Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ, ΟΧΙ ΘΕΟΣ ΥΙΟΣ




Ο Ιησούς, δεν αποκαλείται έτσι, απλά, σαν ο Υιός του Θεού. Είναι ένα Γραφικό γεγονός που διακήρυξε ο άγγελος Γαβριήλ (Λουκ.α:35). Ωστόσο, η Αγία Γραφή δεν χρησιμοποιεί τον όρο «θεός υιός» ούτε μια φορά. Δεν είναι σωστός όρος, γιατί ο Υιός του Θεού αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση του Χριστού. Ο Υιός είναι η σάρκα ή ο άνθρωπος. Ο Πατέρας είναι το αιώνιο πνεύμα που κατοίκησε μέσα στον Γιο. Ο όρος «θεός υιός», αναφέρεται στη σάρκα σαν να είναι θεός. Έτσι, έχουν ένα θεό που γεννήθηκε, θεό που έπαθε και θεό που πέθανε. Σίγουρα δεν συμφωνούμε μ’ αυτό.


Για να διατηρήσουν την Τριαδική έννοια του Θεού, διδάσκουν ότι ο Ιησούς δεν ήξερε κάποια πράγματα σαν θεός (Μάρκ.ιγ:32), όμως η Βίβλος λέει ότι «εξεύρει τα πάντα» (Ιωάν.κα:17). Η Τριαδική φιλοσοφία έχει τον Ιησού σαν θεό που λέει: «ο Πατήρ μου είναι μεγαλήτερός μου» (Ιωάν.ιδ:28), αλλά στο Ιωάν.ε:18 ίσον με τον Θεόν έκαμνε εαυτόν.

Πού είναι η ισότητα μεταξύ των μελών της θεότητας; Λένε ότι το 1ο πρόσωπο στη θεότητα είναι μεγαλύτερο από το 2ο πρόσωπο. Πώς μπορεί ο Θεός να είναι μεγαλύτερος από τον Θεό; Πώς ο Θεός ξέρει κάτι που ο θεός δεν το ξέρει; Αυτό είναι το πρόβλημά τους, δεν είναι δικό μας. Εμείς δεν πιστεύουμε ότι η σάρκα ήταν Θεός.

Για να εξηγήσουν την ανθρώπινη φύση του Χριστού, Του αφαιρούν την θεότητα, κάνοντάς Τον δευτερεύον και κατώτερο μέλος της θεότητας. Του κλέβουν το χαρακτηριστικό της παντογνωσίας. Έχουν τον Χριστό να αδειάζει από τις ιδιότητες της θεότητας, πράγμα που θα σήμαινε παραίτηση από την θεότητα, με τον Ιησού να γίνεται απλά ημίθεος.

Σύμφωνα με το Φιλιπ.β:7, «μορφὴν δούλου λαβών». Δεν ήταν πάντα δούλος, αλλά πήρε κατά την ενσάρκωση τη  μορφή του δούλου. «Ο δούλος δεν εξεύρει τι κάμνει ο κύριος αυτού» (Ιωάν.ιε:15). Όταν ο Ιησούς είπε ότι δεν ήξερε την ώρα της επιστροφής Του, και ότι ο Πατέρας ήταν μεγαλύτερός Του, μιλούσε σαν δούλος. Εδάφια όπως αυτό, δεν αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς δεν είναι ο Θεός ή ο Πατέρας, αποδεικνύουν μόνο ότι ήταν άνθρωπος. Ό, τι ο Ιησούς δεν ήξερε σαν Γιος, το ήξερε σαν ο Πατέρας.

Φιλιπ.β:6-8 όστις εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν, αλλ' εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού.

