Ο Ιησούς Θεός και άνθρωπος
Ο Ιησούς Χριστός ήταν τέλειος Θεός και ταυτόχρονα τέλειος
άνθρωπος. Είχε διπλή φύση. Η ανθρώπινη φύση του Χριστού όπως είδαμε, διδάσκεται
καθαρότατα μέσα από τις Γραφές, όμως η ανθρώπινη φύση Του δεν πρέπει ποτέ να
απομονώνεται από το σύνολο της αλήθειας για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, δεν
πρέπει κανείς να μένει μόνο σ' αυτήν.
Η Βίβλος που τόσο καθαρά διδάσκει την ανθρώπινη φύση του Χριστού,
επανειλημμένα μιλά εξίσου καθαρά και για τη Θεϊκή Του φύση.
Η διπλή φύση του Χριστού φαίνεται καθαρά σε πολλά εδάφια τα οποία
αναφέρονται συγχρόνως στη Θεϊκή και στην ανθρώπινη φύση Του. Παρακάτω παραθέτουμε
μια σειρά εδαφίων τα οποία δείχνουν και τις δύο φύσεις του Ιησού Χριστού.
Κολ.α:15 όστις είναι εικών του Θεού του
αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως,
α. Η «ορατή» εικόνα αναφέρεται στην
ανθρώπινη φύση γιατί ο Θεός είναι αόρατος
β. Ο αόρατος Θεός φανερώθηκε εν
Χριστώ.
Κολ.β:9 διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της
θεότητος σωματικώς,
α. Ανθρώπινο σώμα, σημαίνει ανθρώπινη
φύση
β. Το πλήρωμα της θεότητας αναφέρεται
στη Θεϊκή φύση
Β’ Κορ.ε:19 δηλονότι ο Θεός ήτο εν τω Χριστώ διαλλάσσων
τον κόσμον προς εαυτόν, μη λογαριάζων εις αυτούς τα πταίσματα αυτών, και ενεπιστεύθη
εις ημάς τον λόγον της διαλλαγής.
α. Χριστός σημαίνει κεχρισμένος
συνεπώς αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση Του.
β. Ο Θεός εν Χριστώ είναι η Θεϊκή φύση
A’ Τιμ.γ:16 Και
αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα· ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί,
εδικαιώθη εν πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις
τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη.
α. «σαρκί», «εδικαιώθη», «ανελήφθη», αναφέρονται στηνανθρώπινη
φύση του Χριστού.
β. Ο Θεός που φανερώθηκε είναι η θεϊκή
Του φύση.
Αποκ.κβ:16 Εγώ ο Ιησούς έπεμψα τον άγγελόν μου να
μαρτυρήση εις εσάς ταύτα εις τας εκκλησίας. Εγώ είμαι η ρίζα και το γένος του
Δαβίδ, ο αστήρ ο λαμπρός και ορθρινός. σει εις εσάς ταύτα εις τας εκκλησίας,
εγώ είμαι η ρίζα και το γένος του Δαυίδ ο αστήρ ο λαμπρός και ορθρινός
α. Το γένος του Δαυίδ είναι η φυσική
Του γενιά
β. Η ρίζα του Δαυίδ αναφέρεται στο Θεό
που είναι Πατέρας όλων των ανθρώπων.
Αποκ.α:17-18 Και ότε είδον αυτόν, έπεσα προς τους πόδας
αυτού ως νεκρός, και επέθηκε την δεξιάν αυτού χείρα επ' εμέ; λέγων μοι· Μη φοβού·
εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων, και έγεινα νεκρός, και ιδού, είμαι
ζων εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν, και έχω τα κλειδία του άδου και του
θανάτου.
α. «ως νεκρός» αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση
β. «ο πρώτος και ο έσχατος» αναφέρεται στη θεότητά Του όπως βλέπομε
στον Ησ.μα:4 και Αποκ.α:18
Ιωάν.β:19,21 Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτούς·
Χαλάσατε τον ναόν τούτον, και διά τριών ημερών θέλω εγείρει αυτόν... Εκείνος όμως έλεγε περί του ναού του σώματος
αυτού.
α. Ναός, σώμα που θα πέθαινε και θα αναστηνόταν,
ανθρώπινη φύση
β. «θέλω εγείρει αυτόν» εδώ μίλησε ο Θεός γιατί ο Πατέρας ανέστησε το
Χριστό από τους νεκρούς και όχι ο άνθρωπος Χριστός τον εαυτό Του και αυτό το
βλέπομε καθαρά στους Γαλ.α:1 «Παύλος απόστολος ουχί από ανθρώπων, ουδέ δι'
ανθρώπου, αλλά διά Ιησού Χριστού και Θεού Πατρός του αναστήσαντος αυτόν εκ
νεκρών».
Ματθ.α:23 Ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και θέλει
γεννήσει υιόν, και θέλουσι καλέσει το όνομα αυτού Εμμανουήλ, το οποίον μεθερμηνευόμενον
είναι, Μεθ' ημών ο Θεός.
α. Το βρέφος, ο υιός εκ παρθένου, αναφέρεται
και πάλι στην ανθρώπινη φύση Του.
β. «Μεθ' ημών ο Θεός» αναφέρεται στη θεϊκή φύση Του
Ησ.θ:6 Διότι παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη
εις ημάς· και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού· και το όνομα αυτού
θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος,
Άρχων ειρήνης.
α. «παιδίον», «εγεννήθη», «υιός»
είναι στοιχεία της ανθρώπινης φύσης Του.
β. «Θεός ισχυρός», «Αιώνιος Πατήρ»,
(έτσι το αποδίδει
το Εβραϊκό κείμενο) Οι όροι αυτοί αναφέρονται στη θεϊκή φύση του Χριστού που
καθαρότατα είναι η θεότητα του Πατέρα.
