1. Τι σημαίνει παράδοση;
Σημαίνει κάτι
που άλλοι μας έχουν δώσει για να το πιστεύουμε και να το εκτελούμε.
2. Υπάρχουν πολλές παραδόσεις;
Ναι. Είναι οι
παραδόσεις που άφησαν ο Χριστός και οι απόστολοι, οι παραδόσεις των πρεσβυτέρων
που είχαν οι Ιουδαίοι, οι παραδόσεις των “πατέρων”, οι παραδόσεις κάθε εκκλησίας
και θρησκείας (Β’ Θεσ.β:15, Γαλ.α:14).
Κολ.β:8 “Βλέπετε μη σας εξαπατήση
τις διά της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων,
κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ουχί κατά Χριστόν”.
3. Ποιες παραδώσεις πρέπει να πιστεύουμε;
Πρέπει να
πιστεύουμε μόνο τις παραδόσεις του Χριστού και των αποστόλων.
Ιωαν.η:31,32 “Έλεγε λοιπόν ο Ιησούς
προς τους Ιουδαίους τους πιστεύσαντας εις αυτόν. Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω
εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου και θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια
θέλει σας ελευθερώσει”
Β’ Ιωάν. α:9 “Πας όστις παραβαίνει και
δεν μένει εν τη διδαχή του Χριστού, Θεόν δεν έχει ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος έχει και τον Πατέρα και
τον Υιόν”
Α’Κορ.ια:2 “Σας επαινώ δε, αδελφοί,
ότι εις πάντα με ενθυμείσθε, και κρατείτε τας παραδόσεις, καθώς παρέδωκα εις
εσάς”. (Μιλάει για τις παραδόσεις που ο ίδιος ο απόστολος Παύλος, παρέδωσε στην
εκκλησία, και όχι για όποιες μεταγενέστερες).
Β’Θεσ.β:15 “Λοιπόν, αδελφοί, μένετε
σταθεροί, και κρατείτε τας παραδόσεις τας οποίας εδιδάχθητε, είτε διά λόγου,
είτε δι’ επιστολής ημών”. (Εδώ ο Παύλος τονίζει το “ημών” που σημαίνει “τις
δικές τους αποστολικές παραδόσεις”).
Β’ Θεσ. γ:6,14 “Σας παραγγέλλομεν δε,
αδελφοί, εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να απομακρύνεσθε από παντός
αδελφού ατάκτως περιπατούντος, και ουχί κατά την παράδοσιν την οποίαν παρέλαβε
παρ’ ημών”, “Και εάν τις δεν υπακούη εις τον λόγον ημών τον διά της επιστολής,
τούτον σημειόνετε και μη συναναστρέφεσθε μετ’ αυτού, διά να εντραπή”.
4. Ποιες είναι οι παραδόσεις του Χριστού;
Τις παραδόσεις
του Χριστού τις δίδαξαν οι απόστολοι προφορικά στην αρχή, και στη συνέχεια τις
έγραψαν μέσα στα ευαγγέλια, τις Πράξεις και τις επιστολές. Οι παραδόσεις του
Χριστού και των αποστόλων είναι γραμμένες στην Καινή Διαθήκη.
Β’ Πετρ.α:15 “Θέλω όμως επιμεληθή,
ώστε σεις και μετά την αποβίωσίν μου να δύνασθε πάντοτε να ενθυμήσθε αυτά”.
Οι απόστολοι
φρόντισαν ν’ αφήσουν γραπτές τις παραδόσεις που δίδαξαν, για να μένουν
αναλλοίωτες. Όλοι ξέρουμε πόσο αλλοιώνονται οι προφορικές παραδόσεις, όταν
μεταδίδονται από στόμα σε στόμα.
Το αποστολικό
κήρυγμα δεν ήταν μόνο θεμελιώδες, δηλ. γνήσιο και αμετάθετο, ήταν και πλήρες,
δηλ. χωρίς ελλείψεις, δίχως κενό αλλά ολόκληρο και τέλειο.
Κολ.α:28 “Τον οποίον ημείς
κηρύττομεν νουθετούντες πάντα άνθρωπον, και διδάσκοντες πάντα άνθρωπον εν πάση
σοφία, διά να παραστήσωμεν πάντα άνθρωπον τέλειον εν Χριστώ Ιησού”.
