ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - β:1

Τω αγγέλω της εν Εφέσω εκκλησίας γράψον, τάδε λέγει ο κρατών τους επτά αστέρας εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών εν μέσω των επτά λυχνιών των χρυσών. 

Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1) Θα μιλήσουμε τώρα με λεπτομέρειες για τις 7 χρονικές περιόδους της εκκλησίας. Θα δούμε πώς αυτά τα μηνύματα εφαρμόζονται, καθώς και την εκπλήρωσή τους. 

α) Έχουν μια επιτόπια εκπλήρωση για τους πιστούς που ζούσαν τότε μέσα στις εκκλησίες των πόλεων αυτών, Έφεσο, Σμύρνη κτλ. 

β) Έχουν προφητική εκπλήρωση στην ιστορία της εκκλησίας. 

γ) Έχουν εφαρμογή στην ατομική ζωή κάθε πιστού που έζησε από τότε μέχρι σήμερα. Δεν πρέπει να σταματήσουμε και να ικανοποιηθούμε με το μήνυμα μίας μόνο εκκλησίας, επειδή ίσως αυτό μας ταιριάζει καλύτερα, αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι όλα τα μηνύματα έχουν κάποια εφαρμογή στον κάθε Χριστιανό που πέρασε ή πρόκειται μα περάσει πάνω απ’ αυτή τη γη.

Αυτές οι επιστολές απευθύνονται στους μηνυτές ή κήρυκες ή εργάτες των 7 εκκλησιών. Όμως δεν είναι μόνο γι’ αυτούς αλλά για κάθε ένα ο οποίος «έχει ώτα για να ακούει» τι λέει το Πνεύμα στην εκκλησία.

2) Ημερομηνίες των 7 εκκλησιαστικών (περιόδων). Ορισμένες από αυτές είναι περίπου, άλλες όμως είναι καθαρά διαχωριστικές και ορισμένες.

I.    ΕΦΕΣΟΣ 30 μ.Χ.(είναι περίπου η ημερομηνία της Πεντηκοστής) έως το 161 μ.Χ. περίπου (είναι η αρχή των μεγάλων στυγερών διωγμών, που δεν σταμάτησαν παρά μόνο τον καιρό του Κων/νου όταν έδωσε το διάταγμα της ανεξιθρησκίας).

II. ΣΜΥΡΝΗ 161 μ.Χ. Η αρχή των μεγάλων διωγμών επί Μάρκου Αυρηλίου Αυτοκράτορα Ρώμης, έως το 313 μ.Χ. που εκδόθηκε το διάταγμα ανεξιθρησκίας του Κων/νου.

III.ΠΕΡΓΑΜΟΣ 313 μ.Χ. έως 606 μ.Χ. Περίοδος κατά την οποία η Ρωμαϊκή Παποκρατία είχε θεμελιωθεί γερά σαν αρχηγός της εκκλησίας.

IV.ΘΥΑΤΕΙΡΑ 606 μ.Χ. έως 1517 μ.Χ. Αυτή είναι η περίοδος των σκοτεινών αιώνων που ο κόσμος μαστιζόταν από τα σκοτάδια της πνευματικής αμάθειας Άνθρωποι του Θεού διωκόταν, καιγόταν όχι από τους ειδωλολάτρες, αλλά από τους ακολούθους του Πάπα. Το 1517, που ήταν η αρχή της Μεταρρύθμισης, είναι η ημερομηνία που ο Μαρτίνος Λούθηρος κάρφωσε τις θέσεις του εναντίον του Πάπα στο Βίντερμπέργκ.

V.  ΣΑΡΔΕΙΣ 1517-1900 μ.Χ. Αυτή είναι η περίοδος της Μεταρρύθμισης μέχρι την έκχυση του Αγίου Πνεύματος.

VI.ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ 1900 μέχρι τη στιγμή της Αρπαγής. Εδώ συμπεριλαμβάνεται η έκχυση του Αγίου Πνεύματος, η τελειοποίηση της εκκλησίας, η ενότητα του σώματος του Χριστού σε πνεύμα και πίστη καθώς και το γεγονός της Αρπαγής.

