Τι εννοούσε ο Χριστός όταν έλεγε «ακολούθησε με»;

 

Ματθ.ιθ:16-31

 

Μια ιστορία που την έχουμε ζήσει αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι πιο πολλοί από εμάς, είναι όταν κάποιος/α που ήταν κάποτε μαζί μας, σήμερα δεν είναι! Γνωστή και πονεμένη ιστορία!

Όλοι μπορούμε να σκεφτούμε και να θυμηθούμε ανθρώπους που ήταν κάποτε μαζί μας και τώρα δεν είναι. Ανθρώπους, που κάποτε έκαναν την ομολογία τους, και μετά για διάφορους λόγους τους χάσαμε.

Είναι εύκολο να κάνεις τους ανθρώπους να ομολογήσουν πίστη στο Χριστό, είναι πιο δύσκολο όμως, οι άνθρωποι να προχωρήσουν  και να μαθητεύσουν.

Τι κάνεις με αυτούς που για καιρό τους ήξερες, έλεγαν ότι πίστευαν και μετά εξαφανίστηκαν; Ή με άλλους που λένε ότι πιστεύουν αλλά ζουν χωρίς η πίστη τους να έχει επιρροή στη ζωή τους;

 

Ας θυμηθούμε την ιστορία του πλούσιου νέου στο Ματθαίο ιθ΄ και με βάση αυτή την ιστορία αλλά και άλλα περιστατικά που θα δούμε να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε την ερώτηση: Τι εννοούσε ο Χριστός όταν έλεγε «ακολούθησε με»; 

Τι λέμε στους ανθρώπους; Σε τι τους καλούμε;

 Ματθ.ιθ:16 Και ιδού, προσελθών τις είπε προς αυτόν· Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλόν να πράξω διά να έχω ζωήν αιώνιον;

Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο τέλειος ευαγγελιστικός στόχος. Πόσο συχνά σε πλησιάζει κάποιος και σου λέει, «Τι πρέπει να κάνω για να αποκτήσω αιώνια ζωή;»

Ο Χριστός τι απάντησε;

Ματθ.ιθ:17 Τι με λέγεις αγαθόν; ουδείς αγαθός ειμή εις, ο Θεός. Αλλ' εάν θέλης να εισέλθης εις την ζωήν, φύλαξον τας εντολάς.

Θα έλεγες εσύ ποτέ κάτι τέτοιο σε κάποιον; Όχι δε θα λέγαμε. Εγώ δε θα έλεγα. Βέβαια, δε μπορώ να πω πως ο Χριστός έκανε λάθος!

 

Πως όμως συμβιβάζεται αυτή η ερώτηση με το ευαγγέλιο της χάρης; Πως συμβιβάζεται με τα λόγια του Χριστού στο πρώτο κιόλας κήρυγμα που γράφει ο Ματθαίος:

Ματθ.δ:17 Από τότε ήρχισεν ο Ιησούς να κηρύττη και να λέγη· Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.

Αυτό μας λέει και ο Μάρκος:

Μάρκ.α:14,15 Αφού δε παρεδόθη ο Ιωάννης, ήλθεν ο Ιησούς εις την Γαλιλαίαν κηρύττων το ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού και λέγων ότι επληρώθη ο καιρός και επλησίασεν η βασιλεία του Θεού· μετανοείτε και πιστεύετε εις το ευαγγέλιον.

 

Τι κάνει ο Χριστός; Άλλα λέει στον ένα και άλλα λέει στον άλλο; Σε κάποιους διδάσκει να μετανοήσουν και να πιστέψουν και σε άλλους να τηρήσουν τις εντολές; 

Η μήπως αυτά τα δύο έχουν σχέση μεταξύ τους; Η μετάνοια και η πίστη, με την τήρηση των εντολών. Και ποια είναι αυτή η σχέση;

Το σίγουρο πάντως είναι πως εμείς, τα λόγια του Χριστού σε αυτόν τον νέο, θα δυσκολευόμασταν πολύ να τα πούμε. Ο Χριστός όμως, το κάνει!

Ματθ.ιθ:18,19 Λέγει προς αυτόν· Ποίας; Και ο Ιησούς είπε· Το μη φονεύσης, μη μοιχεύσης, μη κλέψης, μη ψευδομαρτυρήσης, τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα, και θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.