Αργότερα η
εκκλησία δεν έλαβε καμία εντολή να προσθέσει ούτε να αφαιρέσει, αλλά να
διαφυλάξει αυτή την αλήθεια με πιστότητα.
Α’ Τιμ.ς:20 “Ω Τιμόθεε, την
παρακαταθήκην φύλαξον, αποστρεφόμενος τας βεβήλους ματαιολογίας, και τας
αντιλογίας της ψευδωνύμου γνώσεως”
Β’ Τιμ.α:14 “Την καλήν παρακαταθήκην
φύλαξον διά του Πνεύματος του Αγίου του ενοικούντος εν ημίν”.
Ο απόστολος
Παύλος γράφει στους Θεσσαλονικείς Χριστιανούς: “Όθεν του λοιπού, αδελφοί, σας παρακαλούμεν και σας προτρέπομεν διά του
Κυρίου Ιησού, καθώς παρελάβετε παρ’ ημών το πως πρέπει να περιπατήτε και να
αρέσκητε εις τον Θεόν, ούτω να περισσεύητε εις το μάλλον. Διότι εξεύρετε ποίας
παραγγελίας εδώκαμεν εις εσάς διά του Κυρίου Ιησού. Επειδή τούτο είναι το
θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχησθε από της πορνείας”
(Α’Θεσ.δ:1-3), και αμέσως συνεχίζει επαναλαμβάνοντας γραπτώς τις “παραγγελίες”
που είχε παραδώσει στους Θεσσαλονικείς προφορικά. Το ίδιο βλέπουμε στην Α’
Κορ.ιε:1-3 ότι ο Παύλος υπενθυμίζει αυτά που τους είχε πει προφορικά, γραπτά.
Γαλ.α:8 “Αλλά και εάν ημείς, ή
άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο το οποίον σας
εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα”.
Το ευαγγέλιο
δηλ. που ο απόστολος Παύλος είχε κηρύξει στους Γαλάτες προφορικά έπρεπε
οπωσδήποτε να συμφωνεί και να ταυτίζεται με το κήρυγμα που γράφει στην επιστολή
του.
5. Ποια στάση κράτησε ο Χριστός μπροστά
στις ανθρώπινες θρησκευτικές παραδόσεις που ήταν αντίθετες με το λόγο του Θεού;
Ο Χριστός
δημόσια έλεγξε τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους, γιατί άφησαν την εντολή του
Θεού και τηρούσαν τις παραδόσεις των ανθρώπων. Μάλιστα, είπε, ότι ο Θεός δεν
δέχεται λατρεία από τέτοιους ανθρώπους και όσα κάνουν πάνε άδικα.
Μαρκ.ζ:5-10 “Έπειτα ερωτώσιν αυτόν οι
Φαρισαίοι και οι γραμματείς, Διατί οι μαθηταί σου δεν περιπατούσι κατά την
παράδοσιν των πρεσβυτέρων, αλλά με χείρας ανίπτους τρώγουσι τον άρτον; Ο δε
αποκριθείς είπε προς αυτούς, Ότι καλώς προεφήτευσεν ο Ησαΐας περί υμών των
υποκριτών, ως είναι γεγραμμένον, Ούτος ο λαός διά των χειλέων με τιμά, η δε
καρδία αυτών μακράν απέχει απ’ εμού, εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες
διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων. Διότι αφήσαντες την εντολή του Θεού, κρατείτε
την παράδοσιν των ανθρώπων, πλύματα ξεστών και ποτηρίων, και άλλα παρόμοια
τοιαύτα πολλά κάμνετε Και έλεγε προς αυτούς. Καλώς αθετείτε την εντολήν του
Θεού, διά να φυλάττητε την παράδοσίν σας. Διότι ο Μωυσής είπε, Τίμα τον Πατέρα
σου και την μητέρα σου, και ο κακολογών πατέρα ή μητέρα εξάπαντος να
θανατόνηται”.
6. Υπάρχουν προφορικές παραδόσεις των
αποστόλων που δεν είναι γραμμένες αλλά έφτασαν σε μας από στόμα σε στόμα;
ΟΧΙ. Δεν
υπάρχουν.
