ΙΙ.
Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ
Α.
Ο ξαφνικός ερχομός του Χριστού.
Υπάρχει
τεράστια διαφορά ανάμεσα σ’ αυτούς που πεθαίνουν εν Χριστώ και σ’ αυτούς που
πεθαίνουν μέσα στις αμαρτίες τους χωρίς το Χριστό. Ο άγιος του Θεού περιγράφεται
σαν κάποιο που κοιμάται και περιμένει τον ήχο της σάλπιγγας για να σηκωθεί στη
νέα ζωή. Ο Χριστιανός ζει και πεθαίνει με την ελπίδα του ερχομού του Κυρίου, αλλά
ο αμαρτωλός ζει και πεθαίνει χωρίς ελπίδα. Εξαιτίας αυτού, ζει μια ζωή
απόγνωσης και απελπισίας.
Τα
λόγια του αποστόλου Παύλου έχουν δώσει ανάπαυση και παρηγοριά σε αμέτρητους
ανθρώπους την ώρα που στεκόταν μπροστά στον τάφο κάποιου προσφιλούς ή αγαπητού
προσώπου που κοιμήθηκε εν Χριστώ. Ο θάνατος του πιστού είναι προσωρινός, όπως ο
ύπνος είναι προσωρινός. Θα συμβεί μια μεγάλη ανάσταση κι αυτό είναι μια ευλογημένη
ελπίδα. Ελπίδα σημαίνει χαρά και προσμονή. Όταν δεν υπάρχει ελπίδα, τότε υπάρχει
απόγνωση και συνεχής βασανισμός της καρδιάς.
Η
επιστροφή του Χριστού για την εκκλησία θα είναι τόσο ξαφνική, που και ο πιο
άγρυπνος άνθρωπος δεν θα έχει την ευκαιρία να συμμετέχει, αν δεν είναι ήδη
προετοιμασμένος. Η Γραφή περιγράφει αυτό το γεγονός με τα λόγια: «ως κλέπτης
εν νυκτί» (Α’ Θες.ε:2). Ο κλέφτης έρχεται απρόσμενα, απρόσκλητα, χωρίς
προειδοποίηση. Συνήθως είμαστε απροετοίμαστοι όταν έρχεται και μας πιάνει
τρόμος. Δεν έρχεται σαν φίλος, αλλά σαν εχθρός που θέλει κάτι που δεν του
ανήκει. Φεύγοντας, αφήνει σημάδια λύπης και συμφοράς που δεν ξεχνιούνται
εύκολα.
Δεν
θα υπάρξει προειδοποίηση πριν έλθει ο Κύριος. Δεν θα υπάρξει ευκαιρία οι
άνθρωποι να μετανοήσουν και να τακτοποιηθούν με το Θεό. Θα είναι πολύ δυσάρεστο
γεγονός για όσους δεν θα είναι έτοιμοι, αφού θα μείνουν πίσω στη θλίψη και τις
τύψεις τους. Οι πιο απαρηγόρητοι άνθρωποι πάνω στο πρόσωπο της γης θα είναι
αυτοί που είχαν την ευκαιρία να προετοιμαστούν, επειδή ήξεραν, αλλά δεν την εκμεταλλεύτηκαν.
Η
αιωνιότητα είναι ατέλειωτη για να θυμάται κανείς τις χαμένες ευκαιρίες και το
χαραμισμένο καιρό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σωστά, ζώντας για το Θεό
και προετοιμαζόμενος για τον ερχομό Του.
Ματθ.κδ:44 «Δια τούτο και σείς γίνεσθε έτοιμοι διότι καθ’ ήν ώραν
δεν στοχάζεσθε έρχεται ο Υιός του ανθρώπου»
Β.
Η κρίση των ασεβών.
Τα
σημεία που θα χρησιμοποιήσει ο Θεός για να αναγγείλει τον ερχομό Του (το
κέλευσμα, η φωνή του αρχαγγέλου και η σάλπιγγα του Θεού – Α’ Θες.δ:16), θα
επηρεάσουν μόνο όσους είναι ήδη έτοιμοι γι’ αυτό το γεγονός - τους νεκρούς εν
Χριστώ κι αυτούς που είναι ζωντανοί και είναι του Κυρίου. Οι υπόλοιποι θα
μείνουν στα μνήματα και πάνω στη γη για να περιμένουν την ημέρα της κρίσης του
Θεού.
Δεν
θα είναι ευχάριστο γεγονός, να σταθεί κανείς μπροστά στο βήμα της κρίσης του
Χριστού, απολογούμενος για τα κακά που έκανε όσο ζούσε. Ο ερχομός του Χριστού
θα χωρίσει τον κόσμο σε δύο παρατάξεις, αυτούς που είναι του Χριστού και αυτούς
που δεν ανήκουν σ’ Αυτόν. Η προετοιμασία για την Αρπαγή πρέπει να είναι το
κύριο ενδιαφέρον κάθε ανθρώπου και η πρώτη επιθυμία του κάθε Χριστιανού. Πρέπει
να παρακινούμε συνέχεια ο ένας τον άλλο να ζήσουμε γι’ Αυτόν, προσμένοντας
Αυτόν.
