«Σεαυτόν παρεχόμενος τύπον»

«Τους νεωτέρους ωσαύτως παρακάλει σωφρονείν περί πάντα σεαυτόν παρεχόμενος τύπον καλών έργων εν τη διδασκαλία αδιαφθορίαν, σεμνότητα, λόγον υγιή, ακατάγνωστον, ίνα ο εξ εναντίας εντραπή μηδέν έχων περί ημών λέγειν φαύλον» (Τίτο β:6-8)

Στα ήδη αρκετά χρόνια που ζούμε κάτω από το φως του Ευαγγελίου μέσα στη χριστιανική αδελφότητα – και λέγοντας «χριστιανική» εννοούμε όχι εκείνη που έχει το όνομα αλλά εκείνη που θέλει και φροντίζει να έχει και τη χάρη – συχνά συναντήσαμε ανθρώπους πρόθυμους να μας διδάξουν και να μας δείξουν το σωστό δρόμο και τρόπο της χριστιανικής ζωής και πίστης.

Μάλιστα, για να είμαστε όσο το δυνατόν δίκαιοι, πρέπει να ομολογηθεί ότι πολλά καλά και σωστά πράγματα μάθαμε από διάφορους, για τα οποία είμαστε υπόχρεοι πρώτα στο Θεό και ύστερα σ’ αυτούς που σαν εργαλεία Του πολύτιμα βρέθηκαν στο δρόμο μας και χρησιμοποιήθηκαν απ’ Αυτόν.

Αναζητώντας την αλήθεια - 051

Α. Ο Ιησούς έκλαψε για την Ιερουσαλήμ

Διάβασε Λουκ.ιθ:41-44 και κα:20-24. Καταλαβαίνεις γιατί ο Ιησούς έκλαψε για την Ιερουσαλήμ; Επειδή η πλειονότητα των Εβραίων Τον απέρριψαν και καταλάβαινε τι θα τους συμβεί ακριβώς γι’ αυτό!
 

Ακόμα και σήμερα κλαίει γι’ αυτούς που Τον απορρίπτουν και Τον αρνούνται. Αρνούμαι το Χριστό σημαίνει ζω χωρίς Χριστό. Αυτό μπορεί να φαίνεται πολύ κοινό και οικείο σ’ εμάς, αλλά θα είναι πάντα μια τραγωδία για την οποία κλαίει ακόμα Χριστός. Κλαίει γι’ αυτούς που δεν θα αποδεχτούν την ευκαιρία, την ημέρα που θα τους επισκεφτεί. 

Κλαίει, για όλους όσων τα μάτια είναι τυφλωμένα λόγω απιστίας. Κλαίει επειδή η κρίση θα είναι ανήλεος πάνω σε όλους αυτούς! 

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Προς Τίτο

Α. Ο ΤΙΤΟΣ

Ο Τίτος πίστεψε απ’ τον Παύλο γιατί τον αναφέρει σαν “γνήσιον τέκνον κατά κοινήν ημών πίστιν” (α:4). Υπήρξε ένας απ’ τους έμπιστους και αφοσιωμένους συνεργάτες του Παύλου. Ήταν ένας γεμάτος πίστη εργάτης του Κυρίου, Έλληνας στην εθνικότητα (Γαλ.β:3) και είχε επιστρέψει στο Χριστό από την ειδωλολατρία. Ο Παύλος τον είχε αφήσει να χειριστεί μερικές σημαντικές περιπτώσεις σχετικά με την εκκλησία στην Κόρινθο και ο Τίτος τα κατάφερε καλά. Αργότερα ο Παύλος τον άφησε στην Κρήτη για να οργανώσει την εκκλησία εκεί.

Φαίνεται ότι ο Παύλος πήρε μαζί του τον Τίτο στην Ιερουσαλήμ, στην πρώτη σύνοδο της εκκλησίας που θα συζητούσαν το θέμα της περιτομής των εθνικών. Προφανώς ο Τίτος ήταν μια τέτοια περίπτωση (απερίτμητος εθνικός). Ο Παύλος αντιστάθηκε στο να περιτμηθεί ο Τίτος, κι απ’ ότι ξέρουμε ποτέ δεν το έκανε. Απ’ την άλλη μεριά, ο Τιμόθεος που ήταν μισο-Εβραίος περιτμήθηκε για τη μαρτυρία του.

Σαν σήμερα...

Σαν σήμερα, το 70 μ.Χ., ο Ρωμαϊκός στρατός υπό τον Τίτο καταλαμβάνει και λεηλατεί την Ιερουσαλήμ.