ΙΙ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ
ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Α. Η αναβίωση του
κράτους του Ισραήλ.
Ο
Κύριος έδειξε σε όραση στον προφήτη Ιεζεκιήλ μια κοιλάδα γεμάτη με οστά. Σε
υπακοή της εντολής του Θεού προφήτεψε και τα οστά άρχισαν να συνέρχονται και να
καλύπτονται με σάρκα και δέρμα. Κατόπιν, ο Ιεζεκιήλ διατάχθηκε να προφητέψει
στο πνεύμα: «Ελθέ, πνεύμα, εκ των τεσσάρων ανέμων, και εμφύσησον επί τους
πεφονευμένους τούτους, και ας αναζήσωσι» (Ιεζ.λζ:9).
Όταν
το έκανε, πραγματικά το πνεύμα μπήκε σ’ αυτούς και στάθηκαν στα πόδια τους
ζωντανοί. Τότε, ο Κύριος είπε στον Ιεζεκιήλ ότι αυτοί ήταν «πάς ο οίκος
Ισραήλ» (Ιεζ.9-11) και παρακάτω τους υπόσχεται: «θέλω σας θέσει εν τη γη
υμών» (λζ:14).
Καθώς
μελετάμε αυτό το μάθημα θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα τα εξής:
1. Αυτά
τα οστά είναι «πάς ο οίκος Ισραήλ»
2. « … θέλω σας φέρει εις την γην του Ισραήλ» (λζ:12)
3. «θέλω σας θέσει εν τη γη υμών» λζ:14)
Δεν
θα είναι ένα μέρος, αλλά όλο το έθνος Ισραήλ που θα φερθεί στη γη του, στη γη
του Ισραήλ όπως ακριβώς ονομάζεται.
Αυτή
την όραση την ακολούθησε το μάθημα με τις δύο ράβδους. Έπρεπε να πάρει δύο
ράβδους, στη μια πάνω να γράψει Ιούδας και στην άλλη Εφραίμ. Κατόπιν έπρεπε να
τις πιάσει μαζί στο χέρι του και θα γινόταν μία ράβδος (λζ:15-20). Αυτό το
μάθημα διδάσκει καθαρά ότι ο Ιούδας και ο Ισραήλ θα γινόταν ένα έθνος.
Είναι
ανοησία να κάνουμε υποθέσεις που μπορεί να είναι οι δέκα βόρειες φυλές. Ο Θεός
ξέρει ακριβώς ποιοι είναι αυτοί. Έχει δηλώσει ότι θα τους κάνει ένα έθνος στη χώρα
τους κάτω από τον ίδιο βασιλιά.
Β. Θα συγκεντρωθούν
απ’ όλα τα έθνη.
Αυτοί
που τους αρέσει να πνευματικοποιούν τις Γραφές και διδάσκουν ότι ο Θεός
τελείωσε τις δοσοληψίες Του με το έθνος Ισραήλ, δεν μπορούν να εξηγήσουν το
Ης.ια:11,12. Ο Θεός ποτέ πριν δεν έβαλε το χέρι Του για δεύτερη φορά
προκειμένου να συνάξει το λαό Του, παρά μόνο τον προηγούμενο αιώνα. Ποτέ πριν
αυτό το εδάφιο δεν εκπληρώθηκε, παρά μόνο τότε, τον 20ο αιώνα. Όπως
προφητικά ειπώθηκε, θα μαζευόταν απ’ όλα τα έθνη. Ας προσέξουμε πολύ τα
παρακάτω εδάφια: Ιεζ.κ:34,41-42
Ης.ια:12 Ης.μα:8-9. Αυτά τα
εδάφια έχουν ήδη εκπληρωθεί κατά γράμμα.
Το
1948 το κράτος του Ισραήλ ξεκίνησε με 650.000 κατοίκους. Δέκα χρόνια αργότερα,
αυτοί που κατοικούσαν στο νέο αυτό κράτος ήταν δύο εκατομμύρια. Τα πρώτα οχτώ
χρόνια, έμπαινε μέσα ένας μετανάστης κάθε πέντε λεπτά. Αν και βρισκόταν σε
πόλεμο με διπλάσια Αραβικά κράτη, το Ισραήλ άνοιξε τις πόρτες του στην ελεύθερη
μετανάστευση. Χιλιάδες που είχαν ανάγκη στέγης, τροφής και μόρφωσης μπήκαν στη
χώρα.
Κατά
τη διάρκεια των 40 χρόνων πριν την επίσημη διακήρυξη του κράτους του Ισραήλ,
500.000 Ιουδαίοι μπήκαν στην Παλαιστίνη. Τους αμέσως επόμενους 40 μήνες, μετά
τη διακήρυξη, μπήκαν 673.000. Η μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμού που έγινε ποτέ
στην ιστορία, έγινε από το νέο και μικρό κράτος εκείνο τον καιρό.
