Α. Η
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΗΣ ΣΥΡΟΦΟΙΝΙΣΣΑΣ
Ματθ.ιε:21-28 Μάρκ.ζ:24-30
1. Τα γεγονότα
Αυτή η ιστορία εξελίχθηκε στην Φοινίκη.
Εκτός από το ταξίδι Του σαν βρέφος στην Αίγυπτο, είναι η πρώτη φορά που ο
Ιησούς αφήνει την Παλαιστίνη.
Δεν πήγε στην Φοινίκη με σκοπό να ξεκινήσει
ένα δημόσιο κήρυγμα. Φαίνεται ότι μάλλον ήθελε να αποσυρθεί σ’ ένα ήσυχο μέρος
με τους μαθητές Του για να τους διδάξει. Στην Γαλιλαία δεν υπήρχε τόπος που θα
μπορούσαν να απομονωθούν. Οι ενάντιοί Του αυξάνονταν και η εχθρότητα των
Φαρισαίων ήταν έντονη. Ο Ηρώδης είχε αποκεφαλίσει τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και
είναι πιθανόν ο Ιησούς να ήθελε να φύγει από την δικαιοδοσία της κυβέρνησης του
Ηρώδη για να αναπαυθεί και να διδάξει ανεμπόδιστα τους μαθητές Του.
Αλλά ήταν τόσο γνωστός που δεν μπορούσε να
πάει κάπου χωρίς να Τον ενοχλήσουν. Έτσι κι εδώ έρχεται μια εθνική γυναίκα
κράζοντας ότι θα μπορούσε να θεραπεύσει την κόρη της.
2. Η ανάγκη
Η κόρη αυτής της εθνικής ήταν δαιμονισμένη
και μάλλον ήταν μια πολύ σοβαρή υπόθεση.
3. Πώς έγινε το θαύμα.
Ο Ιησούς προσπάθησε να απομονωθεί και να
αναπαυθεί στην Φοινίκη «δεν ηδυνήθη όμως
να κρυφθή» (ΜΑΡΚ.ζ:24). Κάποια Συροφοίνισσα Τον βρήκε κι άρχισε να κλαίει
για την κόρη της. Ο Ιησούς θα μπήκε σε
κάποιο σπίτι και προφανώς θα κάθισε σε κάποιο τραπέζι, αλλά η γυναίκα Τον ακολούθησε
μέσα στο σπίτι και δεν σταμάτησε να ικετεύει και να κλαίει.
Οι μαθητές κουρασμένοι απ’ τις ικεσίες της
γυναίκας ζήτησαν απ’ τον Ιησού να την διώξει. Εδώ ο Ιησούς δηλώνει καθαρά ποια
ήταν η αποστολή Του «Δεν απεστάλην, ειμή
εις τα πρόβατα τα απολωλότα του οίκου Ισραήλ». Ενώ στην Γαλιλαία ελεύθερα
υπηρέτησε εθνικούς, τώρα που ήταν σε εθνική χώρα ήταν απαραίτητο να ξεκαθαρίσει
τη διακονία Του.
Αυτή η δήλωση θα ήταν αρκετή να αποθαρρύνει
τον περισσότερο κόσμο, αλλά όχι αυτή την εθνική γυναίκα. Αυτή ήλθε λατρεύοντας
και κράζοντας «Κύριε, βοήθει μοι».
Η απάντηση του Κυρίου μας είναι κάπως
δύσκολο να εξηγηθεί. Φαίνεται σχεδόν
αντίθετο στην φύση Του και στον χαρακτήρα Του να επιπλήξει και να προσβάλλει
ένα πρόσωπο το οποίο είναι σε τόσο απελπιστική ανάγκη. Πιστεύουμε ότι υπήρχε
κάποιος λόγος για να μιλήσει ο Ιησούς έτσι:
«Δεν είναι καλόν να λάβη τις τον άρτον των
τέκνων, και να ρίψει εις τα κυνάρια» Αυτός ήθελε να εκδηλωθεί τέλεια η πίστη
της για να μπορέσει να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια.
Όταν μένουν καμιά φορά οι προσευχές μας
αναπάντητες, αυτό δυναμώνει και αυξάνει την πίστη μας. Αυτή η φανερή
προσβολή-την απεκάλεσε «σκυλί»-δεν κατέστρεψε την πίστη της αλλά αντίθετα την
έφερε σε ειλικρινή ταπείνωση και πίστη τόσο φανερά που ο καθένας μπορούσε να το
δει. Ίσως ορισμένοι να είχαν θυμώσει και
να είχαν φύγει αμέσως, αλλά αυτή η γυναίκα είδε ότι ήταν η μοναδική ευκαιρία να
ζητήσει την ελευθερία της κόρης της.
