ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
- Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ
Α. ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΦΥΛΩΝ
Αν και η αμαρτία
του Σολομώντα ήταν η αιτία για τη διαίρεση του βασιλείου, η αφορμή ήταν μια
άσοφη πράξη απ’ τη μεριά του γιου του, του Ροβοάμ. Ο Σολομών είχε καταπιέσει το
λαό με βαρείς φόρους κι όταν ο Ροβοάμ ανέβηκε στο θρόνο ο λαός του ζήτησε να ελαφρύνει
το φορτίο τους. Αντί όμως να ικανοποιήσει την επιθυμία τους, τους απείλησε ότι
θα τους καταβάραινε με ακόμα βαρύτερο φορτίο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να
επαναστατήσουν οι δέκα φυλές και να ορίσουν τον Ιεροβοάμ βασιλιά τους. Ο Ροβοάμ
διατήρησε την κυριαρχία του σε δυο φυλές μόνο, του Ιούδα και του Βενιαμίν. Το
βασίλειο των δέκα φυλών του βορρά ονομάστηκε Βασίλειο του Ισραήλ και οι δέκα
φυλές του Νότου ονομάστηκαν Βασίλειο του Ιούδα.
Η πρωτεύουσα του
βασιλείου του Ισραήλ εγκαταστάθηκε στη Σαμάρεια. Υπήρξαν δεκαεννέα βασιλείς που
ανέβηκαν στο θρόνο. Ανάμεσά τους δεν υπήρξε ούτε ένας καλός βασιλιάς, γιατί
ήταν όλοι ειδωλολάτρες. Κανείς δεν προέτρεψε το λαό να λατρεύσει τον αληθινό
Θεό και ήταν φανερό ότι όλοι πήγαιναν απ’ το κακό στο χειρότερο, γιατί
αναφέρεται για πολλούς από αυτούς: «Έπραξε χειρότερα απ’ όλους όσους ήταν πριν
από αυτόν». Κάποιοι από τους βασιλείς δολοφονήθηκαν. Ο Θεός έστειλε πολλούς
προφήτες να τους προειδοποιήσει για τις αμαρτίες τους και την αιχμαλωσία που θα
ερχόταν, αλλά αυτοί επέμεναν να μένουν στην υπερηφάνεια τους, την αιματοχυσία
και την πεισματική ανταρσία τους ενάντια στο Θεό. Ο Ηλίας ήταν ένας από τους
γνωστότερους προφήτες που στάλθηκαν στον Ισραήλ. Έκανε πολλά θαύματα ανάμεσα
στο λαό και αρπάχθηκε πάνω σ’ ένα πύρινο άρμα από αγγέλους του Θεού. Ο Ελισσαιέ
πήρε το μανδύα του Ηλία, ενώ αυτός αρπαζόταν και του δόθηκε διπλή μερίδα από το
πνεύμα του προφήτη. Ο Ιωνάς ήταν και αυτός από τους προφήτες του Ισραήλ, ο
οποίος στάλθηκε στη Νινευή να προειδοποιήσει τους ανθρώπους για την επερχόμενη
κρίση.
Ο Αμώς και ο Ωσηέ χρησιμοποιήθηκαν
επίσης από το Θεό να προειδοποιήσουν τον Ισραήλ για τις αμαρτίες του, αλλά το
721 π.χ. ο βασιλιάς της Ασσυρίας έφερε το λαό αιχμάλωτο στην χώρα του. Ποτέ δεν
επέστρεψαν πίσω σαν έθνος, παρόλο που πολλοί γύρισαν πίσω μεμονωμένα. Οι γη
τους κατοικήθηκε ξανά από Ασσύριους, οι οποίοι έκαναν επιγαμίες με κάποιους από
τους Ιουδαίους της φτωχότερης τάξης που είχαν μείνει μετά την αιχμαλωσία του
Ιούδα. Απ’ αυτή την επιμειξία προήλθαν οι Σαμαρείτες της Καινής Διαθήκης.
