Βιβλικός Χριστιανισμός και ορθολογιστικός σκεπτικισμός (3)

2. Οι σύγχρονοι κριτικοί αναμηρυκάζουν τους αρχαίους χριστιανομάχους

Οι σύγχρονοι κριτικοί της Βίβλου, οι σύγχρονοι αυτόκλητοι διαφωτιστές, δεν κάνουν τίποτ’ άλλο, απ’ το ν’ αναμασούν τα επιχειρήματα αρχαίων αλλά και νεωτέρων φιλοσόφων που έγραψαν εναντίον της Βίβλου και του Χριστιανισμού. Προβάλλουν τους ίδιους ακριβώς ισχυρισμούς που προέβαλαν οι αρχαίοι Χριστιανομάχοι από τον 2^ο μ.Χ. αιώνα και, ιδίως, οι Κέλσος, Πορφύριος, Ιεροκλής, Ιουλιανός κ.α., αγνοούντες εκουσίως ότι τα επιχειρήματα αυτά των εθνικών φιλοσόφων, έτυχαν απαντήσεως από ισάριθμους εκκλησιαστικούς συγγραφείς.

Αλλά, οι επικριτές του Χριστιανισμού και της Βίβλου, δεν αναφέρονται ποτέ σε τέτοια ειδικά επιστημονικά έργα, ούτε στους ειδικούς κατά κλάδον, αλλά σ’ ό,τι είπε π.χ. ένας σκεπτικιστής Thomas Paine, ή ο Ingersoll τον 19^ο αι. Πολύ περισσότερο, τι έγραφε εν είδει αφορισμών και αποφθεγμάτων, ο Νίτσε (19^ος αι.), στηριζόμενος στην ευφυΐα του, και στην αρνητική κριτική της εποχής του! (βλέπε Ο «Αντίχριστος» του Νίτσε και ο αντιχριστιανισμός του). Το αστείο στην όλη υπόθεση είναι ότι, αρκετοί απ’ αυτούς εξακολουθούν να είναι μυθικιστές, δηλαδή, να υποστηρίζουν ότι Ιησούς Χριστός δεν υπήρξε ποτέ ως ιστορικό πρόσωπο, κάτι που σ’ όλο τον 20^ο αιώνα μόνο δύο ξένοι συγγραφείς τολμούσαν και εξακολουθούσαν να υποστηρίζουν!

Όλοι οι σοβαροί ερευνητές εδώ και χρόνια, δέχονται όχι μόνο την ιστορικότητά του Ιησού, αλλά και τον πυρήνα της διδασκαλίας και των πράξεών του όπως εκτίθενται στα Ευαγγέλια, σ’ όλη την Καινή Διαθήκη και σε θύραθεν πηγές. Οι σύγχρονοι επικριτές επικαλούνται τους Κέλσο, Ιεροκλή, Ιουλιανό κ.λπ., αλλά απ’ την άλλη, παραβλέπουν ότι αυτοί αναγνώριζαν τον Ιησού ως ιστορικό πρόσωπο και τα θαύματά του, παρόλο που τα ερμήνευαν αλλιώς, ή προσπαθούσαν να τα ελαχιστοποιήσουν!

Εκ τρίτου, εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι το περίφημο Testimonium Flavianum,^[1] το χωρίο του Ιωσήπου στο έργο του Αρχαιότητες (XVIII, 3, 3) που ομιλεί για την ιστορική ύπαρξη του Ιησού, είναι εξ ολοκλήρου πλαστό, όπως και η άλλη μαρτυρία του ίδιου ιστορικού (Αρχ. ΧΧ 9.1), που μιλάει για τον «Ιησού τον αδελφό του Ιακώβου και για τον Ιωάννη το Βαπτιστή», γράφοντας στα…. παλαιότερα των υποδημάτων τους… τη γνώμη των ειδικών ερευνητών στα έργα του Ιωσήπου όπως του H. J. Thackeray, L. Feldman, G. Vermes κ.α., αλλά και άλλων σημαντικών ερευνητών (π.χ. F. F. Bruce, G. Habermas, κ.λπ.) που δέχονται τη μαρτυρία γνήσια στον πυρήνα της, αφού το χωρίο υπάρχει και στην αραβική μετάφραση του Ιωσήπου του 4ου αι. που ανακαλύφθηκε πρόσφατα.

Πλαστή γι’ αυτούς, ή άνευ σημασίας, είναι και η μαρτυρία των Ρωμαίων ιστορικών Τακίτου και Σουητώνιου κ.λπ., για τον Ιησού, εκουσίως αγνοούντες ότι οι ειδικοί αυτών των ιστορικών, τις αναγνωρίζουν ως γνήσιες. Και κοντολογίς, όχι μία, όχι δύο, όχι τρεις, αλλά υπάρχουν συνολικά, πάνω από 30 αδιάσειστες μαρτυρίες για την ιστορική ύπαρξη του Ιησού. Για περισσότερα βλ. το δοκίμιό μου, Υπήρξε πραγματικά ο Ιησούς της Γαλιλαίας; όπου αναφέρονται λεπτομερώς συνολικά 30 και πλέον μαρτυρίες για την ύπαρξη του Ιησού από το 50-200 μ.Χ., και προέρχονται από 4 ανεξάρτητες πηγές: α) Χριστιανικές-φιλικές, β) Ιουδαϊκές-εχθρικές, γ) αιρετικές, δ) Εθνικές-εχθρικές, ή ουδέτερες. Όπως προανέφερα, κανένας σοβαρός ερευνητής ή ιστορικός δεν αρνείται την ιστορική ύπαρξη του Ιησού και τη διδασκαλία του, ούτε ο Μαρξιστής Γιάννης Κορδάτος (στο βιβλίο του Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός), ούτε ο σύγχρονος άθεος ιστορικός Robin Lane Fox, (στον οποίο παραπέμπει ο άλλος διάσημος άθεος Richard Dawkins), στο βιβλίο του The Unauthorized Version: Truth and Fiction in the Bible (1992), δεν αρνείται την ύπαρξη του Ιησού και άλλων προσώπων ή γεγονότων της Βίβλου, έστω κριτικά τοποθετούμενος. Αλλά, όπως είπαμε, «στου κωφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα»! Οι μυθικιστές, το βιολί τους…

 Συγγραφέας: Τσινικόπουλος, Δημήτρης