Μόνο μια ερώτηση!

 

Είχαν περάσει περίπου 400 χρόνια από την τελευταία φορά που ο Θεός είχε μιλήσει μέσω του προφήτη Μαλαχία, μέχρι τη γέννηση του Ιησού.

Στη διάρκεια αυτή των τεσσάρων αιώνων, το κατεστημένο θρησκευτικό σύστημα είχε μηχανευτεί, είχε θεσπίσει και είχε εφαρμόσει διάφορες άλλες διδασκαλίες, που ήταν αντίθετες με το λόγο του Θεού.

Γιατί ο Χριστός γεννήθηκε το 4 π.Χ. και είναι βέβαιο ότι δεν ήταν 25 Δεκεμβρίου…!

Αρχικά, οι Χριστιανοί δεν γιόρταζαν τη γέννηση του Ιησού. Από τις πηγές φαίνεται ότι η γέννησή του, μάλλον έγινε το φθινόπωρο και όχι τον χειμώνα. Περίπου τον δεύτερο αιώνα έγινε μια προσπάθεια να οριστεί η πιθανή ημερομηνία γέννησης.

Τα πρώτα χρόνια, τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν μαζί με τα Θεοφάνια, δηλαδή στις 6 Ιανουαρίου. Από τον 4ο αιώνα, όμως, η γέννηση του Χριστού διαχωρίστηκε από τα Θεοφάνια και γιορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου.

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ!

Έπειτα, τον ρωτούν οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς: Γιατί οι μαθητές σου δεν περπατούν σύμφωνα με την παράδοση των πρεσβυτέρων, αλλά τρώνε ψωμί με άπλυτα χέρια; Κι εκείνος απαντώντας τούς είπε, ότι: Καλά προφήτευσε για σας τους υποκριτές ο Ησαΐας, όπως είναι γραμμένο: “Ο λαός αυτός με τιμάει με τα χείλη, η καρδιά τους όμως απέχει από μένα. Και με σέβονται μάταια, διδάσκοντας διδασκαλίες, εντολές από ανθρώπους”. Επειδή, αφού αφήσατε την εντολή του Θεού, κρατάτε την παράδοση των ανθρώπων, πλύσεις ξύλινων δοχείων και ποτηριών, και άλλα τέτοια πολλά παρόμοια κάνετε. Και τους έλεγε: Ωραία αθετείτε την εντολή του Θεού, για να τηρείτε την παράδοσή σας... Ακυρώνοντας τον λόγο του Θεού λόγω της παράδοσής σας, που παραδώσατε. Και κάνετε πολλά παρόμοια τέτοια. (Μάρκ.ζ:5-9,13).

Το κάλυμμα (3)

Εξέταση εδάφιο προς εδάφιο

Τώρα θα εξετάσουμε κάθε σκέψη και φράση σε αυτό το απόσπασμα του λόγου του Θεού, εδάφιο προς εδάφιο...

Εδ.1 Ακολουθείτε τα καλά παραδείγματα

μιμηταί μου γίνεσθε καθὼς καγὼ Χριστοῦ

Παρατηρείτε τους ανθρώπους που πραγματικά ακολουθούν το Χριστό, αυτούς που ζητάνε τη δόξα του Θεού και όχι δόξα ανθρώπων. Ακολουθήστε το παράδειγμά τους και να παίρνετε στα σοβαρά αυτά που λένε.

Μόνο μια ερώτηση:

Ο λόγος του Θεού ή οι παραδόσεις μας;

Είχαν περάσει περίπου 400 χρόνια από την τελευταία φορά που ο Θεός είχε μιλήσει μέσω του προφήτη Μαλαχία μέχρι τη γέννηση του Ιησού.

Στη διάρκεια αυτή των τεσσάρων αιώνων, το κατεστημένο θρησκευτικό σύστημα είχε μηχανευτεί, είχε θεσπίσει και είχε εφαρμόσει διάφορες άλλες διδασκαλίες, που ήταν αντίθετες με το λόγο του Θεού.

