«ΟΙΚΕΙΩΘΗΤΙ»

Ιώβ κβ:21

Ήταν ένα άτεκνο αντρόγυνο, με τη λαχτάρα - όπως τόσο συχνά - για ένα παιδί. Είχα μάθει πως υιοθέτησαν ένα. Πρόσφατα, είδα ευτυχισμένη την οικογένεια και χάρηκα τόσο! Μάλιστα... κι ένα χαριτωμένο στιγμιότυπο. Βράδυ και η μαμά είχε αργήσει. Η κορούλα εμφανίζεται μια στιγμή ντυμένη με τις πιτζάμες του μπαμπά και ρωτάει - «μπαμπά, θ ‘αργήσει η μαμά;». Προχθές, έμαθα κάτι που επισκίασε τη χαρά μου - το αντρόγυνο σκέφτεται - πριν το κορίτσι το μάθει τυχόν από τη γειτονιά - να του πει... την αλήθεια. Δηλαδή, ότι είναι θετό παιδί τους. Σε μια τέτοια περίπτωση, τι θέλατε να 'σαστε - οι γονείς ή το παιδί;..

Στη σφαίρα του πνεύματος, όλοι μας- δημιουργήματα του Θεού, που ξεγελαστήκαμε από τον Διάβολο, τον ακολουθήσαμε, καταντήσαμε:

τέκνα οργής - Εφεσίους β:3 τέκνα κατάρας – Β’ Πέτρου β:14 τέκνα του Διαβόλου – Α’ Ιωάννη γ:10, εκφράσεις που δηλώνουν α) την αποξένωσή μας από τον Θεό και β) την ηθική μας κατάπτωση. Του λόγου το αληθές, το βεβαιώνει μια ματιά γύρω μας.

1. Αυτή την ανεπιθύμητη κατάσταση και σχέση, ο Χριστός την αναγνώρισε. Σ’ αυτούς που δεν μπορούσαν να «γνωρίσουν τη λαλιά Του», τους είπε, ότι είναι διότι- «είσθε έκ του πατρός σας του Διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε» (Ιωάννης η:44). Να ’τηνε η πνευματική μας ταυτότητα. Στο παραπάνω δε Α’ Ιωάννη γ:10, μας δίνονται και τα διακριτικά «των τέκνων του Θεού και των τέκνων του Διαβόλου».

2. «Οικειώθητι», είναι η προτροπή στον άνθρωπο. Πιο γλυκιά και ζεστή έκφραση, δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο στον πονεμένο Ιώβ, αλλά και σέ κάθε αμαρτωλό. Σημαίνει- συμφιλιώσου, έλα κοντά, συγγένεψε, μπες στο σπιτικό του Θεού. Στο Εφεσίους β: «διά του Σταυρού... είσοδος προς τον Πατέρα... οικείοι του Θεού». Το «οικειώθητι», είναι εφικτό μόνο διά και εν Χριστώ.

Αυτό το «οικειώθητι»...

α) είναι μια προσωπική πρόσκληση

Απευθύνθηκε, στον Ιώβ. Απευθύνθηκε στους Κορίνθιους («καταλάγητε τω Θεώ», Β' ε:20). Απευθύνεται, σήμερα σε σένα. Σ’ αυτή τη σελίδα δεν βρίσκονται άλλοι - μονάχα εσύ και η πρόσκληση. Εσύ και το «οικειώθητι». Κάτι σαν στο ναό, που έφυγαν όλοι κι έμεινε ο Ιησούς και η αμαρτωλή (Ιωάννης η:1-11). Δέξου την πρόσκληση κι έλα στο Χριστό, διότι- «όσοι δέχονται αυτόν, εις αυτούς δίνεται εξουσία να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας» (Ιωάννης α:12).