Αυτά τα εδάφια λένε ότι ο Ιησούς είχε τη φύση του Θεού, ότι ήταν ο ίδιος ο Θεός. Ο Θεός δεν έχει κάποιον ίσο με Αυτόν (Ης.μ:25, μς:5-9). Ο μόνος τρόπος για τον Ιησού να είναι ίσος με τον Θεό, είναι να είναι ο Θεός. Η θεία φύση του Ιησού ήταν η ίδια η φύση του Πατέρα Θεού. Δεν απεκδύθηκε την θεότητα, αλλά ήταν εν μορφή Θεού και μόνο. Ο Ιησούς δεν άδειασε τον εαυτό Του από τα χαρακτηριστικά της θεότητας, γιατί τότε δεν θα ήταν Θεός, αλλά τα «έκρυψε» στην αδυναμία της ανθρώπινης φύσης. Εθελοντικά κένωσε τον εαυτό του από το δικαίωμα της δόξας και της τιμής εδώ στη γη, παίρνοντας την ανθρώπινη φύση και πεθαίνοντας. Σαν άνθρωπος, δεν έλαβε την οφειλόμενη τιμή σαν Θεός. Αντί να ενεργεί με τον νόμιμο ρόλο Του σαν Βασιλιάς της ανθρωπότητας, έγινε ένας υπηρέτης. Δεν εγκατέλειψε τη θεία Του φύση και τη δύναμη σαν Θεός. Έκρυψε τη θεότητά Του στην ανθρώπινη φύση, αλλά η θεότητα ήταν ακόμη εμφανής στα μάτια της πίστης.

Η κατανόηση της διπλής φύσης του Χριστού, είναι το κλειδί που εξηγεί τον Ιησού της Βίβλου, πλήρως και διεξοδικά. Μόλις πάρουμε την αποκάλυψη, ποιος είναι πραγματικά ο Ιησούς, ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης που φανερώθηκε εν σαρκί, μπαίνουν όλες οι γραφές στη θέση τους.

Ο Ιησούς ήταν ταυτόχρονα ο Θεός και άνθρωπος, Πνεύμα και σάρκα, Πατέρας και Γιος. Ήταν ο Θεός που φανερώθηκε εν σαρκί (Α’ Τιμ.γ:16). Μπορούσε να μιλάει από δύο διαφορετικές σκοπιές. Τη μια στιγμή μπορούσε να μιλά και να ενεργεί σαν άνθρωπος, και την άλλη όπως ο Θεός, ο Πατέρας. Σαν άνθρωπος ή ο Γιος κοιμόταν, αλλά σαν ο Θεός ησύχασε την θάλασσα. Σαν άνθρωπος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα από μόνος Του, (Ιωάν.ε:19), αλλά σαν ο Θεός ήταν ο Παντοδύναμος (Αποκ.α:8). Σαν άνθρωπος προσευχόταν (Ιωάν.ιζ), αλλά σαν ο Πατέρας απάντησε προσευχές (Ιωάν.ιδ:14). Σαν άνθρωπος ή ο Γιος πέθανε, σαν ο ίδιος ο Πατέρας ανέστησε το σώμα Του από τον τάφο (Ιωάν.β:19-21, Πράξ.β:24). Σαν ο Υιός του Θεού υπήρχαν κάποια πράγματα που δεν ήξερε (Μάρκ.ιγ:32), σαν ο Θεός ή ο Πατέρας ήξερε τα πάντα (Ιωάν.κα:17). Σαν άνθρωπος, ο Ιησούς είπε, «ο Πατήρ μου είναι μεγαλήτερός μου» (Ιωάν.ιδ:28), αλλά σαν ο ίδιος ο Θεός «είναι η κεφαλή πάσης αρχής και εξουσίας», και «είμεθα πλήρεις εν αυτώ» (Κολ.β:8-10).

Η Αγία Γραφή δεν διδάσκει το δόγμα της Τριάδας, απλά διδάσκει ότι ο Ιησούς έχει δύο φύσεις – θεία και ανθρώπινη, σάρκα και πνεύμα. Καθώς ερευνούμε αυτά τα εδάφια, βρίσκουμε ότι επιβεβαιώνουν ότι ο Ιησούς είναι ο ένας Θεός, είναι ο Πατέρας που φανερώθηκε εν Υιώ.