Οι παραδόσεις (16)

ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ

1. Τι είναι το μυστήριο του χρίσματος;

Είναι μια τελετή που γίνεται αμέσως μετά το βάπτισμα και θεωρείται απαραίτητο συμπλήρωμά του. Ο ιερέας αλείφει με το άγιο μύρο τον νεοβαπτισμένο, κάνοντας το σχήμα του σταυρού σε διάφορα σημεία του σώματος, και λέγει: “Σφραγίς δωρεάς Αγίου Πνεύματος Αμήν”.

Το άγιο μύρο, που καλείται χρίσμα, είναι ένα μύρο που παρασκευάζεται από σαράντα περίπου αρωματώδεις ουσίες και λάδι ελιάς. Το προνόμιο της παρασκευής του το έχει ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, που το παρασκευάζει τη Μεγάλη Πέμπτη. Από εκεί το παίρνουν οι Μητροπολίτες και το διοχετεύουν στις ενορίες.

Πιστεύεται, ότι με το χρίσμα αυτό του μύρου, ο βαπτισμένος παίρνει τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος και χαρίσματα.

Ακόμη με το χρίσμα καθιερούνται (εγκαινιάζονται) οι εικόνες και χρίονται οι βασιλείς.

Οι παραδόσεις (05)

ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Τα λείψανα των αγίων σήμερα προσκυνούνται με θρησκευτική ευλάβεια, μετακομίζονται σαν ιερά αντικείμενα και φυλάσσονται σε ναούς ή μοναστήρια. Κανένας ναός δε θεωρείται τέλειος χωρίς αυτά. Ακόμη θεωρούνται θαυματουργικά.

1.        Από πότε άρχισε η αντίληψη αυτή για τα λείψανα των Αγίων;

Η αντίληψη αυτή άρχισε από τον 4^ο αιώνα μ.Χ. Δεν είναι αποστολική παράδοση. Στην αρχή εκδηλώθηκε απλή ευλάβεια για τα λείψανα, αργότερα όμως έγινε τυφλή δεισιδαιμονία που την εκμεταλλεύτηκαν οι καλόγεροι.

Οι παραδόσεις (04)

 

Η ΠΑΝΑΓΙΑ

1.        Τι πιστεύει σήμερα ο κόσμος για την Παναγία;

Η Παναγία θεωρείται ότι έχει θεϊκή δύναμη και εξουσία.

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι “μετά Θεόν Θεός” σύμφωνα με τα λόγια κάποιου Πατέρα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γι’ αυτό λατρεύεται και προσκυνείται όπως ο Θεός.

Είναι βαθιά χαραγμένη στο λαό η πίστη, ότι η Παναγία είναι πολύ κοντά σε κάθε πονεμένο, το μοναδικό καταφύγιο, η μοναδική ελπίδα των αμαρτωλών και κάθε δυστυχισμένου και ότι ακατάπαυστα μεσιτεύει εις τον Υιό της για σωτηρία και βοήθεια των ανθρώπων.

Οι παραδόσεις (01)

1. Τι σημαίνει παράδοση;

Σημαίνει κάτι που άλλοι μας έχουν δώσει για να το πιστεύουμε και να το εκτελούμε.

2. Υπάρχουν πολλές παραδόσεις;

Ναι. Είναι οι παραδόσεις που άφησαν ο Χριστός και οι απόστολοι, οι παραδόσεις των πρεσβυτέρων που είχαν οι Ιουδαίοι, οι παραδόσεις των “πατέρων”, οι παραδόσεις κάθε εκκλησίας και θρησκείας (Β’ Θεσ.β:15, Γαλ.α:14).

Κολ.β:8 “Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις διά της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ουχί κατά Χριστόν”.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Ο Νόμος

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ματθ.ε:17 “Μη νομίσητε ότι ήλθον να καταλύσω τον νόμον, ή τους προφήτας, δεν ήλθον να καταλύσω αλλά να εκπληρώσω.”

Ματθ.ε:20 “Επειδή σας λέγω, ότι, εάν μη περισσεύση η δικαιοσύνη σας πλειότερον της των γραμματέων και Φαρισαίων, δεν θέλετε εισέλθη εις την βασιλείαν των ουρανών.”