VII.ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ  Από την Αρπαγή μέχρι πριν την 6^η σφραγίδα, όταν και ο τελευταίος μάρτυρας της μεγάλης θλίψης θα σκοτωθεί από τον Αντίχριστο. Αυτή είναι μια περίοδος 3,5 χρόνων ή 42 μηνών. Μπορούμε να πούμε ότι η περίοδος της Λαοδίκειας αρχίζει πριν ακόμη από την Αρπαγή της εκκλησίας, γιατί η χλιαρότητα που είναι η πνευματική κατάσταση της Λαοδίκειας είναι τώρα ανάμεσά μας. Οι άνθρωποι που θα περάσουν τη μεγάλη θλίψη είναι ανάμεσά μας και ενώ εμείς που πιστεύουμε στον Ιησού, θα αρπαγούμε, όλοι οι χλιαροί θα μείνουν και θα αποτελέσουν την περίοδο της εκκλησίας της θλίψης.

3) Θα μιλήσουμε για την αποκάλυψη του Ιησού σε κάθε μια από τις 7 περιόδους της εκκλησίας. Ο τρόπος με τον οποίο φανερώνεται σε κάθε μια από τις 7 περιόδους συμπληρώνει την Αποκάλυψη του Ίδιου του Ιησού σε μας καθώς μας δείχνει το χαρακτήρα και τη φύση Του.

·     Στην ΕΦΕΣΟ ο Ιησούς αποκαλύπτει τον Εαυτό Του σαν ο «κρατών τους επτά αστέρας εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών εν μέσω των επτά λυχνιών των χρυσών».

·     Στη ΣΜΥΡΝΗ αποκάλυψε τον Εαυτό Του, σαν «ο πρώτος και ο έσχατος, ός εγένετο νεκρός και έζησεν».

·     Στην ΠΕΡΓΑΜΟ σαν «ο έχων την ρομφαίαν την δίστομον την οξείαν».

·     Στα ΘΥΑΤΕΙΡΑ σαν «ο Υιός του Θεού, ο έχων τους οφθαλμούς αυτού ως φλόγα πυρός και οι πόδες αυτού όμοιοι χαλκολιβάνω».

·     Στις ΣΑΡΔΕΙΣ σαν «ο έχων τα επτά πνεύματα του Θεού και τους επτά αστέρας».

·     Στη ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ σαν «ο Άγιος, ο αληθινός ο έχων την κλείν του Δαβίδ, ο ανοίγων και ουδείς  κλείει, και κλείων και ουδείς ανοίγει».

·     Στη ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ σαν «ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσεως του Θεού».

4) Η έννοια του μηνύματος για κάθε εκκλησία περιέχει 3 κύρια στοιχεία:

α) Ο Ιησούς αποκαλύπτει ότι γνωρίζει τα πάντα τέλεια για τον καθένα. Έχει καθαρή και ανεμπόδιστη όρασή με τα μάτια Του που είναι σαν φλόγα πυρός. Γνωρίζει τέλεια την καρδιά μας και γι’ αυτό δεν μπορούμε να κρυφτούμε από την παντογνωσία Του. Επίσης φανερώνει ότι μας ανταμείβει βάσει της πλήρους γνώσης που έχει για μας.

Είναι προνόμιο που μας γνωρίζει τόσο καλά τώρα, γιατί εργάζεται ανάλογα μέσα μας. Φανερώνει ποιοι πραγματικά είμαστε, ώστε ν’ αλλάξουμε πριν κριθούμε. Η Γραφή λέει ότι «τα πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιόν Του».

Όταν ο Ιησούς λέει «είδα τα έργα σου» εννοεί ότι τα έργα μας έχουν αξία μπροστά Του και είναι το πρώτο πράγμα που λέει σχεδόν σε κάθε μια περίοδο (εκτός από την Σμύρνα και Πέργαμο).

