Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά:
Συγκρίνουμε όμοια και όχι ανόμοια πράγματα.
Δεν μπορώ να συγκρίνω το αμάξι μου με την ηλεκτρική σκούπα
που έχεις στο σπίτι σου.
Δεν μπορώ να συγκρίνω τον άνθρωπο Ιησού Χριστό που γεννήθηκε εκ γυναικός με το Θεό που είναι πνεύμα,
αόρατος, άναρχος,…..
Ο Θεός που είναι πνεύμα και είναι «εις» στη φύση Του, υπήρχε
πάντοτε και γι’ αυτό η Βίβλος ξεκινάει με τα λόγια: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην». Τον δέχεται σαν
αυθύπαρκτο και δημιουργό.
Αντίθετα, η Γραφή μας λέει ότι ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε σε
συγκεκριμένο χρόνο, στο πλήρωμα του
χρόνου (Γαλ.δ:4) και στην προκειμένη περίπτωση δεν μιλάμε για Θεό, αλλά για
άνθρωπο.
Βέβαια, ο Θεός είχε δει, ή αν θέλεις προγνωρίσει τον άνθρωπο
Ιησού Χριστό πριν τη θεμελίωση του κόσμου: (προεγνωσμένου
μὲν πρὸ καταβολῆς κόσμου φανερωθέντος δὲ ἐπ' ἐσχάτου τῶν χρόνων δι' ὑμᾶς –
Α’ Πέτρ.α:20).
Όταν ο Θεός θέλησε να φανερωθεί στο ανθρώπινο γένος μ’ ένα
τρόπο που ποτέ άλλοτε δεν το είχε κάνει, γέννησε από τον εαυτό Του αυτόν που
πριν γίνει ο κόσμος είχε γνωρίσει μέσα στο λόγο Του, τη σκέψη Του, το σχέδιό
Του. Τον αμνό τον εσφαγμένο από καταβολής κόσμου (Αποκ.ιγ:8).
Έτσι, τώρα έχουμε ένα άνθρωπο – τον Ιησού Χριστό – μέσα στον
οποίο κατοικεί πλήρως ο Θεός, ο Πατέρας.
Υπάρχει τέλεια ταύτιση ανάμεσά τους ώστε ο άνθρωπος Ιησούς να
μπορεί να λέει «όστις είδεν εμέ είδε τον
Πατέρα» (Ιωάν.ιδ:9).
Το θαυμαστό είναι ότι του έχει δοθεί πάσα η εξουσία στον
ουρανό και στη γη (Ματθ.κη:18), ώστε να μπορεί να λέει: ΕΓΩ ΕΙΜΙ κι ένα τάγμα
Ρωμαϊκού στρατού να πέφτει κάτω μόνο στο άκουσμα αυτών των λέξεων (Ιωάν.ιη:6). Διατάζει
τον άνεμο να σταματήσει και υπακούει, μιλάει στη θάλασσα σαν ο δημιουργός της
και γίνεται γαλήνη (Μάρκ.δ:39).
Την ίδια στιγμή όμως, ο Ιησούς λειτουργεί σαν άνθρωπος:
πεινάει, διψάει, κουράζεται, τρώει, πίνει, κοιμάται, πεθαίνει, πράγματα που δεν
ισχύουν για το Θεό.
Έτσι λοιπόν, όταν θέλουμε να αναφερθούμε στον Ιησού Χριστό,
θα πρέπει να ξεκαθαρίζουμε αν τον βλέπουμε σαν άνθρωπο ή σαν Θεό.
1. Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Γεννήθηκε σαν μωρό (Λουκ.β:7)
Αλλά σαν ο Θεός: Υπήρχε πάντοτε (Μιχ.ε:2
Ιωάν.α:1-2)
2. Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Αυξήθηκε διανοητικά, φυσικά, πνευματικά, κοινωνικά
(Λουκ.β:52)
Αλλά σαν ο Θεός: Είναι πάντοτε ο ίδιος (Εβρ.ιγ:8)
3. Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Πειράχτηκε απ’ το διάβολο (Λουκ.δ:2)
Αλλά σαν ο Θεός: Εκβάλει δαιμόνια (Ματθ.ιβ:28)
4. Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Πείνασε (Ματθ.δ:2)
Αλλά σαν ο Θεός: Είναι ο άρτος της ζωής (Ιωάν.ς:35) και με θαύμα έθρεψε πλήθη
(Μάρκ.ς:38-44, 52)
5. Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Δίψασε (Ιωάν.ιθ:28)
Αλλά σαν ο Θεός: Έδωσε ζωντανό νερό (Ιωάν.δ:14)
6. Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Κουράστηκε (Ιωάν.δ:6)
Αλλά σαν ο Θεός: Αναπαύει τους κουρασμένους (Ματθ.ια:28)
7. Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Κοιμήθηκε στην καταιγίδα Μάρκ.δ:38
Αλλά σαν ο Θεός: Ησύχασε την καταιγίδα (Μάρκ.δ:39-41)
8. Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Προσευχήθηκε (Λουκ.κβ:41)
Αλλά σαν ο Θεός: Απάντησε προσευχές (Ιωάν.ιδ:14)
9. Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Μαστιγώθηκε και χτυπήθηκε (Ιωάν.ιθ:1-3)
Αλλά σαν ο Θεός: Θεράπευσε τους ασθενείς (Ματθ.η:16-17 Α’ Πέτρ.β:24)
10.
Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Πέθανε (Μάρκ.ιε:37)
Αλλά σαν ο Θεός: Ανάστησε το σώμα Του απ’ τους νεκρούς (Ιωάν.β:19-21 κ:9)
11.
Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Έγινε θυσία περί αμαρτίας
(Εβρ.ι:10-12)
Αλλά σαν ο Θεός: Συγχώρεσε αμαρτίες (Μάρκ.β:5-7)
12.
Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Δεν ήξερε τα πάντα (Μάρκ.ιγ:32)
Αλλά σαν ο Θεός: Γνώριζε τα πάντα (Ιωάν.κα:17)
13.
Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Δεν είχε δύναμη (Ιωάν.ε:30)
Αλλά σαν ο Θεός: Είχε όλη την εξουσία (Ματθ.κη:18 Κολ.β:10)
14.
Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Ήταν κατώτερος απ’ το Θεό
(Ιωάν.ιδ:28)
Αλλά σαν ο Θεός: Ήταν ίσος με το Θεό, ήταν ο Θεός (Ιωάν.ε:18)
15.
Σαν άνθρωπος ο Ιησούς: Ήταν υπηρέτης (Φιλιπ.β:7-8)
Αλλά σαν ο Θεός: Ήταν Βασιλιάς βασιλιάδων (Αποκ.ιθ:16)
Όταν διαβάζουμε κάτι για τον Ιησού, πρέπει ν’ αποφασίσουμε αν
μιλάει γι’ Αυτόν σαν Θεό ή σαν άνθρωπο.
Ακόμα, κάθε φορά που ο Ιησούς μιλάει στις Γραφές, πρέπει να
ξέρουμε πώς μιλάει, σαν ο Θεός ή σαν άνθρωπος.
Όταν συναντάμε περιγραφή και των δύο φύσεων του Ιησού, δεν
πρέπει να σκεφτόμαστε δύο πρόσωπα στη θεότητα ή δύο θεούς, αλλά θα πρέπει να
εννοούμε την ανθρώπινη και τη θεϊκή φύση Του.