Αυτές είναι οι εντολές του λέει ο Χριστός. Αυτά αν κάνεις, θα έχεις αιώνια ζωή.

Δυστυχώς, στη συνέχεια, αυτός ο νέος απαντάει με περισσή ευκολία, που φανερώνει και το πόσο επιφανειακά έβλεπε το νόμο του Θεού:

Ματθ.ιθ:20 Λέγει προς αυτόν ο νεανίσκος· Πάντα ταύτα εφύλαξα εκ νεότητός μου· τι μοι λείπει έτι; 

Πως μπορείς να πεις, έχω τιμήσει τους γονείς μου; Πώς να πεις, από τη νιότη μου, αγαπώ το διπλανό μου σαν τον εαυτό μου;

Δεν υπάρχει ούτε μία εντολή που εμείς οι άνθρωποι να την έχουμε τηρήσει τέλεια έστω μία μέρα. Παρόλα αυτά ο Χριστός για την ώρα δεν το αμφισβητεί.

Φαίνεται από την απάντησή Του πως δέχεται την εικόνα που ο ίδιος ο νέος έχει για τον εαυτό του. Γι’ αυτό και τον προκαλεί να σκεφτεί με το επόμενο σχόλιο:

Ματθ.ιθ:21 Εάν θέλης να ήσαι τέλειος, ύπαγε, πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος εις πτωχούς, και θέλεις έχει θησαυρόν εν ουρανώ, και ελθέ, ακολούθει μοι.

Αυτό βέβαια προκάλεσε την αρνητική στάση του νέου:

Ματθ.ιθ:22 Ακούσας δε ο νεανίσκος τον λόγον, ανεχώρησε λυπούμενος· διότι είχε κτήματα πολλά. 

Τι κάνει ο Χριστός; Διώχνει τους ανθρώπους; Αντί να τους κρατήσει κοντά του, τους εξωθεί στα άκρα; Και πως συμβιβάζεται αυτό με την μετάνοια και την πίστη που κηρύττει αλλού; Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει αυτό ο Χριστός. Το κάνει συνέχεια.

Όποτε τον ακολουθούν άνθρωποι και Του λένε θέλω να σε ακολουθήσω, ή λένε πως θέλουν να Τον πιστέψουν, τι κάνει ο Χριστός;

Μάρκ.η:34 Και προσκαλέσας τον όχλον μετά των μαθητών αυτού, είπε προς αυτούς· Όστις θέλει να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού, και ας με ακολουθή.

Είχε όχλο μπροστά Του, και τους λέει: είστε σίγουροι πως θέλετε να έρθετε μαζί μου;

Λουκ.ιδ:25-33 Ήρχοντο δε μετ' αυτού όχλοι πολλοί. Και στραφείς είπε προς αυτούς· Εάν τις έρχηται προς εμέ και δεν μισή τον πατέρα αυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ζωήν, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου. Και όστις δεν βαστάζει τον σταυρόν αυτού και έρχεται οπίσω μου, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου. Διότι τις εξ υμών, θέλων να οικοδομήση πύργον, δεν κάθηται πρώτον και λογαριάζει την δαπάνην, αν έχη τα αναγκαία διά να τελειώση αυτόν; μήποτε αφού βάλη θεμέλιον και δεν δύναται να τελειώση αυτόν, αρχίσωσι πάντες οι βλέποντες να εμπαίζωσιν αυτόν, λέγοντες· Ότι ούτος ο άνθρωπος ήρχισε να οικοδομή και δεν ηδυνήθη να τελειώση. Η τις βασιλεύς υπάγων να πολεμήση άλλον βασιλέα δεν κάθηται πρότερον και σκέπτεται εάν ήναι δυνατός με δέκα χιλιάδας να απαντήση τον ερχόμενον κατ' αυτού με είκοσι χιλιάδας; Ει δε μη, ενώ αυτός είναι έτι μακράν, αποστέλλει πρέσβεις και ζητεί ειρήνην. Ούτω λοιπόν πας όστις εξ υμών δεν απαρνείται πάντα τα εαυτού υπάρχοντα, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου. 

