Α. Ο
ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ
Ιωάν.δ:46-54
1. Περιστάσεις
Ο Ιησούς μόλις είχε επιστρέψει από την
Ιερουσαλήμ και πήγε στην Κανά. Το εδάφιο 45 είναι μια περίληψη των γεγονότων
που είδαμε στον Λουκά, για να μας συνδέσει με τον επόμενο τομέα της διακονίας
του.
Ένας άρχοντας που ζούσε στην Καπερναούμ
είχε ένα γιο πολύ άρρωστο που κινδύνευε να πεθάνει. Όταν ο άρχοντας αυτός
άκουσε ότι ο Ιησούς ήταν στην Κανά, πήγε από την Καπερναούμ στην Κανά και παρακάλεσε
τον Ιησού να έλθει και να θεραπεύσει το αγόρι του.
δ:46
βασιλικός:
Υπάλληλος ή αξιωματικός του βασιλιά. Μάλλον κάποιος υπάλληλος του Ηρώδη Αντύπα.
Μπορεί να ήταν Ιουδαίος (εδ.48) ή και Ρωμαίος διότι ο Ηρώδης ήταν βασιλιάς κάτω
από την ηγεμονία της Ρώμης.
Ήταν πλούσιος άνθρωπος αλλά είχε λύπες και
προβλήματα, ήταν ευλογία να οδηγηθούν οικογενειακώς στον Χριστό (εδ.53)
Ορισμένοι λένε ότι ήταν ο Χουζά (Λουκ.η:3).
Άλλοι ο Μαναήν, θετός αδελφός του Ηρώδη (Πράξ.ιγ:1).
2. Η ανάγκη
Ένα αγόρι ήταν πολύ άρρωστο, κινδύνευε να
πεθάνει στην Καπερναούμ και ο ανήσυχος πατέρας του ταξίδεψε πολλά χιλιόμετρα
για να ζητήσει θεραπεία απ’ τον Κύριο.
3. Πώς έγινε το θαύμα
Ο Ιησούς αρνήθηκε να πάει στην Καπερναούμ. Δεν
βρισκόταν εκεί για να ασχοληθεί με θεραπείες για τον καθένα που θα Του ζητούσε.
Η καρδιά Του ήταν περισσότερο να βοηθήσει κάποιον φτωχό παρά αυτόν τον άρχοντα.
Τον επιτίμησε που δεν πίστευε χωρίς να δει σημεία, αλλά αυτός στην απελπισία
του συνέχισε να παρακαλεί τον Ιησού: «Κύριε,
κατάβα πριν αποθάνει το παιδίον μου» (εδ.49).
Ο Ιησούς απλώς μίλησε το λόγο: «Ύπαγε, ο υιός σου ζει».
Ο άνθρωπος πίστεψε τα λόγια του Ιησού.
Έδειξε την πίστη του σταματώντας να ικετεύει πλέον για την θεραπεία του γιου
του. Επέστρεψε στην Καπερναούμ και ανακάλυψε ότι το παιδί του είχε αρχίσει να
καλυτερεύει ακριβώς την ίδια στιγμή που ο Ιησούς είχε πει τον λόγο.
4. Αποτελέσματα και δίδαγμα.
Η θεραπεία δεν έγινε τέλεια, αμέσως. Το
αγόρι άρχισε να καλυτερεύει και να αναρρώνει σταδιακά. Ο άρχοντας κι όλη η
οικογένειά του πίστεψαν. Έχουμε μερικά σπουδαία μαθήματα εδώ:
·
Η
θεραπεία δεν χρειάζεται να είναι στιγμιαία. Η εξέλιξη της ανάρρωσης μπορεί να
είναι βαθμιαία, αλλά η νίκη είναι πάντα σε μια στιγμή.
· Η
πίστη δεν εξαρτάται από ορατά σημεία και θαύματα, αλλά οικοδομείται πάνω στον
απλό Λόγο του Ιησού.
· Προσευχές
μπορούν να απαντηθούν και από απόσταση.
Τα χιλιόμετρα δεν επηρεάζουν καθόλου την δύναμη της πίστης. Ήταν περίπου 50 χλμ. η απόσταση Καπερναούμ-Κανά.