Δεκαεννιά βασιλείς
και μια βασίλισσα ανέβηκαν στο θρόνο του Ιούδα, στην Ιερουσαλήμ. Προέρχονταν
όλοι από το γένος του Δαβίδ εκτός από μια βασίλισσα, η οποία κυβέρνησε έξι
χρόνια. Ο Ιούδας είχε μερικούς πολύ καλούς βασιλείς που βάδισαν στα χνάρια του
Δαβίδ. Άλλοι ήταν πολύ διεφθαρμένοι και ειδωλολάτρες και μερικοί έφτασαν να
βεβηλώσουν το ναό του Θεού. Μεγάλες θρησκευτικές αναζωπυρώσεις έλαβαν χώρα κατά
τη διάρκεια της βασιλείας πέντε βασιλέων. Ο Θεός έστειλε τον Ησαία, τον Ιερεμία
κι άλλους προφήτες να προειδοποιήσουν τον Ισραήλ για τις κρίσεις του Θεού που
πλησίαζαν, αλλά αυτοί δεν έδωσαν σημασία στις προειδοποιήσεις τους. Τον Ιερεμία
τον μίσησαν, τον καταδίωξαν και τον φυλάκισαν σαν προδότη και εχθρό του λαού
του, όμως ο Θεός τον ελευθέρωσε απ’ όλους αυτούς τους κινδύνους.
Το 606 π.Χ., 130 χρόνια μετά την
αιχμαλωσία του Βόρειου βασιλείου από την Ασσυρία, το Νότιο βασίλειο
αιχμαλωτίστηκε από τον Ναβουχοδονόσορ, το βασιλιά της Βαβυλώνας. Τότε μόνο ένα
μέρος του λαού φέρθηκε αιχμάλωτο και 20 χρόνια αργότερα, το 586 π.Χ., ο βασιλιάς
της Βαβυλώνας επέστρεψε, έκαψε το Ναό και τ’ ανάκτορα και κατεδάφισε τα τείχη
της Ιερουσαλήμ. Ο βασιλιάς Σεδεκίας πιάστηκε αιχμάλωτος, τον τύφλωσαν και μαζί
με άλλους αιχμάλωτους τον πήγαν στη Βαβυλώνα. Μόνο οι πιο φτωχοί απ’ το λαό
κατόρθωσαν να μείνουν στη γη τους, για να την καλλιεργούν.
Η εξορία των δύο φυλών στη Βαβυλώνα ήταν
προσωρινή. Διάρκεσε μόνο εβδομήντα χρόνια. Ο Ιερεμίας προφήτευσε ότι ολόκληρη η
χώρα θα ερημωνόταν αυτή την περίοδο, πράγμα που συνέβη. Ο Δανιήλ φέρθηκε
αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα με την πρώτη ομάδα των αιχμαλώτων. Η εμπειρία του στο
λάκκο με τα λιοντάρια συνέβη κατά τη διάρκεια του τελευταίου διαστήματος της
αιχμαλωσίας. Ο Δανιήλ και ο Ιεζεκιήλ είναι γνωστοί σαν προφήτες της εξορίας
γιατί έζησαν την περίοδο της εξορίας στη Βαβυλώνα.
Στη διάρκεια των εβδομήντα χρόνων,
στον κόσμο η κυριαρχία πέρασε από τη Βαβυλώνα στους Μηδοπέρσες.
Β. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ
ΤΗΣ Π. ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ
Απ’ όλους τους
προφήτες της Π. Διαθήκης κανείς δεν είδε τη δόξα του Χριστού πάνω στο σταυρό
όπως ο Ησαίας. Αυτός, Απ’ όλους τους προφήτες ήταν ο μεγαλύτερος μάρτυρας του
Χριστού. Λίγο πριν αναληφθεί ο Ιησούς στον ουρανό «άνοιξε» την διάνοια των μαθητών
Του ώστε να εννοήσουν όσα είχαν γραφτεί γι’ Αυτόν. Παρακάτω παραθέτουμε μερικές
προφητείες για τον Ιησού και την εκπλήρωσή τους.
Π. Διαθήκη Προφητεία Κ.
Διαθήκη
Μιχ. ε:2 Τόπος
γέννησης Ματθ. β:1
Ησ. ζ:14 Γεννημένος
από παρθένο Ματθ. α:18
Ησ. νγ:3 Η
απόρριψή Του απ’ τους Ιουδαίους Ιωάν.
