Τι είναι κανείς, συνάγεται συχνά όχι τόσο από το «τι έχει»,
όσο από το «τι του λείπει». Ακούμε, λόγου χάρη - «αυτός είναι χωρίς πόδια» ή
«χήρα κι έχασε ξαφνικά το μοναχογιό της», ή «χρεωκόπησε κι έμεινε απένταρος»
κλπ. Η μεγαλύτερη εντούτοις συμφορά και φτώχεια, είναι το «χωρίς Χριστού», που αναφέρει
ο Παύλος στην Εφεσίους β:12. Τούτο το «χωρίς Χριστού», αναλύεται βιβλικά στα
έξης:
1. Χωρίς Θεό (Β’ Κορινθίους ε:19)
«Ο Θεός έν τω Χριστώ διαλλάσσει τον κόσμον πρός εαυτόν...». Άλλος
τρόπος προσέγγισης και σωτηρίας δεν υπάρχει. Όταν είσαι «χωρίς Χριστόν», είσαι και
χωρίς Θεό.
2. Χωρίς ζωή (Ιωάννης ιδ:6)
Ο Ίδιος ο Χριστός διακήρυξε ότι είναι - «η οδός, η αλήθεια και
η ζωή». Συνεπώς χωρίς αυτόν και μακριά Του, δεν υπάρχει αληθινή ζωή.
3. Χωρίς φως (Ιωάννης η:12)
«Το φως του κόσμου» είναι ο Χριστός. Και μόνον «αυτός που Τον
ακολουθεί έχει το φως της ζωής». Έξω από τον Χριστό, πνευματικό σκοτάδι.
4. Χωρίς σωτηρία (Πράξεις δ:12)
Ήταν στο πρώτο πρότυπο κήρυγμα που ακούστηκε η αλήθεια, «δεν
υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία». Χωρίς Χριστό, σημαίνει - χωρίς σωτηρία.
5. Χωρίς ελπίδα (Εφεσίους β:12)
Το «χωρίς Χριστού» ακολουθείται στην Παυλιανή διδασκαλία, από
το «ελπίδα μή έχοντες». Η μόνη ελπίδα του κόσμου, είναι στην επιστροφή του στο
Χριστό.
Η άλλη πλευρά: Όπως αληθεύει ότι «χωρίς Χριστό» δεν έχει
κανείς τίποτα έστω κι αν κατέχει υλικά και κοινωνικά τα πάντα, ακριβώς το ίδιο
ισχύει και με κείνον που «έχει τον Χριστό». Αυτός, κι αν τίποτα υλικό ή
κοινωνικό δεν διαθέτει, κατέχει τα πάντα.
• «ώς μηδέν
έχοντες και τα πάντα κατέχοντες», Β’ Κορινθίους ς:10.
• «είσθε έν αυτώ
(τω Χριστώ) πλήρεις», Κολοσσαείς β:10.
• «τα πάντα
δύναμαι διά του ενδυναμούντος με Χριστού», Φιλιππησίους δ:13.
