Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η (10)

 

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΑΧΗ

 

Ο Παύλος κλείνοντας την επιστολή του προς Εφεσίους λέει:

«Το λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος αυτού. Ενδύθητε την πανοπλίαν του Θεού, διά να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου» (Εφεσ.ς:10, 11).

Η μάχη του χριστιανού είναι πνευματική κι είναι ενάντια στις μεθοδεύσεις (ύπουλες στρατηγικές) του διαβόλου, του οποίου μοναδικός σκοπός είναι να παγιδέψει και να καταστρέψει ψυχές, οδηγώντας τες στην αμαρτία και το θάνατο.

Δεν μπορεί, ωστόσο, να διαπεράσει την πανοπλία του Θεού. Γι’ αυτό πρέπει πάντοτε να την φοράμε.

Όταν το έχουμε κάνει, μετά μπορούμε να σταθούμε στην ασφάλεια της πίστης. Ο Κύριος θα δώσει στους πληρωμένους με Πνεύμα Άγιο αγίους Του άφθονη δύναμη για να υπερνικήσουν όλες τις μεθοδεύσεις και τους πειρασμούς του διαβόλου.

Πράξ.α:8 αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ' υμάς, και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης.

Το Πνεύμα το Άγιο δεν μας δίνει μόνο πνευματική δύναμη να πούμε όχι σε κάθε υπόδειξη και πειρασμό του εχθρού, αλλά είναι και τείχος προστασίας γύρω μας. Ο Ιησούς είπε ότι την ημέρα που θα λάβουμε το Πνεύμα το Άγιο, θα γνωρίζουμε ότι Αυτός είναι εν τω Πατρί κι εμείς εν Αυτώ και Αυτός εν ημίν.

Ιωάν.ιδ:20 Εν εκείνη τη ημέρα σεις θέλετε γνωρίσει, ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί μου και σεις εν εμοί και εγώ εν υμίν.

Αυτή είναι η πανοπλία με την οποία ο Κύριος θα προστατεύσει τον λαό Του (Εφεσ.ς:10-18).

Το πρώτο εξάρτημα αυτής της πανοπλίας, το οποίο αναφέρεται σ’ αυτά τα εδάφια είναι η ζώνη της αλήθειας. Στους αρχαίους πολέμους το να φοράς ζώνη σήμαινε ότι ετοιμάζεσαι για δράση. Το πρώτο πράγμα στον πόλεμο ενός χριστιανού είναι να φορά την ζώνη της αλήθειας του λόγου του Θεού. Ο Δαβίδ ήξερε τι σημαίνει  να έχεις φορέσει την ζώνη για την μάχη κι είπε: «Και περιέζωσάς με δύναμιν εις πόλεμον· συνέκαμψας υποκάτω μου τους επανισταμένους επ' εμέ» (Ψαλμ.ιη:39).

Β’ Κορ.ι:4,5 διότι τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά συν Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων· επειδή καθαιρούμεν λογισμούς και παν ύψωμα επαιρόμενον εναντίον της γνώσεως του Θεού, και αιχμαλωτίζομεν παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού,

Ο λόγος του Θεού, όταν κηρύττεται σ’ όλη Του την αλήθεια και την καθαρότητα, με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, σίγουρα θα καθαιρέσει τα οχυρώματα του διαβόλου, τις ψευδοδιδασκαλίες, τους μύθους, τις πλάνες και τις φιλοσοφίες. Ένα άλλο όπλο του χριστιανού είναι η μάχαιρα του Πνεύματος που είναι ο λόγος του Θεού.

Εβρ.δ:12,13 Διότι ο λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας· και δεν είναι ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού, αλλά πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον.

Ο θώρακας της δικαιοσύνης είναι η πνευματική προστασία του χριστιανού ενάντια στο κακό. Ο θώρακας ήταν το τμήμα αυτό της πανοπλίας των αρχαίων στρατιωτών που προστάτευε την καρδιά. Οι στρατιώτες του Χριστού πρέπει να έχουν την καρδιά τους (την πνευματική τους ζωή) προστατευμένη με το δώρο της δικαιοσύνης του Θεού. Ο διάβολος δεν μπορεί να διαπεράσει την πανοπλία της αγάπης και της αφοσίωσης του χριστιανού στον Θεό του (Ρωμ.η:35-39).

 

Το να έχει κανείς τα πόδια του υποδεδημένα με την ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης είναι κι αυτό κάτι που αναφέρεται στην Εφεσ.ς:14, όταν η οσφύ είναι περιζωσμένη για μάχη.

Ένας στρατιώτης Χριστού χρησιμοποιεί την ρομφαία του Πνεύματος για να κερδίσει ψυχές σ’ αυτή την μάχη. Είναι γραμμένο γι’ αυτούς που φέρνουν το μήνυμα του Ευαγγελίου στον κόσμο:

«Και πως θέλουσι κηρύξει, εάν δεν αποσταλώσι; Καθώς είναι γεγραμμένον· Πόσον ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά». (Ρωμ.ι:15).

