ΕΚΛΟΓΗ

Είναι αληθινά θαυμάσιο, να τύχει κανείς από μικρός, μιας σωστής χριστιανικής ανατροφής. Να μεγαλώσει σ' ένα περιβάλλον ευσέβειας και πίστης. Όμως κείνο που θα χαράξει το δρόμο και θα γίνει αφετηρία προσωπικής πνευματικής ζωής, είναι... η προσωπική εκλογή. Είναι, η υπεύθυνη ανταπόκριση στo «έθεσα ενώπιόν σας... εκλέξατε» (Δευτ.λ:19). Υπεύθυνο πράγμα η εκλογή, που σημαδεύει... μια ολόκληρη ζωή. Γιατί όχι, και μια ατέλειωτη αιωνιότητα.

«ΕΚΛΕΞΑΤΕ... ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ»

Ο τίτλος αποτελείται από δύο ρήματα προτροπές ή και προειδοποιήσεις ακόμη. Ανάμεσά τους, αποφασιστικός και κυρίαρχος, ο άνθρωπος. Μάλιστα όχι μόνος του, αλλά στενά δεμένος με το χρόνο. Μ’ ένα «σήμερα» στο όποιο αυτός πρωταγωνιστεί, κι ένα «αύριο» στο όποιο ο ρόλος του με κανένα τρόπο δεν μπορεί να 'ναι πια πρωταγωνιστικός κι ανεξάρτητος. Όμως, να δούμε με τη σειρά τους τα πράγματα:

Γιατί λέμε «τον μαύρισα» ή «ψήφισα δαγκωτό»;

Ψηφοδέλτιο: Λόγια λέξη που μαρτυρείται από το 1838. Αποτελεί απόδοση του αγγλικού ballot paper. Από το 1844 και για ογδόντα χρόνια περίπου οι Έλληνες ψηφοφόροι δεν χρησιμοποιούσαν ψηφοδέλτια, για να ψηφίσουν τους κυβερνήτες τους, αλλά «σφαιρίδια», δηλ. μικρές σφαίρες από μολύβι.

ΟΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Βρισκόμασταν πάλι σε προεκλογική περίοδο. Και δεν υπάρχει Έλληνας - που οι διαγραφόμενες πολιτικές εξελίξεις, να τον αφήνουν αδιάφορο. Το δημοψήφισμα που έγινε σφραγίζει την πορεία της χώρας μας, για πολλά ή λίγα χρόνια. Η πατρίδα μας βρίσκεται ξανά σε σταυροδρόμι κι η ψήφος μας την τοποθέτησε σ’ ένα δρόμο. Όλοι πρέπει γνώμονά μας να έχουμε όχι προσωπικές συμπάθειες ή ιδιωτικά συμφέροντα, αλλά την πορεία του έθνους μας στην ειρήνη, την προκοπή και την ασφάλεια.

ΜΙΑ ΕΚΛΟΓΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ

Δημοψήφισμα την Κυριακή. Ποιες προεκτάσεις έχει αλήθεια μια εκλογή! Μάλιστα, όχι μόνον η πολιτική, αλλά περσότερο κι απ' αυτή, η πνευματική!..

Η κρίσιμη εκλογή

Μέσα σ' αυτό το μήνα η χώρα μας οδηγείται και πάλι σε εκλογές. Για πολλοστή φορά ο Ελληνικός λαός καλείται να εκλέξει αυτούς που θα ρυθμίζουν τις τύχες του για την ερχόμενη τετραετία. Ωστόσο η ανικανότητα, η διαφθορά και η υποκρισία των πολιτικών προσώπων έχουν δημιουργήσει στο λαό ένα κλίμα αρνητικό απέναντί τους. Αντιλαμβανόμενοι λοιπόν την επερχόμενη αποδοκιμασία του κόσμου και προσπαθώντας να προλάβουν την περιφρόνηση του κόσμου με την αποχή του στις εκλογές, βάλθηκαν να τον διεγείρουν με ολοσέλιδες διαφημίσεις στις εφημερίδες και ανάλογες φυσικά τηλεοπτικές, με γλώσσα που δημιουργεί εντυπώσεις του τύπου: «Η ψήφος είναι δικαίωμά μου, είναι η δύναμή μου», «Επηρεάζουμε τις εξελίξεις. Καθορίζουμε το μέλλον μας». Ψέματα, ψέματα. «Να λέτε συνεχώς ψέματα, στο τέλος κάτι θα μείνει», έλεγε ο Γκαίμπελς. Αυτό συμβαίνει κάθε φορά. Λίγες μέρες αργότερα, όταν το κακό θα έχει περιοριστεί, όλοι δυστυχώς θα τρέξουν να χειροκροτήσουν τους επίδοξους σωτήρες τους, ξεχνώντας ότι όλοι αυτοί έχουν τεράστιες ευθύνες για την παλαιότερη αλλά και τωρινή κακοδαιμονία τους. Είναι αποδεδειγμένο ότι ο κόσμος ξεχνά πολύ εύκολα. Το σύνδρομο της λησμοσύνης δεν αποτελεί προνόμιο του λαού Ισραήλ. Εξάλλου αυτός ο λαός σύμφωνα με το Λόγο του Θεού, αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα ολόκληρης στης ανθρωπότητας.