ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.δ:3 καὶ ὁ καθήμενος ὅμοιος ὁράσει λίθῳ ἰάσπιδι καὶ σαρδίῳ καὶ ἶρις κυκλόθεν τοῦ θρόνου ὅμοιος ὁράσει σμαραγδίνῳ.

Α.  «και ο καθήμενος όμοιος λίθω ιάσπιδι...»

Ίασπις είναι ένας πολύτιμος λίθος πορφυρού χρώματος. Ο καθήμενος λοιπόν επί του θρόνου ήταν όμοιος κατά την θέα με λίθο εκθαμβωτικού και απαστράπτοντος πορφυρού χρώματος, που ακτινοβολούσε παντού και γέμιζε τον τόπο όπου ήταν ο θρόνος Του.

Στο κα:18,19 παρατηρούμε ότι το πρώτο στρώμα των θεμελίων της ουράνιας Ιερουσαλήμ είναι λίθος ίασπις.

Εξοδ.κη:20 Ίασπις ήταν ένας από τους λίθους του επιστήθιου του Αρχιερέα.

Ιωάν. ιθ:2-5 Οι Ρωμαίοι στρατιώτες έβαλαν πάνω στον Ιησού ένα ιμάτιο χρώματος πορφυρού. Ο Πιλάτος έγραψε το επίγραμμα «ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ». Οι Φαρισαίοι προσπάθησαν να το διορθώσουν αλλά δεν τα κατάφεραν και ο Πιλάτος είπε «ο γέγραφα γέγραφα». Ο Θεός επέτρεψε αυτό να συμβεί προφητικά γιατί ο Ιησούς ήταν πράγματι ο Βασιλιάς των Ιουδαίων. Έτσι το ιμάτιο αυτό που έβαλαν πάνω στο Χριστό για λοιδορία, ήταν κάτι που ο Θεός επέτρεψε να γίνει, για να φανεί ότι ο Χριστός ήταν πράγματι ο Βασιλιάς των Βασιλιάδων. Βλέπουμε λοιπόν ότι το πορφυρούν συμβολίζει Βασιλικότητα. Επομένως ο καθήμενος επί του θρόνου είναι ο Βασιλιάς των Βασιλιάδων (Α’Τιμ.α:17).

Β.  «και σαρδίω»

Έχουμε δύο πολύτιμους λίθους εδώ, γιατί το Πνεύμα του Θεού θέλει να μας διδάξει δύο αλήθειες. Ο καθήμενος επί του θρόνου ήταν κατά την θέα όμοιος και με τους δύο λίθους. Ο Σάρδιος λίθος έχει ένα χρώμα λαμπερό κόκκινο, που συμβολίζει τη Σωτηρία, γιατί η Σωτηρία προέρχεται από το αίμα του Χριστού.

Εξοδ.κη:17 Σάρδιος είναι ο πρώτος πολύτιμος λίθος στο επιστήθιο του Αρχιερέα. Αυτοί οι λίθοι ήταν 12 και αντιπροσώπευαν τις 12 φυλές του Ισραήλ.

Εξοδ.κη:20 Ο πρώτος λίθος στο επιστήθιο του Αρχιερέα ήταν Σάρδιος, και ο τελευταίος επάνω σ’ αυτό ήταν Ίασπις. Εδώ λοιπόν έχουμε μια μεγάλη αλήθεια που μας φανερώνει ότι αυτός που κάθεται επάνω στο θρόνο είναι ο πρώτος και ο έσχατος.  Ποιος είναι ο πρώτος και ο έσχατος; Αποκ.α:11-12 είναι ο Ιησούς, σαν ο Θεός.

Βλέπουμε εδώ τον Ιησού σαν Σωτήρα και Βασιλιά. Ο Σάρδιος συμβολίζει τη σωτηρία και ο Ίασπις τη Βασιλικότητα. Ήταν (και είναι) Σωτήρας στην πρώτη Του έλευση και γίνεται Βασιλιάς στα πάντα, στη 2^η έλευσή Του.

Γ. «και ίρις κυκλόθεν του θρόνου όμοιος οράσει σμαραγδίνω».

Ίρις. Γεν.θ:12-17 Ήταν σύμβολο της διαθήκης του ελέους που έκανε ο Θεός στο Νώε. Αυτή η Ίρις του ελέους και της χάρης του Θεού φανερώνει ακριβώς αυτές τις ιδιότητές Του καθώς κάθεται πάνω στο θρόνο Του.

«κυκλόθεν» του θρόνου σημαίνει ότι αυτή η ίρις ήταν 360^ο γύρω από το θρόνο. Αυτό που βλέπουμε λοιπόν σ’ αυτή την εικόνα είναι ότι από όπου κι αν κοιτάξουμε ή προσπαθήσουμε να πλησιάσουμε το θρόνο του Θεού, πρώτα βλέπουμε ή αγγίζουμε το έλεος και τη χάρη Του. Το έλεος και η χάρη του Θεού μας προστατεύουν από την κρίση Του. Αυτή η ίρις έκανε το θρόνο να έχει όψη «σμαράγδινη».

Αποκ.κα:4-7 δείχνει το έλεος του Θεού να εκδηλώνεται στο λαό Του.

Αποκ.δ:4 καὶ κυκλόθεν τοῦ θρόνου θρόνοι εἴκοσι τέσσαρες, καὶ ἐπὶ τοὺς θρόνους εἴκοσι τέσσαρας πρεσβυτέρους καθημένους περιβεβλημένους ἱματίοις λευκοῖς καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν στεφάνους χρυσοῦς.