Όποτε κάποιοι ανταποκρίθηκαν στο Χριστό, πάντα ο Κύριος ήταν πολύ ξεκάθαρος στο τι σημαίνει να Τον ακολουθήσει κάποιος. Και αυτό πρέπει να μας προβληματίσει.

Τι λέμε στους ανθρώπους όταν τους καλούμε στο Χριστό. Δεν μπορούμε να λέμε λιγότερα από αυτά που έλεγε ο ίδιος.

Λουκ.θ:57-62 Ενώ δε επορεύοντο, είπε τις προς αυτόν καθ' οδόν· Θέλω σε ακολουθήσει όπου αν υπάγης, Κύριε. Και είπε προς αυτόν ο Ιησούς· Αι αλώπεκες έχουσι φωλεάς και τα πετεινά του ουρανού κατοικίας, ο δε Υιός του ανθρώπου δεν έχει που να κλίνη την κεφαλήν. Είπε δε προς άλλον· Ακολούθει μοι. Ο δε είπε· Κύριε, συγχώρησόν μοι να υπάγω πρώτον να θάψω τον πατέρα μου. Και ο Ιησούς είπε προς αυτόν· Άφες τους νεκρούς να θάψωσι τους εαυτών νεκρούς· συ δε απελθών κήρυττε την βασιλείαν του Θεού. Είπε δε και άλλος· θέλω σε ακολουθήσει, Κύριε· πρώτον όμως συγχώρησόν μοι να αποχαιρετήσω τους εις τον οίκόν μου. Και είπε προς αυτόν ο Ιησούς· Ουδείς βαλών την χείρα αυτού επί άροτρον και βλέπων εις τα οπίσω είναι αρμόδιος διά την βασιλείαν του Θεού. 

Ο Χριστός, τα είπε αυτά κάνοντας ευαγγελισμό. Σύμφωνα με τις μεθόδους ευαγγελισμού που μαθαίνουμε και διδάσκουμε σήμερα, ο Χριστός δε θα περνούσε το μάθημα.  

  Ξαναγυρνάμε λοιπόν, στην αρχική ερώτηση.

·        Τι εννοεί ο Χριστός όταν έλεγε στους ανθρώπους, ακολούθησε με;

·        Τι εννοεί όταν έλεγε μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο;

·        Τι σημαίνει να γίνω παιδί του Θεού;

·        Τι σημαίνει πιστεύω;

·        Τι σημαίνει αναγέννηση;   

Ας ξαναγυρίσουμε στο νέο με τον οποίο ο Χριστός συνομίλησε. Αυτός ο άνθρωπος ενώ ήταν τόσο κοντά στην σωτηρία έφυγε. Ξεκίνησε καλά, αλλά στο τέλος αποφάσισε να μην κάνει το βήμα.

Έφυγε από το Χριστό, όχι γιατί το μήνυμα ήταν λάθος, ούτε επειδή δεν είχε πίστη, αλλά επειδή ό,τι αγαπούσε πιο πολύ από τον κόσμο αυτό, δεν ήθελε να το αποχωριστεί για χάρη του Χριστού.

Ίσως θα λέγαμε δεν ήταν αφιερωμένος. Στα μάτια του Χριστού δεν ήταν καν σωσμένος.

Βλέπετε, το θέμα είναι ο Χριστός να έχει την πρώτη θέση. Να είναι Κύριος, με Κ κεφαλαίο.

Ο Χριστός μιλάει για σωτηρία. Ο άνθρωπος αυτός, δεν ξέρουμε αργότερα τι μπορεί να έγινε στην ζωή του, αλλά έφυγε λυπημένος, όχι σωσμένος, γιατί δεν ήθελε να  αποχωριστεί τις προτεραιότητες του.

Απόδειξη ότι μιλάει για σωτηρία είναι ο διάλογος του Χριστού με τους μαθητές του αφού έφυγε ο νέος αυτός.

Ματθ.ιθ:23-26 Και ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς αυτού· Αληθώς σας λέγω ότι δυσκόλως θέλει εισέλθει πλούσιος εις την βασιλείαν των ουρανών. Και πάλιν σας λέγω, Ευκολώτερον είναι να περάση κάμηλος διά τρυπήματος βελόνης παρά πλούσιος να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού. Ακούσαντες δε οι μαθηταί αυτού εξεπλήττοντο σφόδρα, λέγοντες· Τις λοιπόν δύναται να σωθή; Εμβλέψας δε ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Παρά ανθρώποις τούτο αδύνατον είναι, παρά τω Θεώ όμως τα πάντα είναι δυνατά. 