Αυτό που κάνουμε κάθε στιγμή έχει αξία για το Θεό γιατί είναι ένας δείκτης της κατάστασης της καρδιάς μας. Ο Ιησούς είπε στο Ιωαν.ιδ:15: «εάν με αγαπάτε φυλάξατε τις εντολές μου».

β) Το δεύτερο μέρος κάθε μηνύματος είναι μια προφητική εξαγγελία και νουθεσία. Σε κάθε μια απ’ αυτές τις προφητικές συστάσεις ή νουθεσίες του Ιησού αποκαλύπτεται η κατάσταση της εκκλησίας καθώς και η γνώμη Του γι’ αυτή την κατάσταση. Πάντοτε αποκαλύπτει τι πρέπει να κάνει η εκκλησία κάτω από το φως της κατάστασης μέσα στην οποία βρίσκεται. Σχεδόν κάθε φορά δείχνει ότι η μετάνοια είναι το αναγκαίο στοιχείο που χρειάζεται ο Θεός για να επαναφέρει το λαό Του στο δρόμο Του.

γ) Το τρίτο μέρος κάθε μηνύματος είναι η υπόσχεση και το βραβείο. Αυτές οι υποσχέσεις καθώς και τα βραβεία δίνονται με συμβολική γλώσσα. Όταν δούμε την ερμηνεία αυτών των συμβόλων, θα έχουμε μια πολύ καλή ιδέα για τη θέση που θα έχουν οι νικητές κοντά στο Θεό, γιατί όταν βάλουμε τα 7 βραβεία και τις υποσχέσεις μαζί, μας δίνουν μια ολοκληρωμένη εικόνα.

Β. τω αγγέλω της εν Εφέσω εκκλησίας γράψον

1) Η λέξη «άγγελος» είδαμε ότι αναφέρεται στους ηγέτες της εκκλησίας (Εφεσ.δ:10-12). Μάλιστα εδώ είναι στον ενικό αριθμό, που σημαίνει ότι πρώτα απευθύνεται στον επιτόπιο ποιμένα κάθε μιας από τις 7 εκκλησίες σαν τον μηνυτή του λόγου του Θεού στο ποίμνιό του. Σε κάθε επιτόπια εκκλησία κατά κανόνα υπάρχει κάποιος ο οποίος έχει το χρίσμα, την ευθύνη της διδαχής, της οικοδομής και της πορείας της εκκλησίας. Αυτός μπορεί να ενισχύεται και από περισσότερους ανάλογα με την κατάσταση και την περίσταση που βρίσκεται η εκκλησία. Αυτούς λοιπόν που ποιμαίνουν το λαό του Θεού βλέπει ο Ιησούς και τους ονομάζει αγγέλους, με την έννοια ότι μεταδίδουν το μήνυμά Του στην εκκλησία.

2) Εκκλησία είναι το σύνολο των πιστών που έχουν κληθεί έξω από τον κόσμο για την υπηρεσία και την λατρεία του Ιησού.

3) ΕΦΕΣΟΣ έχει ένα ιδιαίτερο νόημα. Θα πει «τέρψις, ευχαρίστηση» και η ευχαρίστηση αυτή αναφέρεται στον πνευματικό παράδεισο του Θεού. Ο Ιησούς δείχνει ότι πραγματικά ήταν πολύ ευχαριστημένος με το ξεκίνημα αυτής της εκκλησίας, τους πρώτους καρπούς που ήταν οι απόστολοι και όλοι αυτοί που πίστεψαν αργότερα απ’ αυτούς.