Στα λόγια αυτής της γυναίκας όπως είναι
γραμμένα στο Ματθ.ιε:27 μπορούμε να την ακούσουμε να λέει: «Αλήθεια Κύριε,
είμαι μονάχα ένα σκυλί, και δεν ζητάω το ψωμί των τέκνων».
Παρακαλώ μόνο για τα ψίχουλα. Ένα ψίχουλο
μόνο, είναι αρκετό να θεραπεύσει το κορίτσι μου, και τα σκυλιά κάτω από το
τραπέζι έχουν το δικαίωμα να τρώνε τα ψίχουλα» Πώς μπορούσε ο Κύριος να αρνηθεί
σε τέτοια επίμονη πίστη; Δεν μπορούσε και γι’ αυτό αμέσως θεράπευσε την κόρη
και μ’ αυτό τον τρόπο επαίνεσε την γυναίκα για την μεγάλη της πίστη.
4. Αποτελέσματα και δίδαγμα
Αυτή η γυναίκα ξεπέρασε τρομερά εμπόδια
μέχρι να απαντηθεί η προσευχή της. Έκανε 4 βήματα που θα πρέπει να τα
προσέξουμε προσεκτικά:
·
Φορτικότητα: Επέμεινε και συνέχισε στην παράκλησή της
παρά την αποθάρρυνση της αντίδρασης.
·
Λατρεία: Πολλές φορές όταν οι προσευχές μας δεν
απαντώνται, αν αρχίσουμε να λατρεύουμε τον Θεό, η νίκη θα έλθει.
·
Ταπείνωση: Η υπερηφάνεια χωρίζει τον άνθρωπο απ’ τον
Θεό. Αλλά η ειλικρινής ταπείνωση προκαλεί και φέρνει την παρουσία του Θεού .
·
Πίστη: Η μεγάλη της πίστη εκδηλώθηκε κατά την
διάρκεια της ικεσίας και της φορτικότητάς της.
Αν
βάλουμε αυτά τα 4 πράγματα σ’ εφαρμογή, κι εμείς μπορούμε να ξεπεράσουμε μεγάλα
εμπόδια και να πιέσουμε για την νίκη και την ελευθερία (οι βιασταί...).
Β. Η
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΩΦΑΛΑΛΟΥ
Μάρκ.ζ:31-37
1. Τα γεγονότα
Μετά από την θεραπεία της κόρης της
Συροφοίνισσας, πλήθη αναμφίβολα συγκεντρώθηκαν και ο Ιησούς έπρεπε να ψάξει
αλλού για ανάπαυση και απομόνωση. Δεν πήγε Νότια προς την Γαλιλαία αλλά
Ανατολικά στην Δεκάπολη που είναι μια περιοχή ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού.
Εδώ οι άνθρωποι έφεραν ένα άνδρα κουφό και
εν μέρει βουβό και Του ζήτησαν να επιθέσει τα χέρια Του.
2. Η ανάγκη
Αυτός ο άνθρωπος ήταν τελείως κουφός και
είχε ένα πρόβλημα στην ομιλία του.
3. Πώς έγινε το θαύμα
Για τον Ιησού είναι αρκετό να λαλήσει τον
Λόγο και ο άνθρωπος να θεραπευθεί, αλλά για κάποιο λόγο, ο Ιησούς έκανε μερικά
ορατά πράγματα που είναι τα ακόλουθα.
- Τον πήρε μακριά απ’ το πλήθος.
- Έβαλε τα δάχτυλά Του στ’ αυτιά του κουφού.
- Άγγιξε την γλώσσα του άνδρα με το σάλιο Του.
- Κοίταξε προς τον ουρανό.
- Αναστέναξε.
- Είπε: «Εφαθά» που στα Αραμαϊκά σημαίνει «Να ανοιχθείς»
4. Αποτελέσματα και δίδαγμα.
Αν και ο Ιησούς κάνοντας ορισμένα βήματα
έφθασε στο θαύμα, το θαύμα έγινε στιγμιαία.
Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τον λόγο που
έκανε αυτά που έκανε ο Ιησούς, παρά μόνο από το ότι ήθελε να εμπνεύσει πίστη
στην καρδιά του άρρωστου. Μερικές φορές το Άγιο Πνεύμα μας κατευθύνει να
κάνουμε κάτι οφθαλμοφανές για να υψωθεί η πίστη.
Γ. Η
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ ΤΗΣ ΒΗΘΣΑΪΔΑ
Μάρκ.η:22-26
1. Τα γεγονότα
Το γεγονός αυτός συνέβη στην Βηθσαϊδά όπου
ένας τυφλός άνδρας φέρθηκε στον Ιησού και Του ζητήθηκε να τον αγγίξει.