Αν αυτός που ήταν τόσο κοντά δεν μπορεί να σωθεί, ποιος μπορεί; Δηλαδή τι να περιμένουμε από όλους τους άλλους που στο κάτω-κάτω δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για τα πράγματα του Θεού. Αυτός τουλάχιστον έκανε και 5 πράγματα. Αν αυτός όχι, τότε ποιος;

Ο Χριστός απαντάει, αλλά η απάντηση είναι άσχετη με την ερώτηση. Δεν λέει ποιος μπορεί να σωθεί, αλλά ποιος μπορεί να σώσει.

Ανθρώπινα κανένας δε μπορεί να σωθεί, όσο καλός και να είναι. Για τους ανθρώπους η σωτηρία είναι αδύνατη. Για το Θεό όμως, όλα είναι δυνατά.

Τι εννοούσε ο Χριστός όταν έλεγε «ακολούθησε με»;

Με βάση το περιστατικό αυτό, τις άλλες περικοπές που μίλησε στα πλήθη, τι εννοούσε; Τι εννοούσε όταν έλεγε μετανοείτε και πιστεύετε; Τι είναι η μετάνοια και η πίστη;

 

Ο Χριστός, όταν καλεί τους ανθρώπους, όταν καλεί εμάς να Τον ακολουθήσουμε, μας καλεί ώστε στη ζωή μας να είναι Κύριος. Όχι απλά Σωτήρας, αλλά Σωτήρας και Κύριος.

Καλεί τους ανθρώπους όχι για να προσθέσουν στη ζωή τους μια γνωριμία ακόμη, αλλά για να αλλάξει τη ζωή τους. Φέρνει τη ζωή μας πάνω κάτω. Τη μεταμορφώνει.  

Έχω τη δουλειά μου, έχω τις σπουδές μου, έχω τους φίλους μου, την οικογένειά μου, τη ζωή μου, την ασφάλεια μου, έχω και το Χριστό.

Δεν είναι καθόλου έτσι. Ο Χριστός καλεί τους ανθρώπους να χάσουν τη ζωή τους για Εκείνον, γιατί τότε τη βρίσκουν πραγματικά.

Καλεί τους ανθρώπους να αλλάξουν τη ζωή τους. Να αλλάξουν επειδή πραγματικά μετανοούν. Αν και μπορεί να είχαν καλή ζωή με ανθρώπινα μέτρα, για το Θεό αυτό δεν είναι αρκετό.

Υπάρχει αμαρτία μέσα μας που πρέπει να συγχωρεθεί, μετανοώντας. Πίστη πως ο Χριστός είναι ο μοναδικός Σωτήρας του κόσμου. Πως μόνο Αυτός μπορεί να με συγχωρήσει και να με κάνει καινούργιο άνθρωπο.

Φοβάμαι, γιατί υπάρχει η διδασκαλία που λέει, αν κάποιος αναγεννηθεί, αλλά δε ζει άγια, θα σωθεί ως δια πυρός. Από τις πιο επικίνδυνες παρερμηνείες αυτής της περικοπής.

Διδάσκεται μια διαστρεβλωμένη αλήθεια για το τι σημαίνει να έχω βεβαιότητα της σωτηρίας.

Φοβάμαι γιατί ο ευαγγελισμός και η ζωή της Εκκλησίας είναι πολύ κατώτερα αυτών που κήρυξε και ζήτησε ο Χριστός.

Δεν είπε ποτέ σε κανέναν «ακολούθησε με» χωρίς να εξηγήσει το τι σημαίνει αυτό.  

Όταν κάλεσε ο Χριστός το Νικόδημο, του είπε πως πρέπει να αλλάξει η ζωή του. Να σταματήσει να εμπιστεύεται τη θρησκεία του και να γεννηθεί άνωθεν.

Όταν μίλησε με τη Σαμαρείτισα, πριν της δώσει το νερό για το οποίο της έλεγε, της είπε, πήγαινε να φέρεις τον άντρα σου. Η γυναίκα έπρεπε να αλλάξει τρόπο ζωής.

