Η Αγία Γραφή
προειδοποιεί ότι θα έρθει μια μέρα που οι άνθρωποι δεν θα θέλουν να ακούσουν
την αλήθεια. Θα διαλέγουν να ακούνε ανθρώπους
που θα τους λένε θετικά πράγματα για τον εαυτό τους και χαριτωμένες ιστοριούλες.
Ζούμε σ’ αυτή
την ημέρα! Αυτό που πρέπει να αναρωτηθούμε είναι, θέλουμε την αλήθεια;
- Ακόμη και όταν δεν μας συμφέρει.
- Ακόμη και όταν καταδικάζει τις ενέργειες μας.
- Ακόμη και όταν επιπλήττει τα λόγια μας.
- Ακόμη και όταν ο λόγος του Θεού μας φανερώνει ότι πρέπει να μετανοήσουμε ξανά για κάποια πράγματα;
Μπορείς να ασχοληθείς
με την αλήθεια; Μπορείς να ακούσεις και
να αγαπήσεις την αλήθεια;
Η Γραφή
προειδοποιεί για ψευδοπροφήτες, ψεύτικο χρίσμα, ψεύτικες διδασκαλίες, ακόμη και
για κήρυκες που είναι πράκτορες του Σατανά που εμφανίζονται και μιλάνε σαν να έχουν
όλο το δίκιο, αλλά λειτουργούν υποχθόνια με μισές αλήθειες, στέλνοντας τους ανθρώπους
στη φαρδιά λεωφόρο που το τέλος της είναι η απώλεια.
Πόσοι και πόσοι που κάποτε περπάτησαν το στενό μονοπάτι και έζησαν τη ζωή του αγιασμού, δεν το έχουν εγκαταλείψει επειδή άκουσαν το τραγούδι των σειρήνων που τους έδινε την άδεια για ό,τι απαιτούσε η όρεξή τους. Δεν χρειάζεται πια να φύγει κανείς από την εκκλησία και να αποστατήσει, απλά βρίσκει κάποιον να του λέει αυτά που θέλει να ακούει.
Έχουμε φτάσει στο σημείο, η πλάνη να περνιέται σαν αποκάλυψη! Αλίμονο σ’ εκείνους που επέλεξαν να πιστέψουν το ψέμα.
Είμαστε μάρτυρες
μιας «χορευτικής γενιάς», που «λατρεύει» και «υμνεί» με τον τρόπο της, καθώς ο φλαουτίστας
παίζει τους ρυθμικούς ήχους μιας κατώτερης λατρείας.
Β’ Τιμ.δ:3-4 Διότι θέλει
ελθεί καιρός ότε δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν, αλλά
θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας,
γαργαλιζόμενοι την ακοήν, και από μεν της αληθείας θέλουσιν αποστρέψει την
ακοήν αυτών, εις δε τους μύθους θέλουσιν εκτραπή.