Αυτή είναι μια λογική ερώτηση. Ο λόγος του Θεού δεν αναφέρει κάτι ξεκάθαρα, αλλά θα προσπαθήσουμε να ταιριάξουμε τα στοιχεία που έχουμε για να φτάσουμε σε μια απάντηση!
Όσο αφορά στο σφράγισμα των 144.000 και την ερμηνεία των
γεγονότων που διαδραματίζονται, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί ώστε να
πούμε ό,τι η Αγία Γραφή λέει, και να σιωπούμε εκεί που ο λόγος του Θεού σιωπά.
Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο να ξεχωρίζουμε τα γεγονότα από τις πιθανότητες, γιατί τελικά θα βρεθούμε να περιγράφουμε εικόνες και καταστάσεις που ο λόγος του Θεού δεν αναφέρει.
Διαβάζουμε στο βιβλίο του Μαλαχία:
Μαλ.δ:1,2 Διότι, ιδού, έρχεται ημέρα, ήτις θέλει καίει ως κλίβανος· και πάντες
οι υπερήφανοι και πάντες οι πράττοντες ασέβειαν θέλουσιν είσθαι άχυρον· και η
ημέρα η ερχομένη θέλει κατακαύσει αυτούς, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ώστε δεν
θέλει αφήσει εις αυτούς ρίζαν και κλάδον. Εις εσάς όμως τους φοβουμένους το
όνομά μου θέλει ανατείλει ο ήλιος της δικαιοσύνης με ίασιν εν ταις πτέρυξιν
αυτού· και θέλετε εξέλθει, και σκιρτήσει ως μοσχάρια της φάτνης.
Η ημέρα του Κυρίου θα κατακάψει σαν κλίβανος τους υπερήφανους
και τους ασεβείς, με τις 7 πληγές που πρόκειται να εκχυθούν πάνω σε όλο το
πρόσωπο της γης.
Όμως, σε κείνους που φοβούνται το όνομα του Θεού θα ανατείλει
ο Ήλιος της δικαιοσύνης και δεν θα μπορέσει να τους βλάψει κανείς.
Αναφέρεται στους 144.000, τους δούλους του Θεού, οι οποίοι
είναι οι μόνοι πάνω στην γη αυτόν τον καιρό που γνωρίζουν το Θεό.
Ο Ήλιος της δικαιοσύνης θα ανατείλει με ίαση στις πτέρυγές
τους. Τους σφραγίζει κι έτσι τους προστατεύει από τις πληγές που εκχέονται.
Βλέπουμε μια ιδιαίτερη φροντίδα και προστασία «στους
φοβουμένους το όνομά Του» εκείνη την περίοδο.
Αποκ..ζ:3 λέγων, Μη βλάψετε την γήν,
μήτε την θάλασσαν, μήτε τα δένδρα, εωσού σφραγίσωμεν τους δούλους του Θεού ημών
επί των μετώπων αυτών.
Αυτοί οι δούλοι του Θεού είναι οι 144.000 Ισραηλίτες, γιατί ο
Ιωάννης στο επόμενο εδάφιο λέει: και ήκουσα τον αριθμό των εσφραγισμένων,
εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ήσαν εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής των
υιών Ισραήλ.
Αυτοί λοιπόν οι 144.000 αποκαλούνται δούλοι του Θεού. Και
είναι οι μόνοι δούλοι του Θεού πάνω σε όλο το πρόσωπο της γης αυτό τον καιρό.
Είναι Ισραηλίτες και μάλιστα γνωρίζουν τον Κύριο Ιησού Χριστό
όπως θα δούμε σ’ ένα παράλληλο εδάφιο, και Τον αγαπούν με όλη τους την καρδιά.
Είναι αυτοί που ακολουθούν το Αρνίο όπου αν πηγαίνει, και αγοράστηκαν από
τους ανθρώπους απαρχή στον Θεό και το Αρνίο
Αποκ.ιδ:1-5 Και είδον, και ιδού Αρνίον ιστάμενον επί το όρος Σιών,
και μετ' αυτού εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, έχουσαι το όνομα του
Πατρός αυτού γεγραμμένον επί των μετώπων αυτών. Και ήκουσα φωνήν εκ του ουρανού
ως φωνήν υδάτων πολλών και ως φωνήν βροντής μεγάλης· και ήκουσα φωνήν κιθαρωδών
οίτινες εκιθάριζον με τας κιθάρας αυτών. Και έψαλλον ως ωδήν νέαν ενώπιον του
θρόνου και ενώπιον των τεσσάρων ζώων και των πρεσβυτέρων· και ουδείς ηδύνατο να
μάθη την ωδήν, ειμή αι εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, οι ηγορασμένοι
από της γης. Ούτοι είναι οι μη μολυνθέντες με γυναίκας· διότι παρθένοι είναι.
Ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη. Ούτοι ηγοράσθησαν από των
ανθρώπων απαρχή εις τον Θεόν και εις το Αρνίον· και εν τω στόματι αυτών δεν
ευρέθη δόλος, διότι είναι άμωμοι ενώπιον του θρόνου Θεού,
Αποκαλούνται απαρχή του λαού Ισραήλ:
Ρωμ.ια:16 Και εάν η ζύμη ήναι αγία, είναι και το φύραμα· και εάν η ρίζα ήναι
αγία, είναι και οι κλάδοι.
Αποκ.ιδ:4.
Όταν ανοίγεται η 7η σφραγίδα, αρχίζουν να εκχέονται οι 7
πληγές πάνω στη γη.
Η διαθήκη του Θεού στερεώνεται προς τους 144.000 με φυσικές
ευλογίες.
Η διαθήκη με το λαό Ισραήλ περιλαμβάνει φυσικές ευλογίες και
προστασία αν βαδίσουν μαζί με τον Θεό.
Στην Π.Δ. ο Θεός τους είχε πει ότι αν περπατήσουν μαζί Του
και υπακούσουν σ’ Αυτόν θα τους ευλογούσε, θα τους προμήθευε όλα τα αναγκαία
και θα τους έκανε κεφαλή και όχι ουρά. Θα δάνειζαν και δεν θα δανειζόταν:
Δευτ.ιε:6 διότι Κύριος ο Θεός σου θέλει σε ευλογήσει, καθώς υπεσχέθη εις σέ·
και θέλεις δανείζει εις πολλά έθνη, συ όμως δεν θέλεις δανείζεσθαι και θέλεις
βασιλεύει επί πολλά έθνη, επί σε όμως δεν θέλουσι βασιλεύσει.
Βλέπουμε ότι είναι μια διαθήκη υλικών ευλογιών σ’ αυτή τη γη
που προϋποθέτει μια πνευματική σχέση και επικοινωνία με το Θεό.
Υπάρχουν αρκετές ενδείξεις μέσα στο λόγο του Θεού ότι αυτό
τον καιρό η γη Ισραήλ θα μείνει ουσιαστικά ανέπαφη από τις πληγές, αν
εξαιρέσουμε τη μάχη του Αρμαγεδώνα, η οποία είναι μέρος μιας από τις πληγές της
7ης σάλπιγγας.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που συνηγορούν σ’ αυτό:
Ιεζ.λη:10-13 αναφέρεται στη μάχη του Αρμαγεδδώνα και λέει ότι θα
κατοικούν με ασφάλεια, θα ησυχάζουν και θα έχουν αποκτήσει κτήνη και αγαθά.
Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Και εν εκείνη τη ημέρα θέλουσιν
αναβή πράγματα επί την καρδίαν σου και θέλεις βουλευθή βουλάς πονηράς· και
θέλεις ειπεί, Θέλω αναβή εις γην πόλεων ατειχίστων· θέλω ελθεί προς ησυχάζοντας,
κατοικούντας εν ασφαλεία, πάντας τούτους κατοικούντας πόλεις ατειχίστους
και μη εχούσας μοχλούς και πύλας· διά να λεηλατήσης λεηλασίαν και να
λαφυραγωγήσης λάφυρον, διά να επαναστρέψης την χείρα σου επί ερημώσεις
κατοικισθείσας και επί λαόν συνηγμένον εκ των εθνών αποκτήσαντα κτήνη και
αγαθά, κατοικούντα εν μέσω της γης.
Αυτό αναφέρεται μετά την έκχυση των πληγών πάνω στη γη.
Δείχνει τον λαό Ισραήλ να ευημερεί και να κατοικεί με ασφάλεια, όταν τα έθνη
συνάγονται για να εκστρατεύσουν εναντίον τους.
Στον Ιωήλ β:3 αναφέρει πάλι αυτά τα έθνη που εκστρατεύουν
εναντίον του Ισραήλ για την μάχη του Αρμαγεδδώνα. Όταν έρχονται, η γη είναι σαν
παράδεισος της Εδέμ μπροστά τους, και πίσω τους πεδιάδα αφανισμένη.