Απ’
όλες τις χώρες του κόσμου, με όλα τα μεταφορικά μέσα – εκτός οδικώς -, οι
Ιουδαίοι κατέφθαναν στο κράτος τους που περιτριγυριζόταν από αφιλόξενους
εχθρούς και δεν είχε δρόμους επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Είναι δύσκολο να
σκεφτεί κανείς μια χώρα από την οποία δεν έφυγαν Εβραίοι για να πάνε στο
Ισραήλ.
Από
μερικές χώρες, όλος ο Εβραϊκός πληθυσμός μετακινήθηκε στο Ισραήλ. Δεν υπάρχουν
Εβραίοι στη Λιβύη και είναι ελάχιστοι αυτοί που είναι σε χώρες όπως η Βουλγαρία,
Γιουγκοσλαβία, Γερμανία και Αυστρία. Η μεταφορά μερικών Εβραϊκών κοινοτήτων
σχεδιάστηκε πολύ προσεκτικά. Σε λίγες βδομάδες, πάνω από 100.000 Εβραίοι που
κατοικούσαν στο Ιράκ και τους είχαν αφαιρέσει την εθνικότητα και την περιουσία,
μεταφέρθηκαν στο Ισραήλ. Αυτή η επιχείρηση είχε ονομαστεί «Μαγικό χαλί».
Μια
άλλη επιχείρηση είχε ονομαστεί «Στα φτερά του αετού». Πενήντα χιλιάδες Εβραίοι
από την Υεμένη ήρθαν με τα πόδια δια μέσου της Αραβικής ερήμου σ’ ένα στρατόπεδο
στο Άντεν , απ’ όπου μεταφέρθηκαν αεροπορικά για το υπόλοιπο του ταξιδιού τους.
Ποτέ τους δεν είχαν δει αεροπλάνο, αλλά μ’ εμπιστοσύνη επιβιβάστηκαν για να
φτάσουν στη γη της επαγγελίας. Εμπιστεύτηκαν τα εδάφια της Γραφής που λένε: «σας
εσήκωσα ως επί πτερύγων αετού, και σας έφερα προς εμαυτόν» (Έξ.ιθ:4).
Γ. Η γη θα ανθίσει.
Η
γη που κάποτε έτρεχε γάλα και μέλι και υποστήριζε ένα πληθυσμό 3-5 εκατομμυρίων,
η Παλαιστίνη, κάτω από τους Άραβες έγινε αληθινή έρημος. Η Τουρκική κυβέρνηση
εισέπραττε ένα φόρο για κάθε δέντρο. Οι Άραβες τότε έκοψαν όλα τα δέντρα, με αποτέλεσμα
η Παλαιστίνη να γίνει μια χώρα χωρίς δέντρα. Οι Εβραίοι φύτεψαν χιλιάδες δέντρα
και τώρα υπάρχουν εκατομμύρια που αυξάνουν εκεί. Οι βάλτοι που ευνοούσαν την
ελονοσία έχουν αποξηρανθεί κι έχουν γίνει καλλιεργήσιμη γη. Έχουν φτιάξει
αρδευτικά κανάλια και φέρνουν νερό στην έρημο, μετατρέποντας την έτσι σε
παράδεισο. Ο Ησαΐας προφήτεψε γι’ αυτό:
«Ο
Κύριος λοιπόν θέλει παρηγορήσει την Σιών αυτός θέλει παρηγορήσει πάντας τους ηρημωμένους
τόπους αυτής και θέλει κάμει την έρημον αυτής ως την Εδέμ, και την έρημον αυτής
ως παράδεισον του Κυρίου ευφροσύνη και αγαλλιασις θέλει ευρίσκεσθαι εν αυτή,
δοξολογία, και φωνή αινέσεως» (να:3).
Το
ίδιο πράγμα λέει και ο Ιεζεκιήλ:
«Και
θέλουσι λέγει, η γη αύτη ήτις ήτο ηφανισμένη, κατεστάθη ως ο παράδεισος της
Εδέμ και αι πόλεις αι ηρημωμέναι και ηφανισμέναι και κατηδαφισμέναι,
ωχυρώθησαν, κατωκίσθησαν» (λς:35).
Η
χώρα δεν εξαρτάται μόνο από τα αρδευτικά έργα, γιατί ο Κύριος έχει αυξήσει τις
ετήσιες βροχοπτώσεις. Σήμερα ο μέσος όρος βροχόπτωσης είναι σχεδόν ο διπλάσιος
απ’ ότι ήταν το 1860.
Το
εύρος της γεωργικής παραγωγής είναι πάρα πολύ μεγάλο. Σιτάρι, κριθάρι, βρώμη,
καλαμπόκι, βαμβάκι, πορτοκάλια, λεμόνια, γκρέιπφρούτ, σταφύλια, ελιές, αχλάδια
και μήλα. Τα πορτοκάλια της Κιάφας είναι γνωστά σαν τα καλύτερα στον κόσμο. Η
Παλαιστίνη εξάγει εκατομμύρια δολάρια σε φρούτα. Όταν κανείς δει την Παλαιστίνη
ανθισμένη, είναι σαν τον κήπο της Εδέμ και δεν μπορεί να αμφισβητήσει την
ορθότητα της προφητείας. Συμβαίνει ακριβώς, όπως το γράφει η Βίβλος.