Α. Τώρα αρχίζουμε να βλέπουμε πως είναι το «σκηνικό» γύρω από το θρόνο του Θεού. Έχουμε 24 θρόνους που κάθονται 24 πρεσβύτεροι. 24 = 2Χ12, και έχουμε δύο Διαθήκες, την Παλαιά και την Καινή. Στην Παλαιά είχαμε 12 πατριάρχες, και στην Καινή 12 αποστόλους οι οποίοι θα είναι κριτές στις 12 φυλές του Ισραήλ. Δεν σημαίνει όμως ότι οι 24 πρεσβύτεροι που ο Ιωάννης βλέπει εδώ είναι οι 12 υιοί του Ιακώβ, και οι 12 μαθητές του Ιησού. Αυτό που θέλει να μας φανερώσει ο λόγος του Θεού εδώ είναι ότι οι πατριάρχες των 12 φυλών αντιπροσώπευαν ολόκληρες φυλές. Στην ιστορία του Ισραήλ, ο Θεός αποκαλεί ολόκληρη φυλή με το όνομα του γενάρχη της. Αυτές οι 12 φυλές συμβολίζουν τον πνευματικό Ισραήλ, διότι στην όραση αυτή βλέπουμε το πνευματικό βασίλειο του Θεού. Οι 12 απόστολοι αντιπροσωπεύουν όλη την πνευματική εκκλησία του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Από πολλές άλλες γραφές μέσα στο λόγο του Θεού, βρίσκουμε ότι ο αριθμός 12 συμβολίζει το πλήρες πνευματικό βασίλειο του Θεού και το πλήρες βασίλειο του Θεού αποτελείται από αγίους της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Με άλλα λόγια το πλήρες βασίλειο του Θεού θα αποτελείται από τους αγίους της Αρπαγής, που σημαίνει και της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.

Στο κεφάλαιο κα:10-14, έχουμε μία περιγραφή της ουράνιας Ιερουσαλήμ, της πόλεως της αγίας που όλοι γνωρίζουμε καλά ότι αναφέρεται στην εκκλησία, τη νύμφη του Αρνίου, και εδώ βλέπουμε να περιγράφεται το σύνολο αυτό των πιστών της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης με δύο δωδεκάδες ονόματα. Τα ονόματα των 12 υιών του Ιακώβ γραμμένα πάνω στους δώδεκα πυλώνες της πόλης, και τα ονόματα των 12 αποστόλων, γραμμένα πάνω στα 12 θεμέλιά της. Φαίνεται λοιπόν καθαρά ότι το 24 συμβολίζει το σύνολο των πιστών της νύμφης του Ιησού τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης. Άρα λοιπόν ο Ιωάννης βλέπει σε σύμβολα τη νύμφη του Χριστού που έχει ήδη αρπαχτεί, γύρω από το θρόνο Του και όπως θα δούμε και άλλες ομάδες ανθρώπων πρόκειται να προστεθούν σ’ αυτή την ουράνια σκηνή.

Β. «πρεσβύτεροι»

Παντού μέσα στην Καινή Διαθήκη, η λέξη αυτή αναφέρεται σε ανθρώπους, όχι σε αγγέλους. Τους βλέπουμε να κάθονται πάνω σε θρόνους, που σημαίνει ότι ο κόπος της εργασίας τους έχει πια τελειώσει. Η διακονία τους έχει διεκπεραιωθεί.

Όταν ο Ιησούς τελείωσε τη διακονία Του στη γη, η Καινή Διαθήκη μας λέει ότι αναλήφθηκε και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα. Το να κάθεται κανείς σημαίνει ότι η διακονία του έχει σταματήσει, έχει πλέον τη θέση του στη δόξα του Θεού και απολαμβάνει την παρουσία Του.

Γ. «περιβεβλημένους εν ιματίοις λευκοίς».

Αυτό δείχνει ότι έχουν καθαριστεί, για πάντα. Έχουν πλέον σωθεί. Έχουν ντυθεί τη δικαιοσύνη του Χριστού και τώρα πια ζουν αιώνια σ’ αυτή την κατάσταση της δικαιοσύνης.

Δ. «και επί τας κεφαλάς αυτών στεφάνους χρυσούς».

Αυτοί οι στέφανοι όπως είδαμε πριν είναι τρόπαια νίκης. Δεν είναι διαδήματα, αλλά στέφανοι και μάλιστα χρυσοί, που σημαίνει ότι νίκησαν με το Θεό, γιατί ο χρυσός αντιπροσωπεύει τη θεότητα.

Δεν είναι σαν τα στέμματα που φορούν οι βασιλιάδες, γιατί δεν έχουν παντρευτεί με τον Βασιλιά των Βασιλιάδων ακόμη. Έχουν όμως κατακτήσει τη νίκη, είναι μέσα στην παρουσία του Βασιλιά.

Ο χρυσός συμβολίζει τη θεότητα και οι χρυσοί στέφανοι δείχνουν ότι δε νίκησαν με τη δική τους δύναμη, αλλά γιατί εμπιστεύθηκαν τη δύναμη του Θεού και τη χάρη Του.

Αργότερα, στο δ:10 και στο ε:14 βλέπουμε ότι βάζουν τα χρυσά στεφάνια μπροστά στο θρόνο του Θεού, δίνοντας στο Θεό όλη τη δόξα και την τιμή για τη νίκη τους. Θα θέλουμε συνεχώς να Τον υψώνουμε και να Τον ευχαριστούμε για όσα έκανε για μας. 

Αυτό ακριβώς βλέπουμε να συμβαίνει στο 4^ο και 5^ο κεφάλαιο. Οι 24 πρεσβύτεροι συνεχώς προσκυνούν και ρίχνουν τα στεφάνια τους στα πόδια του Ιησού. Είναι ολοκληρωτικά δοσμένοι σ’ αυτή την απασχόληση, της συνεχούς αναγνώρισης της χάρης και της αγάπης του Θεού.