Η φυλή του Δαν

 

Όσο αφορά στο σφράγισμα των 144.000 και την ερμηνεία των γεγονότων που διαδραματίζονται, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί ώστε να πούμε ό,τι η Αγία Γραφή λέει, και να σιωπούμε εκεί που ο λόγος του Θεού σιωπά.

Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο να ξεχωρίζουμε τα γεγονότα από τις πιθανότητες, γιατί τελικά θα βρεθούμε να περιγράφουμε εικόνες και καταστάσεις που ο λόγος του Θεού δεν έχει αναφερθεί.

Αποκ.ζ:5-8 εκ φυλής Ιούδα δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Ρουβήν δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Γαδ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι·

εκ φυλής Ασήρ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι·εκ φυλής Νεφθαλείμ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Μανασσή δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι.

εκ φυλής Συμεών δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Λευΐ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Ισσάχαρ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι·

εκ φυλής Ζαβουλών δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Ιωσήφ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Βενιαμίν δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι·

Η Αποκ.ζ:4–8 απαριθμεί 144.000 «σφραγισμένους» ή προστατευμένους δούλους του Θεού που θα διακονήσουν κατά τη διάρκεια της Θλίψης των έσχατων καιρών. Οι σφραγισμένοι αποτελούνται από 12.000 άτομα από κάθε μία από τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ.

Για κάποιο λόγο, η φυλή του Δαν δεν αναφέρεται. Στη θέση της είναι η φυλή του Μανασσή, που είναι μία από τις δύο φυλές που προήλθαν από τον Ιωσήφ.

Η Αγία Γραφή δεν μας λέει γιατί η φυλή του Δαν αποκλείεται από τον κατάλογο των δώδεκα φυλών στην Αποκ.ζ.

Ωστόσο, κάποιες βασικές πληροφορίες για τους δώδεκα γιους του Ιακώβ και τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ μπορεί να παρέχουν κάποιες ενδείξεις. Αρχικά, μια σύντομη ιστορία των δώδεκα φυλών:

Οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ προήλθαν από τους δώδεκα γιους Ισραήλ – Ισραήλ είναι το όνομα που έδωσε ο Θεός στον Ιακώβ (Γέν.λβ:28). Οι δώδεκα γιοι του Ιακώβ ήταν ο Ρουβήν, ο Συμεών, ο Λευί, ο Ιούδας, ο Δαν, ο Νεφθαλί, ο Γαδ, ο Ασήρ, ο Ισσάχαρ, ο Ζαβουλών, ο Ιωσήφ και ο Βενιαμίν (Γέν.λε:23–26, Έξοδ.α:1–4, Α ́ Χρον.β:1–2). Οι απόγονοι αυτών των δώδεκα γιων αποτέλεσαν τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ.

Την εποχή του Ιησού του Ναυή, όταν ο Ισραήλ κληρονόμησε τη Γη της Επαγγελίας, οι απόγονοι του Λευί δεν έλαβαν κληρονομία (Ι. Ναυή ιγ:14). Αντ' αυτού, είχαν ιερατικά καθήκοντα και φρόντιζαν τη Σκηνή του Μαρτυρίου. Στους Λευίτες δόθηκαν αρκετές πόλεις διάσπαρτες σε όλη τη γη.

Γνωρίζουμε ότι ο Ιωσήφ είχε δύο γιους, τον Μανασσή και τον Εφραΐμ, και κάθε ένας απ’ αυτούς κληρονόμησε μερίδιο μεταξύ των υιών Ισραήλ, και έτσι ήταν σαν πρωτότοκος ο Ιωσήφ, επειδή απέκτησε διπλή ευλογία με τους δύο γιους του.