Το ίδιο είπε και στη μοιχαλίδα, «πήγανε και μην αμαρτάνεις πια». 

Ο Ζακχαίος, από πετυχημένος οικονομικά έγινε αποτυχημένος. Η μεταστροφή του στο Χριστό σήμαινε πως η μισή του περιουσία θα πήγαινε στους φτωχούς και όσους αδίκησε θα τους το ανταπέδιδε τετραπλάσια. 

Ο Σαύλος που έγινε Παύλος, άλλαξε τη ζωή του, από διώκτης έγινε διωκόμενος. 

Κάθε άνθρωπος που έρχεται στο Χριστό μετανοεί, πιστεύει και ο Χριστός τον αλλάζει. Γιατί; Επειδή ο Χριστός είναι τώρα ο αρχηγός Του, ο Κύριός Του. Δεν ακολουθεί τη δική του σοφία αλλά του Χριστού.

Εμείς σήμερα; Φανερώνεται πως ο Χριστός είναι Κύριός μας; Για να φανερώνεται πρέπει να είναι;  

Πρέπει να σταθούμε με τιμιότητα και να δούμε τις ζωές μας. Είναι ο Χριστός Κύριος στη ζωή μας; Είναι στα λόγια ή στην πράξη;

 

Ο Χριστός Κύριος στην οικογένεια

Είναι Κύριος στο πως μεγαλώνουμε τα παιδιά μας; Μεγαλώνουμε παιδιά για να τα μορφώσουμε ή για να μορφωθεί ο Χριστός μέσα τους;

Είναι Κύριος στο πως φέρομαι στη γυναίκα μου, ή η γυναίκα στον άντρα της.

Οι άντρες, είμαστε πνευματικοί ηγέτες σπίτι μας; Βοηθάμε τις γυναίκες και τα παιδιά μας να μεγαλώσουν πνευματικά; Φερόμαστε όπως ο Χριστός; Τι παράδειγμα δίνουμε στα παιδιά μας;

 

Ο Χριστός Κύριος στην επιλογή συντρόφου

Είναι Κύριος στο γάμο μας; Είναι ο Χριστός Κύριος στην απόφασή μου για το γάμο;

 

Ο Χριστός Κύριος στα χρήματα

Είναι ο Χριστός Κύριος στο πως ξοδεύω τα λεφτά μου; Ο Χριστός είπε, όπου είναι ο θησαυρός σας εκεί θα είναι και η καρδιά σας. Τα ξοδεύω όλα για μένα; Δίνω στο έργο του Θεού; Το δέκατο, υπάρχει άραγε στις καινούργιες οικογένειες;

Αυτά που ξοδεύω για τις ανάγκες μου, τα ξοδεύω σωστά; Ή ζω όπως όλοι οι άλλοι; Μήπως αγαπώ τελικά το χρήμα;

Ξέρετε η φιλαργυρία δεν είναι παγίδα μόνο για τους πολύ πλούσιους. Είναι για όλους. Όπως και η πλεονεξία.

 

Ο Χριστός Κύριος στο χρόνο μου

Η ζωή μου όλη μέσα στην εβδομάδα πως φανερώνει ότι είμαι του Κυρίου; Τι κάνω για τη Βασιλεία του Θεού που ξεφεύγει από τις ανάγκες τις δικές μου και της οικογένειάς μου.

Μέσα στην οικογένεια, πως ξοδεύω το χρόνο μου με τα παιδιά μου; Σαν χριστιανός ή σαν κοσμικός πατέρας;

Αν ο Χριστός είναι Κύριος στη ζωή μου, σημαίνει πως νοιάζομαι για αυτά που νοιάζεται Εκείνος. Νοιάζομαι για τους φίλους μου που δεν γνωρίζουν το Θεό. Προσεύχομαι για τις ανάγκες τους. Υπηρετώ στην Εκκλησία.

Δίνω για το Θεό σε προσωπική βάση; Μήπως ποτέ δεν προλαβαίνω; Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Μήπως ο Χριστός έκανε λάθος όταν μας είπε να προσευχόμαστε και να μελετάμε το λόγο Του;

Ή μήπως δεν είναι παρά μια απόδειξη ότι δεν πεινάμε για το Θεό. Γιατί όλοι θα συμφωνήσουμε πως όταν θες να κάνεις κάτι, το κάνεις.