Πυρ κατατρώγει έμπροσθεν αυτού και φλόξ κατακαίει όπισθεν
αυτού· η γη είναι ως ο παράδεισος της Εδέμ έμπροσθεν αυτού, και όπισθεν αυτού
πεδιάς ηφανισμένη· και βεβαίως δεν θέλει εκφύγει απ' αυτού ουδέν.
Δεν καταστρέφονται τα πάντα από τις πληγές της φωτιάς, των
υδάτων που πικράθηκαν και των υδάτων που έγιναν αίμα.
Κατά τη διάρκεια αυτών των πληγών, οι 144.000 είναι
διασκορπισμένοι ανάμεσα στα έθνη. Διαφορετικά δεν θα υπήρχε λόγος να
σφραγιστούν, αν βρισκόταν στη γη Ισραήλ, η οποία μέχρι να γίνει η μάχη του
Αρμαγεδδώνα είναι σαν παράδεισος.
Όμως δεν μπορούμε να απορρίψουμε και μια άλλη πιθανότητα, ότι
δηλαδή μπορεί να είναι στη γη Ισραήλ, να σφραγίστηκαν και γι’ αυτό το λόγο το
Ισραήλ εξαιρείται από την καταστροφή των πληγών και ευλογείται, εξαιτίας των
144.000.
Στην Αποκ.ιδ:4 αποκαλούνται απαρχή στον Θεό και το Αρνίο. Είναι
οι πρώτοι καρποί από το έθνος Ισραήλ.
Πριν απ’ αυτό τον καιρό υπάρχουν οι Ιουδαίοι χριστιανοί της
Θλίψης, που θανατώθηκαν και έχουν αρπαχτεί προς το Θεό. Όμως αυτοί δεν
αποτελούν τον πρώτο καρπό από το Ισραήλ σαν έθνος, δεν στερέωσαν αυτοί τη
διαθήκη του Θεού προς τον Ισραήλ, αλλά οι 144.000.
Είναι 12.000 από κάθε φυλή αυτοί που θα στερεώσουν τη
διαθήκη. Αποτελούν μέρος της στερέωσης της διαθήκης προς το λαό Ισραήλ, που
περιλαμβάνει τη γη Ισραήλ και τις ευλογίες πάνω σ’ αυτήν.
Θα πρέπει να υπάρχει κάποια αντιληπτή έννοια, ώστε καθένας μέσα
στο έθνος Ισραήλ να μπορεί να τους δει και να καταλάβει ότι πραγματικά
αποτελούν στερέωση αυτής της διαθήκης προς το έθνος τους.
Όταν θανατώνονται οι άγιοι της θλίψης ο Θεός τελειώνει το
έργο Του με τους εθνικούς. Ο καιρός των εθνών εκπληρώθηκε. Ο Θεός εργάστηκε με
τους εθνικούς για να ετοιμάσει τη Νύμφη Του, και τώρα κινείται για να τελειώσει
το σχέδιο Του με το λαό Ισραήλ.
Επομένως οι 144.000 πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από
Ιουδαίοι προσήλυτοι μεταξύ των εθνών, διότι υπήρχαν αρκετοί Ιουδαίοι
προσήλυτοι, πολλοί περισσότεροι από 144.000, πριν από αυτούς, και κατά την
εκκλησιαστική περίοδο δια μέσου των αιώνων, και αυτή την περίοδο που ζούμε, και
κατά τη Θλίψη.
Ζαχ.ιβ:10-14 και θέλουσιν επιβλέψει πρός εμέ τον οποίον εξεκέντησαν,
και θέλουσι πενθήσει δι’ αυτόν ως πενθεί τις δια τον μονογενή αυτού, και
θέλουσι λυπηθεί δι’ αυτόν ως ο λυπούμενος δια τον πρωτότοκον αυτού.
Ζαχ.ιγ:1-2 Εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι πηγή ανεωγμένη εις τον
οίκον Δαβίδ και τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, δια την αμαρτίαν, και δια την
ακαθαρσίαν.
Όταν έρθει ο Χριστός στη 2η έλευσή Του, θα πατήσει πάνω στο
όρος των Ελαιών, και τότε οι Ισραηλίτες θα επιβλέψουν σ’ Εκείνον τον οποίο
εξεκέντησαν και θα θρηνήσουν γι’ Αυτόν.
Τότε θα υπάρχει η πηγή η ανεωγμένη για τον καθαρισμό των
κατοίκων του Ισραήλ.
