Η ΔΙΠΛΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Μέχρι τώρα είδαμε τη μια φύση του Κυρίου μας, την ανθρωπινή, η οποία όπως είδαμε εκφράζεται καθαρότατα και τέλεια, μέσα στο λόγο του Θεού.

Όμως η Γραφή δεν σταματάει μόνον στον άνθρωπο Χριστό Ιησού, πηγαίνει πολύ πιο βαθειά, για να μας δείξει την άλλη φύση του Χριστού. Θα δούμε τώρα τέτοιες μαρτυρίες, που διευκρινίζουν τις δύο φύσεις Του.

Διπλή φύση

 

Ιωάν.κ:17 Λέγει προς αυτήν ο Ιησούς· Μη μου άπτου· διότι δεν ανέβην έτι προς τον Πατέρα μου. Αλλ' ύπαγε προς τους αδελφούς μου και ειπέ προς αυτούς· Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας και Θεόν μου και Θεόν σας.

Είναι μια αναφορά στην ανθρώπινη φύση του Ιησού επειδή είπε στη Μαρία, «ύπαγε προς τους αδελφούς μου». Ο Χριστός, σαν άνθρωπος, είναι αδελφός μας (Εβρ.β:11-13). Αυτό δεν αποδεικνύει ότι ο Ιησούς δεν ήταν πλέον ο Πατέρας, άλλα ότι μιλούσε σαν άνθρωπος. Ένας νεκρός Θεός αναστήθηκε και αναλήφθηκε σ’ έναν άλλο Θεό;

Ιωάν.η:16 Αλλά και εάν εγώ κρίνω, η κρίσις η εμή είναι αληθής, διότι μόνος δεν είμαι, αλλ' εγώ και ο Πατήρ ο πέμψας με.

Οι τριαδικοί χρησιμοποιούν αυτό το εδάφιο για να πουν ότι ο Πατέρας ήταν μαζί με τον Χριστό σαν ένα άλλο ξεχωριστό πρόσωπο. Ο Ιησούς, σαν μέλος της θεότητας, δεν είχε σωστή κρίση;

Διπλή φύση

 

Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά:

Συγκρίνουμε όμοια και όχι ανόμοια πράγματα.

Δεν μπορώ να συγκρίνω το αμάξι μου με την ηλεκτρική σκούπα που έχεις στο σπίτι σου.

Δεν μπορώ να συγκρίνω τον άνθρωπο Ιησού Χριστό που γεννήθηκε εκ γυναικός με το Θεό που είναι πνεύμα, αόρατος, άναρχος,…..

Ο Θεός που είναι πνεύμα και είναι «εις» στη φύση Του, υπήρχε πάντοτε και γι’ αυτό η Βίβλος ξεκινάει με τα λόγια: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην». Τον δέχεται σαν αυθύπαρκτο και δημιουργό.

Αντίθετα, η Γραφή μας λέει ότι ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε σε συγκεκριμένο χρόνο, στο πλήρωμα του χρόνου (Γαλ.δ:4) και στην προκειμένη περίπτωση δεν μιλάμε για Θεό, αλλά για άνθρωπο.

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (3)

Ο Ιησούς είχε τέλεια, αλλά αναμάρτητη ανθρώπινη φύση.

Η αλήθεια ίσως βρίσκεται κάπου ανάμεσα σ’ όλες αυτές τις θέσεις που πήραν διάφοροι θεολόγοι στην ιστορία της εκκλησίας. Η θέση της Γραφής είναι ότι ο Ιησούς είχε μια τέλεια ανθρώπινη φύση την ίδια στιγμή που ήταν ο Θεός στην πληρότητά Του, αλλά δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε αυτές τις δύο φύσεις την περίοδο της επίγειας ζωής Του.