Ο Ιησούς διακήρυξε ότι είχε έρθει όχι για να καταργήσει το νόμο αλλά για να τον εκπληρώσει με τη ζωή και τη διακονία Του.

Ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε σ’ αυτή τη μεγάλη αλήθεια όταν έγραψε, “Οτε όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον” (Γαλ.δ:4).  Σαν ο Θεός, ο Ιησούς Χριστός ήταν ο Συγγραφέας του νόμου, αλλά σαν άνθρωπος, υποτάχθηκε στο νόμο.  Αυτό είναι ένα απ’ τα πιο θαυμαστά σημεία της φανέρωσής Του. Είναι λογικό να πούμε ότι ο Ιησούς σαν άνθρωπος δεν θα μπορούσε να παραβεί το νόμο που ο Ίδιος είχε δώσει.

Για να κατανοηθεί αυτό σωστά, θα πρέπει να ξέρουμε ότι ο νόμος χωριζόταν σε τρία μέρη:

Σάπια και υγιής τροφή

Η δημιουργία της εκκλησίας είναι σχέδιο του Θεού, η αιώνια πρόθεσή Του (Εφες.α:11, γ:11, Β’ Τιμ.α:9), και ακολούθησε τρία στάδια.

1.     Το έργο του σταυρού

2.     Το θαύμα της ανάστασης

3.     Η έκχυση του Αγίου Πνεύματος

Τα δύο πρώτα ήταν προπαρασκευαστικά. Ο Θεός παραμέρισε τα ηθικά εμπόδια.

1.     Με το έργο του σταυρού, γκρέμισε το μεσότοιχο του φραγμού (Εφες.β:13) και κατάργησε τα διατάγματα του νόμου.

Το πάσχα των Εβραίων

Έξοδος ιβ:1-6

Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν και προς τον Ααρών εν τη γη της Αιγύπτου, λέγων, Ο μην ούτος θέλει είσθαι εις εσάς αρχή μηνών· θέλει είσθαι εις εσάς πρώτος των μηνών του ενιαυτού. Λαλήσατε προς πάσαν την συναγωγήν του Ισραήλ, λέγοντες, Την δεκάτην τούτου του μηνός ας λάβωσιν εις εαυτούς έκαστος εν αρνίον κατά τους οίκους των πατριών αυτών, εν αρνίον δι' έκαστον οίκον. Εάν όμως ήναι οι εν τω οίκω ολιγοστοί διά το αρνίον, αυτός και ο γείτων αυτού ο πλησιέστερος της οικίας αυτού ας λάβωσιν αυτό κατά τον αριθμόν των ψυχών· έκαστος θέλει συναριθμείσθαι διά το αρνίον αναλόγως με το αρκετόν εις αυτόν να φάγη. Το δε αρνίον σας θέλει είσθαι τέλειον, αρσενικόν ενιαύσιον· εκ των προβάτων ή εκ των αιγών θέλετε λάβει αυτό. Και θέλετε φυλάττει αυτό μέχρι της δεκάτης τετάρτης του αυτού μηνός· και τότε άπαν το πλήθος της συναγωγής του Ισραήλ θέλει σφάξει αυτό προς το εσπέρας. 

Το πάσχα

Η γιορτή του Πάσχα, όπως γιορτάζεται σήμερα σ’ όλο τον κόσμο και στη χώρα μας, δεν έχει χριστιανική προέλευση, αλλά είναι καθαρά ειδωλολατρική.

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ - 10. Η μαρτυρία της εκκλησιαστικής ιστορίας: Βάπτισμα

«Λοιπόν καί ημείς, περικυκλωμένοι όντες υπό τοσούτου νέφους μαρτύρων, άς απορρίψωμεν πάν βάρος καί τήν ευκόλως εμπεριπλέκουσαν ημάς αμαρτίαν, καί άς τρέχωμεν μεθ' υπομονής τόν προκείμενον εις ημάς αγώνα» Εβρ.ιβ:1

Εφόσον όλα τα δόγματα πρέπει να βασίζονται μόνο στις Γραφές και όχι στις ανθρώπινες παραδώσεις, σε θρησκείες ή φιλοσοφίες (Γαλ.α:8-9  Κολ.β:8  Β' Τιμ.γ:16-17), κι εμείς στηρίξαμε όλα τα συμπεράσματα αυτής της μελέτης στην Αγία Γραφή. 