Κανονικά πρωτότοκος ήταν ο Ρουβήν (Γεν.μθ:3), αλλά επειδή μίανε την κοίτη του πατέρα του ο Ιακώβ δεν του έδωσε την υπεροχή:

Α’ Χρον.ε:1,2 Οι δε υιοί του Ρουβήν πρωτοτόκου του Ισραήλ, διότι ούτος ήτο ο πρωτότοκος· επειδή όμως εμίανε την κοίτην του πατρός αυτού, τα πρωτοτόκια αυτού εδόθησαν εις τους υιούς του Ιωσήφ, υιού του Ισραήλ· πλην ουχί διά να έχη τα πρωτοτόκια ως προς την γενεαλογίαν· διότι ο Ιούδας υπερίσχυσεν υπέρ τους αδελφούς αυτού, ώστε εξ αυτού να εξέλθη ο ηγούμενος· τα πρωτοτόκια όμως ήσαν του Ιωσήφ·

Ακόμα ο Ρουβήν ήταν γιος του Ιακώβ από την Λεία, την γυναίκα που δεν αγάπησε αλλά αναγκαστικά πήρε. Η καρδιά του Ιακώβ ήταν στη Ραχήλ, και ο πρώτος γιος που απέκτησε ο Ιακώβ από την αγαπημένη του ήταν ο Ιωσήφ.

Ο Ιωσήφ είχε δυο παιδιά, τον Εφραΐμ και τον Μανασή.

Ο Εφραΐμ αν και ήταν ο 2^ος γιος του Ιωσήφ πήρε την ευλογία από τον Ιακώβ όταν αυτός σταύρωσε τα χέρια του και έβαλε το δεξί χέρι στον Εφραΐμ. Έτσι ο Εφραΐμ πήρε την ευλογία του πρωτότοκου ο οποίος αντιπροσώπευε τον Ιωσήφ, τον πατέρα του.

Γέν.μη:1-6 Μετά δε τα πράγματα ταύτα, είπον προς τον Ιωσήφ, Ιδού, ο πατήρ σου ασθενεί. Και έλαβε μεθ' εαυτού τους δύο υιούς αυτού, τον Μανασσή και τον Εφραΐμ. Και απήγγειλαν προς τον Ιακώβ, λέγοντες, Ι-δού, ο υιός σου Ιωσήφ έρχεται προς σέ· και αναλαβών δύναμιν, ο Ισρα-ήλ εκάθισεν επί την κλίνην. Και είπεν ο Ιακώβ προς τον Ιωσήφ, Ο Θεός ο Παντοδύναμος εφάνη εις εμέ εν Λούζ εν τη γη Χαναάν και με ευλόγησε· και είπε προς εμέ, Ιδού, εγώ θέλω σε αυξήσει και θέλω σε πληθύνει και θέλω σε καταστήσει εις πλήθος λαών· και θέλω δώσει την γην ταύτην εις το σπέρμα σου μετά σε παντοτεινήν ιδιοκτησίαν. Τώρα λοιπόν οι δύο υιοί σου, οι γεννηθέντες εις σε εν τη γη της Αιγύπτου, πριν εγώ έλθω προς σε εις την Αίγυπτον είναι ιδικοί μου· ο Εφραΐμ και ο Μανασσής θέλουσιν είσθαι εις εμέ ως ο Ρουβήν και ο Συμεών· τα δε τέκνα σου όσα γεννήσης μετά τούτους, θέλουσιν είσθαι ιδικά σου· κατά το όνομα των αδελφών αυτών θέλουσιν ονομασθή εν τη κληρονομία αυτών.

οι δύο υιοί σου είναι ιδικοί μου: Υιοθετεί τους γιους του Ιωσήφ κι έτσι οι φυλές του Ισραήλ γίνονται 13 από 12.

Στη θέση του Ιωσήφ, τώρα είναι ο Μανασσή και ο Εφραΐμ. Δίνει δηλαδή εδώ ο Ιακώβ στον Ιωσήφ τη διπλή μερίδα του πρωτότοκου αφού ο Ρουβήν την έχασε όταν ατίμασε την παλλακίδα του πατέρα του (Α’ Χρον.ε:1-2).