α:11
Ζαχ. θ:9 Η
θριαμβευτική Του είσοδος Ιωάν.ιβ:13-14
Ψαλ.μα:9 Προδόθηκε
από φίλο Μάρκ.ιδ:10
Ζαχ.ια:12 Πουλήθηκε
για 30 αργύρια Ματθ.κς:15
Ησ. ν:6 Τον
χτύπησαν και Τον έφτυσαν Μαρκ.ιδ:65
Ησ. νγ:4-5 Υπέφερε
για μας Ματθ.
η:16-17
Ψαλ.κβ:16 Τα
χέρια και τα πόδια Του τρυπήθηκαν Ιωάν.
κ:27
Ψαλ.ξθ:21 Του
έδωσαν χολή και ξύδι Ιωάν.ιθ:29
Ψαλ.κβ:18 Οι
στρατιώτες έριξαν κλήρο για τα ρούχα Του Μάρκ.ιε:24
Ψαλ.λδ:20 Δεν
συνετρίβει ούτε ένα οστό Του Ιωάν.ιθ:33
Ψαλ.ξη:18 Η
ανάληψή Του Λουκ.ιδ:50-51
Γ. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Παρόλο που όλες οι
προφητείες που αναφέρθηκαν παραπάνω είχαν δοθεί στην Π. Διαθήκη σχετικά με τη
γέννηση, τη ζωή, το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού, μαζί με πολλά
άλλα, ωστόσο οι Εβραίοι παρέβλεψαν τον πρώτο Του ερχομό. Μόνο μια πολύ μικρή
ομάδα ανθρώπων περίμεναν αυτή την πρώτη Του εμφάνιση πάνω στη γη. Επειδή η
μεγάλη πλειοψηφία των Εβραίων δεν στράφηκε στις Γραφές, να ερευνήσει την Π. Διαθήκη
ή τον Νόμο, για να βρει αν ήταν πραγματικά ο Μεσσίας, δεν είναι καθόλου
παράξενο που δεν κατάλαβαν ούτε τον «ερχομό» του Αγίου Πνεύματος, που είχε
προφητευτεί από κάποιους απ’ αυτούς τους προφήτες.
Οι άνθρωποι σήμερα, στην πλειοψηφία
τους, δεν ερευνούν την Κ. Διαθήκη για να γνωρίσουν ότι το Πνεύμα το Άγιο είναι
και γι’ αυτούς σήμερα. Επειδή δεν έχουν λάβει το Πνεύμα του Χριστού στις
καρδιές και τις ζωές τους, χωρίς αμφιβολία, θα χάσουν κι αυτοί τον δεύτερο ερχομό
του Ιησού Χριστού. Παρακάτω δίνονται τρεις προφητείες για την έκχυση του Α.Π.
α)
Ησ. κη:9-13
β)
Ιεζ. λγ:26-27
γ)
Ιωήλ β:28-32
Η εκπλήρωση της τελευταίας
προφητείας στο Πρ.β:14-21 κι επίσης Πρ.β:38-39.
Δ. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ
Υπάρχουν δυο
προφητείες στην Π. Διαθήκη για τις μέρες μας. Αν κι αυτοί οι προφήτες έζησαν
εκατοντάδες χρόνια πριν, ο Θεός τους αποκάλυψε πως θα ήταν οι λεωφόροι και τ’
αυτοκίνητα του 20ου αιώνα. Διάβ. Ναούμ β:4 και Δαν.ιβ:4 Σήμερα γνωρίζουμε πολύ
καλά τι εννοούσε ο Δανιήλ, γιατί, σίγουρα, αυτή είναι μια εποχή ταχύτητας,
ταξιδιών και γνώσης. Η ανθρώπινη γνώση διπλασιάζεται κάθε δεκαπέντε χρόνια κι ο
άνθρωπος, σε λιγότερο από δυο γενιές έχει προχωρήσει, από το κάρο που το έσερνε
το άλογο στους πυραύλους. Έχει λεχθεί ότι θα αποκτήσουμε πολύ περισσότερη γνώση
στα επόμενα δέκα χρόνια απ’ όση αποκτήσαμε τα τελευταία διακόσια χρόνια. Όλες
τις ώρες της μέρας και της νύχτας εκατομμύρια αυτοκίνητα κινούνται στους
δρόμους μας και αναρίθμητα αεροπλάνα κυκλοφορούν στον αέρα. Είναι βέβαιο ότι ζούμε
στις έσχατες μέρες που περιγράφονται απ’ τον Δανιήλ.
