Ιωάν.η:28 Είπε λοιπόν προς αυτούς ο Ιησούς· Όταν
υψώσητε τον Υιόν του άνθρώπου, τότε θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι, και απ'
εμαυτού δεν κάμνω ουδέν, αλλά καθώς με εδίδαξεν ο Πατήρ μου, ταύτα λαλώ.
Ρωμ.ιε:3 επειδή και ο Χριστός δεν ήρεσεν εις εαυτόν,
αλλά καθώς είναι γεγραμμένον, Οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ'
εμέ.
Αν ο Ιησούς ήταν ο θεός υιός, ένα ξεχωριστό πρόσωπο από τον Πατέρα,
γιατί δεν μπορούσε να κάνει τίποτα μόνος Του;
Ο Ιησούς είπε, «Δεν δύναμαι εγώ να κάμνω απ' εμαυτού ουδέν»
(Ιωάν.ε:30). Ήταν θεϊκό πρόσωπο, μέλος της θεότητας, αλλά δεν μπορούσε να κάνει
τίποτα από μόνος του; Εδώ και πάλι προβάλουν ένα υποβαθμισμένο θεό έναντι ενός άλλου
Θεού. Πού είναι η ισότητα μεταξύ των μελών της θεότητας;
Στην πραγματικότητα, αυτές οι γραφές αναδεικνύουν τη διπλή
φύση του Ιησού Χριστού. Σαν άνθρωπος, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για τον
εαυτό του, αλλά σαν ο ίδιος ο Θεός μπορούσε να κάνει τα πάντα. Ο Ιησούς ήταν τέλειος
άνθρωπος και ο Θεός. Η μία φύση ήταν η ανθρώπινη, η σαρκική, η άλλη φύση είναι
θεϊκή, το Πνεύμα, ο Θεός. Όταν διαβάζουμε μια δήλωση σχετικά με τον Ιησού
πρέπει να καθορίζουμε αν περιγράφει τον Ιησού σαν άνθρωπο ή σαν τον Θεό. Κάθε
φορά που βλέπουμε μια περιγραφή των δύο φύσεων, σε σχέση με τον Ιησού, δεν θα
πρέπει να σκεφτόμαστε δύο πρόσωπα στην θεότητα ή δύο θεούς, αλλά το Πνεύμα και
την σάρκα. Αυτό είναι το κλειδί για την κατανόηση της θεότητας. Όταν καταλάβεις ποιος ήταν στην πραγματικότητα ο Ιησούς, ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης
«εν σαρκί», τότε όλες οι Γραφές μπαίνουν στη θέση τους!