Στην Αποκ.ζ:8 (... εκ φυλής του Ζαβουλών, δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι εκ φυλής Ιωσήφ, δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι εκ φυλής Βενιαμίν δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι), αναφέρει τη φυλή Ιωσήφ και στο εδ.6 τη Μανασσή και δεν αναφέρει τον Εφραΐμ. Ο Εφραΐμ πήρε τη μερίδα του πατέρα του, του Ιωσήφ, και έτσι σύμφωνα με τους όρους της Π.Δ. μπορείς να ονομάζεις το γιο με το όνομα του πατέρα του. Έτσι πήρε ο Εφραΐμ την ευλογία του Ιωσήφ.

Αυτό όσο αφορά την υλική ευλογία, γιατί πνευματικά, ο Ηγούμενος θα ερχόταν απ’ τον Ιούδα. Όσο αφορά στη γήινη κληρονομιά, μοιράστηκε πάλι σε 12 φυλές αφού οι Λευίτες δεν είχαν κλήρο σ’ αυτή τη γη.

Η φυλή του Λευί δεν είχε μερίδα στη γη Ισραήλ, όμως εδώ αναφέρεται ίσα με τις άλλες φυλές.

Μετά το θάνατο του βασιλιά Σολομώντα, ο Ισραήλ χωρίστηκε σε δύο βασίλεια. Ο Ιούδας, στα νότια, περιλάμβανε τις φυλές του Ιούδα και του Βενιαμίν. Οι άλλες φυλές ενώθηκαν για να φτιάξουν το βασίλειο του Ισραήλ στο βορρά. Στα χρόνια που ακολούθησαν, πολλοί Ισραηλίτες στο βορρά μετανάστευσαν στον Ιούδα στο νότο γιατί αισθανόταν ότι αποστάτησαν από την πατρίδα τους (Β ́ Χρον.ια:16, ιε:9).

Τελικά, το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ καταστράφηκε από τους Ασσύριους και οι περισσότεροι Ισραηλίτες είτε σκοτώθηκαν είτε εκτοπίστηκαν. Είναι πιθανό ότι πολλοί από τους Ισραηλίτες που παρέμειναν μετανάστευσαν στο νότιο βασίλειο του Ιούδα, όπως πολλοί πιστοί πριν από αυτούς.

Ο Ιησούς ήταν από τη φυλή του Ιούδα, ο Παύλος ήταν από τον Βενιαμίν, η Άννα ήταν από τον Ασήρ και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν Λευίτης.

Μετά τη διασπορά το 70 μ.Χ., ο εντοπισμός της φυλής οποιουδήποτε Ιουδαίου είναι πιο δύσκολος.

Κατά τη διάρκεια της Θλίψης, όταν το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου ακολουθεί τον Αντίχριστο, 144.000 Εβραίοι θα σφραγιστούν από το Θεό –12.000 από κάθε φυλή– για ειδική υπηρεσία.

Ο Θεός ξέρει σε ποια φυλή ανήκει κάθε Ισραηλίτης. Οι φυλές με σφραγισμένα άτομα παρατίθενται στην Αποκ.ζ:5–8, αλλά δεν είναι ο ίδιος κατάλογος που βρίσκεται στον Ι.Ναυή 13-22.

Οι σφραγισμένες φυλές στους έσχατους καιρούς περιλαμβάνουν τον Μανασσή και τον Εφραΐμ (με το όνομα του Ιωσήφ). Αλλά ο Δαν δεν περιλαμβάνεται. Δεν δίνεται καμία εξήγηση για το γιατί.

Υπάρχουν κάποιες άλλες λεπτομέρειες της ιστορίας της φυλής του Δαν που μπορεί να βοηθήσουν να εξηγηθεί γιατί λείπει από τον κατάλογο των σφραγισμένων φυλών στην Αποκάλυψη.

Το Κριτ.ιη:1–31 αφηγείται την ιστορία του λαού του Δαν που έπεσε σε χονδροειδή ειδωλολατρία. Επίσης, στους Δανίτες δεν άρεσε η περιοχή που τους παραχωρήθηκε κοντά στη Μεσόγειο Θάλασσα –οι Αμορίτες και οι Φιλισταίοι τους δημιούργησαν προβλήματα– έτσι έστειλαν κατασκόπους για να βρουν μια καλύτερη περιοχή.