Ε. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
Η προφητεία που
δόθηκε από τον Ιεζεκιήλ 2.500 χρόνια πριν, είναι στην εκπλήρωσή της σήμερα,
μπροστά στα μάτια μας. Διάβ. Ιεζ. λζ:1-14. Κανένα άλλο γεγονός δεν είναι περισσότερο
σημαντικό για τη γενιά μας σήμερα απ’ την αποκατάσταση του κράτους του Ισραήλ
στη γη της Παλαιστίνης. Όλα όσα συμβαίνουν είναι σύμφωνα με την προφητεία που
έδωσε ο Θεός στις διαθήκες Του με τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ. Αυτό το
37ο κεφάλαιο του Ιεζεκιήλ είναι ένα φαινόμενο. Τρεις χιλιάδες χρόνια πριν, οι
Εβραίοι ήταν μια από τις μεγαλύτερες φυλές πάνω στη γη. Όταν ο Ρωμαίος
αυτοκράτορας Τίτος κυρίευσε την πόλη της Ιερουσαλήμ ξεκίνησε ένα κύμα διωγμού,
το οποίο μείωσε τον πληθυσμό της από δέκα εκατομμύρια σε λιγότερα από τρία
εκατομμύρια. Οι Εβραίοι διασκορπίστηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο. Για 1800 χρόνια
δεν υπήρχαν παρά μόνο τρία εκατομμύρια Εβραίοι στη γη. Από εκεί που ήταν μια
από τις μεγαλύτερες φυλές έγιναν μια από τις μικρότερες. Τελευταία, γύρω στα
1850, οι ιστορικοί έγραφαν βιβλία για την εξαφάνιση των Εβραίων και αναρωτιόνταν:
η Εβραϊκή φυλή, αληθινά, είναι υπό εξαφάνιση;
Γιατί έχει παραμείνει στάσιμη; Τότε,
μεταξύ του 1850 και 1960 οι Εβραίοι πολλαπλασιάστηκαν, παρόλο το γεγονός ότι ο
Χίτλερ σκότωσε έξι εκατομμύρια και ο Στάλιν πέντε. Σήμερα είναι γύρω στα δεκαοκτώ
εκατομμύρια.
Η προφητεία της Π.
Διαθήκης λέει ότι στις έσχατες ημέρες θα επιστρέψουν στην γη τους και θα την
επαναποκτήσουν. Χωρίς όπλα, εκπαίδευση ή υποστήριξη λιγότεροι από 800.000
Εβραίοι πήραν πίσω την γη τους από πέντε αραβικά έθνη, τα οποία αποτελούνταν
από 42.000.000 ανθρώπους που είχαν όπλα, εκπαίδευση και υποστήριξη. Παρόλο που
οι Βρετανοί, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι είχαν εκπαιδεύσει και εξοπλίσει τους
Άραβες, λιγότεροι από 800.000 Εβραίοι νίκησαν 42.000.000 Άραβες! Το Ισραήλ
έγινε κράτος το 1948 και ο πληθυσμός του έφτασε τα 2.500.000. Το 1948 είχαν
ζητήσει μόνο 500 εκτάρια γης, ενώ σήμερα κατέχουν 84.000 εκτάρια. Έκτισαν έξι
πόλεις και ο ρυθμός των εξαγωγών τους είναι 12 φορές πάνω από αυτόν του 1948.
Διάβ. Σοφ. γ:20 και Αμώς θ:15.
Όταν το Ισραήλ πήρε
τη γη της Παλαιστίνης μέχρι το δυτικό τείχος της Ιερουσαλήμ, σταμάτησαν σε
κάποια αρκετά μεγάλη απόσταση για να φέρουν ενισχύσεις ενώ τα αραβικά έθνη
συγκέντρωσαν τις δυνάμεις τους και αντέταξαν σθεναρή αντίσταση. Στο Λουκ. κα:24
ο Ιησούς είπε: «... η Ιερουσαλήμ θέλει είσθε πατουμένη υπό των εθνών, εωσού εκπληρωθώσιν
οι καιροί των εθνών».