Πρόκειται να υπάρξει μια πνευματική αναζωπύρωση στον Ισραήλ η
οποία συμβαίνει όταν επιβλέψουν σαν έθνος σ’ Αυτόν τον οποίον εξεκέντησαν, και
οι 144.000 είναι οι πρώτοι καρποί αυτής της μεγάλης εθνικής αναζωπύρωσης.
Οι 144.000 δεν πρέπει να ήταν σε καλή πνευματική κατάσταση
τον καιρό της Αρπαγής, διαφορετικά θα είχαν αρπαχτεί τότε.
Πρέπει να μετανόησαν κάποια στιγμή μετά την Αρπαγή, όχι όμως
αργότερα από την ανάσταση και αρπαγή των αγίων της Θλίψης.
Κατά κάποιο τρόπο απέφυγαν να λάβουν το χάραγμα του θηρίου,
αγοράστηκαν από τη γη και δεν έλαβαν το χάραγμα (Αποκ.ιδ:4).
Στην Αποκ.ιδ:4 μας λέει για τους 144.000, ότι ούτοι είναι οι
μη μολυνθέντες με γυναίκας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχαν ποτέ παντρευτεί, γιατί αυτό
δεν είναι μόλυνση, αλλά ευλογία από τον Θεό.
Αναφέρεται στο ότι δεν έχουν μολυνθεί με ανήθικες γυναίκες, ή
με την γυναίκα την πόρνη, η οποία συμβολίζει το ψευδοθρησκευτικό σύστημα της
γης.
Ο λόγος του Θεού λέει στην Αποκ.ιγ:16-17 ότι όποιος
δεν λάβει το χάραγμα δεν θα μπορεί ούτε να αγοράσει ούτε να πουλήσει. Θ’
αναγκαστεί να πεθάνει από την πείνα, αν δεν θανατωθεί από το σύστημα του Α/Χ.
Όποιος όμως λάβει το χάραγμα του θηρίου θα καταδικαστεί
αιώνια.
Οι 144.000 δεν πήραν το χάραγμα γιατί τους είχαν παραχωρηθεί
ειδικά προνόμια, επειδή ήταν Ιουδαίοι ή κατά πάσα πιθανότητα επειδή βρισκόταν
στη γη τους.
Η γη Ισραήλ κατά τη Θλίψη θα εξαιρεθεί από την πίεση του
συστήματος και θα τους επιτραπεί να συνεχίσουν να λατρεύουν το Θεό μέσα στο
ναό.
Όμως προς το τέλος των πρώτων 3 ½ χρόνων της Θλίψης ο Α/Χ θα
καταστρέψει και το ψευδοθρησκευτικό σύστημα και θα αξιώσει λατρεία στο πρόσωπό
του σαν Θεός.
Ένα άλλο ερώτημα είναι, γιατί οι 144.000 προστατεύονται και
ζουν μέσα στη Θλίψη, ενώ οι άγιοι της Θλίψης θανατώνονται;
Πρώτα απ’ όλα λόγω της κατάστασης της καρδιάς τους. Μόλις
έλαβαν το φως του Ιησού και την γνώση ότι Αυτός είναι ο Μεσσίας, παρέδωσαν
πλήρως τη ζωή τους σ' Αυτόν και πήραν στερεή απόφαση να ζήσουν άγια ενώπιον
Του.
Βέβαια, δεν έχουν το χρόνο να αυξηθούν στην πίστη και να
φτάσουν στο ίδιο επίπεδο με τη Νύμφη του Χριστού. Όμως με τη γνώση που έχουν
και με το χρόνο που υπάρχει στη διάθεσή τους βαδίζουν απόλυτα αφοσιωμένοι στον
Ιησού Χριστό.
Δεν είναι καθόλου χλιαροί, αλλά βρίσκονται μέσα στη διαθήκη
του Θεού.
Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο οι 144.000
προστατεύονται από τις πληγές και δεν θανατώνονται όπως οι άγιοι της θλίψης.
Ένας άλλος λόγος είναι ότι είναι θέλημα Θεού να είναι
μαρτυρία για το λαό Ισραήλ, και να είναι οι πρώτοι καρποί από την επιστροφή του
Ισραήλ προς τον Θεό σαν έθνος.
Γι' αυτό το λόγο ο Θεός τους προστατεύει πάνω στη γη ώστε να
μπορέσουν να δώσουν τη μαρτυρία τους.
Η στερέωση της διαθήκης του Θεού τελειώνει με την εγκαθίδρυση
της Βασιλείας του Θεού στη Δεύτερη Έλευση.
