Ο Χριστός πέθανε
σαν άνθρωπος
Αυτή τη διδασκαλία τη βλέπουμε να αποδεικνύεται πολύ καθαρά μέσα
στην Καινή Διαθήκη καθώς και στο βιβλίο του προφήτη Ησαΐα. Τα παρακάτω εδάφια
μας δείχνουν χωρίς αμφιβολία την ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού. Αναντιρρήτως
ήταν ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς που πέθανε πάνω στο σταυρό, και όχι η θεϊκή
φύση που κατοικούσε μέσα Του, γιατί ο Θεός είναι Αθάνατος.
Α’ Πέτρ.γ:18 Επειδή και ο Χριστός άπαξ έπαθε διά τας
αμαρτίας, ο δίκαιος υπέρ των αδίκων, διά να φέρη ημάς προς τον Θεόν, θανατωθείς
μεν κατά την σάρκα, ζωοποιηθείς δε διά του πνεύματος·
Α’ Τιμ.β:5,6 Διότι είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού
και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός, όστις έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον υπέρ πάντων,
μαρτυρίαν γενομένην εν ωρισμένοις καιροίς,
Ρωμ.ε:10 Διότι εάν εχθροί όντες εφιλιώθημεν με
τον Θεόν διά του θανάτου του Υιού αυτού, πολλώ, μάλλον φιλιωθέντες θέλομεν σωθή
διά της ζωής αυτού·
Κολ.α:22 τώρα όμως διήλλαξε προς εαυτόν διά του
σώματος της σαρκός αυτού διά του θανάτου, διά να σας παραστήση ενώπιον αυτού
αγίους και αμώμους και ανεγκλήτους,
Ματθ.κ:28 καθώς ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε διά να
υπηρετηθή, αλλά διά να υπηρετήση και να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών.
Ιωάν.ιε:13 Μεγαλητέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς,
του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού.
Φιλ.β:8 και ευρεθείς κατά το σχήμα ως
άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε
σταυρού.
Πράξ.ιζ:31 διότι προσδιώρισεν ημέραν εν ή μέλλει
να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη, διά ανδρός τον οποίον διώρισε, και
έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών.
Εβρ.ι:10-12 Με το οποίον θέλημα είμεθα ηγιασμένοι διά
της προσφοράς του σώματος του Ιησού Χριστού άπαξ γενομένης. Και πας μεν ιερεύς
ίσταται καθ' ημέραν λειτουργών και τας αυτάς πολλάκις προσφέρων θυσίας, αίτινες
ποτέ δεν δύνανται να αφαιρέσωσιν αμαρτίας· αλλ' αυτός αφού προσέφερε μίαν θυσίαν
υπέρ αμαρτιών, εκάθησε διαπαντός εν δεξιά του Θεού,
Εβρ.β:14 Επειδή λοιπόν τα παιδία εμέθεξαν από σαρκός
και αίματος, και αυτός παρομοίως μετέλαβεν από των αυτών, διά να καταργήση διά
του θανάτου τον έχοντα το κράτος του θανάτου, τουτέστι τον διάβολον,
Ματθ.ιζ:22-23 Και ενώ διέτριβον εν τη Γαλιλαία, είπε προς
αυτούς ο Ιησούς· Μέλλει ο Υιός του ανθρώπου να παραδοθή εις χείρας ανθρώπων·
και θέλουσι θανατώσει αυτόν, και την τρίτην ημέραν θέλει αναστηθή. Και
ελυπήθησαν σφόδρα.
Λουκ.κγ:46 και φωνάξας με φωνήν μεγάλην ο Ιησούς είπε·
Πάτερ, εις χείρας σου παραδίδω το πνεύμά μου· και ταύτα ειπών εξέπνευσεν.
Εβρ.β:9 τον δε ολίγον τι παρά τους αγγέλους
ηλαττωμένον Ιησούν βλέπομεν διά το πάθημα του θανάτου με δόξαν και τιμήν
εστεφανωμένον, διά να γευθή θάνατον υπέρ παντός ανθρώπου διά της χάριτος του
Θεού.
Ησ.νγ:3 Καταπεφρονημένος και απερριμμένος υπό
των ανθρώπων· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθενείας· και ως άνθρωπος από του οποίου
αποστρέφει τις το πρόσωπον, κατεφρονήθη και ως ουδέν ελογίσθημεν αυτόν.
Ησ.νγ:10 Αλλ' ο Κύριος ηθέλησε να βασανίση αυτόν·
εταλαιπώρησεν αυτόν. Αφού όμως δώσης την ψυχήν αυτού προσφοράν περί αμαρτίας,
θέλει ιδεί έκγονα, θέλει μακρύνει τας ημέρας αυτού, και το θέλημα του Κυρίου
θέλει ευοδωθή εν τη χειρί αυτού.
Ιωάν.ς:51 Εγώ είμαι ο άρτος ο ζων, ο καταβάς εκ του
ουρανού. Εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, θέλει ζήσει εις τον αιώνα. Και ο
άρτος δε τον οποίον εγώ θέλω δώσει, είναι η σαρξ μου την οποίαν εγώ θέλω δώσει
υπέρ της ζωής του κόσμου.
Ιωάν.ιθ:26 Ο Ιησούς λοιπόν, ως είδε την μητέρα και τον
μαθητήν παριστάμενον, τον οποίον ηγάπα, λέγει προς την μητέρα αυτού· Γύναι,
ιδού ο υιός σου.
Ιωάν.ιθ:30 Ότε λοιπόν έλαβε το όξος ο Ιησούς, είπε,
Τετέλεσται· και κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα.
Λουκ.κδ:39 ίδετε τας χείρας μου και τους πόδας μου, ότι
αυτός εγώ είμαι· ψηλαφήσατέ με και ίδετε, διότι πνεύμα σάρκα και οστέα δεν
έχει, καθώς εμέ θεωρείτε έχοντα.
Ιωάν.γ:14-16 Και καθώς ο Μωϋσής ύψωσε τον όφιν εν τη
ερήμω, ούτω πρέπει να υψωθή ο Υιός του ανθρώπου, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων
εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον. Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον,
ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις
αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.
