Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Αναζητώντας την αλήθεια - 026


Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ

Α.  Ο ΝΑΟΣ ΞΑΝΑΚΤΙΖΕΤΑΙ

Υπήρξαν αρκετές αποστολές Εβραίων που επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ μετά την εβδομηντάχρονη αιχμαλωσία. Η πρώτη με επικεφαλής τον Ζοροβάβελ έλαβε χώρα γύρω στο 536 π.Χ., μια άλλη ακολούθησε με τον Έσδρα γύρω στο 457 και έγινε και μια μεταγενέστερη με τον Νεεμία γύρω στο 445 π.Χ. Η πρώτη αποστολή με επικεφαλής τον Ζοροβάβελ έγινε τον πρώτο χρόνο της βασιλείας του Κύρου, βασιλιά της Περσίας σαν εκπλήρωση της προφητείας του Ιερεμία. Ο Κύρος εξέδωσε ένα διάταγμα που επέτρεπε σ’ όλους τους Εβραίους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, πράγμα που τόσο πολύ επιθυμούσαν. Περίπου 50.000 έφυγαν με τον Ζοροβάβελ, ο οποίος ήταν απευθείας απόγονος των βασιλέων του Ιούδα και τον δεύτερο χρόνο μετά την επιστροφή τους άρχισαν να ξανακτίζουν τον Ναό. Ο Ισραήλ είχε τρεις ναούς - το Ναό του Σολομώντα, τον Ναό του Ζοροβάβελ και το Ναό του Ηρώδη, ο οποίος υπήρχε στην Ιερουσαλήμ την εποχή του Χριστού.
Οι Εβραίοι συνάντησαν μεγάλη αντίδραση απ’ τους ανθρώπους που είχαν κατοικήσει την Παλαιστίνη, όταν άρχισαν να ξανακτίζουν τον Ναό. Αποθαρρύνθηκαν τόσο πολύ που οι εργασίες σταμάτησαν για κάμποσα χρόνια. Με την ενθάρρυνση των προφητών, του Αγγαίου και του Ζαχαρία, το έργο ολοκληρώθηκε τον έκτο χρόνο της βασιλείας του Δαρείου, το 516 π.Χ. Αυτός ο Ναός φτιάχτηκε με το ίδιο γενικό σχέδιο που είχε κι ο Ναός του Σολομώντα, αν και ήταν πολύ κατώτερός του. Οι ηλικιωμένοι που είχαν δει τον Ναό του Σολομώντα, βλέποντάς τον, θρηνούσαν γιατί αυτός ο τελευταίος, συγκρινόμενος με τον πρώτο ήταν πολύ κατώτερος.


Β.  ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Ενώ ήταν οινοχόος του βασιλιά της Περσίας, ο Νεεμίας έμαθε για την θλιβερή κατάσταση των εξόριστων που είχαν επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ. Αφού πήρε άδεια από τον βασιλιά, επισκέφθηκε τη γη του Ιούδα και μαζί με τους πρεσβύτερους ξεκίνησε χωρίς καθυστέρηση το δύσκολο έργο της ανοικοδόμησης των τειχών. Συνάντησαν μεγάλη αντίδραση από τους Σαμαρείτες, αλλά, παρόλες τις δυσκολίες, τα τείχη τελείωσαν μέσα σε πενήντα δύο ημέρες.
Μετά την ολοκλήρωση του έργου ο Νεεμίας μαζί με τον Έσδρα, τον γραμματέα προσπάθησαν να δώσουν βάθος στη θρησκευτική ζωή του λαού. Όμως ο λαός, σύντομα, έπεσε πάλι βαθιά μέσα στην αμαρτία. Ο Μαλαχίας, ο οποίος προφήτευσε σχεδόν εκατό χρόνια μετά την επιστροφή των εξόριστων απ’ τη Βαβυλώνα, τους κατέκρινε για ασέβεια, απιστία, αμέλεια να πληρώνουν τα δέκατά τους και διαφθορά των ιερέων. Η Π. Διαθήκη τελειώνει με φόντο την τραγική αποτυχία του ανθρώπου και τον αποχωρισμό του από το Θεό. Οι υποσχέσεις του Θεού, ωστόσο, καταργούν την κατάρα του σκότους με τον ερχομό του «Ήλιου της Δικαιοσύνης», ο οποίος αποκαλύπτει το αληθινό φως στον κόσμο.