δ:47 παρεκάλει αυτόν Προφανώς γνώριζε για την δύναμη του Χριστού (ο
Νικόδημος αναφέρθηκε στα θαύματα και τις δυνάμεις Του). Αν ήταν το δεύτερο
θαύμα, τότε θα είχε ακούσει για τα σημεία στην Κανά και για τον καθαρισμό του
ναού. Διαφορετικά το εδ.54 σημαίνει δύο σημεία που σφράγισαν τις δύο επισκέψεις
Του στην Κανά συν την επίσκεψή Του στην Ιερουσαλήμ ενδιάμεσα (συν σημεία στην
Καπερναούμ-οι από Ναζαρέτ γνώριζαν) διότι έμελλε να αποθάνει = δεν είχε
περιθώρια.
δ:48
εάν δεν ίδητε σημεία δεν θέλετε πιστεύσει Διπλή άρνηση. Πληθυντικός = σε όλους γύρω
Του, σε όλο τον Ισραήλ - το Ιουδαϊκό έθνος.
Αυτό ήταν μια επίπληξη στην αδυναμία της
πίστης επειδή επιθύμησε να δει.
ίδητε σημεία : Το μεγαλύτερο
πρόβλημα του ανθρώπου, η απιστία. Ήταν αιτία θανάτου εκατομμυρίων στην έρημο. Εβρ.γ:10
δ:4 ς:30 Α’Κορ.α:18-25
Το να βαδίζει κανείς δια της όψεως: σύγχυση
διότι όλα είναι πρόσκαιρα και αλλάζουν. Υπάρχουν πολλές απόψεις και μπορούν να
δοθούν πολλές ερμηνείες. Βέβαια όταν ο Θεός αποκαλύπτει κάτι, δεν υπάρχει πρόβλημα! Υπάρχουν βλαβερές επιθυμίες που κλείνουν την
καρδιά. Είναι έχθρα με τον Θεό, γιατί δεν υπάρχει πίστη, όραση, πνευματικά
μάτια.
δ:49
Κύριε: Αυτός που έχει την εξουσία. Στο πρώτο του
αίτημα είχε απιστία και επιπλήχθηκε. Στο δεύτερο είχε υποταγή και εμπιστοσύνη παρά
το ότι δεν γνώριζε το μέγεθος της δύναμης του Χριστού. (ο άνθρωπος πάντα προσπαθεί
να κάνει τον Θεό να κατέβει κάτω ενώ
είναι ήδη εδώ για να εκτελέσει αυτά που του ζητάμε εάν μόνο πούμε τον λόγο.)
το παιδίον : υποκοριστικό-«το
μωράκι μου» δείχνει τρυφερότητα, ευαισθησία.
δ:50
ο υιός σου ζει:
Ο Κύριος έκφρασε την αξία του παιδιού ότι ήταν πολύ σοβαρό γιατί αντιπροσώπευε
την οικογένεια. και επίστευσεν ο
άνθρωπος εις τον λόγον & υπάκουσε
(συχνά είναι ένα και το αυτό).
Συχνά ο Κύριος διάταζε, για να τους κάνει
να ενεργήσουν πάνω στην πίστη τους: «σήκω πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα» Λουκ.ε:18-26
& Ιωάν.ε:8 (παραλυτικός από την σκεπή και στην κολυμβήθρα) «έκτεινε την
χείρα σου» Λουκ.ς:6 (ο άνθρωπος με το ξερό χέρι) «ύπαγε νίφθητι» Ιωάν.θ:1 (ο
τυφλός στην Ιερουσαλήμ) «ύπαγε δείξον τον εαυτόν σου εις τον ιερέα» Λουκ.ιζ (10
λεπροί) Ρωμ.α:5 υπακοή της πίστης
Λουκ.ιζ:5-10 είμαστε αχρείοι δούλοι-κάνουμε
αυτό που χρεωστούμε να κάνουμε.
Αν ο βασιλικός ήταν εθνικός, τότε ο Κύριος
τον θεράπευσε από μακριά διότι οι εθνικοί ήταν ακόμη μακριά πνευματικά. (Εφεσ.β:12-13) Ο λόγος ήλθε σ’ αυτούς μέσω
του Πέτρου & του Παύλου και αργότερα απ’ ότι στους Ιουδαίους και
Σαμαρείτες.
Όμως τα έργα του Κυρίου δεν έχουν σχέση με
την απόσταση. Τα κάνει είτε κοντά είτε μακριά.