Είναι φανερό ότι ο Ιησούς είχε ανθρώπινο θέλω, νου, πνεύμα, ψυχή και σώμα, αλλά είναι εξίσου φανερό ότι το πλήρωμα της θεότητας κατοικούσε στο σώμα του. Αυτό που ταπεινά μπορούμε να πούμε, είναι ότι το πνεύμα Του με το Πνεύμα του Θεού που κατοικούσε μέσα Του χωρίς μέτρο, ήταν αχώριστα.

«Δεν δύναμαι εγώ να κάμνω απ' εμαυτού ουδέν»

Ιωάν.η:28 Είπε λοιπόν προς αυτούς ο Ιησούς· Όταν υψώσητε τον Υιόν του άνθρώπου, τότε θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι, και απ' εμαυτού δεν κάμνω ουδέν, αλλά καθώς με εδίδαξεν ο Πατήρ μου, ταύτα λαλώ.

Ρωμ.ιε:3 επειδή και ο Χριστός δεν ήρεσεν εις εαυτόν, αλλά καθώς είναι γεγραμμένον, Οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ' εμέ.

Αν ο Ιησούς ήταν ο θεός υιός, ένα ξεχωριστό πρόσωπο από τον Πατέρα, γιατί δεν μπορούσε να κάνει τίποτα μόνος Του; 

ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ, ΟΧΙ ΘΕΟΣ ΥΙΟΣ

Ο Ιησούς, δεν αποκαλείται έτσι, απλά, σαν ο Υιός του Θεού. Είναι ένα Γραφικό γεγονός που διακήρυξε ο άγγελος Γαβριήλ (Λουκ.α:35). Ωστόσο, η Αγία Γραφή δεν χρησιμοποιεί τον όρο «θεός υιός» ούτε μια φορά. Δεν είναι σωστός όρος, γιατί ο Υιός του Θεού αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση του Χριστού. Ο Υιός είναι η σάρκα ή ο άνθρωπος. Ο Πατέρας είναι το αιώνιο πνεύμα που κατοίκησε μέσα στον Γιο. Ο όρος «θεός υιός», αναφέρεται στη σάρκα σαν να είναι θεός. Έτσι, έχουν ένα θεό που γεννήθηκε, θεό που έπαθε και θεό που πέθανε. Σίγουρα δεν συμφωνούμε μ’ αυτό.

ΕΔΑΦΙΑ ΛΑΘΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΜΕΝΑ

Ης.θ:6 Διότι παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς· και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού· και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Άρχων ειρήνης.

Το δώρο και ο δωρητής δεν είναι αναφορές σε ξεχωριστά και διακριτά πρόσωπα στη θεότητα, όπως κάποιοι υπονοούν, αλλά αναφορά στη διπλή φύση του Χριστού. Ως προς την θεότητά Του είναι «Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος (αιώνιος Πατέρας στο Εβραϊκό), και είναι ο δωρητής του δώρου. Υπάρχουν μήπως δύο ισχυροί θεοί; Υπάρχει ισχυρός Θεός έξω από τον Ιησού; Ως προς την ανθρώπινη φύση Του, είναι το παιδί που γεννήθηκε και ο γιος που δόθηκε, και είναι το δώρο.

ορθοτομούντες τον λόγον της αληθείας

Ιωάν.κ:17 Λέγει προς αυτήν ο Ιησούς· Μη μου άπτου· διότι δεν ανέβην έτι προς τον Πατέρα μου. Αλλ' ύπαγε προς τους αδελφούς μου και ειπέ προς αυτούς· Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας και Θεόν μου και Θεόν σας.

Είναι μια αναφορά στην ανθρώπινη φύση του Ιησού επειδή είπε στη Μαρία, «ύπαγε προς τους αδελφούς μου». Ο Χριστός, είναι σαν άνθρωπος αδελφός μας (Εβρ.β:11-13). Αυτό δεν αποδεικνύει ότι ο Ιησούς δεν ήταν πλέον ο Πατέρας, άλλα ότι μιλούσε σαν άνθρωπος. Ένας νεκρός Θεός αναστήθηκε και αναλήφθηκε σ’ έναν άλλο Θεό;

Διπλή φύση

Το να μας κατηγορούν ότι πιστεύουμε ότι ο Ιησούς είναι πατέρας και γιος του Εαυτού Του, είναι μια άμεση διαστρέβλωση της αλήθειας. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει συνολική παρανόηση της διπλής φύσης του Ιησού. 