Η προετοιμασία του χριστιανού για να κηρύξει το ευαγγέλιο του Χριστού έχει να κάνει με το πνεύμα του και την ζωή του, καθώς με το ίδιο το κήρυγμα.

Ο Παύλος καθοδήγησε τον Τιμόθεο... «Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν, επίμενε εις αυτά· διότι τούτο πράττων και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε» (Α’ Τιμ.δ:16) και δεν συμβούλευε μόνο τους άλλους να ασχολούνται πρώτα με το δικό τους αγιασμό αλλά το εφάρμοζε κι ο ίδιος. Αυτός είπε:

«αλλά δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας εγώ γείνω αδόκιμος». (Α’ Κορ.θ:27).

Ο θώρακας της δικαιοσύνης προστατεύει τον αγιασμό μας.

Πάνω απ’ όλα, ένας χριστιανός πρέπει να έχει την ασπίδα της πίστης (Εφεσ.ς:16). Δεν υπάρχει νίκη σε καμία φάση της χριστιανικής ζωής που να μην στηρίζεται στην πίστη. 

Αυτή είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμο (Α’ Ιωάν.ε:4).

Η πίστη στον Θεό φέρνει την νεφέλη της παρουσίας Του ανάμεσα στους αγίους Του και τους εχθρούς τους (Εξ.ιδ:19, 20).

Η πίστη ήταν η ασπίδα που προστάτευσε τον Δαβίδ και του έδωσε τη νίκη κατά του γίγαντα (Α’ Σαμ.ιζ:32-50).

Κάποτε διάβασα την ομολογία μιας γυναίκας που την είχε επισκεφτεί ο Κύριος στη διάρκεια μιας πολύ σκληρής δοκιμασίας. Έλεγε, ότι καθώς προσευχόταν είδε μια όραση: ένα τεράστιο στρατιώτη ντυμένο με όλο του τον οπλισμό, ο οποίος όμως κρατούσε μια πολύ μικρή ασπίδα που δεν μπορούσε να τον προστατεύσει από τα βέλη και τα ακόντια που έρχονταν καταπάνω του. Μετά, είδε ένα μικροσκοπικό στρατιώτη που κρατούσε μια τεράστια ασπίδα, η οποία τον κάλυπτε ολόκληρο απ’ τα βέλη των εχθρών του. Τότε προσευχήθηκε κι η ίδια στο Θεό να την κάνει ένα μικρό στρατιώτη με μια μεγάλη ασπίδα πίστης.

Χωρίς πίστη είναι αδύνατον να ευαρεστήσουμε το Θεό (Εβρ.ια:6).

Είναι δια πίστεως που έχουμε πρόσβαση στη χάρη και την δόξα του Θεού (Ρωμ.ε:2).

Η πίστη που φέρνει τη νίκη, δεν στηρίζεται στη σοφία των ανθρώπων αλλά στην δύναμη του Θεού (Α’ Κορ.β:5)

Δεν μπορεί κανείς να πάρει την μάχαιρα του Πνεύματος χωρίς την περικεφαλαία της σωτηρίας (Εφεσ.ς:17).

Η περικεφαλαία ενός αρχαίου στρατιώτη προστάτευε το κεφάλι του, όπως η περικεφαλαία της σωτηρίας προστατεύει τον νου του χριστιανού.

Το Πνεύμα το Άγιο μεταμορφώνει κι ανανεώνει τον νου του χριστιανού (Ρωμ.ιβ:2) έτσι ώστε να μη σκέπτεται πια όπως σκεπτόταν πριν αναγεννηθεί.

Όταν ο νους αλλάζει, ολόκληρος ο άνθρωπος αλλάζει. Όταν κάποιος γίνεται νέο κτίσμα εν Χριστώ τα πράγματα της φυσικής ζωής γίνονται λίγο-πολύ ασήμαντα, εκτός απ’ αυτά που έχουν να κάνουν με την ζωή του για το Χριστό (Β’ Κορ.ε:17,18).

Όσο ο χριστιανός οδηγείται από το Πνεύμα του Θεού, το Άγιο Πνεύμα θα προστατεύει το νου του από λανθασμένα και σαρκικά πράγματα.

Μ’ αυτή την προστασία είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει την μάχαιρα του Πνεύματος, τον λόγο του Θεού, στη μάχη του καλού ενάντια στο κακό και να κερδίσει ψυχές στον Χριστό.

Οι χριστιανοί φορώντας όλη την πανοπλία του Θεού είναι ικανοί να πολεμήσουν τον καλό αγώνα της πίστης (Β’ Τιμ.δ:6-8) χρησιμοποιώντας την προσευχή και τον λόγο του Θεού (Εφεσ.σ:18).

Πρέπει, όμως, να προσεύχονται κάθε μέρα και να ζουν στην παρουσία του Κυρίου.