 

Ο Χριστός Κύριος στην εργασία μου.

Στις συναλλαγές μου, είναι ο Χριστός Κύριος; Ή κι εγώ υιοθετώ τις μεθόδους του κόσμου; Είμαι εντάξει με το αφεντικό μου; Αποδίδω ή χαζεύω την ώρα που δουλεύω; Αν έχω δική μου δουλειά, με τους πελάτες μου, τους κλέβω ή είμαι τίμιος; Τους υπαλλήλους μου αν έχω, τους τιμώ ή τους εκμεταλλεύομαι;

 

Ο Χριστός Κύριος στον εσωτερικό άνθρωπο

Μέσα μου, η καρδιά μου, οι σκέψεις μου, τα μάτια μου, τα κίνητρά μου, είναι καθαρά; Όταν κοιτώ κάποιον ή κάποιαν του άλλου φύλου, τι σκέφτομαι; Όταν βλέπω αυτά που έχει ο γείτονας μου, ζηλεύω ή χαίρομαι μαζί του. Μέσα μου, υπάρχει πικρία για τους ανθρώπους;

 

Στην εμφάνισή μου; Όταν με βλέπει κάποιος, ποια είναι η εντύπωση που του δίνω; Είτε είμαι άντρας είτε γυναίκα. Προσπαθώ να τραβήξω όλων τα μάτια επάνω μου, ή μέσα από μένα να δουν το Χριστό. Αυτό από μόνο του μπορεί να καθορίσει το πώς ντύνομαι, το τι ξοδεύω για να ντύνομαι, το που διασκεδάζω.

 

Τι εννοούσε ο Χριστός όταν έλεγε «ακολούθησέ με»; Εννοούσε πως θέλει Αυτός να κυβερνά τη ζωή μας. Αυτό εννοούσε. Πως θέλει να είναι Σωτήρας και Κύριος. Αν δεν είναι Κύριος, χρειαζόμαστε μετάνοια. Ας κοιτάξουμε τη ζωή μας.

 

Αν ζω για το Χριστό μόνο στα λόγια, και η ζωή μου είναι σαν των άλλων, τι πίστη είναι αυτή; Τι Χριστός είναι αυτός; Η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή. Δεν υπάρχει. Θα κλείσουμε με τα λόγια του Χριστού στην επί του όρους ομιλία:

Ματθ.ζ:21-23 Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ' ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ' εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν. 

Φοβερό δεν είναι; Ποτέ δε σας γνώρισα; Ποτέ! Η μετάνοια και η πίστη οδηγούν σε αλλαγμένη ζωή, η οποία συνεχώς αλλάζει.

Κανένας δεν είναι αναμάρτητος, αλλά όλους ο Χριστός μας μεταμορφώνει. Δεν μπορεί να μην υπάρχει αλλαγή.

Η υπακοή της πίστης είναι η απόδειξη για το αν πιστεύω γνήσια. Το δέντρο το γνωρίζεις από τους καρπούς του. Η χάρη που μας δικαιώνει, μας αγιάζει.

Τίτ.β:11,12 Διότι εφανερώθη η χάρις του Θεού η σωτήριος εις πάντας ανθρώπους, διδάσκουσα ημάς να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας και να ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι, 

Από την αρχή ο Χριστός το ξεκαθαρίζει στα πλήθη. Αν δε μισείς και τη ίδια σου τη ζωή δε μπορείς να είσαι μαθητής μου.

Η αλήθεια του ευαγγελίου, είναι πως αν ο Χριστός δεν είναι Κύριος, δεν είναι τίποτα στη ζωή μας. Σκληρό αλλά αληθινό. Δεν ξέρω τι να σκεφτώ για κάποιον άνθρωπο που είναι όλο λόγια πνευματικά και φέρεται στη γυναίκα του σαν να είναι σκουπίδι. Και νοιάζεται για τα χρήματα ώστε δεν τον ενοχλεί να κλέβει.

Α' Ιωάν.β:17 Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα.