Ό, τι φαίνεται παράξενο ή αδύνατο, εάν εφαρμοστεί σ’ ένα απλό άνθρωπο, γίνεται κατανοητό όταν το βλέπουμε στο πλαίσιο που ο λόγος του Θεού μας φανερώνει τον Ιησού: είναι ο Θεός και την ίδια στιγμή τέλειος άνθρωπος. 

Κάθε φορά που βλέπουμε μια περιγραφή των δύο φύσεων σε σχέση με τον Ιησού, θα πρέπει να σκεφτόμαστε τον Θεό σαν Πνεύμα και τον άνθρωπο σαν σάρκα. Επειδή ο Ιησούς είχε διπλή φύση, δεν πρέπει να μας φαίνεται περίεργο ότι μπορούσε να εκπληρώνει δύο ρόλους ταυτόχρονα. Η αλήθεια είναι ότι το αιώνιο Πνεύμα γέννησε τη σάρκα ή τον άνθρωπο Ιησού, τον Γιο του Θεού. Σαν ο Θεός, ο Ιησούς είναι ο Πατέρας. Σαν Γιος, είναι η ανθρώπινη σάρκα, μέσα στην οποία κατοικεί η θεότητα (Κολ.β:9). Δεν διδάσκουμε, όπως κάποιοι λένε, ότι ο Θεός γέννησε Θεό, ή ότι ο Ιησούς είχε δύο πατέρες.

ΜΙΑ ΘΕΟΤΗΤΑ & ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ

Οι τριαδικοί διδάσκουν ότι ο Θεός δίνει έμφαση στη μονότητά Του, μόνο σε αντίθεση με τις παγανιστικές θεότητες ή είδωλα, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει σαν πλειονότητα προσώπων ή υποστάσεων. Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε γιατί ο Θεός δεν το έκανε σαφές στους Εβραίους, ιδιαίτερα σ’ αυτούς που έγραψαν την Παλαιά Διαθήκη, που επέμεναν στον απόλυτο μονοθεϊσμό και όχι σε μια θεολογία προσώπων;

Η θεότητα (10)

Ο Ιησούς Θεός και άνθρωπος

Ο Ιησούς Χριστός ήταν τέλειος Θεός και ταυτόχρονα τέλειος άνθρωπος. Είχε διπλή φύση. Η ανθρώπινη φύση του Χριστού όπως είδαμε, διδάσκεται καθαρότατα μέσα από τις Γραφές, όμως η ανθρώπινη φύση Του δεν πρέπει ποτέ να απομονώνεται από το σύνολο της αλήθειας για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, δεν πρέπει κανείς να μένει μόνο σ' αυτήν.

Η θεότητα (5)

Ο Ιησούς Χριστός είχε διπλή φύση. Ήταν τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.

Επειδή η Αγία Γραφή λέει σαφώς ότι ο Ιησούς ήταν Θεός και άνθρωπος, η διδασκαλία της διπλής φύσης του Χριστού είναι στερεά εδραιωμένη σαν διδασκαλία.

Ιωάν.κ:28 Και απεκρίθη ο Θωμάς και είπε προς αυτόν· Ο Κύριός μου και ο Θεός μου.

Η ΔΙΠΛΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Ρωμ.θ:5 0 απ. Παύλος μιλώντας για τους Ισραηλίτες λέει: «των οποίων είναι οι πατέρες, και εκ των οποίων εγεννήθη ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας· αμήν».