Το ίδιο έκανε και με τον δούλο του
εκατόνταρχου Λουκ.ζ:1 & με την θυγατέρα της Συροφίνησσας Μάρκ.ζ:24
δ:52 χθες την 7η ώρα προϋποτίθεται ότι ο βασιλικός δεν επέστρεψε
την ίδια μέρα παρ’ όλο που απείχε 4 ώρες η Κανά από την Καπερναούμ. (7η ώρα =
13.00) Δείχνει την πίστη του στα λόγια του Χριστού!
δ:53
όλη η οικία αυτού όλοι επίστευσαν
= δεν υπήρχαν νήπια.
Β. Η
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΘΕΡΑΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
Μάρκ.α:29-31 Λουκ.δ:38-39
1. Περιστάσεις
Ο Ιησούς μόλις είχε επιστρέψει από την
συναγωγή, όπου είχε εκβάλλει ένα δαιμόνιο. Αυτός και οι μαθητές Του ήλθαν στο
σπίτι του Σίμωνα Πέτρου και βρήκαν την πεθερά του Πέτρου άρρωστη με πυρετό.
2. Η ανάγκη
Η πεθερά του Πέτρου ήταν κατάκοιτη με
πυρετό.
3. Πώς έγινε το θαύμα
Ο Ιησούς επιτίμησε τον πυρετό (Λουκ.δ:39).
Αυτό σημαίνει ότι υπήρχαν ορισμένοι παράγοντες που προξενούσαν τον πυρετό. Μετά ο Ιησούς την έπιασε απ’ το χέρι και την
σήκωσε. Αυτό ήταν ένα προσωπικό άγγιγμα και επαφή με τον Κύριο. Βέβαια ήταν και
η πίστη και η υπακοή της να πιάσει το χέρι που της είχε εκτείνει ο Ιησούς και
να σηκωθεί. Αυτή θεραπεύτηκε αμέσως και άρχισε να υπηρετεί τους μαθητές.
4. Αποτελέσματα και διδάγματα
Σ’ αυτούς που υπηρετούν τον Κύριο έρχονται
ευλογίες, αλλά και δυσκολίες. Ο Κύριος βοηθάει εμάς ώστε να βοηθήσουμε κι εμείς
τους άλλους.
Η πεθερά του Πέτρου συμβολίζει την
εκκλησία:
·
Χωρίς
δύναμη-κατάκοιτη-πάσχουσα από πυρετό.
· Πυρετός
= ασθένεια (αμαρτία) είχε νικήσει και καταβάλει το σώμα.
· Οι
απόστολοι μίλησαν στον Ιησού γι’ αυτήν.(Το σώμα της εκκλησίας χρειάζεται
δούλους του Θεού ώστε να ικετεύσουν για να κινηθεί το χέρι του Θεού.
· Ο
Κύριος ήλθε κοντά και την έγειρε. Η παρουσία Του πάντοτε φέρνει ελευθερία.
· «Πιάσας
την χείρα αυτής» Η διακονία, η κοινωνία και η βοήθεια που ξεκινά από το Πνεύμα
του Ιησού (μέσω των δούλων Του) χρησιμοποιείται στο να ΕΓΕΙΡΕΙ.
Επιτίμησε τον πυρετό, την έπιασε, την
σήκωσε, κι αυτή θεραπευμένη την ίδια στιγμή άρχισε να χρησιμοποιεί την δύναμή
της για να υπηρετεί τους άλλους γιατί αφ’ ενός μόνο τότε μπορούσε να υπηρετήσει
και αφ’ ετέρου έτσι πρέπει να γίνεται πάντοτε!
Ο Ιησούς χρησιμοποίησε ένα υγιές μέλος-το
χέρι-για να αποκαταστήσει όλο το σώμα.
ΠΥΡΕΤΟΣ : Σύμβολο των επιδράσεων της
αμαρτίας.
Το ανθρώπινο σώμα μάχεται την μόλυνση με
αποτέλεσμα να χάνει την δύναμη που κρατά το σώμα δροσερό ώστε ο νους να ενεργεί
σωστά. Αν τελικά το σώμα δεν μπορεί να νικήσει, οδηγείται στον θάνατο.
Αυτό συμβολίζει την εκκλησία που νικιέται
ΑΠΟ ΜΕΣΑ: χάνει την χάρη του Θεού, πέφτει σε κατάκριση (θέρμη που καταστρέφει
την δύναμη) και γίνεται ολοκληρωτικά ανίκανη να ενεργήσει σωστά. Δεν μπορεί να
αφομοιώσει δυνατή τροφή κι όλη η ενέργεια δαπανάται στο να προσπαθεί να
καταστρέψει εσωτερικές μολύνσεις, χωρίς να περισσεύει δύναμη για άλλα πράγματα
ζωτικά και αναγκαία.