Κρ.ιη:30,31 Και έστησαν εις εαυτούς οι υιοί του Δαν το γλυπτόν· και Ιωνάθαν ο υιός του Γηρσών, υιού του Μανασσή, αυτός και οι υιοί αυτού ήσαν ιερείς εν τη φυλή Δαν, έως της ημέρας της αιχμαλωσίας της γης. Και έστησαν εις εαυτούς το γλυπτόν, το οποίον έκαμεν ο Μιχαίας, όλον τον καιρόν καθ' ον ο οίκος του Θεού ήτο εν Σηλώ.

Αλλά και πιο πριν η φυλή του Δαν είχε πέσει στην ειδωλολατρία. Πιθανόν να διασκορπίστηκαν και να χάθηκαν μεταξύ των ειδωλολατρικών εθνών όταν φέρθηκαν στην αιχμαλωσία μέσα στην ειδωλολατρική Βαβυλώνα, και ποτέ δεν επέστρεψαν πίσω στον αληθινό Θεό.

Στο βορρά, οι Δανίτες έμαθαν για μια περιοχή που κατοικήθηκε από μια ειρηνική ομάδα ανθρώπων, τους οποίους οι Δανίτες εξόντωσαν. Στη συνέχεια μετέφεραν ολόκληρη τη φυλή μέχρι εκείνη την περιοχή, νότια του σημερινού Λιβάνου. Εκεί ίδρυσαν την κύρια πόλη τους και την ονόμασαν Δαν.

Όταν ο γιος του Σολόμωντα, ο Ροβοάμ, φέρθηκε σκληρά στους Ισραηλίτες, ο Θεός είχε πει στον Ιεροβοάμ ο οποίος ήταν δούλος του Σολόμωντα ότι θα του έδινε τη βασιλεία στις 10 φυλές.

Αργότερα, στο διαιρεμένο βασίλειο, ο λαός του Δαν ήταν μέρος του βόρειου βασιλείου του Ισραήλ.

Ο βασιλιάς Ιεροβοάμ Α ́, νομίζοντας ότι θα του φεύγανε αυτές οι φυλές μόλις πήρε εξουσία και έγινε βασιλιάς, ίδρυσε δύο ειδωλολατρικά κέντρα λατρείας, ένα στη Βαιθήλ και ένα στο Δαν για να μην πηγαίνει ο λαός στην Ιερουσαλήμ (Α' Βας.ιβ:25-33).

Δυστυχώς, αυτή η ανθρωπογενής λατρεία στο Δαν, με επίκεντρο ένα χρυσό μοσχάρι, έγινε ένα από τα διαρκή κληροδοτήματα του Δαν.

Οι Δανίτες ήταν πάρα πολύ φανατισμένοι στη λατρεία του μόσχου και ο Θεός είχε εναντιωθεί πάρα πολύ σ’ αυτή τη λατρεία.

Στην Αποκ.ζ, όλες οι φυλές του Ισραήλ αναφέρονται στη Θλίψη των έσχατων καιρών εκτός από τον Δαν. Οι σχολιαστές ανά τους αιώνες έχουν προτείνει τους ακόλουθους λόγους για τους οποίους η φυλή του Δαν δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο:

• Ο ιστορικός εναγκαλισμός του Δαν με την ειδωλολατρία και την ανηθικότητα οδηγεί σε αποκλεισμό από την υπηρεσία κατά τους έσχατους καιρούς.

• Ο Αντίχριστος θα προέλθει από τη φυλή του Δαν (με βάση ορισμένα αναγνώσματα της Γέν.μθ:17, Δευτ.λγ:22 και Ιερεμ.η:16).

• Μέχρι την εποχή του Σολομώντα, η φυλή του Δαν είχε αφομοιωθεί με τους γειτονικούς Φοίνικες (όπως μπορεί να υπαινίσσεται το Β ́ Χρον.β:14) και έτσι έχασαν την εθνική τους ταυτότητα.

• Η φυλή του Δαν, κάποτε η δεύτερη πολυπληθέστερη φυλή, μειώθηκε σε αριθμό και επιρροή μέχρι που, την εποχή του Έσδρα, είχε εξαλειφθεί εντελώς. Αυτό εξηγεί γιατί ο Δαν δεν περιλαμβάνεται στις φυλές στο Α ́ Χρον.δ-ζ ή στην Αποκ.ζ.