Μιργιάμ

Το Εβραϊκό αυτό όνομα στην Καινή Διαθήκη φέρει η μητέρα του Χριστού και άλλες γυναίκες.

Η σημασία του ονόματος τούτου είναι τόσο σκοτεινή, ώστε έχουν δοθεί σ’ αυτό περίπου 70 διαφορετικές ερμηνείες.

Κατ’ άλλους σημαίνει την “ελπίδα” κατ’ άλλους την “πικρία” κατ’ άλλους την “κυρία” κατ’ άλλους το “ύψος” κατ’ άλλους το “δώρο” κατ’ άλλους τη “μύρα” κατ’ άλλους την “κυρία της θάλασσας” κ.τ.λ.

Σαν όνομα ήταν πολύ εύχρηστο στις μέρες του Ιησού. Οι Ο’ το μεταφράζουν “Μαριάμ” και έτσι χρησιμοποιείται στην Καινή Διαθήκη προκειμένου μόνο για τη μητέρα του Χριστού. Για τις άλλες ομώνυμες γυναίκες χρησιμοποιείται ο εξελληνισμένος τύπος “Μαρία”. Ο Ιώσηπος το Μιργιάμ αποδίδει με το “Μαριάμη”.

 

Είχε ο Χριστός αδέλφια;

Αν είχε, ήταν από τη Μαριάμ τη μητέρα Του ή από άλλο προηγούμενο γάμο του Ιωσήφ;

Έχουμε λοιπόν να απαντήσουμε στα δύο αυτά ερωτήματα, που όπως φαίνεται απασχολούν πολλούς ανθρώπους.

Σαν μόνη αρχή, βάση και κριτήριο στην μελέτη μας αυτή, έχουμε το λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Δεν υπάρχει κανένα άλλο βιβλίο ή σύγγραμμα ανθρώπου που να μπορεί να συγκριθεί και να σταθεί απέναντι στο λόγο του Θεού γιατί το βιβλίο αυτό το έχει γράψει ο ίδιος ο Θεός, δια μέσου των αγίων ανδρών Του, οι οποίοι παραχώρησαν τον εαυτό τους, τη ζωή τους ολοκληρωτικά στον Κύριο. Σχετικά με την αλήθεια αυτή, ο απ. Παύλος διακηρύττει: 

Η Αγία Γραφή είναι πάνω από την εκκλησιαστική παράδοση

«έπειτα ερωτώσιν αυτόν οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς· Διατί οι μαθηταί σου δεν περιπατούσι κατά την παράδοσιν των πρεσβυτέρων, αλλά με χείρας ανίπτους τρώγουσι τον άρτον; Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς· ότι καλώς προεφήτευσεν ο Ησαΐας περί υμών των υποκριτών, ως είναι γεγραμμένον· Ούτος ο λαός διά των χειλέων με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ' εμού. Εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων. Διότι αφήσαντες την εντολήν του Θεού, κρατείτε την παράδοσιν των ανθρώπων, πλύματα ξεστών και ποτηρίων, και άλλα παρόμοια τοιαύτα πολλά κάμνετε. Και έλεγε προς αυτούς· Καλώς αθετείτε την εντολήν του Θεού, διά να φυλάττητε την παράδοσίν σας»….. «ακυρούντες τον λόγον του Θεού χάριν της παραδόσεώς σας, την οποίαν παρεδώκατε· και κάμνετε παρόμοια τοιαύτα πολλά» (Μάρκ.ζ:5-9,13).

