Ο ρόλος των γιατρών και των φαρμάκων
Θα πρέπει να τονίσουμε
τον απόλυτα υπερφυσικό χαρακτήρα του χαρίσματος. Μπορεί κάποιος να μπερδεύει το
χάρισμα αυτό με κάποιο υψηλό βαθμό ιατρικής ικανότητας. Όμως, αν και η ιατρική
είναι ένα θαυμάσιο ταλέντο, κι ο Θεός επιτρέπει ν’ αποκτούμε ιατρικές γνώσεις,
αυτό είναι κάτι φυσικό, όχι υπερφυσικό. Ο Θεός συχνά εργάζεται μέσα από άτομα
που δεν έχουν καθόλου ιατρικές γνώσεις. Ο Κύριος προφανώς δεν καταδίκασε την
ιατρική, ο Λουκάς ήταν γιατρός, αλλά δεν στήριξε ούτε εξάρτησε τη θεραπεία στις
ιατρικές ικανότητες του Λουκά. Ο Λουκάς δεν ακολουθούσε τον Παύλο στα ταξίδια
του σαν ο προσωπικός του γιατρός, ούτε για να προσφέρει τις υπηρεσίες του αν τα
χαρίσματα ιαμάτων αποτύγχαναν στο σκοπό τους. Στο ευαγγέλιό του ο Λουκάς
αναφέρει υπερφυσικές θεραπείες, αλλά ούτε μία φορά δεν μιλάει για κάποια
ιατρική ενέργεια.
Τα υπερφυσικά χαρίσματα
του Θεού δεν λειτουργούν μέσα από φυσικές, ανθρώπινες ικανότητες ή γνώσεις,
αλλά σύμφωνα με την πίστη. Ενώ είναι αλήθεια ότι οι γιατροί και τα νοσοκομεία
κάνουν πολύ καλό σήμερα, η ιατρική δεν είναι η νόμιμη εκπλήρωση της εντολής του
Κυρίου να θεραπεύουμε τους ασθενείς. Η ιατρική επιστήμη και πείρα
αντιπροσωπεύουν την καλλίτερη κοσμική λύση για τις αρρώστιες, αλλά δεν είναι τα
χαρίσματα ιαμάτων. Η ιατρική δεν είναι η συνέχεια της διακονίας της θεραπείας
του Ιησού. Είναι η ανθρώπινη προσπάθεια χρησιμοποίησης της γνώσης για να
βοηθήσουν τους συνανθρώπους να θεραπευτούν στο σώμα είτε στο νου. Όμως καθημερινά
ακούμε για λάθη γιατρών και είναι φυσικό, γιατί είναι άνθρωποι και η βοήθεια
που προσφέρουν βασίζεται σε ανθρώπινες γνώσεις.
Είτε άρρωστοι είμαστε,
είτε υγιείς, πρέπει να εμπιστευόμαστε πάντα το Θεό. Όταν είμαστε άρρωστοι, θα
πρέπει πάνω από όλα και συνεχώς να βλέπουμε πρώτα στο Θεό για θεραπεία και
απελευθέρωση. Δεν θα βάλουμε την πίστη μας σε γιατρούς ή στα φάρμακα αντί του
Θεού, αλλά δεν είναι λάθος να συμβουλευτούμε τους γιατρούς ή να πάρουμε
φάρμακα. Ο Παύλος περιγράφει το συνεργάτη του Λουκά σαν «αγαπητό ιατρό» χωρίς την παραμικρή καταδίκης ή υποτίμηση του
επαγγέλματός του (Κολ.δ:14).
Οι γιατροί προσφέρουν
πολλές πολύτιμες υπηρεσίες. Μας δίνουν τις αρχές της καλής υγείας, όπως η σωστή
διατροφή, η άσκηση, και η υγιεινή για την πρόληψη ασθενειών και επιδημιών. Μας
προειδοποιούν για τους κινδύνους και τα προβλήματα, και όταν ο οργανισμός
αδυνατεί να λειτουργήσει σωστά, μπορούν να βοηθήσουν να επανέλθει στην
κατάσταση που ο Θεός τον είχε προορίσει.
Η γνώση τους και η
επιδεξιότητά τους σε τελική ανάλυση προέρχονται από το Θεό, και πολλά φάρμακα
που χρησιμοποιούν έχουν την προέλευσή τους σε βότανα, βιταμίνες, μέταλλα και
άλλες ουσίες που ο Θεός δημιούργησε για να τα χρησιμοποιούμε. Συχνά, το φάρμακο
υποκαθιστά κάτι που το σώμα παρέχει κανονικά. Σε περίπτωση ασθένειας, πρέπει να
προσευχόμαστε για θεραπεία, αλλά αν η πλήρης θεραπεία δεν έρχεται αμέσως, δεν
είναι λάθος να χρησιμοποιήσουμε διάφορες ενισχύσεις για να βοηθήσουμε το σώμα,
όπως γιατρό, φάρμακα, βοηθήματα, πατερίτσες, και αναπηρικές καρέκλες.
Φυσικά, πρέπει να
αποτιμούμε προσεκτικά όλες τις ιατρικές θεραπείες, εκζητώντας το θέλημα και τη
σοφία του Θεού σε κάθε πράγμα. Η κοινωνία μας υπερκαταναλώνει φάρμακα, η τάση
είναι ότι υπάρχει ένα χάπι για κάθε πρόβλημα. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε τους
περιορισμούς, τις παρενέργειες και τους κινδύνους των διαφόρων φαρμάκων και
διαδικασιών. Επιπλέον, μερικές θεραπείες μπορεί να μην είναι κατάλληλες για το
παιδί του Θεού.
Μερικές φορές, άνθρωποι
αισθάνονται ότι ο Θεός τους έχει θεραπεύσει και δεν χρειάζεται πλέον
φαρμακευτική αγωγή. Αν ο Θεός τους έχει μιλήσει, πρέπει να μείνουν στην
υπόσχεσή Του. Επιπλέον, αν ο Θεός τους έχει θεραπεύσει, θα είναι σε θέση να
επιβεβαιωθεί το γεγονός από τους γιατρούς. Θα πρέπει να δέχονται τη θεραπεία
από το Θεό, αλλά δεν πρέπει να διακόψουν τη φαρμακευτική αγωγή σαν μέσο που
αποδεικνύει την πίστη τους, και με αυτό τον τρόπο να απαιτούν ο Θεός να τους
θεραπεύσει.