Ας κοιτάξουμε τη ζωή μας τίμια. Φανερώνει η ζωή μας Χριστό ή όχι; Σε τι είμαστε αλλιώτικοι από τον κόσμο; Στον αιώνα δε μένει αυτός που λέει ότι πιστεύει, αλλά αυτός που πράττει. Μόνο αυτός που πράττει, έχει μετανοήσει αληθινά και συνεχίζει να ζει σε διαρκή μετάνοια. Μόνο αυτός που πράττει, πιστεύει.

Θέλω λίγο να σταθούμε και να δούμε τι μπορούμε να μάθουμε γι’ αυτόν το νέο.

Πρώτο, είχε το σωστό κίνητρο. Ο άνθρωπος ήθελε την αιώνια ζωή. Ήξερε τι ήθελε. Και αυτό που ήθελε ήταν καλό. Και ήξερε πως δεν το είχε. Ήξερε πως είχε όλα και πιο πολλά που χρειαζόταν και ήθελε και την αιώνια ζωή. Τίποτα δεν ήταν λάθος στο κίνητρο του. Δεν ζήτησε χρήματα ή πλούτο από το Χριστό, ζήτησε κάτι πνευματικό.

Ήταν νέος, πλούσιος, και στο Λουκά ιη:18 μαθαίνουμε πως ήταν άρχοντας. Μάλλον άρχοντας της συναγωγής, κάτι σαν τον Ιάειρο. Ήταν λοιπόν ένας θρησκευτικός ηγέτης, ευσεβής, ειλικρινής με τον εαυτό του, σημαντικός στην κοινωνία που ζούσε, σεβαστός από τους γύρω του.

Ξέρετε, η αιώνια ζωή δεν έχει να κάνει μόνο με το τι θα απογίνουμε αφού πεθάνουμε:

Ιωάν.ιζ:3 Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.

Η αιώνια ζωή αλλάζει τη ζωή μου τώρα. Την αποκτώ όχι αφού πεθάνω, αλλά από τώρα είναι δική μου. Είναι να έχω κοινωνία με το Θεό. Να γνωρίζω ποιος είναι ο Θεός!

Δεύτερο, φαίνεται πως είχε και τη σωστή συμπεριφορά. Ο Μάρκος μας δίνει και άλλες πληροφορίες για την συμπεριφορά του (ι:17), πως πήγε τρέχοντας, γονάτισε, το έκανε δημόσια, όπως ο Ιάειρος, όχι σαν τον Νικόδημο τη νύχτα. Και παραδέχτηκε πως δεν είχε αιώνια ζωή.

Μας κάνει σίγουρα εντύπωση η απάντησή του, πως όλα τα φύλαξε από τη νιότη του. Αυτό ήταν υπερβολή και βέβαια ο Χριστός το ήξερε, και ο ίδιος το καταλάβαινε. Το ότι ο Χριστός όμως δεν είπε τίποτα εναντίον στην απάντηση του, σήμαινε πως τουλάχιστον στα ανθρώπινα μέτρα ο άνθρωπος αυτός ζούσε μια καλή πραγματικά ζωή.  Όσο καλός και να ήταν όμως, ήξερε πως αυτό δεν του έφτανε.

Τρίτο, ο άνθρωπος πήγε στη σωστή πηγή. Δεν πήγε σε κάποιον από τους μαθητές, ούτε όπως θα λέγαμε σήμερα σε κάποιον ευαγγελιστή. Πήγε σε Αυτόν που ήταν η αιώνια ζωή. Ήταν στο σωστό μέρος, την σωστή στιγμή με το σωστό άτομο. Ήταν ενήμερος για τον Ιησού και γι’ αυτό Τον αποκαλεί «αγαθό». Δεν τον αποκάλεσε απλά «καλό». Αυτή η λέξη θα χρησιμοποιούνταν για να περιγραφεί η εξωτερική ή επιφανειακή καλοσύνη. Του είπε: «Διδάσκαλε αγαθέ!» που σημαίνει ότι επιβεβαίωνε μια πιο βαθιά καλοσύνη που είχε δει στο Χριστό.

Δεν πίστευε βέβαια πως ο Χριστός είναι ο Θεός, πιθανόν να μην πίστευε πως ήταν ο Μεσσίας. Για αυτό και η απάντηση του Χριστού προκαλεί. Γιατί με λες αγαθό; Όσο καλός και να είμαι, «αγαθός» όπως το εννοείς εσύ, είναι μόνο Ένας. Ή μήπως νομίζεις πως είμαι αυτός ο ένας. Όσο καλός και να είναι κάποιος, «Αγαθός» είναι μόνο ο Θεός.

