ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΕΙΣ
(1860
- 1900)
1. Ντ.Λ.Μούντυ (1837-1899). Γεννήθηκε στο χωριό Μάς του Ηστ
Νόρφιλντ. Ήταν ένας ρωμαλέος αποφασιστικός Αγγλοσάξωνας. Ο πατέρας του πέθανε
όταν ήταν μόνο 4 χρονών. Δεν του άρεσε το σχολείο και το διάβασμα, ήταν
σκανδαλιάρης και ανεξάρτητος. Η μητέρα του αναγκαζόταν συχνά να τον τιμωρεί.
Παρ.κβ:15.
Νεαρός ακόμα, στα 17 του, πουλούσε παπούτσια στη Βοστόνη.
Μετά από ένα χρόνο πίστεψε. Στα 19 του ξεκίνησε κάποιες επιχειρήσεις στο
Σικάγο. Εκεί, μάζευε μια ομάδα φτωχόπαιδων απ’ τους δρόμους και τους έκανε
Κυριακό σχολείο στην εκκλησία που παρακολουθούσε. Το 1858 ο Μούντυ άνοιξε ένα Κυριακό
Σχολείο Ιεραποστολών, το οποίο γρήγορα αυξήθηκε κι έγινε εκκλησία. Ο νεαρός
Χριστιανός εργάτης ήταν προσεχτικός, άγρυπνος, δραστήριος, αγαπητός στους
ανθρώπους, πήγαινε από πίσω τους και τους οδηγούσε στις συναθροίσεις.
Αισθάνθηκε την κλήση να κηρύξει. Οι πρεσβύτεροι της
εκκλησίας δεν τον ενθάρρυναν, αλλά αυτός προσπάθησε κι ο Θεός χρησιμοποίησε αυτό
το νεαρό. Ποτέ δεν χειροτονήθηκε. Καταλάβαινε την ανθρώπινη φύση, τα μηνύματά
του ήταν απλά, αλλά την ίδια στιγμή πολύτιμα και χρισμένα. Κήρυξε την αγάπη του
Θεού για τον αμαρτωλό και τη σωτηρία που προμηθεύει δια Ιησού Χριστού. Το
μήνυμά του ζέσταινε την καρδιά κι έκανε τον άνθρωπο να θέλει να ζήσει μια
καλλίτερη ζωή. Ρωμ.ι:12-15.
Παραιτήθηκε απ’ τις επιχειρήσεις του το 1860 για ν’
αφιερώσει όλο του το χρόνο στο έργο του Θεού. Κατά τον εμφύλιο πόλεμο εργάστηκε
ανάμεσα στους στρατιώτες. Το 1862 βρήκε μια καλή σύζυγο.
Το 1871 ενώθηκε με την Ιρα Σάνκεϋ που έψαλε σε
αναζωπυρωτικές συναθροίσεις και είχαν πολλές τέτοιες στις μεγάλες πόλεις των
ΗΠΑ καθώς και στην Αγγλία και Σκοτία. Τ’ αποτελέσματα ήταν καταπληκτικά. Λέγεται
ότι ο Μούντυ προσωπικά προσευχήθηκε και ικέτευσε για 750.000 αμαρτωλούς. Ιακ.ε:19-20.
Μέσα σ’ όλο αυτό το πετυχημένο ευαγγελιστικό έργο, ο Μούντυ
κράτησε την απλότητά του. Τον έλεγαν «ο άνθρωπος του ενός βιβλίου» εξαιτίας της
αφιέρωσής του στη Βίβλο. Η ιστορία, η επιστήμη, η τέχνη, η ποίηση δεν τον
επηρέασαν. Είχε ένα σκοπό, να φέρει στους ανθρώπους το μήνυμα της αγάπης του
Θεού.
2. Ο Α.Β.Σίμπσον οργάνωσε τη Χριστιανική Ιεραποστολική Συμμαχία
το 1881. Κήρυξε για τη θεία θεραπεία, ότι δηλαδή ο Ιησούς θεραπεύει τον άρρωστο
σαν απάντηση στην προσευχή του.
Ιακ.ε:14-15 Α’Πετρ.β:24 Μαρκ.ιε:18.
Διακήρυξε ακόμα τη σύντομη έλευση του Ιησού Χριστού για να παραλάβει την
εκκλησία Του. Λουκ.ιζ:33-36 κα:36
Α’Θεσ.δ:13-18 Εβρ.θ:28 Αποκ.ιθ:1, 7-9. Ο κύριος σκοπός της Χ.Ι.Σ.
ήταν να στέλνει ιεραποστόλους σε ξένες ειδωλολατρικές χώρες. Ματθ.κδ:14
3. Ο 19ος αιώνας ήταν εποχή μεγάλης
χριστιανικής δραστηριότητας. Όχι μόνο διάσημοι κήρυκες, αλλά πολλοί ταπεινοί
εργάτες εργάστηκαν με πιστότητα στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Αγγλία και σε άλλες
χώρες. Τα ήθη των ανθρώπων ήταν πιο καθαρά, οι φτωχοί και αποτυχημένοι αντιμετωπιζόταν
με περισσότερο οίκτο και κατανόηση. Ήταν όμως και μια περίοδος μεγάλης υλικής αύξησης.
Οι ευκολίες, ο πλούτος και οι ώρες ανάπαυσης πολλαπλασιάστηκαν και μαζί τους
ήρθε αύξηση της υπερηφάνειας και του κοσμικού πνεύματος. Η εκκλησία άρχισε να
χαρακτηρίζεται από αδιαφορία, χαλάρωση και
νωθρότητα (Αποκ.γ:15-18).
