Σε λίγες μέρες πολλοί συμπατριώτες μας συνηθίζουν να
νηστεύουν ή να πούμε σωστότερα να κάνουν μία επιλεκτική διατροφή, αποφεύγοντας
να φάνε τρόφιμα ζωικής προέλευσης, αφού η νηστεία — όπως περιγράφεται στην Αγία
Γραφή — σημαίνει απόλυτη αποχή από την τροφή είτε για μία μέρα ή για
περισσότερες μέρες.
Μπορείτε να αντιληφθείτε το τι γίνεται στον ονομαζόμενο
χριστιανικό κόσμο στις αποκριές, της τυροφάγου και ακολούθως στη μεγάλη
…σαρακοστή; Αυθαίρετη ανθρώπινη επινόηση επιλογής τροφής και ταυτόχρονα
αυστηρής νηστείας από κάθε πνευματική ουσία και τροφή!
Μερικοί θεωρούν τη νηστεία μία καλή ευκαιρία για αποτοξίνωση,
η οποία όπως επιβεβαιώνουν οι γιατροί είναι πολύ ωφέλιμη για το σώμα. Όμως
γιατί νηστεύουμε; Για το σώμα μας ή για την ψυχή μας; Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά
της αληθινής νηστείας, που ο ίδιος ο Θεός μας συστήνει; Ποια είναι η νηστεία
που Τον ευαρεστεί και είναι ευπρόσδεκτη από Αυτόν; Στο κεφάλαιο νη’ του προφήτη
Ησαΐα, που είναι απόλυτα κατατοπιστικό στο θέμα της νηστείας, απαντάει σε όλα
αυτά τα ερωτήματα ο ίδιος ο Κύριος:
«Η
νηστεία την οποίαν εγώ εξέλεξα, δεν είναι αύτη; το να λύης τους δεσμούς της
κακίας, το να διαλύης τα βαρέα φορτία, και το να αφήνης ελευθέρους τους
καταδεδυναστευμένους, και το να συντρίβης πάντα ζυγόν; Δεν είναι το να διαμοιράζης
τον άρτον σου εις τον πεινώντα, και να εισάγης εις την οικίαν σου τους αστέγους
πτωχούς; όταν βλέπης τον γυμνόν, να ενδύης αυτόν;…» (εδάφια 6–7).
Άρα αυτός που νηστεύει οφείλει να συνοδεύει τη νηστεία του με
προσευχή και με μια συγκεκριμένη θέση καρδιάς, καθώς και με ανάλογα έργα, γιατί
αλλιώς η νηστεία μας δεν εισακούγεται. «Διά
τι ενηστεύσαμεν, λέγουσι, και δεν είδες; εταλαιπωρήσαμεν την ψυχήν ημών, και
δεν εγνώρισας;» Και ο Θεός απαντά: « Ιδού, εν τη ημέρα της νηστείας σας
ευρίσκετε ηδονήν, και καταθλίβετε πάντας τους μισθωτούς σας. Ιδού, νηστεύετε
διά δίκας και έριδας, και γρονθίζετε ασεβώς, μη νηστεύετε, καθώς την σήμερον,
διά να ακουσθή άνωθεν η φωνή σας» (εδάφια 3–4).
Η νηστεία σαν σκοπό έχει να ταπεινωθούμε όχι μόνο σωματικά,
αλλά κυρίως πνευματικά μπροστά στον Θεό και μάλιστα όπως μας επισημαίνει ο
ίδιος ο Ιησούς Χριστός «εν τω κρυπτώ».
Υπάρχει φυσικά και η περίπτωση, που η νηστεία είναι φανερή σ’ έναν κύκλο
ανθρώπων, όταν γίνεται «εκ συμφώνου» μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ατόμων.
Πέρα από την αποχή από το φαγητό, αυτό που πρέπει πρωτίστως
να προσέξουμε είναι η αποχή από την κακία, την υποκρισία, την κατάκριση, την
ασπλαχνία προς τους γύρω μας, την υπερηφάνεια και ένα σωρό άλλες ελλείψεις και
αμαρτίες, που καθημερινά ανακαλύπτουμε μέσα μας.
Του Κυρίου η νηστεία, ήταν πνευματική προετοιμασία για να
αντιμετωπίσει τον Διάβολο και τους ανθρώπους του.
Στάδιο ενδυνάμωσης που χρειαζόταν ο Κύριος ξεκινώντας
δυναμικά την αποστολή απελευθέρωσης του ανθρώπου. Με αίτημα το τεράστιο έργο
της σωτηρίας.
Νηστεία στην έρημο - μοναχικό μέρος - εσωτερική κένωση του
εαυτού μας και αποχή πολλών πραγμάτων.
Δεν ισχύει αν απομονώσουμε κάτι: φαγητό όχι, αλλά τηλεόραση
ναι.