Απ’ ότι φαίνεται, ο Θεός έχει απορρίψει τον Δαν σαν φυλή γιατί έφυγαν, σκόρπισαν και κανένας απ’ αυτούς δεν έμεινε στην πίστη κοντά στο Θεό.

Κατά τα φαινόμενα, όταν ο Θεός σφραγίζει τις 144.000, δεν υπάρχουν από τη φυλή Δαν άνθρωποι πιστοί να τους σφραγίσει.

 

Γέν.μθ:16,17 «Ο Δαν θέλει κρίνει τον λαόν αυτού, ως μία εκ των φυλών του Ισραήλ· Ο Δαν θέλει είσθαι όφις επί της οδού, ασπίς επί της τρίβου, δάκνων τας πτέρνας του ίππου, ώστε ο ιππεύς αυτού θέλει πίπτει εις τα οπίσω»

Ο Δαν είναι κλασικό παράδειγμα ανθρώπου κάτω από την κρίση του Θεού που προχωράει αδίστακτα, εκεί που άλλοι πέφτουν προς τα πίσω κάτω από την ίδια κρίση.

Γέν.μθ:16,17 Ο Δαν θέλει κρίνει τον λαόν αυτού, ως μία εκ των φυλών του Ισραήλ· Ο Δαν θέλει είσθαι όφις επί της οδού, ασπίς επί της τρίβου, δάκνων τας πτέρνας του ίππου, ώστε ο ιππεύς αυτού θέλει πίπτει εις τα οπίσω.

Γέν.γ:15 «και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού»

Ο Δαν παρομοιάζεται με αυτό το φίδι, το Σατανά. Κείτεται στην οδό και παραφυλάει να δαγκώσει τη φτέρνα των ισχυρών (οι ιππείς είναι σύμβολο της δύναμης), ανθρώπων που πέφτουν προς τα πίσω, ερχόμενοι κάτω από την κρίση του Θεού.

Ο Δαν είναι σκεύος κρίσης. Αυτή η φυλή έφερε την ειδωλολατρία και ψευδοδιδασκαλίες στον Ισραήλ, με αποτέλεσμα να αποκοπεί. Με την κακία του, ο Δαν χρησιμοποιείται για να κρίνει τον Ισραήλ.

Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Θεός προφητεύει ότι θα στείλει ενέργεια πλάνης, ψευδοδιδασκάλους που θα κάνουν σημεία και τέρατα για να κρίνουν την Εκκλησία Του (Β’ Θες.β:9-12).

Να εξαπατήσουν όσους δεν αγάπησαν την αλήθεια για να σωθούν.

Δώδεκα φυλές με 12.000 από κάθε φυλή, μπορεί να σημαίνει 12.000 άτομα ή 12.000 οικογένειες, ή αντιπροσώπους οικογενειών, ή αρχηγούς οικογενειών από κάθε φυλή. Έτσι συνολικά θα είναι 144.000 οικογένειες ή οικογενειακά ονόματα.

Το ίδιο βλέπουμε όταν ο Ισραήλ απαριθμήθηκε, όταν βγήκαν από την Αίγυπτο και πάλι πριν μπουν στη γη της επαγγελίας. Ήταν 600.000 αλλά μας λέει ότι ήταν άνδρες που μπορούσαν να πάνε στον πόλεμο, που σημαίνει ότι ήταν πολλοί περισσότεροι από 600.000 Ισραηλίτες, γιατί είχαν μαζί τους τις γυναίκες και τα παιδιά τους.

Ο Ιωάννης βέβαια άκουσε τον αριθμό των σφραγισμένων, 144.000, που σημαίνει ότι ήταν ορισμένος αριθμός, γιατί σε άλλα σημεία μας μιλάει για πολύ όχλο που κανείς δεν μπορούσε να αριθμήσει, ενώ εδώ δίνεται ακριβώς ο αριθμός. Πώς θα γίνει αυτό; Ο Θεός ξέρει !