Ο νους χάνει τον προσανατολισμό και η όραση
αμβλύνεται. Έχει παραισθήσεις, δηλαδή φαντάζεται πράγματα κακά που στην πραγματικότητα
δεν συμβαίνουν (ψευδοδιδασκαλία). Αποπροσανατολίζεται τελείως από το θέλημα του
Θεού.
Το σώμα έχει κατασκευασθεί για να νικά την
μόλυνση, αλλά αν η θεραπεία αρχίσει αργά, τότε το μοιραίο είναι αναπόφευκτο.
Είναι καλό αν το σώμα αρχίσει ν’ αντιδρά αμέσως και να νικά τον «υιό», τότε
ούτε που καταλαβαίνει ότι έχει μόλυνση κι έτσι νικιέται.
Τ
ο 80% απ’ όλα τα βακτήρια που είναι
παρόντα πάντοτε μέσα στη φύση ονομάζονται «opportunistic pathegens» που
σημαίνει παράγοντες πρόκλησης ασθένειας και επικάθονται μόνο πάνω σε μολύνσεις
όταν βρουν «συμβιβασμένες δυνάμεις»(ιατρικός όρος).
Γ. Ο
ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΕΠΡΟΥ
Μάρκ.α:40-45
1. Τα γεγονότα
Η λέπρα ήταν μια τρομερή ασθένεια, και οι
Εβραίοι πίστευαν ότι ήταν τιμωρία κάποιας συγκεκριμένης αμαρτίας. Άρχιζε με κηλίδες πάνω στα βλέφαρα και στις παλάμες,
επεκτείνονταν βαθμιαία πάνω σε όλο το σώμα και το σάπιζε. Η ολοκληρωτική
απομόνωση ήταν η μεταχείριση των λεπρών.
Αναμφίβολα αυτό ήταν η αιτία που οι λεπροί
δεν θεραπευόταν γρήγορα. Ο λεπρός ήταν υποχρεωμένος να ειδοποιεί τους άλλους φωνάζοντας:»Ακάθαρτος».
Ο λεπρός ήλθε στον Ιησού και προσκύνησε (Ματθ.η:2).
Έτσι βεβαίωσε την πίστη του στην δύναμη του Χριστού να τον θεραπεύσει, αλλά Τον
ρώτησε αν θέλει.
2. Η ανάγκη.
Η ανάγκη ήταν μεγάλη γιατί ένας άνθρωπος
αργοπέθαινε από την αηδιαστική αρρώστια της λέπρας.
3. Πώς έγινε το θαύμα.
Ο Ιησούς κινήθηκε από αγάπη και ευσπλαχνία.
Σήκωσε το χέρι Του και άγγιξε τον λεπρό. Κάνοντας αυτό, ο Ιησούς ήλθε κόντρα
στην παράδοση και αγνόησε την λαϊκή αντίληψη του κινδύνου της μόλυνσης και της
απομόνωσης.
Αντίθετα φανέρωσε την επιθυμία Του να
θεραπεύσει τον λεπρό και είπε: <Θέλω,
καθαρίσθητι> (Μάρκ.α:41). Τότε η λέπρα έπεσε πάνω απ’ τον λεπρό και καθαρίστηκε.
Ο Ιησούς τώρα του λέγει να υπακούσει τον
νόμο και να πάει να δείξει τον εαυτό του στον ιερέα. Αυτό ήταν σοφή πράξη,
γιατί μόνο ο ιερέας μπορούσε να βεβαιώσει ότι ένας λεπρός ήταν καθαρός, πράγμα
που αν δεν γινόταν ο άνθρωπος αυτός δεν θα μπορούσε να πάει στο σπίτι του. Ο
Ιησούς του ζήτησε να κρατήσει μυστικό το γεγονός, αλλά αυτός δεν υπάκουσε και
είπε παντού τα νέα της θεραπείας του. Ήταν πολύ συνεπαρμένος από το γεγονός
αυτό που δεν μπορούσε να μην το πει.
