Η εκκλησία είναι πάντα στην έρημο

Στο βιβλίο των Αριθμών, βλέπουμε τον λαό Ισραήλ σαν οδοιπόρους και ξένους σε ξένη γη. Θλίψεις, δοκιμασίες, τελειοποίηση.

Έρημος: Ουρλιαχτά και ερήμωση.

Όμως, τι θαυμαστό θέαμα παρουσιάζει το στρατόπεδο του Ισραήλ για τον Θεό και τους αγγέλους Του, μέσα σ’ αυτή την έρημο!

     · Το βλέμμα του Θεού αναπαυόταν εκεί.

     · Η παρουσία Του ήταν εκεί.

     · Κατοικούσε ανάμεσα στο λαό Του.

Δεν μπορούσε να κατοικεί στην λαμπρότητα και την πολυτέλεια της Αιγύπτου, Ασσυρίας, Βαβυλώνας, Ελλάδας.

Ανοδική πορεία

Κάποιος πιστός κάθισε και παρακολούθησε μέσα από τις επιστολές του Παύλου τον τρόπο που μιλάει ο ίδιος για τον εαυτό του. Έχει σημασία αυτό; Μεγάλη. Γιατί είναι ο τρόπος που βλέπεις τον εαυτό σου και αυτό πάλι με τη σειρά του δείχνει το πόσο βαθιά έχει δουλέψει το Άγιο Πνεύμα μέσα σου.

Στην Γαλ.α:1, που είναι πιθανόν το πρώτο του γράμμα, ο Παύλος αποκαλεί τον εαυτό του απόστολο. Αργότερα γράφει στην Α' Κορ.ιε:9 και κατεβάζει τον εαυτό του «ελάχιστος των αποστόλων, όστις δεν είμαι άξιος να ονομάζωμαι απόστολος». Γράφοντας αργότερα στους αδελφούς στην Έφεσο, έχουν περάσει πολλά χρόνια, πολλές εμπειρίες πνευματικές, δουλειά άφθονη του Πνεύματος του Θεού πάνω του, βλέπει τον εαυτό του σαν τον «πλέον ελάχιστον πάντων των αγίων» (Έφεσ.γ:8). Και στο τέλος της ζωής του γράφοντας στον Τιμόθεο έχει φτάσει τόσο πολύ ψηλά που βλέπει πραγματικά ποιος υπήρξε και δεν διστάζει να γράφει για τον εαυτό του «ο πρώτος των αμαρτωλών» (Α' Τιμ.α:15).

Η εκκλησία είναι πάντα στην έρημο

Στο βιβλίο των Αριθμών, βλέπουμε το λαό Ισραήλ σαν οδοιπόρους και ξένους σε ξένη γη. Θλίψεις, δοκιμασίες, τελειοποίηση.

Έρημος: Ουρλιαχτά και ερήμωση.

Όμως, τι θαυμαστό θέαμα παρουσιάζει το στρατόπεδο του Ισραήλ για το Θεό και τους αγγέλους Του, μέσα σ’ αυτή την έρημο!·  

• Το βλέμμα του Θεού αναπαυόταν εκεί.

• Η παρουσία Του ήταν εκεί.

• Κατοικούσε ανάμεσα στο λαό Του.

Στην πορεία αυτή

Στην πορεία αυτή (της πίστης), που είναι πορεία ζωής, τα πράγματα δεν είναι απλά, δυσκολεύουν!

Τουλάχιστον έτσι νομίζουμε, επειδή είχαμε συνηθίσει να βαδίζουμε σ’ ένα φρόνημα που είναι εξ’ ολοκλήρου λάθος!

Όπου η ελαφρότητα και η δολιότητα επικρατούν στις σκέψεις, στα λόγια, στη στάση ζωής γενικότερα.

Η έλλειψη σοβαρότητας κατά συνέπεια, οδηγεί στην ασυνέπεια, την προδοσία, το ψεύδος, την προχειρότητα και άλλα.

Στην πορεία αυτή...

Στην πορεία αυτή (της πίστης), που είναι πορεία ζωής, τα πράγματα δεν είναι απλά, δυσκολεύουν!

Τουλάχιστον έτσι νομίζουμε, επειδή είχαμε συνηθίσει να βαδίζουμε σ’ ένα φρόνημα που είναι εξ’ ολοκλήρου λάθος!