Σοβαρά ζητήματα, αντιμετωπίζονται σοβαρά.
Δεν έχει ανάγκη ο Θεός τη νηστεία μας.
Η νηστεία είναι μια ευκαιρία να ανασύρουμε τα ελαττώματά μας
και να τα φέρουμε μπροστά στον Θεό, ζητώντας Του να μας απαλλάξει από αυτά. Και
πάντα να θυμόμαστε ότι δεν μας δικαιώνει η νηστεία, αλλά η αγάπη του Θεού, που
βλέπει την πρόθεση της καρδιάς μας. Ας μην ξεχνάμε ποιο είναι το θέλημα του
Θεού: «Έλεος θέλω, και ουχί θυσίαν».
(Ματθαίος θ:13).
Στην παραβολή του Φαρισαίου και του τελώνη (Λουκάς ιη:9–14),
ενώ ο πρώτος νήστευε «δις της εβδομάδος»,
αυτό γεννούσε μέσα του όχι ταπείνωση αλλά αυτοδικαίωση. Δηλαδή δεν νήστευε γιατί
ένιωθε ανάξιος ενώπιον του Θεού, αλλά αντιθέτως, ένιωθε άξιος μπροστά στον Θεό
επειδή νήστευε! Ενώ ο τελώνης, που δε νήστευε και δεν έπραττε τα του Θεού, είχε
επίγνωση της αμαρτωλότητάς του και με ταπείνωση και συντριβή στην καρδιά «μακρόθεν ιστάμενος, δεν ήθελεν ουδέ τους
οφθαλμούς να υψώση εις τον ουρανόν, αλλ’ έτυπτεν εις το στήθος αυτού». Γι’
αυτό και η προσευχή του: «Ο Θεός,
ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ», ήταν ευπρόσδεκτη από τον Κύριο περισσότερο, παρά
του Φαρισαίου, όπως μας βεβαιώνει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός.
Όταν νηστεύεις και η καρδιά σου και η ζωή σου έχουν τη θέση
που ο Θεός θέλει… «Τότε το φως σου θέλει
εκλάμψει ως η αυγή, και η υγιεία σου ταχέως θέλει βλαστήσει· και η δικαιοσύνη
σου θέλει προπορεύεσθαι έμπροσθέν σου· η δόξα του Κυρίου θέλει είσθαι η
οπισθοφυλακή σου. Τότε θέλεις κράζει, και ο Κύριος θέλει αποκρίνεσθαι· θέλεις
φωνάζει, και εκείνος θέλει λέγει, Ιδού εγώ». (Ησαΐας νη:8–9)
Η νηστεία βοηθάει την πνευματικότητα μας, όχι όμως κατά
παραγγελία ούτε σε τακτό χρονικό διάστημα. Όπως το νοιώθει ο καθένας. Είναι
υποκρισία κάθε άλλη ανθρώπινη εφεύρεση αποχής φαγητού και αλλαξοφαγίας.
Η νηστεία δεν επιβάλλεται. Δεν λειτουργεί και δεν μπορεί να
μπει σαν νόμος. Συμπάσχεις και συμμετέχεις όταν ενστερνισθείς το θέμα, το
θεωρείς δικό σου και ακολουθείς την προτεινόμενη γραμμή.
Ημέρα δεκτή: το δέχεται αυτό που κάνεις ο Θεός; Το υποκριτικό, η σκέτη
μείωση τροφής, η αποφυγή φαγητού χωρίς καμία άλλη πνευματική ουσία, δεν είναι
δεκτή στο Θεό. Εσύ μπορείς να την κάνεις αλλά για το Θεό δεν είναι δεκτή.
Πρέπει να νηστεύεις με τις προϋποθέσεις που ο Θεός έχει θέσει.
Η νηστεία είναι μια ξεχωριστή ευκαιρία να συγχωρήσουμε, ώστε
να συγχωρηθούμε, να σπλαχνισθούμε, ώστε να μας σπλαχνισθεί ο Θεός, να
ελεήσουμε, ώστε να ελεηθούμε, να συμφιλιωθούμε μεταξύ μας, ώστε να συμφιλιωθεί
και ο Θεός μαζί μας διά του Ιησού Χριστού.
Δεν μπορείς να τρως καραβίδες, σουπιές και όχι κρέας, λάδι
κλπ. Δεν είναι θέμα επιλογής τροφής.
Ρωμ.ιδ:17 Διότι
η βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και
χαρά εν Πνεύματι Αγίω·
Η Αγία Γραφή δεν λέει να επιλέγω τι να τρώω και τι όχι, αλλά
αν μετέχω στη νηστεία ή όχι.
«Θυσίαι του Θεού είναι
πνεύμα συντετριμμένον· καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην, Θεέ, δεν
θέλεις καταφρονήσει» (Ψαλμός να:17).