2. Η ανάγκη
Αυτός ο άνθρωπος ήταν τυφλός, αλλά δεν
ξέρουμε για πόσο καιρό ήταν.
3. Πώς έγινε το θαύμα.
Πάλι ο Κύριός μας χρησιμοποίησε μια μέθοδο
που σταδιακά έφερε την θεραπεία. Τον πήρε απ’ το χέρι και τον οδήγησε έξω απ’
το χωριό. Μετά άλειψε τα μάτια του με σάλιο. Έβαλε τα χέρια Του πάνω του και τον
ρώτησε αν βλέπει κάτι. Αυτός απ’ ότι είπε έβλεπε θαμπά. Τότε ο Ιησούς έβαλε τα
χέρια Του στα μάτια του-για δεύτερη φορά-και τον έκανε να κοιτάξει προς τα πάνω. Όταν το έκανε, ο όρασή του αποκαταστάθηκε
τέλεια.
4. Αποτελέσματα και δίδαγμα
Μερικές φορές πριν λάβουμε θεραπεία, πρέπει
να δίνουμε στον Ιησού το χέρι μας και να μάθουμε να περπατάμε με Αυτόν. Μερικές φορές έρχεται μέρος της θεραπείας,
αλλά κοιτάζοντας ψηλά και βλέποντας τον Ιησού, τότε μπορούμε να έχουμε πλήρη
απελευθέρωση. Είναι πιθανόν να μην έχουμε κοιτάξει ποτέ ψηλά για να δούμε τον
Ιησού και εξαιτίας αυτού να παίρνουμε μερική θεραπεία.
Δ. Η
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ
Ιωάν.θ:1-41
1. Τα γεγονότα
Σ’ αυτό το γεγονός ο Ιησούς θεράπευσε ένα
ζητιάνο που ήταν εκ γενετής τυφλός. Δύο μεγάλες θεολογικές γνώμες διέγειρε αυτό
το θαύμα. Το ζήτημα της αμαρτίας σχετικά με την αρρώστια, και το αν ήταν σωστό
να θεραπεύει το Σάββατο.
Οι μαθητές ρώτησαν τον Ιησού την εξής
ερώτηση: «Τις ήμαρτεν, ούτος ή οι γονείς
αυτού, ώστε να γεννηθή τυφλός;» Το πρόβλημα της κληρονομικής αμαρτίας ήταν
δύσκολο να το καταλάβουν οι μαθητές. Το μυαλό τους ήταν πάνω απ’ αυτό το
θεολογικό πρόβλημα, εφόσον ο Ιησούς είδε την ανάγκη του ανθρώπου και τον
σπλαχνίστηκε.
2. Η ανάγκη
Ένας φτωχός ζητιάνος που ήταν τυφλός σ’ όλη
του την ζωή είχε σίγουρα μεγάλη ανάγκη.
3. Πώς έγινε το θαύμα
Ξανά ο Ιησούς χρησιμοποίησε μερικά απλά
σημεία που είναι συμβολικά στην φύση τους. Άλειψε τα μάτια του άνδρα με σάλιο
και πηλό. Μετά του είπε να πλυθεί στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ. «Σιλωάμ» είναι το ίδιο με «Σηλώ» και σήμαινε
«ο απεσταλμένος» Αυτό ήταν ένας τύπος του Ιησού Χριστού, και ιδιαίτερα το νερό
τύπος του Αγίου Πνεύματος. Σίγουρα δεν υπήρχε θεραπευτική δύναμη στον πηλό,
μόνο σαν σύμβολο του αγγίγματος του Ιησού.
Ο θεραπευμένος άνθρωπος ομολόγησε ένδοξα
από τι είχε ελευθερωθεί και εξαιτίας αυτού οι Φαρισαίοι τον έδιωξαν. Παρ’ όλα αυτά ο Ιησούς τον πλησίασε κι αυτός
έγινε ένας αληθινός μαθητής του Κυρίου μας.
4. Αποτελέσματα και δίδαγμα
Υπάρχουν πολλές αλήθειες που φανερώνονται
σ’ αυτό το κεφάλαιο. Η πιο σημαντική απ’ αυτές είναι ότι το να υπηρετήσεις έναν
άνθρωπο στην ανάγκη του, είναι περισσότερο σημαντικό από το να λύνεις βαθιά
θεολογικά προβλήματα. Μια δεύτερη αλήθεια εξηγεί γιατί αλείφουμε με λάδι όταν
προσευχόμαστε για κάποιον άρρωστο. Το σύμβολο έχει δοθεί για να μας οδηγήσει
στο χρίσμα του Αγίου Πνεύματος.
