Είναι αληθινά θαυμάσιο, να τύχει κανείς από μικρός, μιας
σωστής χριστιανικής ανατροφής. Να μεγαλώσει σ' ένα περιβάλλον ευσέβειας και πίστης.
Όμως κείνο που θα χαράξει το δρόμο και θα γίνει αφετηρία προσωπικής πνευματικής
ζωής, είναι... η προσωπική εκλογή. Είναι, η υπεύθυνη ανταπόκριση στo «έθεσα ενώπιόν σας...
εκλέξατε» (Δευτ.λ:19). Υπεύθυνο πράγμα η εκλογή, που σημαδεύει... μια ολόκληρη
ζωή. Γιατί όχι, και μια ατέλειωτη αιωνιότητα.
Από τούς πολλούς που η Βίβλος μας παρουσιάζει ότι εκλέξαν
σωστά και έγκαιρα, στο σημερινό μήνυμά μας, τον Μωυσή:
1. Πότε
έκαμε την εκλογή του;
«Αφού εμεγάλωσεν», είναι η απάντηση (Εβρ.ια:24). Όταν έφτασε
σε κρίσιμη ηλικία. Όχι βέβαια όταν... «τριών μηνών», τον βάσταξε η πριγκίπισσα στα
χέρια (Έξοδ.β:1-11). Ήταν μια συνειδητή εκλογή και ήταν ευθύς μόλις
συνειδητοποίησε, ότι το περιβάλλον στο όποιο τον είχαν τοποθετήσει, δεν ήταν το
δικό του.
2. Ποια
ήταν η εκλογή του;
α. άρνηση του
περιβάλλοντος του (εδ.24). Υποβαθμίζουμε την προσωπικότητά μας και υποκύπτουμε
σε μια απάνθρωπη διαδικασία κοπαδοποίησης, όταν λέμε- «όπως τα βρήκαμε» ή «εγώ
θα τ’ αλλάξω;» ή «να τα βολέψουμε». Η αμφισβήτηση του κατεστημένου - μάλιστα
του αμαρτωλού - είναι χρέος μας.
β. ταύτιση με το
λαό του Θεού (εδ.25). Άρα, υπάρχει «λαός του Θεού». Την πνευματική σου μάχη, δεν
θα την δώσεις μόνος. Θα τη δώσεις με το λαό και συχνά για το λαό του Θεού, αφού
πρώτα ταυτιστείς μαζί του. Πόσο έχεις ταυτιστεί με την Εκκλησία του Χριστού;..
γ. αποχωρισμός από
το σύστημα ζωής, που στη Βίβλο λέγεται- «Αίγυπτος» (εδ.27). «Αφήκε την
Αίγυπτο». Δεν μπορείς μέσα στην Αίγυπτο, να γίνεις Μωυσής. Η εντολή του Θεού
για να «σε δεχθή», είναι «εξέλθετε και αποχωρίσθητε» (Β’ Κορ.ς:17,18). Το ’κάμε
ολόψυχα ο Μωυσής. Εσύ!..
3. Τί οδήγησε
το Μωυσή στην εκλογή του;
Έμπνευση και κίνητρό του, βασικό και κυρίαρχο, ήταν η πίστη.
Γι’ αυτό και καταχωρήθηκε στο δαφνοστεφανωμένο κεφάλαιο του Εβραίους ια. Πίστη ατόφια
κι αταλάντευτη, προς τρεις κατευθύνσεις:
α. «Δια πίστεως»
είδε την ματαιότητα των γήινων απολαύσεων Α’ Κορ.α:30). «πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας»
(εδ.25). Το είδε ενώ ήταν νέος κι ενώ ζούσε σ’ ένα τόσο αφομοιωτικό περιβάλλον.
Όμοια, όπως ο Δανιήλ στο παλάτι του Βαλτάσαρ (Δανιήλ ε). Αν δεν συμφωνείς,
διάβασε λίγο Εκκλησιαστή.
β. «Δια πίστεως»
είδε πόσο «μεγαλύτερος πλουτισμός υπάρχει στο Χριστό» (εδ.26). Και ζούσε στην
αρχή της Παλαιάς Οικονομίας. Αν ζούσε στην Καινή, θα έγραφε «είσθαι πλήρεις εν
αυτώ» (Κολ.β:10). Στο Χριστό που προσφέρεται σ’ εμάς «σοφία από Θεού.
Δικαιοσύνη και αγιασμός και απολύτρωση¨(Α΄ Κορινθίους α:30).
γ. «Δια πίστεως»,
είδε έναν Θεό «μισθαποδότη» (εδ.26). Κι αυτό είναι σημαντικό, διότι - «εάν εν
ταύτη τη ζωή μόνον ελπίζωμεν, είμεθα ελεεινότεροι πάντων των ανθρώπων» (Α’ Κορ.ιε:19)
και διότι «ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύη ότι είναι και γίνεται
μισθαποδότης εις τούς έκζητούντας αυτόν» (εδ.6).
4. Τί του
απέφερε τούτη η εκλογή;
Τον ικάνωσε να περπατήσει τούτο το δύσβατο ανθρώπινο βίο με
καρτερία «ως βλέπων τον Αόρατον» (εδ.27). Σωστά υποστηρίχτηκε ότι «η πίστη
είναι το μάτι, με το όποιο η ψυχή βλέπει το Θεό». Και βλέπει, πώς ασκόνταφτα να
περπατήσει σ’ αυτό τον κόσμο. Τούτη η εκλογή, του ’δώσε (και μάς δίνει):
- υπομονή στη δοκιμασία, εδ.27
- νίκη στη μάχη, Ιησούς Ναυή ε:14
- παρηγοριά στη θλίψη, ψαλμός κγ:4
- στήριξη στην ώρα του θανάτου, πράξεις ζ:56.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
«Διά τούτο, αδελφοί, επιμελήθητε περισσότερον να κάμητε
βεβαίαν την κλήσιν κα την εκλογήν σας...» (Β’ Πέτρου α:10).