β) αποτελεί ένα βήμα φρόνησης

Προσέξτε το «λοιπόν» του εδαφίου μας. Συμπερασματικό, έπειτα από τη θεώρηση μιας ζωής που οδήγησε σ’ αδιέξοδο και καταστροφή. Αλήθεια, που βγάζουν κείνα τα βλάσφημα- «Θεέ, απόστηθι αφ’ ημών... γνωρίζει ο Θεός; δύναται ο Θεός να κρίνει;..». Πού οδήγησαν, αν όχι στα «εστέρησας τους γυμνούς... ηρνήθης άρτον στον πεινώντα... αι ανομίαι σου άπειροι;...» (Ιώβ κβ). Ο δρόμος μακριά από τον Θεό, μπλοκαρισμένος κι αδιέξοδος είναι. Λοιπόν... «οικειώθητι». Γίνου «τέκνο Θεού». Μπες στην οικογένεια του Θεού.

γ) οδηγεί στην «ειρήνη»

Πιο απαραίτητο και επείγον φάρμακο για τη ψυχοσωματική μας ισορροπία, τούτο το «έσο έν ειρήνη»! Με τί αγοράζεται; μου λες. Με το «οικειώθητι». Μόνο, μ’ αυτό. Γνωρίζοντας το Χριστό, γνωρίζεις «τον άρχοντα της ειρήνης» (Ησαΐας θ:6). Αυτός προσφέρει τούτο το πολύτιμο αγαθό- «άς μή ταράττηται η καρδία σας- πιστεύετε εις τον Θεόν... ειρήνη δίδω είς εσάς, τη δική μου ειρήνη, όχι αυτή που ο κόσμος δίνει» (Ιωάννης ιδ:1, 27). Ο Ησαΐας, ομολογεί δοξολογώντας: «Θέλεις φυλάξει έν τελεία ειρήνη το πνεύμα το επί Σέ επιστηριζόμενον, διότι επί Σέ θαρρεί» (κς:3). Το «οικειώθητι», ακολουθεί αυτή η ειρήνη.

δ) είναι για το καλό σου

Δεν κάνεις χάρη στο Θεό, αν δεχθείς το «οικειώθητι». Εξηγήθηκε αυτό στον Ιώβ: «Δύναται άνθρωπος να ωφελήση τον Θεόν;.. Είναι κέρδος στον Θεό, εάν συ είσαι δίκαιος;..» (ι:3). Αντίθετα, ο κερδισμένος από το «οικειώθητι», είσαι... εσύ.

«Ούτω», δηλαδή αν το κάμεις, αν γίνεις «οικείος του Θεού»... «Θέλει έλθει καλόν εις σέ». Χωρίς να ξεχνάμε ότι «και τής μελλούσης ζωής έχει επαγγελίες η ευσέβεια», ας σκεφθούμε πόσα «της παρούσης ζωής» απολαμβάνουν, όσοι «οικειώθησαν μετά του Θεού» (Α’ Τιμόθεο δ:8). «Θέλει έλθει καλόν εις σέ».

ε) πάνω του μπορεί ν’ ανοικοδομήσεις τη ζωή σου.

«Εάν επιστρέψεις προς τον Παντοδύναμο» να η προϋπόθεση. Και το αποτέλεσμα... «θέλεις ανοικοδομηθή» (εδ.23). «Όντος ακρογωνιαίου λίθου του Χριστού» (Εφεσίους β:21), που άλλου εσύ ζητάς το θεμέλιο και τη στερέωση; Ανοικοδόμηση ανθρώπων και λαών, μόνον στο «οικειώθητι μετά του Θεού».

Αν αυτό το κάμεις, ένας όμορφος - δελεαστικός θα 'λεγα - κατάλογος υποσχέσεων του Θεού ακολουθεί. Μ’ αυτόν δε κλείνει το κεφάλαιο του «οικειώθητι». Να, μια επιλογή:

-           «Θέλει είσθαι ο υπερασπιστής σου» (25)

-           «Θέλει ευφραίνεσθαι εις τον Παντοδύναμον» (26)

-           «Θέλει σου εισακούει» (27)

-           «ό,τι αποφασίσης, θέλει κατορθούται» (28)

-           «φως θέλει φέγγει εις τας οδούς σου» (28)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Όποιος να ’σαι, όπου και να βρίσκεσαι, μία κι επείγουσα είναι η ανάγκη σου: «οικειώθητι μετά του Θεού». Γνώρισε τη θαυμαστή αγάπη του Θεού, που μας έδωσε την εξουσία «τέκνα Θεού κληθώμεν και εσμέν» (Α’ Ιωάννη γ:1).