Βλέπουμε καθαρά πώς ο απόστολος Παύλος έβλεπε, πίστευε και κήρυττε το Χριστό. Τον έβλεπε σαν άνθρωπο (το κατά σάρκα) που γεννήθηκε από τους πατέρες, τον Αβραάμ και τον Δαυίδ. Αυτή είναι η ανθρώπινή Του φύση.

Ο Θεός είναι ΕΝΑ πρόσωπο

Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΣΤΑΣΗ.

Γεν.γ:8 “Και ήκουσαν την φωνήν του Κυρίου του Θεού περιπατούντος εν τω παραδείσω προς το δειλινόν και εκρύφθησαν ο Αδάμ και η γυνή αυτού από ΠΡΟΣΩΠΟΥ του Κυρίου του Θεού....”

Εξ.λγ:20 “Και είπε, δεν δύνασαι να ίδης ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΜΟΥ διότι άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί και ζήσει”

Εβρ.α:1-3 “Ο Θεός αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς διά του Υιού τον οποίον έθεσεν κληρονόμον πάντων, δι ού έκαμε και τους αιώνας όστις ών απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΑΥΤΟΥ”

             

Ακόμα: Ψαλμ.ις:11, ρμγ:7 Θρήν.γ:35 Ζαχ.ζ:2

Ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί στο πρόσωπο του Ιησού

 

Η δήλωση ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός αναγκαστικά συνεπάγεται ότι ο Θεός ανέλαβε (πήρε) ανθρώπινη σάρκα. Αυτό, στην πραγματικότητα, είναι ό,τι μας λέει η Γραφή.

1.  “Ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη” (Α’ Τιμ.γ:16, δες το εδάφιο 15 για επιβεβαίωση ότι το θέμα του εδ.16 είναι ο Θεός). Ο Θεός φανερώθηκε (έγινε ορατός) εν σαρκί, ο Θεός δικαιώθηκε (φάνηκε ότι είναι δίκαιος) εν Πνεύματι, ο Θεός έγινε ορατός από αγγέλους, ο Θεός πιστεύθηκε στον κόσμο και ο Θεός ανελήφθει εν δόξη. Πώς και πότε έγιναν όλα αυτά; Στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Το μυστήριο της ευσέβειας

Το γεγονός ότι ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί είναι ένα από τα πιο θαυμαστά και συγχρόνως πιο ακατανόητα πράγματα σχετικά με το Θεό. “Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα: ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί...” (Α’ Τιμ.γ:16). 

Ο Ιησούς δεν μοιάζει με κανένα άλλον άνθρωπο που υπήρξε ή θα υπάρξει. Έχει δύο φύσεις, είναι ο Θεός και τέλειος άνθρωπος. Τα περισσότερα προβλήματα που δημιουργούνται μέσα στο νου των ανθρώπων σχετικά με τη θεότητα πηγάζουν απ’ αυτό το μεγάλο μυστήριο. Δεν μπορούν να κατανοήσουν τη διπλή φύση του Χριστού και να διαχωρίσουν σωστά τους δύο Του ρόλους. Δεν μπορούν να κατανοήσουν πώς ο Θεός ανέλαβε τη μορφή ενός μωρού και έζησε ανάμεσα στους ανθρώπους.

Η διπλή φύση του Ιησού Χριστού.

Από τη Βίβλο, βλέπουμε, ότι ο Ιησούς είχε καθαρά δύο φύσεις, κατά τέτοιο τρόπο, που ποτέ άλλοτε κανένας άνθρωπος δεν είχε.

Η μία φύση ήταν η ανθρώπινη ή σαρκική και η άλλη η θεία ή πνευματική. Ο Ιησούς ήταν τέλειος άνθρωπος και ο Θεός. Το όνομα Ιησούς, αναφέρεται στο αιώνιο Πνεύμα του Θεού (του Πατέρα) που κατοίκησε στη σάρκα του ανθρώπου Χριστού.