Ήταν μια εκκλησία που περπατούσε «εν τη δυνάμει του Πνεύματος». Τα χαρίσματα ήταν ενεργά, είχαν καθαρή και ανόθευτη την πίστη και τη διδασκαλία γιατί δεν είχαν διαβρωθεί ακόμα από τις μεταγενέστερες αιρέσεις. Δεν αναμίχθηκαν με τον κόσμο και την αμαρτία όπως έγινε αργότερα μέσα στην εκκλησία. Ήταν η άγια και καθαρή νύμφη του Χριστού που άρχισε τόσο όμορφα, έτρεξε τον αγώνα τον καλό, γιατί είχε θεμέλιο τον Ιησού Χριστό.

Αυτό που ο Θεός άρχισε με τον Αβραάμ το συνέχισε μ’ ένα λαό, τους Ισραηλίτες και τώρα βλέπουμε την τελική του μορφή. Ο Θεός του Αβραάμ του Ισαάκ και του Ιακώβ, φανερώνεται τώρα στα έθνη, στην παγκόσμια εκκλησία Του, στην Καινούργια πλέον Διαθήκη, όπου Ισραήλ είναι η παγκόσμια εκκλησία του Θεού.

Η περίοδος για την Έφεσο είναι από το 30-161 μ.Χ. Παρόλο που υπήρχαν διωγμοί, δεν είχαν τη μορφή αυτή που βλέπουμε στην περίοδο της Σμύρνης (161-313) χρονικό διάστημα που η εκκλησία διώκεται οργανωμένα από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Γ. ο κρατών τους επτά αστέρας εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών εν μέσω των επτά λυχνιών των χρυσών

Γιατί ο Ιησούς αποκαλύπτει τον εαυτό Του στην εκκλησία μ’ αυτό τον ιδιαίτερο τρόπο;

1) Θέλει να δείξει ότι υπάρχει πάντοτε, από την αρχή της εκκλησίας μέχρι το τέλος της εδώ στη γη και την κρατά στο χέρι Του.

Βρίσκεται έξω από το χρόνο και μπορεί να δει την εκκλησία Του από την αρχή μέχρι το τέλος. Στην Α’ Πετρ.α:2 λέει ότι έχουμε εκλεγεί κατά την πρόγνωση του Θεού. Μας είδε πριν ακόμα υπάρξουμε, όπως ακριβώς λέει και για το Χριστό στην Α’ Πετρ.α:20 (κείμενο).

2) Μια άλλη αιτία είναι ότι οι 7 επιτόπιες εκκλησίες υπήρχαν την περίοδο της Εφέσου  και τους λέει ότι τους κρατά στα χέρια Του και περπατά ανάμεσά τους.

3) Ακόμα αποκαλύπτει  στους πρώτους Χριστιανούς ότι δεν είναι μόνο αυτοί αλλά και πλήθος πιστών που πρόκειται να έρθουν στο Χριστό τις υπόλοιπες 6 περιόδους της πορείας της εκκλησίας μέσα στον χρόνο.

4) Θέλει να δείξει τη θέση των εργατών Του, ότι είναι μέσα στο δεξί Του χέρι, γεμάτοι από εξουσία ευλογία και χάρη. Και δεν ήταν μόνο οι 12 απόστολοι που πραγματικά είναι η κορωνίδα της εκκλησίας, αλλά ήταν και απόστολος Παύλος, ο απόστολος Τιμόθεος, ο απόστολος Βαρνάβας, ο Τίτος, ο Επαφρόδιτος και όλοι όσοι χρίστηκαν από τον Κύριο για το έργο της διακονίας.

Το καλό στην πρώτη εκκλησία ήταν ότι όλοι δίδασκαν μια αλήθεια, αν και υπήρχαν διαμάχες, γιατί η αλήθεια ήταν ακόμα φρέσκια και καθαρή.

Οι λυχνίες δεν είναι πήλινες, αλλά χρυσές!!! Είναι αγγεία μέσα στα οποία υπάρχει λάδι και βγάζουν φως!!! Εμείς είμαστε αυτά τα αγγεία που ο Θεός θέλει να βάλει μέσα μας το Πνεύμα το Άγιο, για να φέγγουμε το θείο φως. Αυτός είναι ο σκοπός της λυχνίας.