Ιωάν.η:36 Εάν λοιπόν ο Υιός σας ελευθερώση, όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι.
Ευλογημένη εκείνη η λέξη «ελεύθεροι» κι’ ευλογημένος εκείνος
που θυσιάζεται για να κάνει τους ανθρώπους ελεύθερους.
Η πολιτική δουλεία είναι ένα ανυπόφορο κακό. Το να ζει
κανείς, να σκέπτεται, να ενεργεί, να μιλάει με την άδεια ενός άλλου!
Καλύτερα να μην ζεις! Το να εξαρτώμαι για την ύπαρξή μου απ’
το θέλημα ενός δεσπότη είναι θάνατος!
Οι άνανδροι μπορεί να φορούν το περιλαίμιο του σκύλου που τους βάζει το αφεντικό τους, και να περιμένουν στα πόδια του να τους ρίξει τα κόκκαλα άπ’ το τραπέζι του, αλλά όσοι φέρουν επαξίως το όνομα του άντρα, προτιμούν να θρέψουν τα όρνεα στο πεδίο της μάχης.
Το φορτίο της πολιτικής σκλαβιάς είναι πολύ βαρύ, και
θαρραλέα πνεύματα δεν μπορούν να το υποφέρουν με υπομονή, και γι’ αυτό ανησυχούν
και γογγύζουν κάτω από ένα τέτοιο βάρος.
Ο γογγυσμός αυτός δεν αρέσει στον τύραννο, και γι’ αυτό
ρίχνει τα θύματά του στις φυλακές, και τους διατάσσει να περάσουν την ζωή τους
αιχμάλωτοι.
Ευλογημένος εκείνος που καθαιρεί τον δεσπότη, ανοίγει τις
πόρτες των φυλάκων του, και δίνει στους πραγματικούς άντρες τα δικαιώματά τους.
Οι πολιτικές ελευθερίες επιτρέπουν να γίνουν πολλά από κάθε
τι καλό και ευγενικό. Το αντίθετο, συνεπάγεται τέτοια ηθική κατάπτωση και
τέτοιο εξευτελισμό, ώστε το ισχυρότερο έθνος που δεν τις έχει, είναι πραγματικά
φτωχό, και οι φτωχότεροι λαοί, που είναι μόνον ελεύθεροι, είναι αληθινά
πλούσιοι.
Αλλά, αδελφοί μου, οι άνθρωποι μπορεί νάχουν πολιτικές ελευθερίες
στον μέγιστο βαθμό, κι’ όμως νάναι σκλάβοι, διότι υπάρχει και θρησκευτική
σκλαβιά...
Ένας άνθρωπος μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του ελεύθερο, αλλά η
ψυχή του είναι σε βάναυση σκλαβιά, αν η δεισιδαιμονία τον κάνει να φορά αλυσίδες…
Μπορείς να σπάσεις τα δεσμά των δεσποτών μ’ ένα σπαθί, αλλά εδώ
χρειάζεται η μάχαιρα του Ίδιου του Κυρίου.
Η αλήθεια είναι εκείνη που πρέπει να σπάσει αυτές τις χειροπέδες
και το Άγιο Πνεύμα πρέπει ν’ ανοίξει αυτές τις φυλακές.
Μπορείς να δραπετεύσεις από την φυλακή, αλλά η δεισιδαιμονία
περιβάλλει τον άνθρωπο και με την θανάσιμη επιρροή της τον κρατάει για πάντα στο
σκοτεινό κελί της.
Ο σκεπτικισμός που προτείνει να σπάσει τα δεσμά της
δεισιδαιμονίας δεν κατορθώνει παρά μόνο ν’ αντικαταστήσει μια τυφλή πίστη με μια
ευπιστία σε υλιστικές θεωρίες, κι’ αφήνει το θύμα τόσο υποδουλωμένο όσο ήταν και
πριν.
Ο Ιησούς, είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει τους ανθρώπους
πραγματικά ελεύθερους. Ευτυχισμένοι εκείνοι που τους ελευθέρωσε από την
δεισιδαιμονία.
Ευλογημένα τα μάτια μας που σήμερα βλέπουμε το φως της ελευθερίας
του ευαγγελίου, και δεν είμαστε πια βυθισμένοι στο σκοτάδι της κρατικής
θρησκείας.
Aς θυμόμαστε τα προνόμιά μας κι’ ας ευλογούμε τον Θεό με
δυνατή φωνή, που το σκοτάδι ανήκει στο παρελθόν και το φως το αληθινό φέγγει αφού
το όνομα του Ιησού, το κήρυγμα του λόγου Του και η δύναμη της αλήθειας Του, μας
έχουν κάνει από την άποψη αυτή, σέ μεγάλο βαθμό, ελεύθερους.
Και όμως, μπορεί ένας άνθρωπος να ελευθερωθεί από τα δεσμά της
δεισιδαιμονίας και νάναι ακόμη δούλος και να εξουσιάζεται από τον διάβολο ή από
τις επιθυμίες του που είναι σχεδόν το ίδιο.
Οι σαρκικές μας επιθυμίες και ορέξεις είναι αρκετά
δεσποτικοί κύριοι, όπως πολύ καλά ξέρουν όσοι ακολουθούν τις διαταγές τους.
Μπορεί ένας άνθρωπος να λέει: «Δεν αισθάνομαι κανένα
υπερφυσικό τρόμο, δεν ξέρω καμμιά δεισιδαίμονα φρίκη», και κατόπιν σταυρώνοντας
τα χέρια του να καυχάται ότι είναι ελεύθερος.
Και όμως, μπορεί όλο τον καιρό να είναι δούλος της κακιάς
του καρδιάς, μπορεί ν’ αλέθεται στον μύλο της φιλαργυρίας, να σαπίζει στη
μολυσμένη φυλακή της ηδυπάθειας, να σύρεται από τις αλυσίδες ενός άγριου θυμού
ή να τον τραβάει προς τα κάτω ο ζυγός της μόδας.
Ελεύθερος είναι εκείνος που είναι κύριος του εαυτού του με
την χάρη του Θεού. Εκείνος που υπηρετεί τα πάθη του είναι σκλάβος του
χειρότερου δεσπότη.
Μη μου μιλάς για σκοτεινές φυλακές κάτω απ’ την θάλασσα, μη
μου λες για λάκκους στους όποιους έριξαν ζωντανούς ανθρώπους, μη μου μιλάς για βαριές
αλυσίδες ούτε για βασανιστήρια και φωτιές.
Ο δούλος της αμαρτίας και του Σατανά, αργά ή γρήγορα,
μαθαίνει χειρότερους τρόμους απ’ αυτούς, η καταδίκη του είναι τρομερότερη γιατί
είναι αιώνια, και η σκλαβιά του απελπιστικότερη γιατί είναι σκλαβιά στην όποια υποτάσσεται
με την θέλησή του.
Ο διάβολος δεν στέλνει κανέναν στην κόλαση, άλλωστε δεν
είναι στην εξουσία του, αλλά προετοιμάζει τους ανθρώπους γι’ αυτόν τον τόπο!
