Του. Οι καταδικασμένοι σε σταυρικό θάνατο συνήθως στρίγκλιζαν, καταριόνταν και έφτυναν τους θεατές και τους δημίους. Κανείς άσχημος λόγος δεν βγήκε απ’ τα χείλη του Ιησού, κανένα παράπονο, καμία προσευχή για έλεος. Ο Ιησούς λυπόταν τους βασανιστές Του περισσότερο απ’ τον εαυτό Του.  Δεν σκεφτόταν πόσο υπέφερε Αυτός αλλ’ η καρδιά Του συμπονούσε και θλιβόταν γι’ αυτούς που Τον θανάτωναν. “Δεν εξεύρουσι τι πράττουσι”. Η μεγάλη Του αγάπη Τον έκανε να συγχωρεί και να προσεύχεται ακόμα και για τους εχθρούς Του ενώ βρισκόταν κρεμασμένος κι αγωνιούσε.

Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ

Γραφικές αναφορές: Ματθ.κζ:32-61   Μάρκ.ιε:21-47   Λουκ.κγ:26-49   Ιωάν.ιθ:16-42

Α.  Η ΜΑΣΤΙΓΩΣΗ

Η μαστίγωση λάμβανε χώρα πριν απ’ τη σταύρωση. Ήταν μία τιμωρία τόσο φριχτή που το μυαλό μουδιάζει και μόνο στη σκέψη της. Το θύμα γυμνωνόταν δημόσια, δενόταν απ’ τα χέρια σε κυρτή στάση πάνω σ’ ένα πάσσαλο κι ύστερα, στα τεντωμένα νεύρα της γυμνής πλάτης που συσπόνταν, έριχναν χτυπήματα με δερμάτινα λουριά, τα οποία κατέληγαν σε βαριές, οδοντωτές άκρες από κόκαλο και μολύβι. Με κάθε χτύπημα σκιζόταν το δέρμα μέχρι που φαίνονταν οι φλέβες. Συχνά, το μαστίγιο έπεφτε πάνω στο πρόσωπο κι “έβγαζε” τα μάτια και τα δόντια. Το θύμα, τις περισσότερες φορές, λιποθυμούσε και συχνά πέθαινε.  Οταν μαθαίνουμε πόσο φριχτό ήταν το μαστίγωμα των Ρωμαίων, τα λόγια του Πέτρου, “Με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε” (Α’ Πέτρ.β:24) αποκτούν καινούριο νόημα.

ΠΗΓΗ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ

Στην εποχή της εξοργιστικής διαφήμισης των απορρυπαντικών, κρίμα που δεν υπάρχει χώρος στα μαζικά μέσα ενημέρωσης, για τη γνωστοποίηση του μόνου αποτελεσματικού μέσου για την κάθαρση του πνευματικού ρύπου του ανθρώπου! Όμως, τούτη τη γνωστοποίηση την κάνει η Βίβλος και οι κήρυκές της. Στο Ζαχ.ιγ:1, διαβάζουμε για την «πηγή ανεωγμένην διά την αμαρτίαν και την ακαθαρσίαν».  

ΕΚΕΙ ΣΤΑΥΡΩΣΑΝ ΑΥΤΟΝ

Και ότε ήλθον εις τον τόπον τον ονομαζόμενον Κρανίον, εκεί εσταύρωσαν αυτόν και τους κακούργους, τον μεν εκ δεξιών, τον δε εξ αριστερών. Λουκ. κγ:33

Έξω από τα τείχη της παλιάς Ιερουσαλήμ υπάρχει ένα ύψωμα που ονομάζεται Γολγοθάς. Η ονομασία αυτή σημαίνει κρανίου τόπος. Όλοι οι ευαγγελιστές μας πληροφορούν ότι εκεί οδήγησαν τον καταδικασμένο Ιησού και εκεί στο Γολγοθά, Τον σταύρωσαν.

Αυτός ο τόπος ήταν ο τόπος των εκτελέσεων και συχνά μπορούσε να δει κανείς σκορπισμένα εδώ και εκεί τα κρανία των καταδίκων που είχαν εκτελεσθεί.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Ο Γολγοθάς

Γραφικές αναφορές: Ματθ.κζ:32-61   Μάρκ.ιε:21-47   Λουκ.κγ:26-49   Ιωάν.ιθ:16-42

Α.  Η ΜΑΣΤΙΓΩΣΗ

Η μαστίγωση λάμβανε χώρα πριν απ’ τη σταύρωση. Ήταν μία τιμωρία τόσο φριχτή που το μυαλό μουδιάζει και μόνο στη σκέψη της. Το θύμα γυμνωνόταν δημόσια, δενόταν απ’ τα χέρια σε κυρτή στάση πάνω σ’ ένα πάσσαλο κι ύστερα, στα τεντωμένα νεύρα της γυμνής πλάτης που συσπόνταν, έριχναν χτυπήματα με δερμάτινα λουριά, τα οποία κατέληγαν σε βαριές, οδοντωτές άκρες από κόκαλο και μολύβι. Με κάθε χτύπημα σκιζόταν το δέρμα μέχρι που φαίνονταν οι φλέβες. Συχνά, το μαστίγιο έπεφτε πάνω στο πρόσωπο κι “έβγαζε” τα μάτια και τα δόντια. Το θύμα, τις περισσότερες φορές, λιποθυμούσε και συχνά πέθαινε.  Οταν μαθαίνουμε πόσο φριχτό ήταν το μαστίγωμα των Ρωμαίων, τα λόγια του Πέτρου, “Με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε” (Α’ Πέτρ. β 24) αποκτούν καινούριο νόημα.

Αναζητώντας την αλήθεια - 035

Α.  ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΟΛΓΟΘΑ.

Εκείνη την νύχτα η απόφαση του Πιλάτου για τον Ιησού ήταν τόσο πολύωρη. Στέκεται ώρα με την ώρα χωρίς νερό, φαγητό ή φίλους, τώρα αρχίζει το αργό, κουραστικό ταξίδι στον λόφο του Γολγοθά. Γονατίζει καθώς το βάρος του σταυρού τοποθετείται στον ματωμένο Του ώμο και τα χέρια Του δένονται σ’ αυτόν (τον σταυρό). Καθώς η παρέλαση αρχίζει οι στρατιώτες τον περικυκλώνουν. Ο Αρχιερέας γελάει καθώς παραπατάει ο Ιησούς. Είναι μεγάλη προσπάθεια για τον Ιησού να βάλει το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Οι στρατιώτες του φωνάζουν να επιταχύνει και Τον μαστιγώνουν. Δεν υπάρχει ένας γλυκός λόγος, χαμόγελο ή έλεος παρά μόνο κατάρες, προσβολές, καθώς αναγκάζεται να προχωρήσει. Μόνο αν υπήρχε ένας από τους μαθητές Του που να έχει το κουράγιο να προχωρήσει μπροστά και να πάρει αυτός τον σταυρό ! Τι ανακούφιση, Πιλάτε αν εσύ τα πέρναγες αυτά !  Πρέπει ο Ιησούς να δεχτεί το σταυρό μόνος του και ο κόσμος όλος ελεύθερος. Όχι, υπάρχει ένας σταυρός για κάθε έναν και για μένα.