Πώς θα πρέπει να λατρεύουμε τον Κύριο Ιησού Χριστό; Ποια είναι η πηγή που θα μας οδηγήσει σε μια ευχάριστη σχέση με το Θεό; Μερικοί λένε ότι ο Θεός είναι Εκείνος που θέσπισε “τις εκκλησιαστικές παραδόσεις” για να τις ακολουθεί και να τις τηρεί ο λαός. Άλλοι λένε ότι “οι εκκλησιαστικές παραδόσεις” έχουν την επιδοκιμασία του Θεού και κατέχουν πολύ πιο υψηλή θέση από τον Άγιο λόγο του Θεού. Θα ήθελα όμως να σας πω, όσο πιο ευγενικά μπορώ, ότι αυτό είναι μεγάλο λάθος! Δεν υπάρχει καμιά εξουσία που δίδεται σε οποιονδήποτε άνθρωπο, σε οποιαδήποτε εκκλησία εδώ κάτω στη γη, που να είναι ανώτερη από αυτήν που έχει η Βίβλος.

Μιργιάμ (2)

H MΕΣΙΤΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ

Η διδασκαλία ότι εμείς οι αμαρτωλοί άνθρωποι πρέπει να επικαλούμαστε την παρθένο Μαρία σαν μεσίτριά μας προς το Χριστό, είναι βασική και ουσιώδης στην ομολογία πίστεως της Κρατικής Εκκλησίας. Σύμφωνα με το τυπικό της λειτουργίας της, ενώ ο διάκονος στέκεται μπροστά στην εικόνα της «Θεοτόκου», βλέποντας προς την εικόνα του Χριστού, οι χοροί ψάλλουν: “ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου Σώτερ σώσον ημάς” Η φράση αυτή σημαίνει ότι ο Σωτήρας Χριστός χορηγεί τη σωτηρία Του ή την προστασία Του στον αμαρτωλό δια μέσου της μεσιτείας τη παρθένου Μαρίας.

Περί λιτανείας

1.Λιτανεία, σημαίνει ικεσία. Πρόκληση κοινή. Σύνδρομη ευχαριστία προς τον Θεόν υπέρ τινός δώρου Του ή ανάμνησις επέμβασής Του.

Λιτανεύω, συνώνυμο του λίσσομαι (παρακαλώ, ζητώ κάλυψη), «Γουνών λιτανεύειν» (Οδήσ. κ. 481). Αλλά και λιτανικός, λιτόνιος, λιτανός (Αισχ. Ικετ. 809)

2.Αλλά και λιταργίζω, πηγαίνω κάπου τρέχοντας. Και περιφέρω. Λιτααργικός, λίταργος, λιτασμός.

Λιτή (λίτομαι) η παρακλητική προσευχή. («λιτήσι λίσσεσθαι» Οδυσ. Λ.34, «ες λιτός κατεβαίνει» Πρόδ. 1.116, «λιταίς πείθειν...» Πίνδ,Ο.2.144, «λιτοί θεών» = προσευχές προς τους Θεούς, Ευρ. Ικετ. 262) 

3.Εκκλησιαστικώς λιτανεία (Ιωαν.Μουχ. 3101 β'). Στην εκκλησιαστική ιεροτελεστία, ή λιτανεία εκ του ναού στο χώρο του νάρθηκα, αμέσως μετά την κεφαλοκλισία.

Και λιτήρ (ικετήριος), λητήσιος (δεόμενος).

Οι παραδόσεις (10)

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

1.         Τι σημαίνει εξομολόγηση;

Εξομολόγηση σημαίνει, ομολογώ φανερά, αναγνωρίζω, παραδέχομαι τις αμαρτίες μου, τα σφάλματα και τις ελλείψεις μου.

2.         Είναι απαραίτητη η εξομολόγηση;

Η εξομολόγηση είναι απαραίτητη. Χωρίς ταπείνωση και εξομολόγηση δεν παίρνει κανείς συγχώρηση και έλεος από το Θεό.

Παροιμίες κη:13,14 “Ο κρύπτων τας αμαρτίας αυτού, δεν θέλει ευοδωθή, ο δε εξομολογούμενος και παραιτών αυτάς, θέλει ελεηθή. Μακάριος ο άνθρωπος ο φοβούμενος πάντοτε όστις όμως σκληρύνει την καρδίαν αυτού, θέλει πέσει εις συμφοράν”.

Α’Ιωαν. α:9  “Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας, και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας”.