7. Ποιος δίδαξε τις παραδόσεις που έχει
σήμερα η Ορθόδοξη εκκλησία;
Διδάχτηκαν από
διάφορους εκκλησιαστικούς ηγέτες, τη Βυζαντινή κυρίως περίοδο, πολλά χρόνια
μετά τους αποστόλους. Αυτό σημαίνει ότι άνθρωποι πιστοί έζησαν και πέθαναν
δίχως να έχουν αυτή την παράδοση των “πατέρων”. Πώς μπόρεσαν αυτοί να
ερμηνεύσουν τις Γραφές; Γιατί αν είναι απαραίτητη, ο Θεός τους άφησε δίχως
παράδοση;
Πολλές
παραδόσεις μπήκαν μόνες τους σιγά - σιγά
στην εκκλησία. Τις έφεραν εκείνοι που είχαν ειδωλολατρικό παρελθόν και έγιναν
αναγκαστικά Χριστιανοί, όταν απαγορεύτηκε η ειδωλολατρία απ’ τον 4ο αιώνα και
μετά (Μ. Κων\νος - Θεοδόσιος).
8. Πώς το ξέρουμε αυτό;
Αυτό το γράφει
η εκκλησιαστική ιστορία. Εκεί μπορούμε να διαβάσουμε πότε οι ανθρώπινες αυτές
παραδόσεις μπήκαν στην εκκλησία.
9. Τι σημαίνουν τα λόγια του ευαγγελίου: “Και
άλλα πολλά θαύματα έκανε ο Ιησούς τα οποία δεν είναι γραμμένα εις το βιβλίο τούτο”;
(Ιωάν.κ:30-31).
Τα λόγια αυτά
τα χρησιμοποιούν αυτοί που ισχυρίζονται ότι εκτός τα θαύματα και τη διδαχή του
Χριστού που είναι γραμμένα στο Ευαγγέλιο, υπάρχουν κι άλλα που δεν γράφτηκαν,
αλλά μεταδόθηκαν σε μας από στόμα σε στόμα και αποτελούν σήμερα την Ιερή
Παράδοση της εκκλησίας.
Ο ισχυρισμός
αυτός δεν στέκει. Πρώτα: γιατί εδώ καθαρά μας μιλά για θαύματα που έκανε ο
Ιησούς και όχι για διδαχή διαφορετική από αυτή που είναι γραμμένη στο Ευαγγέλιο
και που διαδόθηκε προφορικά. Δεύτερο: γιατί η Ιερή Παράδοση της εκκλησίας καθώς
αποδεικνύεται από τη μελέτη της εκκλησιαστικής ιστορίας, μπήκε στην εκκλησία πολλούς
αιώνες μετά το Χριστό και δεν έχει καμιά σχέση μ’ αυτά που Εκείνος δίδαξε.
Ακόμα είναι αντίθετη με όσα δίδαξε ο Χριστός και οι απόστολοι και αποκλείεται
έτσι να είναι δική Του. Αλλά αν διαβάσουμε και τα παρακάτω λόγια του εδαφίου
που εξετάζουμε, θα δούμε ότι καθαρά αναφέρει ότι αυτά που γράφτηκαν είναι
αρκετά για να μας οδηγήσουν στη σωτηρία.
10. Ποιες είναι αυτές οι παραδόσεις που δεν
είναι του Χριστού και των αποστόλων αλλά μπήκαν στην εκκλησία πολύ αργότερα και
είναι αντίθετες με το λόγο του Θεού;
Αυτές είναι:
·
Η κατασκευή και προσκύνηση των εικόνων και των
λειψάνων.
·
Η επίκληση των αγίων και της Παναγίας για βοήθεια
και σωτηρία.
·
Το ιερατείο με τις στολές και τους τίτλους του.
·
Ο τρόπος που γίνεται η λειτουργία.
·
Η νηστεία όπως εφαρμόζεται σήμερα.
·
Τα μνημόσυνα και οι προσευχές για τους νεκρούς.
·
Οι εκκλησιαστικές εορτές.
·
Τα μυστήρια.
Και άλλες.
Συνεχίζεται