Είναι σαν να του λέει, «μη λες κάτι που δεν το έχεις σκεφτεί.» Σε μια άλλη περίπτωση τι είπε ο Χριστός; «Γιατί με λέτε Κύριε, Κύριε και δεν κάνετε ότι σας πω;»

Βλέπετε σε κάθε περίπτωση ο Χριστός θα προκαλέσει την προσπάθεια των ανθρώπων να φανούν εξωτερικά ότι αγαπούν το Θεό, πως είναι πιστοί. Πάντα θα κοιτάξει στην καρδιά, «Το εννοείς, το πιστεύεις αυτό που είπες;».

Τέταρτο, ο άνθρωπος ρώτησε σωστά. Αρκετές φορές όταν διαβάζουμε την ιστορία αυτή, σταματούμε στην αρχή της ερώτησης του νέου, «Τι καλόν να πράξω;» Η ερώτηση όμως δεν σταματάει εκεί. «Τι καλό να πράξω για να έχω αιώνια ζωή,» είναι η ερώτηση.

Παρόλο που ο άνθρωπος όμως τα έκανε αυτά σωστά, εντούτοις κάποια πράγματα έλλειπαν και αυτά που έλλειπαν ήταν σοβαρά.

 

Ήταν γεμάτος από περηφάνια. Ναι μεν καταλάβαινε πως κάτι του έλλειπε, αλλά δεν έβλεπε πόσο αμαρτωλός ήταν. Και η αναγνώριση της αμαρτωλότητας μας είναι σημαντικότατο βήμα στην σχέση μας με τον Θεό.

Είναι πολύ εύκολο, αρχικά να παραδεχτεί κάποιος, «ε, τι να κάνουμε όλοι αμαρτωλοί είμαστε. Κανένας δεν είναι τέλειος». Το λέμε όμως αυτό χωρίς σκέψη. Και πως θα σε δεχτεί ο Θεός αφού δεν είσαι τέλειος, όπως λες, είναι μια από τις σωστές αντιδράσεις. Ένα μεγάλο κομμάτι του ευαγγελισμού στηρίζεται στο πως αλλάζει τη ζωή ο Χριστός, πως δίνει ειρήνη, χαρά, ασφάλεια, οδηγία, προστασία.

Κοιτάξτε όμως με προσοχή. Όταν ρωτάει το Χριστό, τι να κάνει, ο Χριστός δεν του λέει, Πίστεψε και θα σωθείς. Τι του κηρύττει; Του κηρύττει το νόμο του Θεού. Αν κάποιος δεν έχει συναίσθηση της αμαρτωλότητας του πρέπει να την αποκτήσει. Πως την αποκτάει; Με το νόμο. Όταν καταλάβει, πως ο Θεός τον θέλει να ζει και πως αυτός δεν μπορεί να τα καταφέρει. Ο νόμος έχει σκοπό να μας φέρει στα γόνατα.

 

Αφού λοιπόν τα τήρησε όλα, του λέει ο Χριστός, «ένα λοιπόν σου λείπει. Πούλα τα όλα, δώστα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό, και έλα ακολούθησε με».

Δεν αναγνώρισε και δεν ομολόγησε την αμαρτία του. Όταν έρθει συντριβή από το Άγιο Πνεύμα, τότε είναι η ώρα της χάρης του Θεού. Δεν κατάλαβε τι σημαίνει πιστεύω στο Χριστό. Αφού όπως λες αγαπάς τον διπλανό σου σαν τον εαυτό σου, και το έχεις φυλάξει αυτό από τα νιάτα σου, δώσε ό,τι έχεις και δεν έχεις στον διπλανό σου. Αφού τον αγαπάς, δεν πρέπει λογικά να έχεις πρόβλημα να το κάνεις αυτό!

Δεν δίδαξε ο Χριστός εδώ πως ο ουρανός αγοράζεται με τις φιλανθρωπίες μας. Η ερώτηση ουσιαστικά είναι: «Είσαι διατεθειμένος να κάνεις ότι σου πω; Ποιος θα είναι ο αρχηγός στη ζωή σου; Θα κάνεις ό,τι σου λέω»;