4. Αποτελέσματα και δίδαγμα
Αυτό το θαύμα αποδεικνύει ότι ο Ιησούς ήταν
φιλεύσπλαχνος περισσότερο από κάθε άλλον. Ακόμη δείχνει ότι για να υπηρετήσει
μια ψυχή που έχει ανάγκη, ο Κύριος θα αγνοήσει παραδόσεις και έθιμα.
Κάτι άλλο που διδασκόμαστε εδώ είναι ότι
δεν πρέπει ποτέ να αμφιβάλλουμε την ικανότητα και την προθυμία του Ιησού να μας
κάνει υγιείς. Αυτός είναι και ικανός και πρόθυμος!
Δ. Η
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΜΟΡΡΟΟΥΣΑΣ
Μάρκ.ε:25-34
1. Τα γεγονότα
Μια γυναίκα ήταν άρρωστη για 12 ολόκληρα
χρόνια. Έπασχε από αιμορραγία, αναμφίβολα εξ αιτίας καρκίνου. Είχε ξοδέψει όλα
τα χρήματά της στους γιατρούς αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να χειροτερέψει.
Ήξερε ότι η περίπτωσή της ήταν ανίατη και ότι ήταν ετοιμοθάνατη.
2. Η ανάγκη
Αν και δεν μπορούμε να το αποδείξουμε,
ωστόσο πιστεύουμε ότι αυτή η γυναίκα πέθαινε από καρκίνο. Πολύ πιθανόν να ήταν
αδύναμη και ασθενική.
3. Πώς έγινε το θαύμα.
Η γυναίκα έκανε τρία πράγματα:
1. Πίστεψε ότι θα
μπορούσε να θεραπευθεί
2. Ήλθε στον Ιησού και
Τον άγγιξε.
3. Συνειδητά δέχθηκε
την θεραπεία της.
Αμέσως το αίμα της σταμάτησε να τρέχει κι
αισθάνθηκε ότι θεραπεύτηκε. Δεν το αισθάνθηκε πρώτα και μετά πίστεψε, αλλά
πίστεψε και μετά το αισθάνθηκε.
Εκατοντάδες άνθρωποι ήταν γύρω απ’ τον
Δάσκαλο, αλλά μόνο ένας Τον άγγιξε και πήρε απ’ αυτόν δύναμη θεραπείας.
4. Αποτελέσματα και τι διδασκόμαστε
Οι ευλογίες πρέπει να ομολογούνται και οι
θεραπείες να αναγνωρίζονται. Η γυναίκα έπεσε μπροστά Του και ομολόγησε τα πάντα
μπροστά στο πλήθος.
Είναι πιθανόν να απλώσεις το χέρι και να
αγγίξεις τον Ιησού μ’ ένα άγγιγμα πίστης και να λάβεις απ’ αυτόν δύναμη
θεραπείας.
Κάτι άλλο που βλέπουμε εδώ είναι ότι η
αδυναμία του ανθρώπου είναι η ευκαιρία για τον Θεό. Τίποτα δεν είναι δύσκολο
για τον Ιησού.
Υπάρχουν δύο τρόποι ν’ αγγίξεις τον Ιησού,
ή σαν ένας απ’ το πλήθος εξ αιτίας της στενότητας ή σαν την γυναίκα που Τον
άγγιξε με πίστη.
Οτιδήποτε παίρνουμε απ’ Αυτόν πρέπει να
ομολογείται και να αναγνωρίζεται.
Ε.
ΔΥΟ ΤΥΦΛΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ
Ματθ.θ:27-31
1. Τα γεγονότα
Δύο τυφλοί άνδρες ακολουθούσαν τον Ιησού
κράζοντας «Ελέησον ημάς, υιέ του Δαβίδ»
2. Η ανάγκη
Δύο τυφλοί χρειάζονται την όρασή τους.
3. Πώς έγινε το θαύμα
Ο Ιησούς τους ρώτησε αν πίστευαν. Μετά
άγγιξε τα μάτια τους και είπε: <Κατά
την πίστην σας ας γείνη εις εσάς>.
Αμέσως άνοιξαν τα μάτια τους και ο Ιησούς τους προσέταξε να μην το πουν
πουθενά.
4. Αποτελέσματα και δίδαγμα.
Το να ακολουθούν απλά τον Ιησού
κραυγάζοντας δεν ήταν αρκετό. Έπρεπε να πιστέψουν. Και το ότι ακολούθησαν τον
Κύριο μέχρι μέσα στο σπίτι είναι ένδειξη της πίστης τους.